.
Η Παλιά Πλαγιά
απέχει 45,1 χλμ. από το Αγρίνιο
Παλιά Πλαγιά
Τα ωραία χωριά, ωραία ερημώνουν
Η Πλαγιά βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Αιτωλοακαρνανίας
Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με την Αμμούσα και την Πλαγιά
αποτελούν την Τοπική κοινότητα Πλαγιάς
που ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Πάλαιρου του Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας.
– Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας –
Όσοι διατρέχουν τη δυτική Ελλάδα και γνωρίζουν τις φυσικές της ομορφιές έχουν να επιλέξουν πολλούς ωραίους προορισμούς, τόσο προς τα βουνά, όσο και προς τις ακτές του Ιονίου. Αλλά μια επίσκεψη στην εγκαταλελειμμένη Παλιά Πλαγιά της Αιτωλοακαρνανίας θα προσφέρει μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, την περίοδο της τουρκοκρατίας, κάποιοι κάτοικοι του Ξηρομέρου, θέλοντας να προφυλαχθούν από τις επιδρομές των πειρατών ή οποιασδήποτε άλλης εχθρικής εφόδου από την ξηρά, ανέβηκαν στην πλαγιά και έχτισαν εκεί το χωριό τους. Μετά τον σεισμό της 29ης Οκτωβρίου του 1966 σπίτια του χωριού υπέστησαν μεγάλες ζημιές με αποτέλεσμα αρκετοί από τους κατοίκους του να το εγκαταλείψουν. Ό,τι απόμεινε όρθιο είναι οι δύο εκκλησίες μαζί με την κεντρική βρύση. Τη δεκαετία του 1970 έφυγαν και οι τελευταίοι κάτοικοι για τα παράλια της Λευκάδας. Οι λόγοι ήταν κυρίως οικονομικοί, καθώς με την κατάργηση των καπνοκαλλιεργειών τους και άλλων προϊόντων, η αγροτική δραστηριότητα του χωριού υπέστη βαρύ πλήγμα.
Ο σεισμός έγινε στις 04:40, 29 Οκτωβρίου 1966. Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπίου Αθηνών ήταν έντασης 5,8 της κλίμακας Ρίχτερ. Επλήγησαν κατά κύριο λόγο η Κατούνα, οι Φυτείες, η Κωνωπίνα, η Τρύφος, η Παπαδάτος και ο Άγιος Νικόλαος. Από το σεισμό υπήρξαν ένας νεκρός και 43 τραυματίες. Σημειώθηκαν επίσης πάρα πολλές υλικές ζημιές σε καταστήματα και κτίρια. Όπως αναφέρει ο ΟΑΣΠ, 25 κτίρια καταστράφηκαν ενώ 968 υπέστησαν βλάβες. Ρωγμή μήκους 2km και πλάτους 1-2cm εμφανίστηκε στην Αμφιλοχία μεταξύ της αποβάθρας του λιμανιού και της παραλιακής οδού. Ο βροχερός καιρός που ακολούθησε τον καταστροφικό σεισμό, προκάλεσε κατολισθήσεις βράχων, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν ακόμα περισσότερα σπίτια. Για τους επόμενους μήνες, χιλιάδες κάτοικοι του Ξηρόμερου έμεναν σε στρατιωτικούς καταυλισμούς.
Η Παλιά Πλαγιά στέκει ερειπωμένη μέσα σε ωραιότατη φύση, η οποία βρίσκεται στα καλύτερά της όταν έρχεται η άνοιξη: οι ανθισμένες αμυγδαλιές είναι από μόνες τους ένα θέαμα, τονίζοντας περισσότερο την ιδιαιτερότητα των παρατημένων κτηρίων, όπως βέβαια και οι συκιές, τα πουρνάρια και οι ρουπακοβελανιδιές που επίσης φύονται τριγύρω. Τα κοπάδια των σημερινών κτηνοτρόφων χρησιμοποιούν συχνά την περιοχή ως βοσκότοπο.
Δυτικά του χωριού, σε βορειοδυτική πλαγιά του όρους Στέρνας, βρίσκεται η ερειπωμένη Ιερά Μονή Κοίμησης της Θεοτόκου, ενώ στην μακρόστενη κορυφή του (υψόμετρο 507 μέτρα) βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Στέρνας.
Το χωριό ταυτίζεται με το αρχαίο Σόλλιον που είναι ο διαπιστωμένος πρόγονος της Παλιάς Πλαγιάς, καθώς εμφανίζει συνεχή κατοίκηση μέσα στους αιώνες –απλά από το 1700 περίπου κι έπειτα λέγεται πλέον σκέτη Πλαγιά, με το Σολιανή να εκλείπει. Δεν γνωρίζουμε πότε και υπό ποιες συνθήκες εγκαταλείφθηκε τελικά το Σόλλιον μετά το τέλος των αρχαίων χρόνων. Ωστόσο η ανάμνησή του φαίνεται να έμεινε ζωντανή κατά τον Μεσαίωνα, γιατί στην παλαιότερη αναφορά που έχει εντοπιστεί για την περιοχή (1530, σε οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα) αναγράφεται η ύπαρξη χωριού ονόματι Σολιανή Πλαγιά. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους οργανώνεται σε χωριστή κοινότητα 259 κατοίκων (1836), σε απόσταση περίπου 25 χιλιομέτρων από τη Βόνιτσα.
Επιμέλεια: Λ.Τ.
———————————————————————————————
el.wikipedia.org | travel.gr | iaitoloakarnania.gr
