Ξηρόμερο – Ανατροπή Τώρα: Ας τα δώσουμε κι αυτά να ησυχάσουμε

Ανακοίνωση της Δημοτικής Παράταξης Ξηρομέρου: Ξηρόμερο – Ανατροπή Τώρα

Οι τοπικές κοινωνίες των πολιτών,
πρέπει να έχουν λόγο για το είδος της ανάπτυξης του τόπου τους.
Ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε πως θέλουμε τον τόπο μας

Και ξαφνικά μας προέκυψε θαλάσσιος πλωτός φωτοβολταϊκός σταθμός, στην θέση Άγιος Νικόλαος, μέσα στον κόλπο του Αστακού (!!!), στο δυτικό τμήμα του. Το προς εξέταση έργο καταλαμβάνει συνολική έκταση 30.150 τ.μ., όπου τα 28.350 τ.μ αφορούν θαλάσσιο χώρο και 1.800 τ.μ. χερσαίο χώρο, προσβάσιμο από τον χωμάτινο δρόμο που οδηγεί στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, όπου εκεί μέσα σε οικίσκο θα στεγαστεί ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός.

Από τα 28.350 τ.μ. του θαλασσίου χώρου, 10.000 τ.μ καταλαμβάνουν τα φωτοβολταϊκά πάνελ και τα υπόλοιπα 18.350 τ.μ. είναι δεσμευμένα γύρω από το φωτοβολταϊκό πλωτό σταθμό. Μαζί με άλλες υπηρεσίες, ζητείται και η γνώμη του Δήμου Ξηρομέρου για το πιλοτικό αυτό έργο, χωρίς φυσικά αυτή να είναι δεσμευτική. Επόμενο ήταν… με τον χώρο που έχουν καταλάβει  οι ιχθυοκαλλιέργειες τι έχει μείνει στο παράκτιο μέτωπο; Δύο τρεις παραλίες για μπάνιο και δύο τρία σημεία για ψάρεμα.

Ε, ας τα δώσουμε κι αυτά να ησυχάσουμε.

Τώρα πια ξέρουμε ότι δε μας θέλουν στο τόπο μας, μας το λένε στα ίσια να σηκωθούμε και να φύγουμε… εκτός κι αν αποφασίσουμε να  μείνουμε και πλέον να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για μας, τα παιδιά μας, τις ζωές μας. Δεν γίνεται να αγωνιζόμαστε 3 χρόνια να αδειοδοτήσουμε μία πλωτή εξέδρα και να έρχεται για γνωμοδότηση πλωτός φωτοβολταϊκός σταθμός στις 15/7/2022, όταν ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε 5/7/2022. Εδώ υπάρχει σχέδιο.

Είναι αδιανόητο να δουλεύουμε για την υλοποίηση υποδομών και για να καταστήσουμε το τόπο ελκυστικό και σε ένα βράδυ να εμφανίζονται από το πουθενά κλουβιά, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά ξηράς και τώρα και θαλάσσης και ποιος ξέρει τώρα αύριο και τι άλλο θα δούμε. Δεν γίνεται να προσπαθούμε να μπούμε στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (Τ.Π.Σ) και την ίδια στιγμή να μας έρχονται καπέλο τα ειδικά χωροταξικά ιχθυοκαλλιεργειών και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε).

Τότε τι μένει να χωροθετήσουμε ως Δήμος; Είναι ολοφάνερη πλέον η στοχοποίηση της περιοχής για τέτοιου είδους δραστηριότητες, κάτι που έχει ξεκινήσει εδώ και 30 χρόνια (ιχθυοκαλλιέργιες, ΝΑΒΙΠΕ, βιορευστά, ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά). Ας μας πούνε λοιπόν αυτοί οι φωστήρες που σχεδιάζουν εν κρυπτώ την πορεία μιας περιοχής και των κατοίκων της, πως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς την καθοριστική συμμετοχή της κοινωνίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης; Πως μπορεί να μένουν άγραφα χαρτιά λέξεις όπως Δημοκρατία, Αυτοδιοίκηση και Διαβούλευση.

Αν κάποιος αποτυπώσει στο χάρτη της περιοχής τα 22.000 στρέμματα της Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ), τα 9.000 στρέμματα χερσαίου χώρου για την εξυπηρέτηση των θαλάσσιων εγκαταστάσεων των δέκα παραγωγικών ζωνών της ΠΟΑΥ, τις 7 άδειες για αδειοδότηση των ανεμογεννητριών, τα 40.000 στρέμματα φωτοβολταϊκών πάρκων, τις πάνω από 30 άδειες για βιορευστά και βιομάζα που περιμένουν στο συρτάρι και τώρα τα πλωτά φωτοβολταϊκά, απομένει ελάχιστος πια ζωτικός χώρος για τον καθένα μας στο σκέλεθρο πια Ξηρόμερο.

  • Ήρθε η ώρα όλοι να πάρουμε θέση εναντίον αυτής της  παρά φύση προσπάθειας ερημοποίησης του τόπου μας.
  • Ήρθε η ώρα να υπερβούμε προσωπικά, κομματικά, δημοτικά και άλλα πάσης φύσεως καθήκοντα και να σταθούμε στο ένα και μοναδικό  καθήκον πού οφείλουμε στο γενέθλιο και φιλόξενο τούτο τόπο. Να τον σεβαστούμε.
  • Να δώσουμε σε όλους να καταλάβουν ότι αρκετό τίμημα πληρώσαμε, βλέποντας  τα παιδιά μας να φεύγουν απ’ το τόπο τους και ότι αρκετά ανεχθήκαμε τις επιλογές τους και τους πειραματισμούς τους όλα αυτά τα χρόνια, που μετέβαλλαν το Ξηρόμερο σε κρανίου τόπο.

Δώστε ευκαιρία στον τόπο να αναπτυχθεί. Μην τον καταδικάζεται. Θέλουμε δουλειές για τους πολίτες. Όχι άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αυτού του είδους η ανάπτυξη μαραζώνει το τόπο. Δε μας αξίζει αυτή η συμπεριφορά. Το ποτήρι ξεχείλισε. Προσπαθούμε με επιχειρήματα να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα. Ήρθε η ώρα να μιλήσει η κοινωνία. Επιτέλους οι τοπικές κοινωνίες των πολιτών, πρέπει να έχουν λόγο για το είδος της ανάπτυξης του τόπου τους, με την γνώμη του Α’ και Β’ βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης σε αυτούς τους «αναπτυξιακούς» σχεδιασμούς να είναι δεσμευτική.

Αν θέλουμε ως κοινωνία και ως περιοχή να κρατήσουμε ζωντανή την προοπτική αυτού του τόπου, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε σθεναρά όλους αυτούς τους σχεδιασμούς που γίνονται για εμάς, αλλά χωρίς εμάς. Την επόμενη εβδομάδα θα έρθει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, για να συναποφασίσουμε για το συγκεκριμένο αλλά και τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα για όλο αυτό που αντιμετωπίζουμε.

 


AgrinioStories