Ετικέτα: Βραχώρι

. Λευτέρη Τηλιγάδα Βραχώρι Ονομασία και συγκρότηση του πρώτου οικισμού «Για την αρχική ονομασία έχουν υποστηριχθεί κατά καιρούς διάφορες εκδοχές» α) Εβραιοχώριον: Στο χώρο της Αιτωλίας είχαμε Εβραίους από την Ρωμαϊκή ακόμα εποχή και υπήρχε μικρή κοινότητα στη μεσαιωνική πόλη Αχελώο, στα μέσα του 12ου αιώνα, όπως αναφέρει ο Ισπανοεβραίος περιηγητής Βενιαμίν Τουδέλας στο οδοιπορικό του. “Εκείθεν (δηλαδή εκ Λάρτας = Άρτας) χρειάζεται κανείς δύο ημέρας μέχρι του Αφίλου, (πρόκειται […]

. Νίκος Καπώνης Το αρχοντικό Σωχωρίτη Από το συγκρότημα του αρχοντικού σήμερα σώζεται μόνο τμήμα του ψηλού, οχυρωμένου με τυφεκιοθυρίδες, περιβόλου, ύψους 2 περίπου μ. και η κεντρική οικία κτισμένη με εμφανή οχυρωματική διάθεση Ήδη προηγουμένως από το 1979 είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο ως ιστορικό μνημείο τέχνης διότι είναι αξιόλογο δείγμα της αστικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα και τα εσωτερικά διακοσμητικά του στοιχεία αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της λαϊκής τέχνης της περιόδου […]

. Λευτέρη Τηλιγάδα Το Βραχώρι πεσκέσι στους Οθωμανούς για την ανεξαρτησία Μόνο ο Λεοπόλδος της Σαξονίας «απαίτησε» τα σύνορα να περιλαμβάνουν και το Βραχώρι, ασκώντας προσωπική διπλωματία Αμέσως μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και ενώ η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε εμπλακεί σε νέο πόλεμο με τη Ρωσία, οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις συνέχιζαν να κουβεντιάζουν τους όρους με τους οποίους θα προχωρούσαν στην επίλυση του ελληνικού ζητήματος. Δύο ήταν τα βασικά αυτής […]

. Λευτέρη Τηλιγάδα To Βραχώρι του Εβλιγιά Τσελεμπή « Η κωμόπολη μπορεί να είναι μικρή, αλλά είναι περιποιημένη, συμπαθητική και πλούσια» Το 1667 φθάνει στο Βραχώρι ο Τούρκος χρονογράφος και περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή[1] (τουρκ. Evliya Çelebi, αραβ. اوليا چلبي), ο οποίος γεννήθηκε στη συνοικία Ουνκαπάν της Κωνσταντινούπολης στις 25 Μαρτίου του 1611 και πέθανε περίπου το 1684. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη βιογραφία του στην ελληνική ιστοσελίδα του οργανισμού wikipedia, εικάζεται […]

. Ελένη Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη 2.Απαρχή ανάπτυξης και κοινωνικών αλλαγών* Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αι. διαμορφώνεται ο πυρήνας της ανά­πτυξης Δεν χωρεί αμφιβολία ότι στο δεύτερο μισό του 19ου αι. και κυρίως στο τελευταίο τέταρτο δημιουργείται η υποδομή για την οικονομική ανάπτυξη της πόλης. Η ετήσια εμποροπανήγυρη που συστάθηκε το 1854 και γινόταν επί δεκαήμερο στην Υψηλή Παναγιά στο Ζαπάντι, αντανακλά τη νέα πραγματικότητα. Παρότι συγκεκριμένα στοιχεία λείπουν -η […]

. Λευτέρη Τηλιγάδα Οι περιηγητές για το Ζαπάντι Σύμφωνα με τον Λήκ, η κωμόπολη αποτελούνταν από «120 σπίτια, τα δύο τρίτα των οποίων ήταν τούρκικα» Ως γνωστόν, πριν από την επανάσταση του ’21, από την περιοχή μας είχαν περάσει τρεις σημαντικοί περιηγητές της τοπικής και όχι μόνο ιστοριογραφίας: ο Εβλιά Τσελεμπί[1], ο Φραγκίσκος Πουκεβίλ[2] και ο Ουίλιαμ Ληκ[3]. Και οι τρεις μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το Ζαπάντι από τα […]

. Ελένη Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη 1.Απαρχή ανάπτυξης και κοινωνικών αλλαγών* Οικονομία και κοινωνία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ο πληθυσμός του Αγρινίου παρουσιάζει σημαντική αύξηση και ανανέωση. Κατά την απογραφή του 1861 απογράφονται στο δήμο 5.579 κάτοικοι. (Ο δήμος εκτός από το Αγρίνιο περιλάμβανε τη Βελάουστα, το Δοκίμι, το Ζαπάντι, τον Πλάτανο, τη Σπολάιτα και διαλυμένα μοναστήρια.) Στην έδρα του δήμου αριθμούνται 3.886 […]

. Ελένη Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη Το πρόβλημα των ετεροχθόνων Οι Σουλιώτες μαζί με Καλαρρυτηνούς και Κομποτιάτες δημιούργησαν το σουλιώτικο μαχαλά που εκτεινόταν από την περιοχή Βόρεια του πάρκου ως τον Άγιο Δημήτριο Στα 1822 που επανέρχονται οι Σουλιώτες από τα Επτάνησα γίνεται πρόταση από το εκτελεστικό να εγκατασταθούν στο Ζαπάντι. Οι ντόπιοι ενταντιώθηκαν υποκινούμενοι και από τους οπλαρχηγούς γαιοκτήμονες, αρχικά τον Γ. Ράγκο και αργότερα τον Γιαννάκη Στάικο. Υποδαυλίζοντας φατριασμούς […]

. Ελένης Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη Βραχώρι | Ληστεία – «γαλόνι και σπαθί»* Υπήρχαν πολλοί παραγκωνισμένοι αγωνιστές και κλέφτες που έμειναν στο περιθώριο και μαζί με άλλα αναρχικά στοιχεία «βγήκαν στο κλαρί» κατά της εξουσίας Η ληστεία, ενδημικά φαινόμενο στην Αιτωλοακαρνανία για εκατό και πλέον χρόνια μετά την Επανάσταση20, λυμαινόταν και την περιοχή του Αγρινίου. Η στενωπός της Κλεισούρας, μέσω της οποίας ελέγχεται η διέλευση ανθρώπων και εμπορευμάτων, ληστοκρατείται από πολλές […]

. Ελένη Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη Οι αρματολοί*  Τα τζάκια και τα καπετανάτα είναι οι δύο βασικοί πόλοι στον διαπλεκόμενο κοινωνικό ιστό του Βραχωριού Στη Δυτική Ελλάδα, κοιτίδα του κλεφταρματολισμού, διαμορφώνεται μια στρατοκρατική κοινωνία με δρώντα πρόσωπα τους κλεφταρματολούς που εναλλάσσονται στους ρόλους κλέφτης-αρματολός, αρματολός-κλέφτης, περνώντας από την παρανομία στη νομιμότητα και το αντίθετο. Ο καπετάνιος με τους λουφέδες των Οθωμανών -ως κάτοχος σεβαστών χρηματικών ποσών παρείχε δάνεια-, τα κοπάδια αιγοπροβάτων […]

. Ελένης Γιαννακοπούλου – Τριανταφυλλίδη Ο κοινοτικός βίος* Οι δημογέροντες στο Βραχώρι προέρχονται από τρεις ισχυρές οικογένειες: των Σταϊκαίων των Βλαχοπουλαίων και του Πάνου Γαλάνη ((Μεγαπάνου) Ο κοινοτικός βίος στον τόπο μας δεν γνωρίζει την ακμή άλλων περιοχών. Ωστόσο νεότερα στοιχεία δείχνουν μια δυναμική παρουσία της προυχοντικής τάξης, που είναι και διευθυντική, εφόσον μέσω της συλλογής των φόρων ελέγχει όλες τις οικονομικές και πιστωτικές λειτουργίες και μεσολαβεί στους Οθωμανούς για […]

. Λευτέρη Τηλιγάδα Ο μιναρές του κάμπου Ο μιναρές του γκρεμισμένου τζαμιού στο δρόμο για τη Μεγάλη Χώρα (Ζαπάντι) Δυόμιση χιλιόμετρα περίπου από το κέντρο του Αγρινίου εξακολουθεί, κάτι περισσότερο από δυόμιση αιώνες τώρα, να ορθώνεται ένα σημαντικό πολιτισμικό αποτύπωμα-ερείπιο του οθωμανικού πολιτισμού της περιοχής μας, το οποίο αναδεικνύει το μέγεθος της τραγικής συνενοχής και αδιαφορίας όλων μας απέναντι στα πολιτιστικά στοιχεία που δημιούργησε μέσα στο χρόνο η τοπική κοινωνία, […]