...
Λευτέρης Τηλιγάδας
| Οι κονκάρδες του Δημητρώφ |
Καλαντζής: «…ο κομίσας εκ Βουλγαρίας
και διανείμας εις Αγρίνιον τας κονκάρδας του Δημητρώφ
ήτο ο βουλευτής της ΕΔΑ κ. Κακογιάννης»
| Ως γνωστόν στις εκλογές του 1958 πρώτο κόμμα έρχεται η «Ε.Ρ.Ε», του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αλλά την μεγάλη έκπληξη την κάνει η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.), η οποία με ποσοστό 24,42% εκλέγει 60 βουλευτές και στη νέα Βουλή που συγκροτείται καταλαμβάνει τη θέση της Aξιωματικής Aντιπολίτευσης. Δύο χρόνια μετά, η Ε.Δ.Α καταθέτει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης για την εξωτερική της πολιτική. Η συζήτηση ξεκινά στις 4 Απριλίου του 1960. και η Bουλή μετατρέπεται σε ρινγκ με τους κυβερνητικούς βουλευτές της Ε.Ρ.Ε να αποκαλούν τους συναδέλφους τους της ΕΔΑ «Βούλγαρους» και αυτοί να ανταποδίδουν αποκαλώντας τους «ταγματασφαλίτες».
«Και η χθεσινή συνεδρίασις» αναφέρει στο πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 7ης Απριλίου του 1960, «διεξήχθη εις ατμόσφαιραν ηλεκτρισμένη και με επεισόδια, τα σοβαρώτερα των οποίων συνέβησαν κατά τας αγορεύσεις του υφυπουργού των Εσωτερικών κ. Καλαντζή και του βουλευτού της ΕΔΑ κ. Μπιλάκη. Ο κ. Καλαντζής απεκάλυψεν ότι ο κομίσας εκ Βουλγαρίας και διανείμας εις Αγρίνιον τας κονκάρδας του Δημητρώφ ήτο ο βουλευτής της ΕΔΑ κ. Κακογιάννης. Η καταγγελία αυτή εξήγειρε τους βουλευτάς της πλειοψηφίας και προς στιγμήν ηπειλήθη σύρραξις αυτών, μετά των βουλευτών της ΕΔΑ πράγμα που ηνάγκασε τον πρόεδρον να διακόψη επ’ ολίγον την συνεδρίασιν.
»Μετά την διακοπήν ο κ. Κακογιάννης ανεκοίνωσεν ότι εκόμισε πράγματι μικρόν αριθμόν κονκαρδών, τας οποίας έδωσεν εις διαφόρους, ως είπεν, συλλέκτας.
»Ενώ εξάλλου ηγόρευεν ο κ. Μπριλάκης, τον οποίον συνεχώς άλλωστε διέκοπτον οι κυβερνητικοί βουλευταί, επετέθη εναντίον του και τον εκτύπησεν ο κ. Ιωάννου αποκαλών αυτόν «προδότην». Τον κ. Ιωάννου συνεκράτησεν ο αντιπρόεδρος Κανελλόπουλος, ενώ διεκόπτετο και πάλι η συνεδρίασις. Μετά την διακοπήν συνέχισεν τη αγόρευσιν του ο κ. Μπριλάκης..».
Σύμφωνα με τη συνέχεια του ρεπορτάζ στις εσωτερικές σελίδες και με βάση τα πρακτικά της Βουλής, «ο Ευάγγελος Καλατζής (Υφ. Εσωτερικών και πολιτικός προϊστάμενος της χωροφυλακής) είπεν ότι την ΕΔΑ χαρακτηρίζει αναίδεια και κυνισμός όταν ομιλή περί αστυνομικού κράτους, ενώ τοιαύτα καθεστώτα εγκαθιδρύθησαν εις τας κομμουνιστικά χώρας, όπου ούτε ατομικά, ούτε πολιτικά δικαιώματα υπάρχουν. Το ΚΚΕ, είπεν, αναδιοργανούται τελευταίως εντός της ΕΔΑ και προετοιμάζεται το έδαφος δι’ ανοικτήν κομουνιστικήν δραστηριότητα. Εις τα ανώτατα κλιμάκια της ΕΔΑ υπάρχουν γνωστοί κομμουνισταί. Εκ των 65 μελών της διοικούσης επιτροπής της ΕΔΑ οι 58 είναι κομμουνισταί και εκ των μελών της εκτελεστικής επιτροπής τα 14. Εκ των 79 κοινοβουλευτικών της στελεχών οι 62 είναι κομμουνισταί…»
»Περαιτέρω ανέφερεν ότι ως γνωστόν ο Γ. Δημητρώφ Βούλγαρος κομμουνιστής και εκ των ηγετών της Κομιντερν, κατά το 1946 προέβη εις δηλώσεις διά των οποίων έλεγεν ότι τα βουλγαρικά δικαιώματα επί της Θράκης και της Μακεδονίας είναι απαράγραπτα και ότι πρέπει να αποδοθούν εις αυτήν αι περιοχαί αύται. Καταγγέλω είπε, τον βουλευτήν της ΕΔΑ κ. Α. Κακογιάννην διά πράξιν η οποία γεννά το ερώτημα αν η συνείδησίς του είναι Ελληνική η Βουλγαρική
»Εις το σημείον τούτο δημιουργείται μέγας θόρυβος και διαμαρτυρίαι από μέρους βουλευτών της ΕΔΑ, ενώ βουλευταί της ΕΡΕ όρθιοι, προχωρούν προς την αριστεράν. Βουλευταί της ΕΔΑ, εξ’ άλλου, κατευθύνονται και αυτοί προς την δεξιάν. Η απειλουμένη προς στιγμήν ρήξις αποσοβείται επεμβάσει των ψυχραιμοτέρων, κυρίως βουλευτών του κέντρου. Οι κ.κ Π. Κανελλόπουλος, Ε. Αβέρωφ και Εμ. Κεφαλογιάννης κατέρχονται των υπουργικών εδωλίων και καθησυχάζουν του κυβερνητικούς βουλευτάς.
»Εν μέσω ζωηροτάτου αναβρασμού ο κ. Π. Κανελόπουλος είπεν ότι όντως ο χαρακτηρισμός του κ. Καλαντζη διά τον κ. Κακογιάννην είναι βαρύτατος, πρέπει δε να αφεθή ο κ. υφυπουργός να εξηγήση διατί του απέδωσε τον χαρακτηρισμόν αυτόν.
» Συνεχίζων ο κ. Καλαντζής είπεν ότι ο κ. Κακογιάννης, επανελθών εκ Βουκουρεστίου και Σόφιας, μετέβη εις την εκλογικήν του περιφέρειαν Αγρινίου, όπου διένειμε μυστικώς εις τα στελέχη του ΚΚΕ κονκάρδας με φωτογραφίες του Δημητρώφ και κονκάρδας της 9ης Σεπτεμβρίου 1944, ημέρας εγκαταστάσεως του κομμουνιστικού κόμματος εν Βουλγαρία. (Ο κ. Καλαντζής επέδειξεν από του βήματος τοιαύτας κονκάρδας).
»Εις το σημείον τούτο εξέσπασαν και νέαι ζωηρώτατοι διαμαρτυρίαι των βουλευτών της ΕΔΑ, με κραυγάς «ψέμματα», «ψέμματα» ενώ βουλευταί της ΕΡΕ όρθιοι φωνάζουν «Αίσχος, αίσχος, Βούλγαροι έξω». Και νέα σύρραξις, απειλείται προς στιγμήν όταν πολλοί βουλευταία της ΕΡΕ και της ΕΔΑ συγκεντρούμενοι με απειλητικάς διαθέσεις προ των εδρών του κέντρου, έρχονται σχεδόν εις χείρας, ενώ ο κυβερνητικός βουλευτής κ. Μυριδάκης αποσπά ένα μικρόφωνον εκ των κυβερνητικών εδωλίων.
»Η έκρυθμος κατάστασις και ο επικρατήσας αναβρασμός κατεσιγάσθησαν κατόπιν επεμβάσεως υπουργών ως και βουλευτών του κέντρου, ο δε κ. Καλαντζής, καταλήγων, είπεν ότι πάσα σχέσεις, επαφή, συνεργασία και συνομιλία με στελέχη της ΕΔΑ αποτελεί έγκλημα προδοσίας εις βάρος του έθνους.
»Εις το σημείον τούτο και ενώ η ατμόσφαιρα ήτο εις άκρον ηλεκτρισμένη ο Πρόεδρος κ. Κ. Ροδόπουλος διέκοψεν επ’ ολίγον την συνεδρίασιν δια να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Επαναληφθείσης της συνεδριάσεως ο πρόεδρος κ. Ροδόπουλος παρεκάλεσαν αμφοτέρας τας παρατάξεις να τηρήσουν ψυχραιμίαν και έδωσε τον λόγον εις τον κ. Κακογιάννην επί προσωπικού ζητήματος.
»Ο κ. Κακογιάνννης είπεν ότι αποκρούει τας κατηγορίας του κ. Καλαντζή, τονίσας ότι ο κ. υφυπουργός δεν είναι αρμόδιος διά να κρίνη τη εθνικήν συνείδησιν του βουλευτού. Συνεχίζων είπεν ότι μετέσχε του συνεδρίου Νεολαίων εις Βουκουρέτσι και υπεστήριξεν εκεί μόνον την θέσιν της ειρηνικής συνυπάρξεως μεταξύ των Βαλκανικών λαών. Μετά το Βουκουρέστιον η ελληνική αντιπροσωπεία υπό ανεπίσημον ιδιότητα επίσης επισκέφθη την Βουλγαρίαν. Είθισται, είπεν, οι προσκαλούντες να χαρίζουν εις τους φιλοξενουμένους των και αντιστρόφως κονκάρδας και άλλα μικροπράγματα ως ενθύμια. Όπως οι Έλληνες εχάριζον ελληνικάς σημαίας, τσολιάδες κτλ. Ούτω οι Βούλγαροι έδιδον κονκάρδας, γραμματόσημα κτλ. Τοιαύτας κονκάρδας, συνίχισεν, έδωσα εις ολίγους μανιώδεις συλλέκτας αντικειμένων. Το απλούν και ασήμαντον αυτό γεγονός, είπεν, εμεγαλοποιήθη κατά τρόπον απαράδεκτον . Τέλος εζήτησεν από τον κ. Καλαντζήν ν’ ανακαλέση τη βαρείαν φράσιν την οποίαν εξεστόμισεν εναντίον του.
»Ο κ. Ε. Καλαντζής (υφ. Εσωτερικών) είπεν ότι προ ολίγου έλαβεν αναφοράν της χωροφυλακής Αγρινίου, υπό της οποίας κατόπιν ειδικής ερεύνης εις την πόλιν Αγρινίου, υπό της οποίας κατόπιν ειδικής ερεύνης εις την πόλιν Αγρινίου και την ύπαιθρον, συνελήφθησαν 11 άτομα και διεπιστώθη η υπ’ αυτήν κατοχή 20 κονκάρδων, 6 του Δημητρώφ, τινές της κομμουνιστικής επαναστάσεως της Βουλγαρίας και άλλαι με διάφορα άλλα κομμουνιστικά σύμβολα. Οι μάρτυρες είπαν ότι αύται διενεμήθησαν υπό του κ. Κακογιάννη όχι εις «φιλοτελιστάς» αλλά κατά τρόπον μυστικόν και δια προπαγανδιστικούς σκοπούς…
»Ο κ. Ε. Αβέρωφ (υπ. Εξωτερικών) είπεν ότι εις το κομμουνιστικόν συνέδριον της Νεολαίας δεν μετέσχεν «ελληνική» αντιπροσωπεία, αλλά μόνο ατομικώς ωρισμένοι βουλευταί. Επίσης είπεν ότι υπάρχουν στοιχεία ότι βουλευταί της ΕΔΑ συναντήθηκαν μυστικώς με τη ηγεσίαν του ΚΚΕ εις το εξωτερικόν. Η πράξις αύτη, ως και η κατοχή των κονκαρδών, δεν αποτελούν πράξεις εθνικάς.
»Ο κ. Μπριλλάκης είπεν ότι το υπουργείον των εξωτερικών αποστέλλει ταυτοσήμου περιεχομένου σχόλια εις διαφόρους μη αντιπολιτευμένας εφημερίδας, αι οποίαι τα δημοσιεύουν σχεδόν αυτούσια. Περαιτέρω υπεστήριξε διά μακρών ότι ορθώς η ΕΔΑ ήγειρε το πολιτικόν θέμα. Συνεχίζων, υπεστήριξεν επίσης τας γνωστάς απόψεις της ΕΔΑ επί του θέματος της διεθνούς φέσεως, τονίσας ότι, εις αντίθεσιν προς το παγκόσμιον πνεύμα της υφέσεως, η κυβέρνησιςς πρωτοστατεί εις ψυχροπολεμικάς και αντισοβιετικάς εκδηλώσεις. Υπεστήριξεν ακολούθως την ανάγκην αποκαταστάσεως φιλικών σχέσεων με την σημερινήν Βουλγαρίαν, εν μέσω ζωηροτάτων διαμαρτυριών και διακοπών ενίων κυβερνητικών βουλευτών. Εις το σημείον τούτο αρκετοί κυβερνητικοί βουλευταί, προχωρήσαντες προς τας βαθμίδας που οδηγούν προς το βήμα, εζήτουν διά κραυγών από τον επί του βήματος κ. Μπριλλάκην να σταματήση υποστηρίζων την Βουλγαρίαν. Ηπειλήθη προς στιγμήν συμπλοκή, διότι, προς υποστήριξιν του ρήτορος αρκετοί βουλευταί της ΕΔΑ, έσπευσαν προς την δεξιάς πτέρυγα, επενέβησαν όμως ψυχραιμότεροι και η τάξις αποκατεστάθη σχετικώς.
»Ο κ. Μπριλλάκης συνεχίζων είπεν ότι ουδείς δύναται να κατηγορήση την ΕΔΑ δι’ αντεθνικήν δράσιν, διότι έπραξε πάντοτε το καθήκον της έναντι του έθνους. Είναι γεγονός είπεν ότι πολλοί εκ των οπαδών της ΕΡΕ έπραξαν κατά την διάρκειαν της Κατοχής το εθνικόν των καθήκον, διά τούτο δε τους τιμώμεν, είναι όμως επίσης αληθές ότι πάντες οι μετεσχόντες εις τας κατοχικάς κυβερνήσεις και οι τότε νομάρχαι προήλθαν εκ των σημερινών κυβερνητικών τάξεων.
»Η φράσις αυτή ηγείρε νέαν σφοδροτέραν θύελλαν διαμαρτυριών των κυβερνητικών βουλευτών οι οποίοι όρθιοι απεδοκίμαζαν τον κ. Μπριλλάκη…Εις μίαν στιγμήν απροόπτως ο κ. Ιωάννου (ΕΡΕ) ορμά προς το βήμα και επιχειρεί να κτυπήσει τον κ. Μπριλλάκην, τον οποίον προστατεύουν σπεύσαντες ο φρούραρχος της Βουλής και αξιωματικοί της φρουράς της Βουλής. Εν τω μεταξύ βουλευταί της ΕΔΑ ανήλθον εις το βλήμα από την πλευράν της αριστεράς δια να προστατεύσουν τον κ. Μπριλλάκην παρ’ ολίγον δε να έλθουν εις ρήξιν με τους προσχωρήσαντες επίσης προς ενίσχυσιν του κ. Ιωάννου. Ο φρούραρχος και αξιωματικοί της φρουράς σχηματίζουν τείχος μεταξύ των αντιμαχομένων μερίδων, ενώ ο κ. Π. Κανελλόπουλος και βουλευταί του Κέντρου επεμβάντες, συνετέλεσαν εις την σχετική αποκατάστασιν της τάξεως…»
»Πάντως στο βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής την τελευταία ημέρα της συζήτησης τονίζει: «..Πλανάται η άκρα αριστερά εάν πιστεύη ότι η ύφεσις η διεθνής σημαίνει ασυδοσίαν των κατά χώρας κομμουνιστικών κομμάτων…Η μετριοπάθεια δεν δύναται να υπερβή τα όρια, τα οποία, τα οποία προσδιορίζει το καθήκον της κυβερνήσεως έννατι του Εθνους…»
»Ο Ι. Πασαλίδης (ΕΔΑ) τονίζει ότι «η ύφεση δεν σημαίνει αλλαγή των καθεστώτων αλλά ανάπτυξη οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ των κρατών, ασχέτως των κθετσώτων που έχουν..»
Τελικά η πρόταση μομφής της ΕΔΑ για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης απορρίφθηκε με ψήφους 169 έναντι 113.
Φωτογραφία:
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
