Aγρινιώτικο καλαντάρι
3 Ιουλίου
1911: σχέδιο προέκτασης της σιδηροδρομικής γραμμής μέχρι Άρτα
3 Ιουλίου 1911
Η προέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής Μεσολογγίου Αγρινίου μέχρι την Άρτα, έπρεπε προ πολλού να έχει κατασκευαστεί για λόγους εμπορικούς, εθνικούς και στρατιωτικούς, αλλά τίποτα δεν έγινε παρά τη γενικευμένη απαίτηση των κατοίκων της περιοχής, καθώς και των βουλευτών της Άρτας.
Και ενώ όλα αυτά (κυρίως οι διαμαρτυρίες για την καθυστέρηση της απόφασης) βρισκόταν σε εξέλιξη, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή την περιοχή νέα διεκδίκηση δημιουργήθηκε κυρίως από τοπικούς παράγοντες: η επέκταση της γραμμής από το Κρυονέρι στη Ναύπακτο, γιατί, όπως ανέφερε σε δημοσίευμά της η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ (2/7/1911), στο Κρυονέρι ήταν αδύνατη η αποβίβαση στρατού, ιδιαίτερα δε τμημάτων του ιππικού και του πυροβολικού “δια την έλλειψιν λιμένος ασφαλούς από στρατιωτικής και ναυτικής απόψεως”.
Αν αποφασίσουμε, συνεχίζει ο συντάκτης της είδησης, την επέκταση της γραμμής από το Αγρίνιο ως την Άρτα δεν πρέπει να μείνει έξω η επέκταση της ήδη υπάρχουσας γραμμής ως την Ναύπακτο, η οποία θα στοιχίσει μόνο ένα εκατομμύριο, την ώρα που γραμμή από το Αγρίνιο ως την Άρτα θα κοστίσει γύρω στα δέκα εκατομμύρια.
Και καταλήγει η εφημερίδα. “Θεωρείται μάλιστα ως μάλλον επείγουσα από στρατιωτικής απόψεως η γραμμή Ναυπάκτου από την μελετωμένην προέκτασιν της γραμμής Αγρινίου μέχρις Άρτης.
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Συρμός στον Σιδηροδρομικό σταθμό Αγρινίου
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
