.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 19 Ιανουαρίου 2025 –
Είναι η 19η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 346 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:38 – Δύση ήλιου: 17:33 – Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 56 λεπτά
🌖 Σελήνη 20 ημερών
| Γεγονότα
1853 – Η όπερα του Τζουζέπε Βέρντι Τροβατόρε κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη
Ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι ήταν Ιταλός μουσικοσυνθέτης και είναι από τους διασημότερους στο είδος της όπερας. Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του ανήκουν οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα και Αΐντα, μέρη των οποίων (“La donna è mobile”, “Va, pensiero”, “Libiamo” και θριαμβικό εμβατήριο αντίστοιχα) είναι πασίγνωστα.
Ο Τροβατόρε (ιταλικά: Il trovatore, που σημαίνει Ο τροβαδούρος) είναι ιταλική όπερα σε τέσσερις πράξεις, σε λιμπρέτο του Σαλβατόρε Καμαράνο. Η υπόθεση του Τροβατόρε έχει βασιστεί σε ισπανικό δράμα που είχε συγγράψει ο Αντόνιο Γκαρθία Γκουτιέρεϋ. Ανεβάσθηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη το 1853. Έπειτα στο Ιταλικό θέατρο στο Παρίσι στις 23 Δεκεμβρίου 1854 και με γαλλικό κείμενο του Ε. Πασίνι στην Όπερα των Παρισίων στις 12 Ιανουαρίου 1857.
Η Τσιγγάνα Ατζουτσένα προκειμένου να εκδικηθεί τον θάνατο της μάγισσας μητέρας της, που είχε καεί ζωντανή επειδή ακριβώς ήταν μάγισσα, κατά διαταγή του κόμη Ντε Λούνα, έφθασε στο σημείο ν΄ απαγάγει το ένα από τα δύο παιδιά του κόμη, τον Μανρικο τον οποίο κράτησε κοντά της και μεγαλώνοντάς τον του δίδαξε τη τέχνη του τροβαδούρου (τραγουδιστής και ποιητής σε αυτοσχεδιασμούς).
Με το πέρασμα των χρόνων ο τροβαδούρος Μανρικο και ο αδελφός του, που εν τω μεταξύ είχε αναλάβει, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, Κόμης ντε Λούνα βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον έρωτά τους προς την πανέμορφη Λεονώρα. Και ενώ η Λεονώρα αποδεδειγμένα αγαπάει τον τροβαδούρο, ο κόμης πλημμυρισμένος από εκδίκηση διατάζει πρώτα την σύλληψη τόσο του τροβαδούρου όσο και της τσιγγάνας, που τον συνόδευε, την Ατζουτσένα και ύστερα την φυλάκισή τους. Τότε η Λεονώρα προκειμένου να λυτρωθεί από τον κόμη πίνει δηλητήριο και πεθαίνει.
Ο Κόμης, μπροστά σ΄ αυτή την εξέλιξη, διατάζει να υποβληθεί ο «τροβαδούρος» σε φρικτά βασανιστήρια, ενώ ταυτόχρονα σύρει την τσιγγάνα Ατζουτσένα στον εξώστη για να τις δείξει τα βασανιστήρια που περναει ο γιος της, δίνοντας και την εντολή της εκτέλεσής του. Και την στιγμή που ο Μανρικο εκτελείται η Ατζου
1943 – Το αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα, με κυβερνήτη τον Γεώργιο Μπλέσσα, βυθίζει ανοιχτά της Τύνιδας το ιταλικό πετρελαιοφόρο Στρόμπολι.
Το αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα (D-15) ήταν ένα από τα ενδοξότερα πλοία του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού και ακόμη το πιο επιτυχημένο ελληνικό πολεμικό πλοίο κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι και την απώλειά του το 1943. Κατασκευάσθηκε στα αγγλικά ναυπηγεία Yarrow & Co Ltd της Γλασκώβης μεταξύ 1936-38, αλλά εξοπλίστηκε με γερμανικά πυροβόλα. Το όνομά του προέρχεται από τη Βασίλισσα Όλγα της Ελλάδας. Μαζί με το ιδίου τύπου πλοίο Βασιλεύς Γεώργιος ήταν τα πλέον σύγχρονα και αξιόμαχα πολεμικά πλοία της Ελλάδας κατά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου τον Οκτώβριο του 1940 μέχρι και τη Γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941 το Βασίλισσα Όλγα, με κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Αλφρέδο Λεοντόπουλο, έλαβε μέρος σε συνοδείες νηοπομπών, καθώς και στην πρώτη και τρίτη (14-15 Νοεμβρίου 1940, 4-5 Ιανουαρίου 1941) επιδρομή στο Στενό του Οτράντο. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου ανέλαβε καθήκοντα συνοδείας βρετανικών νηοπομπών. Με νέο κυβερνήτη τον Πλοίαρχο Ιωάννη Βλαχόπουλο, μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 1941 μεταστάθμευσε στην Καλκούτα, όπου πραγματοποίησε μετασκευή, ενισχύοντας τον οπλισμό του. Επανήλθε στη Μεσόγειο τον Φεβρουάριο του 1942, πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Τομπρούκ, ενταγμένο σε βρετανική μοίρα, όπου είχε ιδιαίτερα αξιόλογη δράση. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους ανέλαβε κυβερνήτης του ο Πλωτάρχης Γεώργιος Μπλέσσας.
| Γεννήσεις
1839 – Πωλ Σεζάν | Γάλλος ζωγράφος. Το έργο του αντιπροσωπεύει την μετάβαση από τον ιμπρεσιονισμό στο κίνημα του κυβισμού. Ο Σεζάν γεννήθηκε στην Αιξ-αν-Προβάνς της Γαλλίας όπου και πέρασε τα πρώτα του μαθητικά χρόνια. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος τραπεζίτης που σε όλη τη ζωή του καλλιτέχνη του παρείχε οικονομική ασφάλεια που δεν ήταν διαθέσιμη για τους περισσότερους συγχρόνους του καλλιτέχνες και τελικά του κληροδότησε μια μεγάλη περιουσία.
Την περίοδο 1859-1861 σπούδασε νομικά ενώ παράλληλα παρακολουθούσε και μαθήματα ζωγραφικής. Παρά τις αντιδράσεις του πατέρα του, αποφάσισε να ακολουθήσει το καλλιτεχνικό στάδιο και για το σκοπό αυτό, το 1861 επισκέφτηκε το Παρίσι μαζί με τον συγγραφέα Εμίλ Ζολά, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά.
Κατά την παραμονή του στο Παρίσι γνωρίστηκε με τον Καμίλ Πισαρό και άλλους καλλιτέχνες που ανήκαν στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Ο Σεζάν επηρεάστηκε σημαντικά από τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, ωστόσο πρόσθεσε και προσωπικά χαρακτηριστικά στους πίνακες του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήθελε να μετατρέψει τον ιμπρεσιονισμό “σε κάτι στέρεο που διαρκεί όσο και η τέχνη που εκτίθεται στα μουσεία”. Η μεγαλύτερη συνεισφορά του στον ιμπρεσιονισμό θεωρείται η πρόσθεση καθαρών γεωμετρικών στοιχείων που αργότερα επηρέασαν και το κίνημα του κυβισμού.
Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμμετείχε σε λίγες εκθέσεις — μεταξύ των οποίων ανήκουν και οι κοινές εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών — ενώ έζησε και αρκετά απομονωμένος, στην Προβηγκία της νότιας Γαλλίας, μακριά από το Παρίσι που αποτελούσε το κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της εποχής. Τα έργα του επικεντρώνονται σε μία περιορισμένη θεματολογία και κυρίως σε θέματα νεκρής φύσης, τοπίων και προσωπογραφιών.
Πέθανε στις 22 Οκτωβρίου του 1906 από πνευμονία.
| Θάνατοι
1988 – Δόρα Στράτου | Ελληνίδα χορογράφος. Η Δόρα Στράτου (Δωροθέα Στράτου) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, χορογράφος και θιασάρχης. Ήταν η ιδρύτρια του ομωνύμου συγκροτήματος Ελληνικών Χορών, το οποίο στεγάζεται στην Πλάκα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του δικηγόρου, πολιτικού και πρωθυπουργού Νικόλαου Στράτου και της Μαρίας Κορομηλά (κόρης του θεατρικού συγγραφέα Δημητρίου Κορομηλά). Σπούδασε πιάνο, τραγούδι, χορό και θέατρο. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον με πολλές επιρροές από κλασσικά θεατρικά έργα αλλά και από τους μεγάλους χορούς των Ανακτόρων, Πρεσβειών κλπ.
Η θανατική ποινή και εκτέλεση του πατέρα της στις 15 Νοεμβρίου 1922 τής δημιούργησε τη μεγαλύτερη τραυματική εμπειρία στη ζωή της. Μετά τη δήμευση της περιουσίας των γονιών της και τον κοινωνικό υποβιβασμό, έφυγε με τη μητέρα της και τον αδελφό της Ανδρέα στο εξωτερικό (Βερολίνο, Παρίσι και Νέα Υόρκη) για 10 χρόνια, όπου συνέχισε τις σπουδές.
Το 1932 επέστρεψε στην Ελλάδα και βοήθησε τον Κάρολο Κουν στη δημιουργία του θεάτρου του. Στη διάρκεια της κατοχής συνεργάστηκε δραστήρια στο φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και συμμετείχε στον Εθνικό Οργανισμό Χριστιανικής Αλληλεγγύης.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 19η Ιανουαρίου
