.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
26 Δεκεμβρίου 2024
Είναι η 361η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 5 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:39 – Δύση ήλιου: 17:12 – Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 33 λεπτά
🌘 Σελήνη 25.2 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Εμμανουήλ, Μανώλη, Μανουήλ, Μάνο, Μανούσο, Μανουσάκη,
Εμμανουέλλα, Έμμυλι, Μανουέλα, Μανωλία, Κωνστάντιο, Κωνσταντία και Ντία
Γεγονότα
1606 – Κάνει πρεμιέρα η τραγωδία του Γουίλιαμ Σέξπιρ «Βασιλιάς Ληρ». Το θέμα της τραγωδίας είναι η απόφαση του βασιλιά Λήρ να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις θυγατέρες του, τη Γονερίλη, τη Ρεγάνη και την Κορδέλια. Αυτή που θα τον πείσει για το μέγεθος της αγάπης της, θα πάρει το βασίλειο.
Παρά τις συμβουλές του δούκα του Κεντ, αποκληρώνει την Κορδέλια κι εξορίζει τον δούκα. Την αποκληρωμένη κόρη παντρεύεται ο βασιλιάς της Γαλλίας.
Ο Ληρ φιλοξενείται με τη σειρά κάθε μήνα από τις δυο μεγαλύτερες κόρες. Παρόλο που έχει παραδώσει την εξουσία, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται με αυταρχισμό. Ο δούκας του Κεντ, μεταμφιεσμένος, μπαίνει στην υπηρεσία του και του συμπαραστέκεται στους εξευτελισμούς που υφίσταται. Τελικά οι δυο κόρες διώχνουν τον πατέρα τους Ληρ, που ακολουθούμενος από τον πιστό του δούκα, μεταμφιεσμένο πάντα, και από τον γελωτοποιό του περιπλανιέται μέσα σε μια άγρια νύχτα με καταιγίδα και καταφεύγει σ’ ένα καλύβι ξεστομίζοντας βαριές κατάρες. Από εκεί οι πιστοί του τον φυγαδεύουν στο Ντόβερ, απέναντι από τις γαλλικές ακτές.
Στο μεταξύ ο δούκας της Κορνουάλης, σύζυγος της Ρεγάνης, σκοτώνεται σε μια συμπλοκή, ενώ ο βασιλιάς της Γαλλίας αποβιβάζεται με στρατό στο Ντόβερ. Η Κορδέλια ειδοποιείται κι έρχεται να συναντήσει τον πατέρα της που βρίσκεται πια στα πρόθυρα της τρέλας. Η συνάντηση γίνεται στο φράγκικο στρατόπεδο. Ακολουθεί σύγκρουση των φράγκικων και αγγλικών στρατευμάτων και νικούν οι Άγγλοι. Ο Ληρ και η Κορδέλια συλλαμβάνονται και φρουρούνται. Ανάμεσα στις δυο βασίλισσες αδελφές, τη Γονερίλη και τη Ρεγάνη, ξεσπάει διχόνοια. Η Γονερίλη δηλητηριάζει τη Ρεγάνη και η ίδια αυτοκτονεί. Η Κορδέλια δολοφονείται και ο Ληρ ξεψυχάει κρατώντας στην αγκαλιά του το σώμα της
1825 – Εξέγερση των Δεκεμβριστών: Οι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού στη Ρωσία ξεσηκώνονται εναντίον του τσάρου Νικόλαου Α΄ στην Αγία Πετρούπολη. Εξαιτίας της καθυστερημένης πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης στη Ρωσία την εποχή εκείνη, ήταν διαδεδομένη η αντίληψη -κυρίως μεταξύ των αξιωματικών που είχαν πάρει μέρος στις ευρωπαϊκές εκστρατείες – ότι ήταν αναγκαία μια βίαιη εξέγερση για τον μετασχηματισμό και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Εκείνοι που υποστήριζαν αυτή τη θέση συγκρότησαν την Ένωση της Σωτηρίας, η οποία μετονομάστηκε σε Ένωση του κοινού Καλού, το 1818. Αργότερα, η μυστική αυτή οργάνωση χωρίστηκε σε δύο ενώσεις: του Βορρά και του Νότου, από τις οποίες η δεύτερη, που ήταν πιο ριζοσπαστική, συγχωνεύτηκε με τη νέα οργάνωση που εμφανίστηκε στο μεταξύ, τον Μυστικό Σύνδεσμο των Ενωμένων Σλάβων. Σε μια σύντομη περίοδο μεσοβασιλείας, μετά το θάνατο του τσάρου Αλεξάνδρου Α΄ και εξαιτίας της σύλληψης του Μουραβιόφ Αποστόλ, ξέσπασε εξέγερση στη Νότια Ρωσία, αλλά τα κυβερνητικά στρατεύματα την κατέπνιξαν σε σύντομο χρονικό διάστημα. (Η εξέγερση του Δεκέμβρη σε πίνακα του Βασίλι Φιοντόροβιτς Τιμμς. | Από Vasily Timm – Thesupermat, Κοινό Κτήμα, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12529638)
1860 – Διεξάγεται ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Hallam FC αντιμετωπίζει τη Sheffield FC στο Σέφινλντ. Και οι δύο ομάδες αγωνίζονται σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας. Ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας ποδοσφαίρου στην Ιστορία διεξήχθη στην Αγγλία στις 26 Δεκεμβρίου του 1860 ανάμεσα στη Σέφιλντ και τη Χάλαμ. Τρία χρόνια νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 24 Σεπτεμβρίου του 1857 ιδρύθηκε η Σέφιλντ που κατέχει τον τίτλο της παλιότερης ομάδας.
Από την άλλη στις 4 Σεπτεμβρίου του 1860 δημιουργήθηκε η δεύτερη ομάδα της περιοχής με το όνομα Χάλαμ. Λίγους μήνες μετά (26 Δεκεμβρίου) οι δύο ομάδες αγωνίστηκαν για πρώτη φορά μεταξύ τους καταγράφοντας τον πρώτο αγώνα ποδοσφαίρου.
Παράλληλα εγκαινίασαν και την περίφημη Boxing Day των Άγγλων που παραδοσιακά συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Νικήτρια στο πρώτο ντέρμπι της περιοχής αναδείχθηκε η Σέφιλντ με σκορ 2-0, η οποία μάλιστα έχει βραβευτεί από την παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία με το μετάλλιο του «Τάγματος της Τιμής».
1944 – Ο ευρισκόμενος στην Αθήνα βρετανός πρωθυπουργός, Γουίνστον Τσόρτσιλ, συμμετέχει σε σύσκεψη με τον έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους εκπροσώπους του ΕΑΜ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σύσκεψη ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια ημέρα, ένας βρετανός στρατιώτης ανακαλύπτει μεγάλη ποσότητα δυναμίτιδας σε υπόνομο κοντά στη «Μεγάλη Βρετανία», με την οποία το ΕΑΜ σκόπευε να ανατινάξει το ιστορικό ξενοδοχείο, όπου είχε καταλύσει η αγγλική αντιπροσωπεία.
Στη διάσκεψη, που ο ίδιος ο Τσόρτσιλ όρισε τον πρόεδρό της και ο ίδιος ήταν ο μοναδικός εισηγητής, πήρε μέρος ολόκληρη η ανώτατη βρετανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία -Τσόρτσιλ, Ιντεν, Μακ Μίλαν, Λίπερ, Αλεξάντερ, Σκόμπι. Από πλευράς συμμάχων ο Αμερικανός πρεσβευτής Μακ Βη και οι επιτετραμμένοι ΕΣΣΔ και Γαλλίας. Μοναδικός ουσιαστικά ακροατής, στον οποίο ο Τσόρτσιλ απευθύνθηκε, ήταν το ΕΑΜ, δηλ. οι Σιάντος Παρτσαλίδης. Ο “πρωθυπουργός” Γ. Παπανδρέου και ιδιαίτερα ο “πρόεδρος” της διάσκεψης Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ήταν εντελώς διακοσμητικοί και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είπαν τίποτε αξιοσημείωτο στα πρακτικά. Μετά δε την εισήγηση-διαταγή ο Τσόρτσιλ αποχώρησε συμπαρασύροντας και όλους τους ξένους. Αυτό, δε, εσήμαινε, ότι οι διαταγές τους δεν επιδέχονταν συζήτηση.
Ο Σιάντος όταν υπέβαλε το σχετικό ερώτημα για το ποιο ήταν το αντικείμενο αυτής της διάσκεψης, πήρε ωμά την απάντηση από τον Δαμασκηνό: “Μα για να παραδώσετε τα όπλα”. Εξ άλλου το εδήλωσε απερίφραστα ο ίδιος ο Τσόρτσιλ: “Εζητήσαμε τη σύσκεψη αυτή όχι από αδυναμία. Αλλα εάν αποτύχει, αύριο θα υποταχτούμε εις το τραχύ καθήκον των όπλων”. “Αυτό το καθήκον θα το εκπληρώσομεν πιστά μέχρι το τέλος”. Και ο Τσόρτσιλ αιματοκύλησε την Αθήνα.
Αμεσος συνεργός στο αιματοκύλισμα των “Δεκεμβριανών”, ήταν ο πρωθυπουργός της “Εθνικής Ενότητας”! Γ. Παπανδρέου. Ο Γ. Καφαντάρης τον κατήγγειλε ευθέως: “Αιματοκύλησες τον τόπο”, “σκόπευες να φτάσουμε οπωσδήποτε στον εμφύλιο σπαραγμό”, “η ευθύνη της αιματοχυσίας βαρύνει εσένα”, του πέταξε.
1963 – Τα τραγούδια των Beatles “I Want to Hold Your Hand” και “I Saw Her Standing There” κυκλοφορούν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σηματοδοτώντας των έναρξη της Μπιτλομάνιας σε διεθνές επίπεδο.
Με την κυκλοφορία του άλμπουμ τους With The Beatles καθιερώθηκαν όροι όπως “Merseybeat” (για τη μουσική τους) και “Beatlemania” (για την υστερία που προκαλούσαν, ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό). Το “She Loves You” έγινε το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας. Έπαιζαν πλέον στα μεγάλα κλαμπ του Λονδίνου (Palladium, Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ), εμφανίζονταν στο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο και το Νοέμβριο του 1963 έπαιξαν για τη βασίλισσα, αποδεκτοί πλέον από το κατεστημένο κι έχοντας γεφυρώσει το χάσμα των γενεών. Το 1963, επίσης, ηχογράφησαν ένα από τα πιο ιστορικά σινγκλ τους, το “I Want to Hold Your Hand”, που απέδειξε την ξεχωριστή τους ικανότητα να γράφουν αυθεντικά, διαχρονικά και εμπορικά τραγούδια, ικανότητα που με εξελισσόμενη ταχύτητα οδήγησε το γκρουπ στην καλλιτεχνική του ωρίμανση. Τον Ιανουάριο του 1964, επιφύλαξαν στους Beatles αποθεωτική υποδοχή και τα εισιτήρια για την αίθουσα Ολυμπιά είχαν προπωληθεί εβδομάδες νωρίτερα. Κατά την παραμονή τους στο Παρίσι, έμαθαν ότι με το “I Want to Hold Your Hand” εκπορθήθηκε η αμερικανική αγορά καθώς ανέβηκαν στο Νο 1 των Η.Π.Α.
Η “μπιτλομανία” με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εξαπλώθηκε σταδιακά μετά την Ευρώπη στην Αμερική. Όταν έφτασαν στη Νέα Υόρκη (7 Φεβρουαρίου του 1964), τους περίμεναν στο αεροδρόμιο χιλιάδες θαυμαστές και θαυμάστριές τους και διαδραματίστηκαν σκηνές υστερίες οι οποίες συνεχίστηκαν και στο ξενοδοχείο Πλάζα όπου κατέλυσαν. “Παίρναμε 12.000 γράμματα την ημέρα”, έλεγε αργότερα ο Ρίνγκο. Την ίδια εξέλιξη είχε και η περιοδεία τους στην υπόλοιπη Αμερική. Στην Ουάσινγκτον, όπου ταξίδεψαν με ιδιαίτερο πολυτελέστατο βαγόνι, 2.000 θαυμαστές πολιόρκησαν το σταθμό. Οι εμφανίσεις τους προκαλούσαν τόση υστερία που αποτελούσαν μεγάλο πονοκέφαλο στην αστυνομία. Η εμφάνισή τους στο δημοφιλέστατο τηλεοπτικό σόου του Εντ Σάλιβαν σημείωσε ρεκόρ τηλεθέασης. Ρεπορτάζ της εποχής αναφέρει πως “οι αστυνομικές δυνάμεις των διαφόρων πόλεων, όπου το συγκρότημα περιοδεύει, συναγωνίζονται μεταξύ τους ποια θα καταφέρει να φυγαδεύσει ταχύτερα τους Μπιτλς από την αίθουσα συναυλιών”. Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου οι Μπιτλς κατείχαν και τις πέντε πρώτες θέσεις των σινγκλ στην Αμερική. Από κει και πέρα η αλυσίδα των επιτυχιών ήταν αρραγής και διέσχισε όλη τη δεκαετία
1968 – Τρομοκρατική επίθεση δύο ανδρών του Λαϊκού Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, με στόχο ισραηλινό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι δράστες, ο 19χρονος φοιτητής Μαχέμπ Σλεϊμάν και ο 25χρονος δάσκαλος Μαχμούντ Μοχάμεντ, συλλαμβάνονται από την αστυνομία, αφού πρώτα εκσφενδονίζουν τις χειροβομβίδες τους προς το Μπόινγκ 707 της El-Al που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για Παρίσι και Νέα Υόρκη. Από τις ριπές των αυτομάτων τους σκοτώνεται ο ισραηλινός μηχανικός Λεόν Σιρντάν και τραυματίζεται μία αεροσυνοδός.
Η τρομοκρατική επίθεση αυτή, συνέβη πέντε μήνες μετά, την επίθεση από μια ομάδα Παλαιστινίων – Αράβων καταδρομέων, η οποία τον Ιούλιο του 1968, κατέλαβε ένα άλλο αεροσκάφος της El Al λίγο μετά την απογείωσή του από τη Ρώμη προς το Τελ Αβίβ και το υποχρέωσε να πετάξει στο Αλγέρι. Η Αλγερινή κυβέρνηση τελικά απελευθέρωσε όλους τους επιβάτες, το πλήρωμα και το αεροσκάφος.
Μετά τη σύλληψη των δύο τρομοκρατών Παλαιστίνιων, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ομολόγησαν πως ήταν μέλη της Παλαιστινιακής οργάνωσης, η οποία είχε προγραμματίσει να καταστρέψει το αεροσκάφος και να σκοτώσει όλους τους Ισραηλινούς επιβάτες. Είχαν φτάσει μάλιστα στην Αθήνα με πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας από το Κάιρο
Ο Mohammad καταδικάστηκε σε φυλάκιση 17 χρόνων και 5 μηνών, ωστόσο απελευθερώθηκε σε λιγότερο από τέσσερις μήνες, όταν μια άλλη Παλαιστινιακή τρομοκρατική ομάδα κατέλαβε ένα Ελληνικό αεροσκάφος και απαίτησε την απελευθέρωσή του. Στη συνέχεια μετανάστευσε στον Καναδά. Μόλις οι Καναδικές Αρχές έμαθαν για το έγκλημα που διέπραξε ο Mohammad, ξεκίνησαν τη διαδικασία έκδοσής του, η οποία ολοκληρώθηκε με την έκδοσή του το 2013, στο Λίβανο.
2004 – Ισχυρότατος σεισμός, μεγέθους 9,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώνεται στ’ ανοιχτά της Βόρειας Σουμάτρας. Τα παλιρροϊκά κύματα που ακολουθούν, σαρώνουν τα παράλια της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, της Μαλαισίας, του Μπαγκλαντές, της Ινδίας, των Μαλδίβων Νήσων, της Σομαλίας και της Τανζανίας, αφήνοντας πίσω τους 228.429 νεκρούς. Ο σεισμός και το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού του 2004 (επίσης γνωστός στην επιστημονική κοινότητα ως σεισμός Σουμάτρας-Ανταμάν) έλαβε χώρα στις 07:58:53 τοπική ώρα (UTC+7) στις 26 Δεκεμβρίου, με επίκεντρο ανοικτά της δυτικής ακτής της βόρειας Σουμάτρας, Ινδονησία. Ήταν ένας υποθαλάσσιος σεισμός που σημείωσε μέγεθος 9,1-9,3 Mw , φτάνοντας σε ένταση Μερκάλι έως και IX (9, με μέγιστο στην κλίμακα το 12) σε ορισμένες περιοχές. Ο σεισμός προκλήθηκε από ρήξη κατά μήκος του ρήγματος μεταξύ της πλάκας της Βιρμανίας και της ινδικής πλάκας.
Μια σειρά από τεράστια κύματα τσουνάμι που έφτασαν σε ύψος τα 30 μέτρα δημιουργήθηκαν από την υποθαλάσσια σεισμική δραστηριότητα. Οι κοινότητες κατά μήκος των γύρω ακτών του Ινδικού Ωκεανού επηρεάστηκαν σοβαρά και τα τσουνάμι σκότωσαν περίπου 227.898 άτομα σε 14 χώρες, καθιστώντας το, μια από τις πιο θανατηφόρες φυσικές καταστροφές στην καταγεγραμμένη ιστορία. Ο σεισμός διετάραξε σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης και το εμπόριο στις παράκτιες επαρχίες των χωρών του Ινδικού, όπως το Άτσεχ (Ινδονησία), η Σρι Λάνκα, το Ταμίλ Ναντού (Ινδία) και το Κάο Λακ (Ταϊλάνδη). Η Μπάντα Άτσεχ ανέφερε τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων.
Ο σεισμός ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος που καταγράφηκε ποτέ και είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια δόνησης που παρατηρήθηκε ποτέ, μεταξύ οκτώ και δέκα λεπτών.[12] Προκάλεσε τη δόνηση του πλανήτη έως και 10 mm (0,4 in), και επίσης πυροδότησε απομακρυσμένους σεισμούς μέχρι την Αλάσκα. Το επίκεντρο ήταν μεταξύ του Σιμεούλουε και της Σουμάτρας. Τα δεινά των πληγέντων ανθρώπων και χωρών προκάλεσαν παγκόσμια ανθρωπιστική αντίδραση, με δωρεές συνολικού ύψους άνω των 14 δισεκατομμυρίων ΗΠΑ.
Γεννήσεις
1780 – Μαίρη Σόμερβιλ. H Mαίρυ Σόμμερβιλ (αγγλικά: Μary Somerville, το γένος Φαίρφαξ [Fairfax], πρώην Γκρέιγκ [Greig]· 26 Δεκεμβρίου 1780 – 29 Nοεμβίου 1872), ήταν Σκωτσέζα επιστήμων κι ευρυμαθής. Σπούδασε μαθηματικά κι αστρονομία και διορίστηκε από κοινού ως η πρώτη γυναίκα μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας ταυτόχρονα με τη Κάρολαϊν Χέρσελ ενώ η Βασιλική Ακαδημία της Αγγλίας της απένειμε τον τίτλο του τιμητικού μέλους (εκείνη την εποχή δεν επιτρεπόταν σε γυναίκες να είναι μέλη της Βασιλικής Ακαδημίας).
Ήταν κυρίως αυτοδίδακτη κι έγραφε εκλαϊκευμένα εγχειρίδια αστρονομίας. Είχε το απίστευτο χάρισμα της σύνθεσης εργασιών άλλων επιστημόνων και της απόδοσής τους σε κατανοητή για το ευρύ κοινό γλώσσα ενώ συνέθετε τις ξεχωριστές επιστήμες σε ενιαία και εμπνευσμένα σύνολα. Η Σόμμερβιλ μετέφρασε και σχολίασε το δύσκολο έργο του μαθηματικού-αστρονόμου Πιέρ-Σιμόν Λαπλάς Mécanique Céleste (Ουράνια μηχανική) στα Αγγλικά. Η μετάφραση αυτή χρησιμοποιήθηκε ως διδακτικό βιβλίο στα κολέγια για περίπου έναν αιώνα.
Μια από τις σημαντικότερες υποθέσεις της οδήγησε κατευθείαν στην ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνα ενώ η αγγλική λέξη scientist (επιστήμονας) επινοήθηκε για να περιγράψει εκείνη και το έργο της.
1893 – Μάο Τσε Τουνγκ. Ο Μάο Τσετούνγκ (毛泽东 / 毛澤東 , πινγίν: Máo Zédōng, Ουέιντ-Τζάιλς: Mao Tse-tung· 26 Δεκεμβρίου 1893 – 9 Σεπτεμβρίου 1976, έχει επικρατήσει στην ιστοριογραφία αυτή η ονομασία, ορθή προφορά στα μανδαρινικά κινεζικά: Μάο Τζεντόν(γκ)) ήταν Κινέζος κομμουνιστής, επαναστάτης και ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1949). Στην οποία, κυβέρνησε ως Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ως Πρόεδρος της χώρας (1949-1959) και ως Κορυφαίος Ηγέτης (1949-1976), από την ίδρυσή της έως και το θάνατό του, το 1976. Οι Μαρξιστικές-Λενινιστικές του θεωρίες, οι στρατιωτικές στρατηγικές και οι πολιτικές του θέσεις είναι γνωστές ως Μαοϊσμός.
Ο Μάο υπήρξε γόνος εύπορης αγροτικής οικογένειας από την περιοχή Σαοάν, στην επαρχία της Χουνάν. Από τη νεανική του ηλικία, επηρεάστηκε από τα γεγονότα της Κινεζικής Επανάστασης του 1911 και του Κινήματος της 4ης Μαΐου. Η πολιτική τοποθέτησή του χαρακτηρίζεται ως αντι-ιμπεριαλιστική και ως εθνικιστική, που κατά τη διάρκεια των χρόνων που δούλευε στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, τον οδήγησε στον ενστερνισμό των μαρξιστκών – λενινιστικών θεωριών.
Έγινε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ενώ ηγήθηκε της Αγροτικής Επανάστασης το 1927. Κατά τη διάρκεια του Κινεζικού Εμφυλίου Πολέμου, μεταξύ του Εθνικιστικού και του Κομμουνιστικού κόμματος, συνέβαλε στη δημιουργία του Κινεζικού Κόκκινου Στρατού. Το ΚΚΚ, προσωρινώς, συμμάχησε με το Κουομιντάνγκ, στο ενιαίο μέτωπο της Κίνας κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Σινοϊαπωνικού Πολέμου (1937–45). Μετά την ήττα της Ιαπωνίας, όμως, ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και το 1949, που οι κομμουνιστές νίκησαν οριστικά τις αντίπαλες δυνάμεις και, οι τελευταίες, αποσύρθηκαν στην Ταϊβάν. Κατά τη διάρκεια της περιόδου διακυβέρνησης του Μάο, η Κίνα ενεπλάκη στον Πόλεμο της Κορέας, στη Σινοσοβιετική ρήξη, στον Πόλεμο του Βιετνάμ καθώς και στην άνοδο των Ερυθρών Χμερ.
Στην 1η Οκτώβρη του 1949, ο Μάο διακήρυξε τη ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Με το πέρας των χρόνων, ο Μάο παγίωσε τον έλεγχο του Κομμουνιστικού κόμματος μέσω τον αγροτικών μεταρρυθμίσεων και την καταστροφή των μεγάλων ιδιωτικών γαιοκτησιών. Το 1958, προχώρησε και σε άλλη μία εκστρατεία, γνωστή ως το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός, η οποία επέτυχε την ταχεία αλλαγή της οικονομίας στην Κίνα. Το 1966, ξεκίνησε Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση κατά την οποία απομακρύνθηκαν τα «αντί-επαναστατικά» στοιχεία της κινεζικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν, για μια δεκαετία, να σημειωθούν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, να υπάρξει μια εκτεταμένη καταστροφή των πολιτιστικών αντικειμένων και, τέλος, να αναπτυχθεί η προσωπολατρεία του Μάο. Το 1972, ο Μάο υποδέχθηκε τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, κίνηση που σηματοδοτούσε ένα πολιτικό άνοιγμα για την Κίνα.
Αν και αποτελεί μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο Μάο θεωρείται ως ένας εκ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων του 20ού αιώνα. Είναι, επίσης, γνωστός ως πολιτικός διανοούμενος, στρατιωτικός αλλά και ως ποιητής. Σύμφωνα με το μεγαλύτερο μέρος των δυτικών αναλυτών, ο Μάο κυβέρνησε την Κίνα μέσω ενός αυταρχικού και ολοκληρωτικού καθεστώτος. Οι συνέπειες του οποίου ήταν η μαζική καταστολή και η καταστροφή θρησκευτικών και πολιτισμικών αντικειμένων και χώρων, ως απομεινάρια του προηγούμενου φεουδαρχικού καθεστώτος. Παράλληλα θεωρείται υπεύθυνο για το θάνατο περίπου 40 έως 80 εκατομυρίων ανθρώπων, κυρίως λόγω του μεγάλου λιμού και διώξεων των πολιτικών του αντιπάλων, εργασίας εντός των φυλακών και μαζικών εκτελέσεων. Αντιθέτως, οι υποστηρικτές του Μάο του αποδίδουν τη μεταμόρφωση της Κίνας από μία κατάσταση ημιαποικίας σε εκείνη ενός ισχυρού κυρίαρχου κράτους, με αυξημένο επίπεδο αλφαβητισμού και προσδόκιμο ζωής.
1918 – Γεώργιος Ράλλης. Ο Γεώργιος Ράλλης καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, τόσο από την πλευρά του πατέρα του όσο και από την πλευρά της μητέρας του. Προπάππους του ήταν ο Γεώργιος Α. Ράλλης, νομικός και πολιτικός και παππούς του ήταν ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας στα προπολεμικά χρόνια. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, παλαίμαχος Μακεδονομάχος αλλά και διορισμένος πρωθυπουργός των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944, ο οποίος, μετά την απελευθέρωση, καταδικάστηκε στη δίκη των δοσιλόγων σε ισόβια κάθειρξη για συνεργασία με τους κατακτητές και πέθανε στην φυλακή το 1946. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου πολιτικού και πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.
Ο Γεώργιος Ράλλης σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο το 1939, κατατάχθηκε στον Στρατό. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου τον βρήκε να υπηρετεί ως ανθυπίλαρχος στο Ιππικό. Πολέμησε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στην Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως και διακρίθηκε για την ανδρεία του. Με την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολή των Γερμανών, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με την δικηγορία.
Τον Οκτώβριο του 1944 επιστρατεύθηκε και πάλι για να υπηρετήσει στο νεοσύστατο όπλο των Τεθωρακισμένων. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Στρατού στην Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, και αποστρατεύθηκε οριστικά το 1948.
Ήταν δεινός ερασιτέχνης αθλητής του γκολφ και μάλιστα συμπαίκτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Γκολφ Γλυφάδας.
Θάνατοι
1890 – Ερρίκος Σλίμαν. Ο Σλήμαν γεννήθηκε στη πόλη Νοϋμπούκοφ, στο δουκάτο του Μεκλεμβούργου Σβερίν. Επειδή η οικογένειά του ήταν φτωχή, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τις γυμνασιακές του σπουδές για να εργαστεί αρχικά σε παντοπωλείο. Τότε αποφάσισε να μεταβεί στη Βενεζουέλα για καλύτερη τύχη και επιβιβάστηκε σε πλοίο ως ναυτόπαις. Το πλοίο όμως ναυάγησε στην Κύπρο και ο Σλήμαν βρέθηκε στο χωριό Πύλα, όπου μετά από πολλές στερήσεις κατάφερε να βρει δουλειά σε εμπορικό οίκο. Τότε του δόθηκε η ευκαιρία της συμπλήρωσης της μόρφωσής του μαθαίνοντας διάφορες ξένες γλώσσες.
Το 1848 ο Σλήμαν φθάνει στην Αγία Πετρούπολη ως αντιπρόσωπος εμπορικού γραφείου, όπου και αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα με δικό του εμπορικό οίκο, ο οποίος κατά το 1854 του απέδιδε ετήσιο εισόδημα 250.000 φράγκων. Θαυμάζοντας όμως από μικρός τις διάφορες ιστορίες της Ελληνικής Μυθολογίας και ιδιαίτερα τα αναφερόμενα στο Τρωικό πόλεμο, σπούδασε στη Πετρούπολη αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα και το 1859 επισκέπτεται για πρώτη φορά την Ελλάδα.
Το 1864 επανήλθε και αφού περιηγήθηκε διάφορα μέρη πέρασε στην Μικρά Ασία, φθάνοντας μέχρι την Ινδία, την Κίνα και την Ιαπωνία. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι, όπου σπούδασε επί διετία αρχαιολογία. Το 1868 έρχεται για τρίτη φορά στην Ελλάδα όπου και νυμφεύθηκε τη Σοφία Εγκαστρωμένου, με την οποία απέκτησε την Ανδρομάχη Σλήμαν (1871 – 1962), μετέπειτα σύζυγο του Λέοντος Μελά, και τον Αγαμέμνονα Σλήμαν (1878-1954), μετέπειτα πολιτικό.
Ο Σλήμαν απεβίωσε στη Νάπολη και η σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα· τάφηκε σε μαυσωλείο που μοιάζει με αρχαίο ελληνικό ναό, σχεδιασμένο από τον Ερνστ Τσίλλερ.
1985 – Νταϊάν Φόσεϊ. Η Νταϊάν Φόσεϊ (Dian Fossey, 16 Ιανουαρίου 1932 – 26 Δεκεμβρίου 1985) ήταν Αμερικανή ανθρωπολόγος και πρωτευοντολόγος που μελέτησε με πρωτοπόρο τρόπο τους ορεσίβιους γορίλες από το 1966 μέχρι τον θάνατό της.
Θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές πρωτευοντολόγους του κόσμου και μαζί με τις Τζέην Γκούντολ (που ασχολήθηκε με τους χιμπαντζήδες) και Μπιρούτε Γκαλντίκας (που ασχολήθηκε με τους ουρακοτάγκους) άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τα πρωτεύοντα, τους ανθρώπους και την ανθρωπολογική έρευνα.
Κατά την διάρκεια της ζωής της πολέμησε την λαθροθηρία και το εμπόριο άγριων ζώων, την εμπορευματοποίηση και τον τουρισμό σε άγριες φυσικές περιοχές ενώ υποστήριξε ενεργά την οικολογία και την προστασία των ζώων.
1997 – Κορνήλιος Καστοριάδης, Κωνσταντινούπολη, 11 Μαρτίου 1922 – Παρίσι, 26 Δεκεμβρίου 1997. Ήταν Έλληνας φιλόσοφος.
Από το 1945 ζούσε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως οικονομολόγος και στέλεχος στον ΟΟΣΑ, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε με ψευδώνυμα κυρίως στο περιοδικό της ομάδας Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (γαλλικά: Socialisme ou barbarie), της οποίας ήταν μέλος.
Το 1970 αποχώρησε από τον ΟΟΣΑ και εργάστηκε από το 1973 ως επαγγελματίας ψυχαναλυτής και από το 1979 ως διευθυντής σπουδών στην EHESS -Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Παρισιού.
Ήταν ο συγγραφέας του έργου: Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας και έγινε γνωστός ως «φιλόσοφος της αυτονομίας».
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
