1η Ιουνίου 2024
Είναι η 153η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 213 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:04 – Δύση ήλιου: 20:42
Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 38 λεπτά
🌗 Σελήνη 23.9 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ευέλπιστο, Ευελπίστη, Ιέρακας, Γέρακας,
Γεράκης, Γερακίνα, Πύρρο, Πύρο, Πύρρα, Πύρα,
Θεσπέσιο, Θεσπέση, Θεσπέσια και Ιουστίνο.
Γεγονότα
1495 – Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για την παραγωγή του σκοτσέζικου ουίσκι γίνεται από τον μοναχό Τζον Κορ. Οι πρώτοι που γνωρίζουμε ότι ασχολήθηκαν με την απόσταξη, είναι οι Βαβυλώνιοι της 2ης π.Χ. χιλιετίας. Έβραζαν ένα υγρό, μάζευαν τον ατμό, τον έψυχαν και είχαν το αιθέριο έλαιο, δημιουργώντας τα αρώματα. Την τέχνη έμαθαν και οι Αιγύπτιοι και από αυτούς, αιώνες αργότερα, οι Άραβες. Νεοφώτιστοι Ιρλανδοί μοναχοί που έφτασαν στη Βόρεια Αφρική, γύρω στον Στ’ και τον Ζ’ αιώνα για να διδάξουν τον χριστιανισμό, γνώρισαν την απόσταξη και την εκμεταλλεύτηκαν διαφορετικά. Απόσταξαν σιτηρά και δημιούργησαν το ποτό «uisge beatha». Στα κελτικά, σημαίνει «νερό της ζωής», λατινικά «aqua vitae». Με τον καιρό, το «uisge» έγινε «usky» και κατέληξε «whisky». Παραγόταν στα μοναστήρια «για ιατρικούς σκοπούς» (ανάμεσα σ’ άλλα, για θεραπεία κολικών, παράλυσης και ευλογιάς) αλλά γρήγορα διαπιστώθηκε ότι μια χαρά έκανε και για ποτό, τις κρύες νύχτες. Ανάμεσα στα 1100 και 1300 διαδόθηκε σ’ ολόκληρη την Ιρλανδία, την οποία είχαν ήδη κατακτήσει οι Νορμανδοί βασιλιάδες της Αγγλίας, αλλά και στην απέναντι Σκοτία. Η τέχνη της παρασκευής του μαθεύτηκε από τους Σκοτσέζους μοναχούς.
Βασιλιάς της Σκοτίας από τα 15 του, ο Ιάκωβος Δ’ ήταν 21 χρόνων, όταν έδωσε εντολή στον υπουργό του των Οικονομικών να χορηγήσει βύνη στον μοναχό Τζον Κορ για να παρασκευάσει «νερό της ζωής». Το έγγραφο της εντολής φέρει ημερομηνία 1η Ιουνίου 1494 και αποτελεί την πιο παλιά γνωστή σ’ εμάς αναφορά στο ουίσκι. Η ποσότητα της βύνης που δόθηκε στον μοναχό, επαρκούσε για την παρασκευή 1500 φιαλών «για ιατρικούς σκοπούς». Και μια που ο ίδιος ο βασιλιάς τιμούσε το «νερό της ζωής», η παραγωγή του ξέφυγε από τα μοναστήρια. Στα 1506, ο βασιλιάς Ιάκωβος Δ’ αγόρασε μεγάλη ποσότητα από τους παραγωγούς της σκοτσέζικης πόλης Ντάντη, στα όρια της περιοχής των Χαϊλάντερς. Πια το «νερό της ζωής» ήταν κανονικό ουίσκι. Και η Ντάντη έμελλε να εξελιχθεί σε κέντρο λαθρεμπορίου του ευγενούς ποτού.
1967 – Κυκλοφορεί το αριστουργηματικό άλμπουμ των Beatles «Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band». Έχουν χυθεί τόνοι μελάνι για να εξυμνηθεί και να αναλυθεί το Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band που κυκλοφόρησε πριν από μισό αιώνα, την πρώτη μέρα αυτού που έμελλε να χαρακτηριστεί ως «Το Καλοκαίρι της Αγάπης». Ήταν ο δίσκος που βούτηξε για τα καλά τους Beatles στην ψυχεδέλεια και τα ινδικά σιτάρ και τους εκτόξευσε από ποπ μπάντα σε art rock θίασο. Το εξώφυλλο του δίσκου σχεδιάστηκε από τους Peter Blake και Jann Haworth και σε αυτό εικονίζεται η μπάντα με τις χαρακτηριστικές Sgt. Pepper’s στολές σε ένα κολάζ με μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ποπ κουλτούρας και όχι μόνο. Η λίστα απαρτίζεται από τους (πάρτε βαθιά ανάσα): Sri Yukteswar Giri, Aleister Crowley, Mae West, Lenny Bruce, Karlheinz Stockhausen, W. C. Fields, Carl Jung, Edgar Allan Poe, Fred Astaire, Richard Merkin, The Vargas Girl (του καλλιτέχνη Alberto Vargas), Huntz Hall, Simon Rodia, Bob Dylan, Aubrey Beardsley, Sir Robert Peel, Aldous Huxley, Dylan Thomas, Terry Southern, Dion DiMucci, Tony Curtis, Wallace Berman, Tommy Handley, Marilyn Monroe, William S. Burroughs, Sri Mahavatar Babaji, Stan Laurel, Richard Lindner, Oliver Hardy, Karl Marx, H. G. Wells, Sri Paramahansa Yogananda, James Joyce, Stuart Sutcliffe (πρώην μέλος των Beatles), Max Miller, A “Petty Girl” (του καλλιτέχνη George Petty), Marlon Brando, Tom Mix, Oscar Wilde, Tyrone Power, Larry Bell, David Livingstone, Johnny Weissmuller, Stephen Crane, Issy Bonn, George Bernard Shaw, H. C. Westermann, Albert Stubbins, Sri Lahiri Mahasaya, Lewis Carroll, T. E. Lawrence, Shirley Temple, Albert Einstein, Bette Davis, Bobby Breen, Marlene Dietrich, Shirley Temple (για δεύτερη φορά, ένα κέρινο ομοίωμα της Diana Dors, αλλά και οι ίδιοι οι Beatles στις κέρινες εκδοχές τους με τα σακάκια των πρώτων χρόνων της καριέρας τους.
1973 – Η χούντα των συνταγματαρχών προχωρεί στην κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα και στην εγκαθίδρυση Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, με Συντακτική Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Στη Συντακτική Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (1 Ιουνίου 1973), με την οποία αναγγέλθηκε η πολιτειακή μεταβολή, αναφέρεται τέλος ότι έμβλημα της Ελληνικής Πολιτείας θα είναι αντί του βασιλικού θυρεού «ο αναγεννώμενος εκ της τέφρας του Φοίνιξ». Προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας μέχρι τη διενέργεια δημοψηφίσματος ορίστηκε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, που διατηρούσε και το αξίωμα του πρωθυπουργού. Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε διάγγελμά του, ο ισχυρός άνδρας του καθεστώτος Γεώργιος Παπαδόπουλος ανέφερε ότι ο : «αυτοεξόριστος Βασιλεύς επεδόθη εν τω εξωτερικώ εις δραστηριότητας μαρτυρούσας ασυγχώρητον δι’ ενήλικον άτομον ανωριμότητα» και ότι «συμπεριφέρθη ως κομματάρχης τυχοδιωκτών, χρεωκόπων, συνοδοιπόρων, δολιοφθορέων και δολοφόνων ακόμη». Για το λόγο αυτό, «κατέστη έκδηλος η αντίθεσις της μεγάλης μερίδος του Λαού προς το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας», του οποίου η διατήρηση «εγκυμονεί κινδύνους εις βάρος της εσωτερικής γαλήνης και της εθνικής ενότητος».
1973 – Υπογράφεται η Συμφωνία σύνδεσης Κύπρου – ΕΟΚ. Την 1η Ιουνίου 1973 υπογράφτηκε η Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ Κύπρου και Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), η οποία προνοούσε την τελωνειακή ένωση σε δύο στάδια. Η Κύπρος πλέον έμπαινε σε μια νέα εποχή, καθώς υπήρξε συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το εμπόριο. Οι σχέσεις των δύο πλευρών χρονολογούνται απο τις αρχές της δεκαετίας του ΄70. Αρχικά, τον Δεκέμβριο του 1972 είχε συμφωνηθεί η μελλοντική σχέση μεταξύ Κύπρου και ΕΟΚ και ως πρώτο στάδιο υπήρξε η υπογραφή τον Ιούνιο του 1973. Η τελωνειακή ένωση και η τουρκική εισβολή Το 1973 ξεκίνησαν οι συνομιλίες ανάμεσα στις δύο πλευρές για την τελωνειακή ένωση. Συνεπεία των τραγικών γεγονότων του 1974, το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Ένωσης καθυστέρησε και δεν υπογράφηκε παρά 13 χρόνια μετά, το 1987. Αυτό προνοούσε τη δεύτερη και τελική φάση της συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΕΕ. Από το 1987 έως την ένταξη στην ΕΕ ως πλήρες μέλους, η Κύπρος βρισκόταν σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες που λάμβαναν χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια….
1998 – Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με έδρα τη Φραγκφούρτη. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ., αγγλικά: European Central Bank, E.C.B.) είναι η κεντρική τράπεζα για το ευρώ και διαχειρίζεται τη νομισματική πολιτική της Ευρωζώνης, η οποία συγκροτείται από 19 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες νομισματικές ζώνες στον κόσμο. Είναι μία από τις σημαντικότερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου και ένα από τα επτά θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), που αναφέρονται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Οι ιδιοκτήτες και οι μέτοχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι οι κεντρικές τράπεζες των 27 κρατών-μελών της ΕΕ. Το μοντέλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στηρίζεται σε αυτό της γερμανικής Bundesbank και της επίσης γερμανικής Landesbanken. Η Ε.Κ.Τ. διευθύνεται από ένα συμβούλιο με επικεφαλής τον πρόεδρο. Συμμετέχουν επίσης αντιπρόσωποι από τις κεντρικές τράπεζες των χωρών-μελών μέσω του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών.
Γεννήσεις
1265 – Ντάντε Αλιγκιέρι. Ο Δάντης γεννήθηκε στη Φλωρεντία και καταγόταν από αρχοντική οικογένεια. Πατέρας του ήταν ο Alighiero di Bellincione και μητέρα του η Donna Bella degli Abati, η οποία πέθανε όταν ο Δάντης ήταν περίπου πέντε ετών. Η ακριβής ημερομηνία γέννησής του δεν είναι γνωστή, ωστόσο ο ίδιος αναφέρει στα γραπτά του πως γεννήθηκε στον αστερισμό των Διδύμων και επομένως η γέννησή του τοποθετείται από τα μέσα Μαΐου μέχρι τα μέσα Ιουνίου του 1265. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών, ο Δάντης γνώρισε τη Βεατρίκη Πορτινάρι, ένα χρόνο μικρότερη και κόρη του πλούσιου άρχοντα Folco Portinari. Η Βεατρίκη αποτέλεσε τον πρώτο πλατωνικό έρωτα του Δάντη, ο οποίος, όμως, είχε άδοξη κατάληξη με τον θάνατο της Βεατρίκης το 1290. Το γεγονός αυτό φαίνεται πως αποτέλεσε και την αφορμή να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά ο Δάντης στη Λατινική λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και τις επιστήμες. Μεταγενέστερα, η Βεατρίκη παρουσιάζεται ως κεντρικός χαρακτήρας στη Θεία Κωμωδία.
Το 1296 νυμφεύθηκε την Γκέμμα, από την οικονομικά ισχυρή οικογένεια των Ντονάτι. Είναι αξιοσημείωτο πως ο ίδιος ο Δάντης δεν αναφέρει στα γραπτά του τίποτα σχετικά με την Γκέμμα. Πιστεύεται πως μαζί απέκτησαν τρία παιδιά (τον Jacopo, τον Pietro και την Antonia). Τα νεανικά χρόνια του Δάντη επηρεάστηκαν άμεσα από τις πολιτικές καταστάσεις. Την εποχή εκείνη, η Φλωρεντία, όπως και ολόκληρη η Ιταλία, ήταν διχασμένη ανάμεσα σε δύο μεγάλα κόμματα, τους Γουέλφους και τους Γιβελίνους. Οι Γουέλφοι βρίσκονταν περισσότερο με το μέρος του Πάπα ενώ οι Γιβελίνοι με του αυτοκράτορα. Από το 1289 ο Δάντης έλαβε μέρος σε πολέμους εναντίον των Γιβελίνων. Το 1292, το κόμμα των Γουέλφων ήρθε στην εξουσία και εκδίωξε από τα δημόσια αξιώματα τους αντιπάλους τους.
Ωστόσο ξέσπασαν έντονες διαμάχες μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να διασπαστούν στους Μαύρους, που υποστήριζαν πως δεν έπρεπε να δοθούν πολλά προνόμια στον λαό και στους Άσπρους Γουέλφους, τους δημοκρατικούς. Ο Δάντης πήρε το μέρος των Άσπρων, ωστόσο η πλευρά των Μαύρων επικράτησε με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε εξορία και επιπλέον στο να πληρώσει πέντε χιλιάδες φλωρίνια εντός τριών ημερών. Μετά από αδυναμία του Δάντη να πληρώσει αυτό το ποσό, μια νέα καταδικαστική απόφαση όρισε πως έπρεπε να καεί ζωντανός, όπου και αν συλληφθεί.
1926 – Μέριλιν Μονρόε, αμερικανίδα ηθοποιός. Νόρμα Τζιν Μόρτενσον ήταν το όνομα με το οποίο τη δήλωσε η μητέρα της στο ληξιαρχείο από το όνομα ενός περιστασιακού συντρόφου της, ο οποίος είχε σκοτωθεί σε δυστύχημα. Νόθο παιδί της Γκλάντυς Περλ Μπαίηκερ και άγνωστου πατέρα, πέρασε άσχημη παιδική ηλικία: η μητέρα της νοσηλεύτηκε αρκετές φορές σε ψυχιατρικά ιδρύματα, ενώ η ίδια φιλοξενήθηκε ως ψυχοπαίδι σε διάφορες οικογένειες. Εννέα ετών μπήκε σε ορφανοτροφείο, στα έντεκά της έμενε σε μια φίλη της μητέρας της και σε ηλικία δεκαέξι ετών εγκατέλειψε το σχολείο για να παντρευτεί έναν νεαρό εργάτη. Κατά την περίοδο του πολέμου εργάστηκε σε εργοστάσιο κατασκευής αλεξιπτώτων. Σε ηλικία είκοσι ετών ήταν ήδη παντρεμένη και διαζευγμένη. Αλλά ήταν μία πολύ όμορφη νεαρή γυναίκα με αισθησιακό σώμα που εξέπεμπε έντονο ερωτισμό. Πρώτος ο φωτογράφος του στρατού Ντ. Κόνοβερ ανακάλυψε αυτή τη σχεδόν μυστικιστική, σαγηνευτική σχέση που είχε με τον φακό, την έκανε από καστανή ξανθιά και της άνοιξε το δρόμο για την 20th Century Fox. Τα πρώτα χρόνια δεν ήταν ρόδινα, καθώς ξεκίνησε ως μοντέλο – κομπάρσος. Οι πρώτες της επιτυχίες ως ηθοποιού ήρθαν το 1950 με τις ταινίες Η ζούγκλα της ασφάλτου του Τζον Χιούστον και Όλα για την Εύα με τη Μπέτι Ντέιβις. Την ίδια περίοδο προκλήθηκε σκάνδαλο όταν και γνωστοποιήθηκε ότι παλιότερα είχε ποζάρει γυμνή για το περιοδικό «Playboy».
Η πλευρά της αθώας και σεξουαλικής καλλονής εκφράστηκε με τον πειστικότερο τρόπο στο Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές (1953) δίπλα στην Τζέιν Ράσελ. Το 1955 πρωταγωνίστησε στην ταινία Επτά χρόνια φαγούρα. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο παίκτης του μπέιζμπολ Τζο ντι Μάτζιο με τον οποίο και χώρισε μετά από εννεάμηνη συμβίωση. Ήθελε να παίξει σε σοβαρούς ρόλους γι’ αυτό και φοίτησε στο Άκτορς Στούντιο της Νέας Υόρκης. Το 1956 έπαιξε στην ταινία Στάση του λεωφορείου για την οποία προτάθηκε για χρυσή σφαίρα. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ. Είχε συνεργαστεί με τον Σερ Λόρενς Ολίβιε. Το 1959 συμπρωταγωνίστησε μαζί με τον Τζακ Λέμον και τον Τόνι Κέρτις στην ταινία Μερικοί το προτιμούν καυτό, όπου και θριάμβευσε.
Η ταινία του Τζον Χιούστον Οι αταίριαστοι αποδείχθηκε προφητική για την πρωταγωνίστρια Μέριλιν Μονρόε. Το σενάριο υπέγραψε ο Άρθουρ Μίλερ, ο οποίος το έγραψε ειδικά για την Μέριλιν. Η ταινία γυρίστηκε το 1960 και προβλήθηκε το 1961 όταν το ζευγάρι είχε χωρίσει. “Πρόκειται”, όπως έλεγε ο συγγραφέας, “για την αδυναμία των ανθρώπων να συνάψουν μεταξύ τους σχέσεις σταθερές και ασφαλείς. Πρόκειται για την τραγωδία του χωρισμού”. Τον Ιανουάριο του 1961 η 35χρονη τότε σταρ υπέβαλε αίτηση διαζυγίου στο δικαστήριο του Χουάρεθ στο Μεξικό εναντίον του συζύγου της Άρθουρ Μίλερ λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων. Αργότερα εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Το 1962 απολύθηκε από την εταιρεία 20th Century Fox, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Κάτι πρέπει να δώσεις, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, λόγω της ασυνέπειας, των αργοποριών και των ιδιοτροπιών της. Η αποζημίωσή της ήταν 200.000 δολάρια.
1940 – Κατερίνα Γώγου. Ξεκίνησε σε ηλικία μόλις 5 ετών να παίζει σε διάφορες παιδικές παραστάσεις, όπου την χαρακτήριζαν παιδί-θαύμα. Παρόλα αυτά, δεν πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια, ελέω Κατοχής και Εμφυλίου Πολέμου. Στην εφηβεία της, η Κατερίνα έμενε με τον πατέρα της, ο οποίος ήταν πολύ αυστηρός απέναντι της, κατόπιν έμεινε με τη μητέρα της. Ο πατέρας της, πάντως, αν και αυστηρός, την υποστήριξε πραγματικά, στην επιθυμία της να ακολουθήσει την υποκριτική. Σπούδασε στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, η οποία εθεωρείτο μια από τις καλύτερες της εποχής. Παράλληλα τελείωσε και τη σχολή χορού Πράτσικα Ζουρούδη και Βαρούτη. Η Κατερίνα Γώγου πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». Οι περισσότερες ταινίες όπου συμμετείχε, ήταν παραγωγής Φίνος Φιλμ. Ως ηθοποιός είναι γνωστή περισσότερο για δευτερεύοντες ρόλους, όπως στην ταινία το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο ή το Μια τρελή τρελή οικογένεια. Οι ρόλοι της συνήθως απεικόνιζαν αστείες και ανέμελες γυναίκες.[4] Της έχει απονεμηθεί, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου, για την ταινία Το βαρύ πεπόνι. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία Ο Άλλος.
Θάνατοι
1960 – Αρμάνδος Δελλαπατρίδης, ήταν προσωπικότητα της μεσοπολεμικής Αθήνας. Γεννήθηκε το 1885 στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Τηλέμαχος Νταλάκας. Στα μέσα της δεκαετίας του ’20 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ερχόμενος από την Μυτιλήνη όπου είχε καταφύγει μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, όπου εργαζόταν ως υπάλληλος συμβολαιογραφείου. Στην Αθήνα άρχισε να βγάζει πολιτικού περιεχομένου λόγους σε πλατείες, προκαλώντας τη χλεύη των κατοίκων της πρωτεύουσας, ενώ είχε νοσηλευτεί σε δημόσιο ψυχιατρείο. Δήλωνε αρχηγός του «Α’ Αναμορφωτικού Κόμματος» ή «Κόμματος των Κυανολεύκων». Απεβίωσε την 1η Ιουνίου 1960, ενώ νοσηλευόταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο στην Αθήνα.
1981 – Χρηστάκης, Χρήστος Σύρπος το πραγματικό όνομά του, λαϊκός τραγουδιστής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1924 αλλά μεγάλωσε στη Δράμα, όπου άσκησε το επάγγελμα του υδραυλικού. Στον χώρο του τραγουδιού μπήκε με την προτροπή και την βοήθεια του ρεμπέτη Κώστα Καπλάνη. Το διάστημα 1950-1967 τραγουδούσε ως δεύτερη φωνή και έπαιζε κιθάρα και μπαγλαμαδάκι δίπλα σε μεγάλα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού (Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια κ.ά.). Έκανε μεγάλη επιτυχία μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1960 με το «Να χαρείς τα μάτια σου καλέ» των Στ. Ζαφειρίου-Π. Γαβαλά. Στη συνέχεια, με τη χαρακτηριστική παράξενη “κοφτή” ερμηνεία του, αναβίωσε το «Έμαθα πως είσαι μάγκας», «Η γάτα» και θα συνεχίσει δυναμικά με το «Πουλί» («Θα ζήσω ελεύθερο πουλί»), «Στις ταβέρνες τριγυρνάς”, «Η Κικίτσα», «Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια» κ.ά. Έκανε πάταγο στα κέντρα και αποκλήθηκε ο “Έλλην Τζόνι Χαλιντέι”.
Μετά τη Μεταπολίτευση περιέπεσε σε αφάνεια, καθώς τα μουσικά γούστα είχαν αλλάξει. Ο Χρηστάκης τραγουδούσε για τα προς το ζην σε ένα λαϊκό κέντρο της Καβάλας, όταν υπέστη εγκεφαλικό. Πέθανε την 1η Ιουνίου του 1981 στο ΙΚΑ της Θεσσαλονίκης και κηδεύτηκε στην Καβάλα. Η σορός του βρίσκεται στο Α΄ Νεκροταφείο Δράμας.
2008 – Υβ Σεν Λοράν, Ενρί Ντονά Ματιέ το πραγματικό όνομά του. Γάλλος μόδιστρος, από τους κορυφαίους σχεδιαστές μόδας του 20ού αιώνα, πλάι στον Κριστιάν Ντιόρ και την Κοκό Σανέλ. Άφησε το αποτύπωμά του σε μισό αιώνα δημιουργίας, τόσο στην υψηλή ραπτική, όσο και στην καθημερινή ένδυση. Ο Υβ Σεν Λοράν (Yves Saint Laurent) γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1936 στο Οράν της γαλλοκρατούμενης τότε Αλγερίας και ήταν το μεγαλύτερο παιδί ενός εύπορου γάλλου βιομηχάνου. Από μικρός έδειξε το ταλέντο του στο σχέδιο, φτιάχνοντας ρούχα για τις κούκλες των μικρότερων αδελφών του. Στα 17 του γράφτηκε σε σχολή μόδας του Παρισιού και το σχέδιό του για ένα βραδινό φόρεμα απέσπασε το πρώτο βραβείο σε ετήσιο διαγωνισμό.
Το ταλέντο του το αναγνώρισε αμέσως ο Κριστιάν Ντιόρ, που τότε μεσουρανούσε στη γαλλική υψηλή ραπτική και τον προσέλαβε στον οίκο του ως σχεδιαστή. Μετά τον θάνατο του Ντιόρ, το 1957, ο Σεν Λοράν ανέλαβε επικεφαλής σχεδιαστής, ξεπερνώντας σε φήμη τον μέντορά του. Διηύθυνε τον Οίκο Ντιόρ επί τρία χρόνια, μέχρι που κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στη διάρκεια του Πολέμου της Αλγερίας. Το 1962, μαζί με τον σύντροφό του Πιέρ Μπερζέ, ίδρυσε τον δικό του Οίκο, ο οποίος με τα χρόνια εξελίχθηκε σε μια «αυτοκρατορία», μέχρι να εξαγοραστεί τη δεκαετία του ’90 από την εταιρεία καλλυντικών και φαρμακευτικών ειδών Σανοφί.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο
