Η δημοτική αρχή Παπαναστασίου
επιλέγει να δαπανά τα χρήματα των δημοτών
σε επιμέρους «έργα βιτρίνας»
και όχι σε έργα ουσίας που να αφορούν
στην λειτουργικότητα του συνόλου του Δήμου Αγρινίου
- του Λευτέρη Τηλιγάδα
Την προηγούμενη εβδομάδα συνεδρίασε πρώτη φορά μέσα στο 2023 η Επιτροπή ονοματοδοσίας και ονοματοθεσίας του δήμου Αγρινίου, για να δώσει ονόματα σε κάποιους ανώνυμους δρόμους της πόλης έτσι ώστε οι άνθρωποι που μένουν εκεί να αποκτήσουν διεύθυνση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης τα μέλη της επιτροπής διαπίστωσαν για μία ακόμη φορά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης του Αγρινίου αλλά και των άλλων τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων του δήμου από το γεγονός ότι χωρίς διεύθυνση, ουσιαστικά, δεν είναι μόνο οι κάτοικοι των ανώνυμων οδών του σχεδίου της πόλης αλλά και των επωνύμων οδών, αφού σπανίως μπορεί να συναντήσει κανείς πινακίδες με τα ονόματά τους στις γωνίες των δρόμων.
Ούτε λόγος φυσικά για την αρίθμηση. Αυτή σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό επαφίεται στην εμπειρία των ταχυδρομικών υπαλλήλων, των ντελιβεράδων, των ταξιτζήδων και των κούριερ, οι οποίοι μεταφέρουν μέσα στην πόλη επιστολές, επιβάτες, επισκέπτες και προϊόντα… κατά προσέγγιση.
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να σημειώσουμε, πως παρά το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια η παραπάνω επιτροπή έχει παράγει ένα σημαντικό τακτοποιητικό έργο του χάους που επικρατούσε σε αυτόν τον τομέα (επιβάλλεται ιδιαίτερη αναφορά στον γραμματέα της επιτροπής Παναγιώτη Ζωναρά, χωρίς τη δουλειά του οποίου κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό), το αντίκρισμα αυτής της τακτοποίησης στον αστικό ιστό είναι από μηδαμινό έως ελάχιστο.
Αλλαγές ονομάτων σε κεντρικούς και περιφερειακούς δρόμους, για τις όποιες δεν ενημερώνεται κανείς και ποτέ, αριθμήσεις στους δρόμους που ελάχιστη σχέση διατηρούν με την ψηφιακή τους καταγραφή και χαοτικές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις δημιουργούν έναν δυστοπικό αστικό τοπίο μέσα στο οποίο κανένας επισκέπτης της πόλης δεν μπορεί να κινηθεί. Δεν είναι λίγες οι φορές που συμπολίτες μας περιμένουν τους επισκέπτες από άλλες πόλεις στις γωνίες των δρόμων, για να τους οδηγήσουν χωρίς ταλαιπωρία στο σπίτι τους. Για να βρεις δρόμο στο Αγρίνιο, υποστηρίζουν κάποιοι δεν χρειάζεσαι GPS, απαιτείται υπολογιστής εφοδιασμένος με τεχνιτή νοημοσύνη και με προυποθέσεις.
Κατά τα λεγόμενα και του Δημάρχου, ένα τέτοιο έργο για το σύνολο του δήμου Αγρινίου θα κόστιζε ένα εκατομμύριο ευρώ περίπου. Αυτά όμως είναι πολλά λεφτά, όπως λένε μέλη και στελέχη της δημοτικής αρχής και δεν μπορούν να βρεθούν εύκολα. Αναγνωρίζουν βέβαια ότι το πρόβλημα είναι σημαντικό αλλά για την επίλυσή του «δει δη χρημάτων… και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων», όπως υποστηρίζουν. (Πάει να πει: «Ε, λοιπόν, πρέπει να έχεις χρήματα, γιατί, χωρίς αυτά, δεν θα γίνει ούτε ένα απ’ όλα όσα πρέπει να γίνουν»).
Όμως λεφτά στο Δήμο Αγρινίου υπάρχουν. Όχι από αυτά που στέλνει ο Νεκτάριος Φαρμάκης από το Περιφερειακό Ταμείο αλλά από αυτά που το σύνολο των δημοτών αυτής της πόλης πληρώνει κάθε χρόνο για να έχει μια ανταπόδοση ουσιαστική. Ορίστε και η απόδειξη:
Τους δύο προηγούμενους μήνες η δημοτική αρχή του Αγρινίου υλοποίησε μέσα στην πόλη του Αγρίνιου αλλά και στις Δημοτικές Ενότητες Θεστιέων, Παραβόλας και Παναιτωλικού ένα μεγάλο έργο «βιτρίνας». Το έργο αυτό είχε τίτλο «Ασφαλτοστρώσεις – τσιμεντοστρώσεις οδών πόλης Αγρινίου – ΔΕ Θεστιέων – Παραβόλας – Παναιτωλικού» και προϋπολογισμό 1.000.000 ευρώ, όσο δηλαδή θα κόστιζε περίπου η σηματοδότηση του συνόλου των οδών του δήμου Αγρινίου.
Να λοιπόν, γιατί οι ασφαλτοστρώσεις είναι «έργο βιτρίνας»: γιατί η δημοτική αρχή Παπαναστασίου επιλέγει να δαπανά τα λεφτά των δημοτών «αναβαθμίζοντας» συγκεκριμένες περιοχές, για λίγους ψήφους παραπάνω -που δεν είναι και σίγουροι- και όχι για να επιλύσει σημαντικά προβλήματα της λειτουργίας του συνόλου της πόλης και του δήμου.
