Αγρινιώτικο καλαντάρι Ιουλίου
18 Ιουλίου 1943
Η μάχη του Μακρυνόρους συνεχίζεται
Μάχη του Μακρυνόρους. «Την νύκτα της 17ης προς την 18ην Ιουλίου το Αρχηγείον διατάσσει την διά παντός μέσου καταστροφήν των οχημάτων και την περισυλλογήν και μεταφοράν του πολεμικού υλικού. Εν πυροβόλον των 7,5 λύεται υπό ειδικών αξιωματικών και μεταφέρεται με 200 βλήματα εις τον Σταθμόν Διοικήσεως του Αρχηγείου, ίνα τεθή από της επομένης εις δράσιν. Παντοίον πολεμικόν υλικόν περισυλλέγεται και καταστρέφονται αθρόως περιβρεχόμενα διά βενζίνης και διά κολλητικών βομβών όσα εκ των οχημάτων είναι δυνατόν να καταστραφούν, αφού προηγουμένως λεηλατηθούν υπό των ανταρτών. Πλείστοι εξ αυτών ενδύονται εκεί εις το σκότος τας καινουργείς στολάς των φονευθέντων ιταλών αξιωματικών και στρατιωτών. Ούτω την πρωΐαν της επομένης πολλοί απλοί αντάρται εμφανίζονται με στολάς κατωτέρων και ανωτέρων ακόμη ιταλών αξιωματικών και θερινάς κάσκας, ολιγώτερον δε τυχεροί οπλαρχηγοί με πτωχάς στολάς απλών ιταλών στρατιωτών. Μίαν στολήν ιταλού Συντχου απέστειλα την επομένην εις τον εν Βουλγαρελίω ευρισκόμενον στρατηγόν Ν.Ζέρβαν ως δώρον και ενθύμιον.
Η 18η Ιουλίου παρέρχεται σχεδόν ήρεμος. Ο εχθρός ασχολείται μέχρι της μεσημβρίας με την ανασύνταξιν των δυνάμεών του. Αι από του απογεύματος αρξάμεναι επιθέσεις του είναι σχεδόν άτολμοι και αποκρούονται ευχερώς. Μόνον το πυροβολικόν του βάλλει συνεχώς αλλ’ άνευ αποτελέσματος. Αι Γερμανικαί δυνάμεις επιχειρούν και την ημέραν αυτήν εξορμήσεις τινάς αλλά και πάλιν αποκρούονται. Εις το εχθρικόν πυροβολικόν απαντά τώρα και ανταρτικόν πυροβόλον – λάφυρον επιφέρον σοβαράς ζημίας κυρίως εις οχήματα.
Την νύκταν της 18ης Ιουλίου παρά τας αυστηράς συστάσεις του Αρχηγείου προς τους αντάρτας να αναπαυθούν ουδείς “έκλεισε μάτι”. Σπεύδουν καθ’ ομάδες εις την οδόν, όπου το “πλιάτσικο”προσφέρεται άφθονον εις τους Βαλτινούς εκείνους πένητας. Κιβώτια ολόκληρα με ατομικά είδη εξαρτήσεως, αποσκευαί αξιωματικών, συσσωρευταί αυτοκινήτων, δοχεία βενζίνης και ελαστικά τροχών ακόμη μετακομίζονται διά νυκτός και αποκρύπτονται εις τα μετόπισθεν διά μελλοντικήν εκμετάλλευσιν.» (Εκθεση δράσης EOEA-ΕΔΕΣ Βάλτου, Στυλιανός. Χούτας – 23 Αυγ 1956)
18 Ιουλίου 1951
Συζήτηση για τα έργα του Αχελώου στη Βουλή
Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Γιώργος Σερπάνος μιλώντας προ ημερήσιας διάταξης στη Βουλή παρουσίασε αναφορά του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου, καθώς και της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Αγρινίου τονίζοντας τη μεγάλη σημασία που θα έχει για την περιοχή και τη χώρα το υδροηλεκτρικό έργο του Αχελώου. Ο Στεφανόπουλος στη συνέχεια υπενθύμισε παλιότερες ενέργειές του και ρώτησε αν θα χρηματοδοτηθούν τα έργα από τις ιταλικές αποζημιώσεις. Ζήτησε επίσης να κατατεθούν στη Βουλή έγγραφα σχετικά με την υπόθεση για να διαφωτιστεί το σώμα, κυρίως, όπως ανέφερε, για παραλείψεις ενεργειών προς την ιταλική Κυβέρνηση. Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε ότι δεν υπάρχουν παραλείψεις και σημείωσε ότι όταν ανέλαβε το υπουργείο Συντονισμού βρέθηκε μπροστά στην περικοπή της βοήθειας και ανέφερε ενέργειες που έκανε για να χρησιμοποιηθούν οι ιταλικές επανορθώσεις για να υλοποιηθούν τα έργα του Αχελώου. Ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Σοφοκλής Βενιζέλος είπε πως είναι βέβαιο ότι η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Συντονισμού κάνουν ότι είναι δυνατόν για να χρηματοδοτηθεί το έργο από τις ιταλικές επανορθώσεις. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι πριν από μερικές μέρες είχε μια σύσκεψη με τους Αμερικάνους εμπειρογνώμονες και πέτυχε να διατεθεί ένα κονδύλι για τη μελέτη του έργου. Μπορεί, είπε, να διατεθεί και ένα άλλο κονδύλι για να ξεκινήσουν τα πρώτα έργα. Για το 1951, παρατήρησε όμως, δεν είναι δυνατόν να διατεθούν χρήματα από τις ιταλικές επανορθώσεις, γιατί δεν υπάρχουν οι μελέτες. (ΕΜΠΡΟΣ, 19/7/1951)
Φωτογραφία μαρκίζας: Αριστερά ο Στυλιανός Χούτας,
δεξιά ο ίδιος με αντάρτες του.
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας