Κανείς δεν πιστεύει στα φαντάσματα

Κανείς δεν πιστεύει στα φαντάσματα,
παρά μόνο όταν τα δει μπροστά του…

  • του Κώστα Σκεύη*

Ως πρώην πρόεδρος και κυρίως ως μέλος διοικητικών συμβουλίων της ΟΕΣΒΔΕΝ, αλλά κι ως πρώην πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Ηγουμενίτσας, αναγκάζομαι να παρέμβω μετά και τις τελευταίες εξελίξεις. Ήμουν έτοιμος να το πράξω μετά την τελευταία Γενική Συνέλευση, αλλά συγκρατήθηκα.

Αυτοί που χρειάστηκαν έναν χρόνο για να προσθέσουν το 4 με το 2, ήρθαν για να «σώσουν» ξανά την Ομοσπονδία. Να συνεχίσουν το έργο των τελευταίων χρόνων μετά τη μικρή παρένθεση. Το θεάρεστο έργο που ήταν να ανατρέψουν κάθε έργο των παλιών διοικήσεων. Να αντικαταστήσουν τον διεκδικητικό λόγο με την αφωνία, τα «ξύλινα» αιτήματα με τις ήπιες παραινέσεις, τον διάλογο και τη συμμετοχή με την άρνησή τους να πραγματοποιούνται Γενικές Συνελεύσεις, να διοικήσουν ως κλειστή κάστα αποκλείοντας τους αντιπροσώπους από κάθε ενημέρωση, να εγκαταλείψουν τους μικρούς συλλόγους στη μοίρα τους, να μειώσουν, συνειδητά τη δύναμη της Ομοσπονδίας και κυρίως να κάνουν τη ρήξη με το παρελθόν.

Η απαξίωση προς πρώην προέδρους και μέλη – εξαιρώ τον εαυτό μου – που εργάστηκαν για χρόνια, ώστε να καταστεί η ΟΕΣΒΔΕΝ μια Ομοσπονδία – πρότυπο πανελλαδικά, με παρεμβάσεις, πρωτοβουλίες και ουσιαστική πίεση προς τη συμβιβασμένη ΕΣΕΕ, με πολλούς και ισχυρούς συλλόγους στη Βορειοδυτική Ελλάδα, αποτέλεσε τον υπέρτατο στόχο τους.

Και τα κατάφεραν! Την παρακαταθήκη που κληρονόμησαν την πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων. Έφεραν το «νέο», τη «μοντέρνα» εκπροσώπηση που οδήγησε την Ομοσπονδία, όχι απλώς στην παρακμή, αλλά στην ουσιαστική διάλυση. Σε μελλοντική επιστολή μου, οφείλω να αναφέρω το πώς λειτουργούσε η παλιά ΟΕΣΒΔΕΝ, για να κάνουν τις συγκρίσεις οι νεότεροι αντιπρόσωποι.

Μπορώ να υποπτευθώ τα κίνητρα της επιδίωξής τους να ανατρέψουν το προεδρείο της ΟΕΣΒΔΕΝ, αλλά ο σκοπός της επιστολής μου δεν είναι αυτός. Οφείλω να καταφερθώ και εναντίον των αντιπροσώπων, που παρακολουθούν άβουλοι αυτή τη σήψη, εδώ και χρόνια.

Ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που με υποχρέωσε να αποχωρήσω από τα δρώμενα, πριν από ενάμιση χρόνο. Μου είναι κατανοητό ως ένα βαθμό ότι κάποιες προσωπικές σχέσεις δυσκολεύουν την άσκηση κριτικής, αλλά όλα έχουν και τα όριά τους. Πάνω από αυτό εξακολουθεί να βρίσκεται η ατομική αξιοπρέπεια και απορώ με το γεγονός πως οι αντιπρόσωποι δεν απαιτούν ουσιαστική δουλειά και εκπροσώπηση των συναδέλφων, που βάλλονται τα τελευταία χρόνια. Το πώς παρατηρούν ασυγκίνητοι τους φίλους και γνωστούς τους να παίζουν παιγνίδια σε βάρος της Ομοσπονδίας. Εκτός αν ονειρεύονται αυτή την Ομοσπονδία, οπότε δεν υπάρχει ελπίδα!

Ο σημαντικότερος λόγος, όμως, που με οδήγησε να απευθυνθώ δημόσια στους αντιπροσώπους, είναι γιατί, ως έμπορος πια, βλέπω τις μικρές επιχειρήσεις να δέχονται συνεχή κυβερνητικά χτυπήματα, τη στιγμή που ο εμπορικός συνδικαλισμός, όχι απλώς δεν αντιδρά, αλλά γίνεται, πλέον, συνένοχος. Τα αιτήματα της πρόσφατης απεργίας είναι και απολύτως επίκαιρα και εφικτά. Η Ομοσπονδία όφειλε να τα είχε κάνει «σημαία» της, όλα τα προηγούμενα χρόνια και να εργάζεται νυχθημερόν για την ικανοποίησή τους. Να πιέζει την ΕΣΕΕ, να τα προβάλλει διαρκώς, μέσω των ΜΜΕ, στους συναδέλφους, να επιδιώκει τη συνεργασία με άλλες Ομοσπονδίες.

Ο συνδικαλισμός, συνάδελφοι, ξεκινά από το ταμείο των πολύ μικρών επιχειρήσεων και καταλήγει εκεί. Όποιος το βλέπει αυτό και ταυτόχρονα έχει τις δυνατότητες και όχι μόνο τη φιλοδοξία, βρίσκει εύκολα τον τρόπο να διοικήσει, απαλλαγμένος από δεσμεύσεις, αλληλεξαρτήσεις, επιταγές και ατομικά οφέλη.

Όσο για την Αγωνιστική Συνεργασία, τι να πω; παρέλαβε «καμένη γη» και είχε πεδίον της δόξης λαμπρό, όμως τα μέλη της αποδείχθηκαν ανεπαρκή και δυστυχώς, χωρίς καμιά επιθυμία να βοηθηθούν.

Το τηλέφωνό μου είναι κλειστό, όποιος νιώσει την ανάγκη να απαντήσει να το κάνει δημόσια. Επιφυλάσσομαι να γνωστοποιώ την άποψή μου στους αντιπροσώπους, ανάλογα με τις εξελίξεις.

Και κάτι τελευταίο: κανείς δεν πιστεύει στα φαντάσματα, παρά μόνο όταν τα δει μπροστά του…

 

*Πρώην πρόεδρος και μέλος διοικητικών συμβουλίων της ΟΕΣΒΔΕΝ, πρώην πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας
Πηγή φωτογραφίας: Θάνος Σαββίδης

AgrinioStories