2 Οκτωβρίου 2023
Είναι η 275η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
και υπολείπονται 90 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:21 – Δύση ήλιου: 19:07 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 46 λεπτά
🌖 Σελήνη 18 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Κυπριανό, Κυπριανή Ιουστίνη, Ιούστα, Γιούστα, Ιουστίνα, Γιουστίνα και Γιουστίνη
Γεγονότα
1828 – Το Γαλλικό Εκστρατευτικό Σώμα εκδιώκει τα τελευταία τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο. Μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, συγκεντρώθηκε στην Τουλόν γαλλικό εκστρατευτικό σώμα με επικεφαλής τον στρατηγό Μεζόν (Nicolas Joseph Maison), με εντολή να αναγκάσει τα αιγυπτιακά στρατεύματα να αποχωρήσουν άμεσα από τον Μοριά. Η δύναμη του γαλλικού στρατού, ήταν 14.000 – 16.000 (ο Σπηλιάδης αναφέρει 18.000 από τους οποίους οι 6.000 παρέμειναν σαν εφεδρεία στην Τουλόν), οι οποίοι χωρίστηκαν σε 3 μοίρες υπό τον Μεζόν, τον Σεμπαστιανί και τον Σνάιντερ.
Οι δύο πρώτες έφτασαν στην Πελοπόννησο στις 29 Αυγούστου και αποβιβάστηκαν η μία στο Πεταλίδι, με επικεφαλής τον Μεζόν και η άλλη υπό τον Σεμπαστιανί κοντά στην Κορώνη, ενώ η τρίτη, με επικεφαλής τον Σνάιντερ έφτασε και αποβιβάστηκε στο Ναβαρίνο 4 ημέρες αργότερα.
Η άφιξη των γαλλικών στρατευμάτων στον Μοριά, προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στον Ιμπραήμ, ο οποίος γνωρίζοντας τη Συνθήκη της Αλεξάνδρειας, περίμενε αιγυπτιακά πλοία στις αρχές Σεπτεμβρίου, για να φύγει με τους άντρες του από την Πελοπόννησο.
Ο Μεζόν, αρχικά με διπλωματικό τρόπο, διαβεβαίωσε τον Ιμπραήμ για τα φιλικά αισθήματα της κυβέρνησής του απέναντι του. Όμως, ταυτόχρονα καθόριζε όλα τα σημεία για την οριστική απαγκίστρωση των αιγυπτιακών στρατευμάτων από την Πελοπόννησο. Σύντομα, ο Μεζόν έδειξε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να τηρήσει τους όρους της Συνθήκης της Αλεξάνδρειας. Δεν επέτρεψε σε κανέναν Έλληνα αιχμάλωτο να ακολουθήσει, έστω κι αν το ήθελε, τον Ιμπραήμ στην Αίγυπτο. Παράλληλα, ζήτησε την άμεση παράδοση των φρουρίων που κατείχαν οι Αιγύπτιοι. Ο Ιμπραήμ του υπενθύμισε τον όρο της Συνθήκης για την παραμονή 1.200 ανδρών στα πελοποννησιακά κάστρα, μέχρι τον τελικό διακανονισμό του ζητήματος ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις και την Πύλη. Ο Μεζόν απάντησε ότι δεν αναγνώριζε τη Συνθήκη της Αλεξάνδρειας και ότι οι ενέργειες του Κόδριγκτον ήταν αυθαίρετες. Παράλληλα, διέταξε ένα τμήμα του στρατού του να επιτεθεί κατά του φρουρίου της Κορώνης, ένα άλλο, από 4.000 άνδρες να κινηθεί εναντίον της Μεθώνης και του Ναβαρίνου και ένα τρίτο, εναντίον της Πάτρας.
Ο Ιμπραήμ κατάλαβε ότι δεν είχε περιθώρια αντίδρασης. Στις 4/16 Σεπτεμβρίου επιβιβάσθηκαν στα αιγυπτιακά πλοία, γύρω στους 6.000 άνδρες, ενώ στις 20 Σεπτεμβρίου/2 Οκτωβρίου, έφυγε κι ο Ιμπραήμ με τους υπόλοιπους άνδρες του, υπό τη συνοδεία συμμαχικών πλοίων. «…και οι νικηταί επιστρέφουσιν ηττημένοι από την καρτερίαν των Πελοποννησίων, εις τα ίδια…», γράφει χαρακτηριστικά ο Σπηλιάδης. Με την αποχώρηση του Ιμπραήμ, παραδόθηκαν αμαχητί τα φρούρια της Μεθώνης, της Κορώνης και του Ναβαρίνου. Μετά από συνθήκη που επικυρώθηκε και από τον Σνάιντερ, παραδόθηκε στους Γάλλους και το φρούριο της Πάτρας. Αντίσταση προβλήθηκε μόνο από 800 Τούρκους της φρουράς της, που κλείστηκαν στο φρούριο του Ρίου. Μετά από 11 ημέρες πολιορκίας όμως, παραδόθηκαν κι αυτοί στον Σνάιντερ άνευ όρων. Τον Οκτώβριο του 1828, ο Μοριάς ήταν και πάλι λεύτερος. Τότε τερματίστηκε η τετράχρονη σχεδόν δοκιμασία (από τον Φλεβάρη του 1825), καθώς είχε υποστεί τεράστιες καταστροφές, λεηλασίες, ερημώσεις και αιχμαλωσίες των κατοίκων του.
1836 – Ο Κάρολος Δαρβίνος επιστρέφει στην Αγγλία, μετά από ένα πενταετές ταξίδι για την αναζήτηση στοιχείων, που τον βοήθησαν στη διατύπωση της θεωρίας της φυσικής επιλογής. Οι λεπτομερείς παρατηρήσεις του στη βιολογία και τα δείγματα άγριας ζωής και απολιθωμάτων που συνέλεξε τον οδήγησαν να μελετήσει την ποικιλομορφία των ειδών και να αναπτύξει τη θεωρία του για τον μηχανισμό της φυσικής επιλογής το 1838. Είχε πολύ καλή επίγνωση του γεγονότος ότι πολλοί άλλοι είχαν τιμωρηθεί αυστηρά για τέτοιες αιρετικές ιδέες, όμως, συνέχισε τις έρευνές του, μιλώντας μόνο στους πιο στενούς του φίλους αφού χρειαζόταν χρόνο για τις γεωλογικές του έρευνες ώστε να συγκεντρώσει τις αποδείξεις που χρειαζόταν. Παράλληλα με τον Δαρβίνο, μια παρόμοια θεωρία περί της εξέλιξης των ειδών ανέπτυξε και ο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, γεγονός που οδήγησε τελικά σε μία κοινή παρουσίαση δύο δημοσιεύσεων τους στη «Λινναία Εταιρία του Λονδίνου», την 1η Ιουλίου 1858.
1941 – Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Η ναζιστική Γερμανία ξεκινά επιθετική ενέργεια για να καταλάβει τη Μόσχα (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Η τελική επίθεση προς τη Μόσχα υπό την κωδική ονομασία Τυφών ξεκίνησε αρκετά καθυστερημένα, στις 2 Οκτωβρίου 1941, με τον ρωσικό χειμώνας να κάνει δειλά την εμφάνισή του και να προκαλεί εκνευρισμό στους γερμανούς στρατηγούς. Για την υπεράσπιση της πρωτεύουσας ο Στάλιν διέθεσε 800.000 άνδρες, χωρισμένους σε 83 Μεραρχίες. Στις 13 Οκτωβρίου οι Γερμανοί έφθασαν 120 χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα, αλλά η προέλασή τους γινόταν πλέον σε ρυθμούς χελώνας και δεν ξεπερνούσε τα 3 χιλιόμετρα την ημέρα. Στις 12 Δεκεμβρίου η εμπροσθοφυλακή του γερμανικού στρατού έφθασε στα περίχωρα της Μόσχας, αντικρίζοντας το οχυρό του Κρεμλίνου.
Οι καιρικές συνθήκες διαρκώς χειροτέρευαν. Βασικός σύμμαχος των αμυνομένων ήταν πλέον ο ρωσικός χειμώνας. Οι γερμανικές δυνάμεις υπέστησαν τεράστιες απώλειες, καθώς δεν ήταν προετοιμασμένες για χειμερινό πόλεμο. Μέσα σε τρεις εβδομάδες 155.000 άνδρες τέθηκαν εκτός μάχης, οι περισσότεροι από κρυοπαγήματα. Στις 6 Δεκεμβρίου 1941 ο σοβιετικός στρατηγός Γκιόρκι Ζούκοφ, που υπερασπιζόταν τη Μόσχα, πέρασε στην αντεπίθεση και απώθησε τους Γερμανούς μακριά από τη σοβιετική πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου του 1942.
Η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα στοίχισε στους Γερμανούς 174.000 νεκρούς, 36.000 αγνοουμένους και 604.000 τραυματίες, ενώ ανυπολόγιστος είναι ο αριθμός των Σοβιετικών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Η κατάληψη της Μόσχας και η πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, που ήταν οι στρατηγικοί στόχοι του Χίτλερ, δεν επιτεύχθηκαν. Οι Γερμανοί, όμως, εξακολούθησαν να κατέχουν μεγάλο μέρος της Σοβιετικής Επικράτειας. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο θα διαρκέσουν έως τον Απρίλιο 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός υπό τον Ζούκοφ θα εισέλθει στο Βερολίνο.
1947 – Αποφασίζεται η καθιέρωση αγώνων στην κατηγορία της Φόρμουλα 1. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου (FIA) αποφασίζει την καθιέρωση αγώνων στην κατηγορία της Φόρμουλα 1. Μετά την απόφαση που πάρθηκε στις 2 Οκτωβρίου, το πρώτο πρωτάθλημα της Formula 1 έγινε το 1950. Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών με κανόνες της Formula 1 δημιουργήθηκε με την συνένωση επτά ανεξαρτήτων αγώνων ταχύτητος ήτοι έξι στην Ευρώπη, συν το Ράλι Ιντιανάπολις 500 στις Η.Π.Α.
Ο πρώτος αγώνας έγινε στην πίστα του Σίλβερστόουν, στην Μεγάλη Βρετανία, στις 13 Μαΐου και νικητής ήταν ο Τζουζέπε Φαρίνα (Emilio Giuseppe “Nino” Farina) με την ομάδα της Άλφα Ρομέο, που τελικώς κατέκτησε και το πρώτο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
1968 – Η διαδήλωση πριν από τη σφαγή του Τλατέλολκο. Ως Σφαγή του Τλατελόλκο (Matanza de Tlatelolco) είναι γνωστή η δολοφονία δεκάδων φοιτητών και πολιτών από τον στρατό και την αστυνομία στις 2 Οκτωβρίου του 1968, στην Πλάσα δε λας Τρες Κουλτούρας, στο Τλατελόλκο, στη Πόλη του Μεξικού. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Διεύθυνσης Ασφαλείας συνελήφθησαν 1.345 άτομα. Η σφαγή έλαβε χώρα 10 ημέρες πριν από την έναρξη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στην Πόλη του Μεξικού, οι οποίοι διεξήχθησαν κανονικά.
Εκείνη την εποχή η κυβέρνηση και τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης στο Μεξικό υποστήριξαν ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν προκληθεί από τους διαδηλωτές, οι οποίοι πυροβολούσαν εναντίον τους. Αλλά κυβερνητικά έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν από το 2000 δείχνουν ότι η κυβέρνηση χρησιμοποίησε ελεύθερους σκοπευτές. Οι εκτιμήσεις σχετικά με τον αριθμό των νεκρών κυμαίνονται από 30 έως 300, με τους αυτόπτες μάρτυρες να αναφέρουν εκατοντάδες νεκρούς. Σύμφωνα με τα αρχεία εθνικής ασφάλειας των Η.Π.Α., τεκμηριώθηκε ο θάνατος 44 ανθρώπων.
1990 – Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας Σαν σήμερα το 1990, προφυλακίζεται ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, κατηγορούμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ο Αγαμέμνων “Μένιος” Κουτσόγιωργας ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Ήταν πολιτικός φίλος και προσωπικός δικηγόρος του Γεωργίου Παπανδρέου από τη δεκαετία του ’50 και Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προεδρίας την περίοδο 1963-1965, στις κυβερνήσεις του.
Είχε ξεχωρίσει για την οξύτητα στις συγκρούσεις του με την αντιπολίτευση κατά τη δεκαετία του ’80 και χαρακτηριστική έχει μείνει η φράση του στη Βουλή: δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε την οποία απηύθυνε στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τότε αρχηγό της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη σχετικά με τα γεγονότα της Αποστασίας εναντίον της κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.
Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας δεν συμμετείχε στις βουλευτικέςεκλογές του 1989 μετά από πρόταση της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ και υπό το βάρος των κατηγοριών για την υπόθεση της Τράπεζας Κρήτης. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 1989, έγινε κοινή πρόταση παραπομπής του στο ειδικό δικαστήριο από το Κ.Κ.Ε. και τη ΝΔ για την υπόθεση του σκανδάλου Κοσκωτά. Οι κατηγορίες για τον Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα αφορούσαν παραβίαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71 επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, υπόθαλψη εγκληματία, παθητική δωροδοκία και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια. Η πρόταση υπερψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1989 για τους Α. Παπανδρέου, Α. Κουτσόγιωργα, Δ. Τσοβόλα και Γ. Πέτσο.
Τον Οκτώβριο του 1990 αποφασίστηκε από το τριμελές συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου και τους βουλευτές κατήγορους η προφυλάκιση μόνο του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα ηλικίας τότε 68 ετών ως υπόπτου φυγής. Η απόφαση για την προφυλάκιση λήφθηκε στο έντονα τεταμένο πολιτικά κλίμα της εποχής παρά την κατάθεση ιατρικού φακέλου που τεκμηρίωνε την σοβαρή κατάσταση της υγείας του Α. Κουτσόγιωργα καθώς και την ύπαρξη ανήκεστου βλάβης.
2016 – Οργή και αγανάκτηση, απογοήτευση και ανησυχία είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που νιώθουν για την κατάσταση στην Ελλάδα οι 7 στους 10 πολίτες που συμμετείχαν στο μηνιαίο Πολιτικό Βαρόμετρο της Public Issue και δημοσιεύει η «Αυγή της Κυριακής». Ποσοστό 85% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση, το 90% δηλώνει δυσαρεστημένο από τη λειτουργία της κυβέρνησης και το 80% από τη λειτουργία της αντιπολίτευσης. Καταλληλότερο για πρωθυπουργό θεωρεί το 42% τον Κυριάκο Μητσοτάκη, 23% τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ κανέναν από τους δύο απαντά το 32%. Διχασμένη εμφανίζεται η κοινή γνώμη στην ανάγκη για εκλογές, καθώς το 51% συμφωνεί με αυτή την προοπτική, ενώ το 46% διαφωνεί. Για το προσφυγικό, το 73% δηλώνει ότι μάλλον οι πρόσφυγες δεν μπορούν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, ενώ αντίθετη άποψη έχει το 20% των ερωτηθέντων. Στο ερώτημα για το αν οι πρόσφυγες αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της Ελλάδας, θετικά απαντά το 48% και αρνητικά το 45%.
Γεννήσεις
1869 – Μαχάτμα Γκάντι, ινδός πολιτικός, που δολοφονήθηκε από ινδουιστές εξτρεμιστές. Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι (महात्मा गांधी, 2 Οκτωβρίου 1869 – 30 Ιανουαρίου 1948) ήταν Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης ακτιβιστής. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών.
Η διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ού αιώνα. Έγινε ευρύτερα γνωστός με την προσωνυμία Μαχάτμα, που φαίνεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και στα σανσκριτικά σημαίνει Μεγάλη Ψυχή.
Τα γενέθλια του Γκάντι στις 2 Οκτωβρίου εορτάζονται στην Ινδία ως Γκάντι Τζαγιάντι (μια από τις σημαντικότερες εθνικές αργίες) και παγκοσμίως ως η Παγκόσμια Ημέρα μη Βίας. Θεωρείται από πολλούς ότι είναι, αλλά επίσημα δεν θεωρείται εθνοπατέρας στην Ινδία. Ο Γκάντι είναι γνωστός και ως Μπαπού (στα γκουτζαράτι σημαίνει πατέρας, μπαμπάς).
1904 – Ο Γκράχαμ Γκριν (Henry Graham Greene, 2 Οκτωβρίου 1904 – 3 Απριλίου 1991) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός. Γεννήθηκε στο Μπέρχαμστεντ του Χέρτφορντσιρ το 1904 και πέθανε στην Ελβετία το 1991. Οι εγκύκλιες σπουδές του ήταν στο σχολείο που διηύθυνε ο πατέρας του. Λόγω ψυχολογικών προβλημάτων υποβλήθηκε σε ψυχαναλυτική θεραπεία πριν φοιτήσει στην Οξφόρδη. Το 1926 προσχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό, η επήρεια του οποίου είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του. Την ίδια χρονιά προσλήφθηκε στους Times, αλλά ύστερα από δύο χρόνια, αμέσως μετά τη δημοσίευση του πρώτου του βιβλίου, παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στην κριτική.
Ο Γκρέιαμ Γκριν προσελήφθη για κάποιο διάστημα σαν μυστικός πράκτορας της βρετανικής MI6 (Military Intelligence, Section 6), αφού στρατολογήθηκε από την αδερφή του Ελισάβετ, η οποία ήταν ήδη πράκτορας, και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου τοποθετήθηκε στη Σιέρα Λεόνε.
1951 – Στινγκ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γκόρντον Μάθιου Σάμνερ, άγγλος τραγουδοποιός. Προτού ακολουθήσει σόλο καριέρα, ήταν ο τραγουδιστής και μπασίστας των Police. Το Γενάρη του 1977, ο Sting άφησε το σπίτι του στο Νιούκαστλ για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί γνώρισε τους Stewart Copeland και Henry Padovani. Μαζί ίδρυσαν το συγκρότημα The Police. Ο Sting έγινε ο μπασίστας και ο τραγουδιστής τους. Η μεγαλύτερη επιτυχία των Police ( που συνολικά κατέκτησαν 6 βραβεία Γκράμι στα 5 χρόνια ύπαρξής τους), ήταν το τραγούδι every breath you take από το άλμπουμ Synchronicity, που ήταν ουσιαστικά και η τελευταία ομαδική δουλειά του συγκροτήματος. Μετά από αυτό, ο καθένας συγκεντρώθηκε στην ατομική του δουλειά. Το 1985 αποφασίστηκε και επισήμως η διάλυση του συγκροτήματος. Το 2007 οι Police επανενώθηκαν και αποφασίστηκε μια παγκόσμια περιοδεία.
Θάνατοι
1804 – Νικολά Ζοζέφ Κινιό (γαλλικά: Nicolas-Joseph Cugnot, 26 Φεβρουαρίου 1725 – 2 Οκτωβρίου 1804) ήταν Γάλλος αξιωματικός του πυροβολικού και εφευρέτης του πρώτου ατμοκίνητου οχήματος. Πειραματιζόμενος στην εφαρμογή του ατμού για τη μετακίνηση των βαρέων πυροβόλων, αρχικά με τη βοήθεια ενός δραπάνου που επεξεργαζόταν με ακρίβεια τα διάφορα μέρη του πυροβόλου εφεύρε το εξάρτημα εκείνο που θα μπορούσε να μεταφέρει την κίνηση σε τροχό, δηλαδή το έμβολο.
Έτσι το 1770 ο Κυνιό κατάφερε και δημιούργησε ουσιαστικά το πρώτο μηχανικό αυτοκίνητο (για τον ίδιον, «αυτοκινούμενο ελκυστήρα πυροβολικού»), που έλαβε και το όνομά του. Το όχημα Κυνιό ήταν ένα βαρύ τρίτροχο όχημα, βάρους 2,5 τόνων, που στο πρόσθιο μέρος του έφερε ατμολέβητα, από τον οποίο ο ατμός διοχετευόμενος με μια απλή διάταξη σε κάθετο έμβολο μετέδιδε με στρόφαλο κίνηση στον πρόσθιο τροχό. Ο ελκυστήρας αυτός κινήθηκε με ταχύτητα 3,6 χιλιόμετρα την ώρα, επί 20 λεπτά της ώρας, μεταφέροντας 4 επιβάτες. Στη συνέχεια μετά από 20 λεπτά στάση, μέχρι να επανακτήσει αρκετή πίεση μπορούσε να επαναλάβει το εγχείρημα.
Το δεύτερο σε παραγωγή όμοιο όχημα το 1771 δημιούργησε και το πρώτο αυτοκινητικό ατύχημα λόγω της μεγάλης δυσκολίας που παρουσίαζε, λόγω βάρους, στην αλλαγή πορείας.
Μετά από αυτή την επιτυχή εφεύρεση ο Βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΕ΄ απένειμε στον Κυνιό ιδιαίτερη τιμητική σύνταξη. Το πρωτότυπο αυτό όχημα εκτίθεται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Τεχνών στο Παρίσι.
1988 – Άλεκ Ισιγώνης Το 1934, ο Ισηγόνης προσχώρησε στην ομάδα σχεδίασης της Χάμπερ (Humber Ltd.) στο Κόβεντρι (Coventry), όπου εργάστηκε για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης ανάρτησης. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 1936, η Μόρρις Μότορς (Morris Motors) τον προσέλαβε, λόγω των εξαιρετικών ικανοτήτων του και της τεχνογνωσίας του στον τομέα εξέλιξης των πλαισίων (σασί).
Παράλληλα δημιούργησε ένα ανεξάρτητο εμπρόσθιο σύστημα ανάρτησης για το Morris 10, αλλά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν επέτρεψε την παραγωγή αυτού του τύπου. Το σύστημα χρησιμοποιήθηκε αργότερα στον τύπο MG Υ. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου, ο Αλέξανδρος ανέλαβε να βοηθήσει το στρατό με τη σχεδίαση ενός ελαφρού αναγνωριστικού οχήματος της Morris και άλλων στρατιωτικών οχημάτων κάθε τύπου. Κυρίως πειραματιζόταν με διάφορα στρατιωτικά οχήματα, τα οποία, με το πρακτικό πνεύμα και την ευφυΐα του, τα χρησιμοποίησε για τεστ, δοκιμάζοντας έτσι νέα τεχνικά χαρακτηριστικά και ιδέες. Χάρη σε αυτές του τις εργασίες ο Ισηγόνης απέφυγε τη στράτευση και δεν συμμετείχε στον Πόλεμο.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Morris και η Austin συγχωνεύθηκαν για τη δημιουργία της British Motor Corporation (BMC), όπου ο Ισηγόνης δεν έβλεπε περαιτέρω προοπτικές για τις δημιουργικές ανησυχίες του. Έτσι το 1952, προσχώρησε στην Άλβις (Alvis) με στόχο την εξέλιξη ενός πολυτελούς αυτοκινήτου υψηλών επιδόσεων. Αλλά επειδή αυτό το πρόγραμμα κατασκευής δεν ολοκληρώθηκε για οικονομικούς λόγους, η BMC προσέλαβε εκ νέου τον Ισηγόνη το 1955, ως Αναπληρωτή Τεχνικό Διευθυντή στο Εργοστάσιο της Austin στο Λόνγκμπριτζ (Longbridge). Αποστολή του, αυτή τη φορά, ήταν η δημιουργία τριών νέων μοντέλων, για τη μικρή, μεσαία και πολυτελή/υψηλών επιδόσεων κατηγορία αντίστοιχα, προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον της μεγαλύτερης, εκείνη την εποχή, ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.
2017 – Τομ Πέτι (αγγλικά: Thomas Earl Petty, 20 Οκτωβρίου 1950-2 Οκτωβρίου 2017) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός, παραγωγός δίσκων και ηθοποιός. Ήταν ο κύριος τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος Tom Petty and the Heartbreakers, που ιδρύθηκε το 1976. Προηγουμένως είχε δημιουργήσει το συγκρότημα Mudcrutch, και ήταν επίσης μέλος του σούπεργκρουπ Traveling Wilburys, στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Ο Πέτι ηχογράφησε σειρά μεγάλων επιτυχιών τόσο με τους Heartbreakers όσο και ως σόλο καλλιτέχνης. Στα επιτυχημένα τραγούδια του με τους Heartbreakers περιλαμβάνονται τα Don’t Do Me Like That (1979), Refugee (1980), The Waiting (1981), Don’t Come Around Here No More (1985) και “Learning to Fly” (1991). Από τις κυκλοφορίες του ως σόλο καλλιτέχνη, μεγάλη επιτυχία γνώρισαν τα σινγκλ I Won’t Back Down (1989), Free Fallin’ (1989) και You Don’t Know How It Feels (1994). Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πούλησε περισσότερα από 80 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους καλλιτέχνες με τις υψηλότερες πωλήσεις όλων των εποχών. To 2002 οι Tom Petty and the Heartbreakers τιμήθηκαν με την ένταξή τους στο Rock and Roll Hall of Fame ενώ το 2016 ο Τομ Πέτι τιμήθηκε με ένταξη στο American Songwriters Hall of Fame.
Ο Πέτι πέθανε από καρδιακή ανακοπή που προκλήθηκε από υπερβολική δόση φαρμάκων στις 2 Οκτωβρίου 2017, μία εβδομάδα μετά το τέλος της περιοδείας για τα 40 χρόνια των Tom Petty and the Heartbreakers.
