«Το εμπόριο του Αγρινίου
έχει μεγάλη σχέση με τον πατραϊκό εμπόριο,
γιατί οι συναλλαγές των Αγρινιωτών εμπόρων
γίνονται κυρίως με την Πάτρα» (Γιώργος Σταυρόπουλος,
πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου)
Συνεχίζοντας ο συντάκτης του Νεολόγου την επίσκεψη του στο Αγρίνιο και πριν συναντηθεί με τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου το 1929, Γιώργο Σταυρόπουλο, ενημερώνει το αναγνωστικό του κοινό ότι το Αγρίνιο είναι ένα σπουδαίο εμπορικό και παραγωγικό κέντρο που τροφοδοτείται από όλα τα είδη του διαμετακομιστικού εμπορίου και τροφοδοτεί την Ελλάδα και τις ξένες χώρες με καπνό αλλά και άλλα προϊόντα. «Το εμπόριο του Αγρινίου έχει μεγάλη σχέση με τον πατραϊκό εμπόριο», επισημαίνει, «γιατί οι συναλλαγές των Αγρινιωτών εμπόρων γίνονται κυρίως με την Πάτρα».
Στη συνάντησή τους ο πρόεδρος του συλλόγου, είπε, ότι δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, πως το εμπόριο του Αγρινίου βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Δυστυχώς όμως, παρατήρησε, δεν βρίσκεται στη θέση που θα μπορούσε, γιατί παρεμβάλλονται πολλά εμπόδια. Το σημαντικότερο ζήτημα είναι η συγκοινωνία. Σε αυτό συμβάλλει αφενός μεν η άθλια μεταφορά των εμπορευμάτων μέσω του Κρυονερίου και αφετέρου τα υπέρογκα έξοδα από τις καθυστερήσεις αφού εδώ και χρόνια εκτελείται από ανεπαρκή και ελάχιστα μέσα. Δυστυχώς, ο Αστακός, η Ναύπακτος και το Αιτωλικό συναγωνίζονται το εμπόριο του Αγρινίου λόγω της συγκοινωνίας που σε αυτά τα μέρη διεξάγεται ευκολότερα, αν και βρίσκονται σε υποδεέστερη μοίρα ανάλογα με την παραγωγή και το εμπόριο του Αγρινίου.
Η Ευρυτανία τις περασμένες εποχές, συνέχισε, μας έδινε βούτυρο και έπαιρνε καλαμπόκι. Σήμερα αγανακτισμένη από την κακή μεταφορά και τα μεγάλα έξοδα παίρνει την ίδια ποσότητα καλαμποκιού από την Αμφιλοχία και ξοδεύει ελάχιστα μεταφορικά. Πάρα πολλές είναι οι εταιρείες που επιθυμούν να εμπορευτούν κάπνα από εδώ, αλλά φεύγουν και πάνε στη Μακεδονία, λόγω πάλι της κακής συγκοινωνίας. Όπως είναι γνωστό η περιφέρεια μας παράγει καλύτερο καπνό από αυτόν της Μακεδονίας, και αυτό αποδεικνύεται αν πάρουμε υπόψη την ποσότητα των ζαχάρων: τα καπνά της Μακεδονίας έχουν 2,5%, ενώ αυτά της περιφέρειας μας 6,5%.
Συναφές με το ζήτημα της συγκοινωνίας είναι και το ζήτημα της επέκτασης του λιμενοβραχίονα στο Κρυονέρι, για τον οποίο τόσες ενέργειες έχουν γίνει. Η μεταφορά των εμπορευμάτων από εκεί, κυρίως την περίοδο του χειμώνα, είναι αδύνατη και σκοντάφτει σε ένα σωρό εμπόδια, με αποτέλεσμα πολλές φορές να βρισκόμαστε σε πλήρη αποκλεισμό. Το κράτος νομίζουμε ότι θα πρέπει να ενδιαφερθεί σοβαρά, είπε. Ο σύλλογός μας, ο οποίος αποτελείται από 200 μέλη έχει πάρει πολύ σοβαρά το ζήτημα αυτό και είναι αποφασισμένος σε περίπτωση κατά την οποία αποβούν μάταιες οι προσπάθειες μας και συλλαλητήριο να συγκροτήσουμε και τα όπλα να πάρουμε ακόμα, γιανα αξιώσουμε να ικανοποιηθούν τα δίκαια μιας πόλης, όπως στο Αγρίνιο.
Βέβαια εμπορική οικονομική κρίση στο Αγρίνιο δεν υφίσταται, σημείωσε. Είναι μάλιστα καύχημα για μας πως τα τελευταία 40 χρόνια ουδέποτε έχει σημειωθεί πτώχευση άξια λόγου. Κάποια κρούσματα μίας ή δύο πτωχεύσεων που συνέβησαν, περισσότερο ως «ταμειακή στενοχώρια» θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου στο δρόμο Αγρινίου – Καρπενησίου που είχε αρχίσει να λειτουργεί και ο οποίος επρόκειτο να εξυπηρετήσει σημαντικά και την Πάτρα, όπως είπε. Η Ευρυτανία πλέον δεν θα προμηθεύεται τα απαραίτητα αχαϊκά της τρόφιμα μέσω Πειραιώς και Λαμίας, αλλά απευθείας από την Πάτρα μέσω Αγρινίου.
Αναφέρθηκε επίσης στα έργα της αποξήρανσης των ελών της Τριχωνίδας και της Λυσιμαχείας, τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε στασιμότητα, είπε. Η πρόοδος των έργων ήταν προβληματική μέχρι που σταμάτησαν τελείως, επειδή δεν υπάρχουν πόροι. Το ζήτημα αυτό αφορά κυρίως τις επαρχίες του Ξηρομέρου, του Μεσολογγίου και του Αγρινίου και είναι ένα ζήτημα εξυγίανσης. Τα έργα αυτά τα έχει αναλάβει η εταιρεία Λυσιμαχεία η οποία έχει την εκμετάλλευση της ξυλείας της αποξήρανσης, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα την υποχρέωση να κάνει ένα ανάχωμα, ως αντιπλημμυρικό έργο, στον ποταμό Αχελώο, για να προστατευτούν οι περιοχές, που το χειμώνα πλημμυρίζουν γύρω από το ποτάμι. Με την αποπεράτωση και αυτών των έργων θα εξυπηρετηθεί επαρκώς η περιφέρεια μας.
Εκείνο που μας επισήμανε ο Σταυρόπουλος, καταλήγει ο συντάκτης του Νεολόγου, είναι ότι πρέπει να τονίσουμε, πως για να ζήσει το Αγρίνιο έχει ανάγκη συγκοινωνίας και μάλιστα, συγκοινωνίας σοβαρής. Το κράτος, είπε, επίσης πρέπει να διατάξει και να προχωρήσει στο έργο της τηλεφωνικής επικοινωνίας μεταξύ των Πατρών και του Αγρινίου, καθώς και του Αγρινίου με την Αθήνα για να εξυπηρετηθεί ακόμα καλύτερα το εμπόριο.
Διαβάστε όλα τα σχετικά στο link που ακολουθεί:
«Αι πρόοδοι του Αγρινίου»
*Νεολόγος των Πατρών της 27/9/1929
Φωτογραφία ανάρτησης: Πλατεία Μπέλλου (Πηγή: Ιστορικό και Λογοτεχνικό αρχείο Νίκου Αντωνίου)
AgrinioStories
