Οι δρόμοι του πουθενά κι οι πινακίδες τους

Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει,
οι δρόμοι που τραβάμεσου το λεν κι οι πινακίδες:
Στο πουθενά μας πάνε

  • του Γιώργου Β. Σολτάτου

Διάβασα πρόσφατα το: «χρωστάμε ενός λεπτού κραυγή για κάθε στιγμή που σιωπήσαμε..» της αξέχαστης Λιλής Ζωγράφου και θεωρώντας χρόνια τώρα ότι δεν θα έπρεπε να σιωπώ, ακόμα κι όταν φίλοι και γνωστοί μου τόνιζαν εκείνο το απαξιωτικό: «σιγά μωρέ, εσύ θα φτιάξεις το Ρωμαίικο;», εγώ συνέχιζα και συνεχίζω να γράφω για διάφορα που μου προκάλεσαν και μου προκαλούν εντύπωση.

Δεν ξέρω γιατί το κάνω! Ίσως μου έμεινε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, τότε που ήθελε να εφαρμόσει τον λεγόμενο «κοινωνικό έλεγχο!» Τον έλεγχο δηλαδή που θα έκαναν οι πολίτες στα έργα που γίνονταν στην περιοχή τους και στα οποία θα έβλεπαν «πράγματα» που δεν θα μπορούσαν να εξηγήσουν. Αυτός ο«κοινωνικός έλεγχος» δεν θεσμοθετήθηκε ποτέ και «χάθηκε» στον δρόμο. Όμως, αν προσπαθήσουμε, έστω και λίγο, να δώσουμε σημασία στα απλά και «ασήμαντα», ίσως και να τα καταφέρουμε!

Έγραψα σχετικά πρόσφατα για τον κόμβο στην Εθνική οδό Αγρινίου  Θέρμου, στο σημείο που συναντά τον νέο δρόμο Αγρινίου Καρπενησίου στην περιοχή του καταστήματος Lidl, καθώς και για τις συνεχείς ασφαλτοστρώσεις που γίνονται, χωρίς να χρησιμοποιείται!  Σήμερα λοιπόν επανέρχομαι με τα καινούργια  κατορθώματα στην ίδια περιοχή που έχω την ατυχία, σχεδόν καθημερινά, να βλέπω  διερχόμενος!

Εκεί λοιπόν γίνεται της «πινακίδας το κάγκελο», αφού πρόσφατα τοποθέτησαν σε μια ακτίνα διακοσίων μέτρων πάνω από 10 πινακίδες!

Ερχόμενος από το Θέρμο προς το Αγρίνιο, βλέπεις ξαφνικά μια πινακίδα κρυμμένη πίσω από κλαδιά (πάσχει μάλλον από συχνοουρία), που σε ενημερώνει με εκπληκτική ακρίβεια πως στα 176 μέτρα, δεξιά και αριστερά, υπάρχουν προορισμοί στους οποίους ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ.

 

 

Αριστερά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ούτε στο Αντίρριο, ούτε στον Αγ. Ιωάννη Ρηγανά.

Δεξιά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ούτε στον Άγιο Βλάση ούτε στο Καρπενήσι ούτε καν στον Local Road, τον τοπικό ανώνυμο δρόμο!

– Τότε γιατί την έβαλαν την πινακίδα;
– Για να μάθεις να εκτιμάς την πρόνοια του ελληνικού δημοσίου και τους σχεδιασμούς.

Από την άλλη κατεύθυνση (από Αγρίνιο προς Νέα Αβόρανη) υπάρχει άλλη πινακίδα που σε ενημερώνει πως, όταν θα μπορείς να πας στον Αγ. Ιωάννη Ρηγανά θα χρειάζεται να διανύσεις 1 km.

 

 

Στην ίδια κατεύθυνση (από Αγρίνιο προς Θέρμο) συναντάς άλλη πινακίδα, μεγάλη και αυτή, που σε ενημερώνει, πως ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ στον Άγιο Βλάση, στο Καρπενήσι και στο Αντίρριο, θα πρέπει να διανύσεις 115 km για το Καρπενήσι, 30 km για τον Αγ. Βλάση και 67 km για το Αντίρριο ! Προς το παρόν, μόνο ως την Νέα Αβόρανη μπορείς να «πεταχτείς», που είναι και κοντά: 1 km μόνο

 

 

Στην συνέχεια και πιο κάτω, όταν βλέπεις τη Νέα Αβόρανη μπροστά σου, συναντάς την παλιά πινακίδα που γράφει: «Νέα Αβόρανη 1 km».

Μάλλον παλιά θα μετρούσαν μ’ άλλα μέτρα.

Τελειώσαμε;  Αμ δε!

Αν μπεις παράνομα στον δρόμο, που όταν κατασκευαστεί και δοθεί στην κυκλοφορία, θα ενώνει το Καρπενήσι με την Ιόνια οδό και το Αντίρριο, θα δεις στο ρεύμα της καθόδου ότι ο δρόμος για το Αντίρριο είναι κλειστός

 

 

Η συντριπτική πλειοψηφία όσων οδηγούν στην περιοχή μεταξύ Αγρινίου, Νέας Αβόρανης και Καμαρούλας την παραπάνω πινακίδα δεν την έχουν δει ποτέ. Και ορθώς δεν την είδαν, αφού βρίσκεται τοποθετημένη σε έναν δρόμο υπό κατασκευή και κάθε κυκλοφορία σ’ αυτόν είναι παράνομη. Άρα η πληροφορία «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΡΡΙΟ» σε ποιον ακριβώς δίνεται; Στους αεροπτεριστές και τα ελικόπτερα;

Στην άνοδο βέβαια του ίδιου δρόμου, όλοι οι προορισμοί είναι εφικτοί και προσεγγίσιμοι. 

 

 

Κάθε φορά που περνάω από κείνο το συγκεκριμένο σημείο με πιάνει ένα διαολεμένο κέφι και το ρίχνω στο τραγούδι: «Κάτω στο Βάλτου τα χωριά και στα πέντε βιλαέτια | φάτε πιείτε μωρ’ αδέρφια | Εκεί είν’ οι Κλέφτες οι πολλοί | ούλοι ντυμένοι στο φλουρί..». (Αυτό το τελευταίο, τι μου ‘ρχεται κάθε φορά και το φωνάζω, δεν μπορώ να καταλάβω!!!)

Και τι να καταλάβω, δηλαδή; Το ποιος φταίει;

Φταίει η Επιτελική Κυβέρνηση; Φταίει η Επιτελική Περιφέρεια; Φταίει η Επιτελική Δημοτική Αρχή…;  «Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; Φταίει ο Θεός, που μας μισεί; Φταίει το κεφάλι το κακό μας; Φταίει πάνω απ’ όλα το κρασί; Ποιος φταίει; Ποιος φταίει; Kανένα στόμα δεν το βρε και δεν το πε ακόμα.»

Οι κατασκευαστές των πινακίδων βέβαια, τηρώντας τις δεσμεύσεις τους και τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, τοποθέτησαν τις πινακίδες στην «ώρα» τους, πήραν τα λεφτά τους στην ώρα τους… Κι όλα καλά.

Το ελληνικό δημόσιο πάντα προνοούσε, κι ας λένε μερικοί το μακρύ και το κοντό τους. Ιδού η απόδειξη. Τι κι αν δεν έχουν γίνει ακόμα οι δρόμοι, οι πινακίδες μπήκαν. Μπήκαν, για να ξέρουν κι αυτοί που θα πεθάνουν σύντομα ότι στο βαθύ μέλλον (πως λέμε «βαθύ κράτος» θα γίνουν όλοι οι δρόμοι… Και για τον Άγιο Βλάση, και για το Καρπενήσι, και για το Αντίρριο κοκ. Ειδικότερα αυτή η Local Road, η τοπική οδός που πάει στα λιοστάσια, θα γίνει 1000%!

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει, γιατί όλοι αυτοί οι επιτελείς είναι τόσο ακριβείς στα πίτουρα (στα 176 μέτρα ΑΚΡΙΒΩΣ, λέει η πινακίδα, όλοι οι δρόμοι είναι κλειστοί) και τόσο φτηνοί στην εποχή της καταναλωτικής πολιτικής τους ακρίβειας;

 

 

ΥΓ. Αυτό το έρμο το Αντίρριο τι σας έφταιξε και του πήρατε το ένα –ρ; Μήπως για να το στείλετε στον Βαρουφάκη να το βάλει με το δικό του ένα –ν- στο ίδιο ράφι; Μέσα στο προχώ και στη διαπλοκή σας βρίσκω!


AgrinioStories

One thought on “Οι δρόμοι του πουθενά κι οι πινακίδες τους

  1. Γιώργο αν προχωρήσεις στον συγκεκριμένο δρόμο προς το “Ονειρο” θα δεις και πινακίδες που σε προφυλάσσουν στις διασταυρώσεις με κατσικόδρομους (στη κυριολεξία κατσικόδρομους)… ποιός ξέρει ίσως κάποτε γίνουν εθνικοί οδοί…

Comments are closed.