Τελικά δεν τα πήραν οι κομμουνιστές

Λίγο πριν τις εκλογές του 2015
κυριαρχούσε το σλόγκαν
«Θα μας πάρουν τα σπίτια οι κομμουνιστές»

  • Γράφει ο Γιώργος Κατσιπάνος

Λίγο πριν τις εκλογές του 2015 κυριαρχούσε το σλόγκαν «Θα μας πάρουν τα σπίτια οι κομμουνιστές». Προπαγάνδα κάποιων για να μην βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά το κόμα του Αλέξη Τσίπρα, ανέλαβε την εξουσία, έκανε τη νύχτα μέρα, κυβέρνησε και το 2018 ψήφισε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αφού τους κανονικούς τους σταματούσε η αλληλεγγύη του κόσμου.

Από την αρχή της κρίσης έχει μπει το νερό στο αυλάκι και τα σπίτια του κόσμου δίνονται κοψοχρονιά στα κοράκια του real estate  από τα ανώνυμα funds και τους επίδοξους Πάτσηδες. Προφανώς και η τωρινή κυβέρνηση δεν προστάτευσε την πρώτη κατοικία, παρά μόνο την εποχή της καραντίνας λόγω κορονοιού. Παρόλα αυτά κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια αφού ο κίνδυνος δεν έχει χτυπήσει τη δική μας πόρτα.

Η είδηση όμως και το βίντεο που κυκλοφορεί για την έξωση, με δικαστικό κλητήρα αλλά και αστυνομικούς σπάζοντας την πόρτα του σπιτιού στα Ιλίσια σήμερα το πρωί, είναι εικόνα που μόνο οργή – για όσους έχουν τσίπα – γεννάει.  Μια ηλικιωμένη γυναίκα, πετιέται στο δρόμο λόγω χρεών στην Εθνική Τράπεζα 15.000, από την πρώτη της κατοικία. Σημειωτέον διέμενε εκεί από το 1974.

Η δημοσιογράφος Ιωάννα Κολοβού που είναι ιδιοκτήτρια του σπιτιού κατήγγειλε ότι «σπάσανε την πόρτα» με ηλεκτρικό πριόνι και τη χτύπησαν «πολύ δυνατά στο χέρι». Η δικηγόρος της υπογράμμισε ότι είναι «λυπηρό γεγονός να βγάζουν στο σφυρί σπίτι οφειλετών για 15.000 ευρώ».

Από τις 05.30 το πρωί ξεκίνησαν ο δικαστικός κλητήρας μαζί με τους αστυνομικούς για να πάνε να της πάρουν το σπίτι. Η αγριότητα τους και ο «επαγγελματισμός» τους ήταν τόσο αμείλικτος που σε κάνει να απορείς. Μιλώντας με ασέβεια και μίσος στην ιδιοκτήτρια δεν της επέτρεπαν να πάει τουαλέτα λέγοντάς της χαρακτηριστικά «να πας στο δίπλα διαμέρισμα».

Σε μια κοινωνία που τα γρανάζια του συστήματος είναι τόσο αμείλικτα, μοναδικό μας χρέος είναι η ματαίωση τέτοιων απάνθρωπων κινήσεων. Αν έχει μείνει βέβαια λίγη ανθρωπιά μέσα μας. Αυτό είναι προαπαιτούμενο.

 


AgrinioStories