...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |
17 Ιουνίου 2025 |
Είναι η 168η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 197 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:02 – Δύση ήλιου: 20:50
Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 48 λεπτά
🌔 Σελήνη 10.2 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ισμαήλ, Ισμαήλη, Ισμαήλο,
Σμαήλη, Σμαήλο, Μαήλη, Μαήλο, Φίληκα, Φίληξα, Φιλήκη, Φηλικίτη |
Γεγονότα
1917 – Η Ελλάδα εισέρχεται επισήμως στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1914 ξέσπασε στην Ευρώπη ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Ελλάδα, αφού οδηγήθηκε σε διχασμό λόγω της σύγκρουσης του πρωθυπουργού Βενιζέλου με τον βασιλιά Κωνσταντίνο, μπήκε τελικά στον πόλεμο στα μέσα το 1917. Το τέλος του βρήκε τη χώρα στην πλευρά των νικητών.
Η Ελλάδα το 1913 διπλασίασε σχεδόν τα εδάφη της αλλά και τον πληθυσμό της. Δημιουργήθηκαν όμως νέα προβλήματα, καθώς τα εκτεταμένα σύνορα της χώρας ήταν δύσκολο να φυλαχθούν αποτελεσματικά, το οδικό δίκτυο ήταν περιορισμένο και δυσκόλευε τη μετακίνηση των στρατιωτών στη Μακεδονία ενώ και οι αποθήκες πολεμικού υλικού δεν επαρκούσαν. Αλλά και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν είχαν ακόμη κατοχυρωθεί στην Ελλάδα ούτε είχαν οριστεί τα σύνορα της Αλβανίας, για την οποία ενδιαφερόταν κυρίως η Ιταλία.
Κύριος αντίπαλος της χώρας μας λογιζόταν η ηττημένη Βουλγαρία, γι’ αυτό στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ο στρατός άρχισε να κατασκευάζει οχυρά.
Στις αρχές του 20ού αιώνα αυξήθηκε ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις. Τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας την έφεραν αντιμέτωπη με άλλες χώρες, όπως η Αγγλία και η Γαλλία. Ο έλεγχος του διεθνούς εμπορίου και η κυριαρχία στα Βαλκάνια ήταν δύο από τις αιτίες που οδήγησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το καλοκαίρι του 1914. Η Γερμανία, η Αυστροουγγαρία και αρχικά η Ιταλία συμμάχησαν και αποτέλεσαν τις Κεντρικές Δυνάμεις. Από την άλλη πλευρά, στις δυνάμεις της Αντάντ (Εγκάρδια Συνεννόηση) ανήκαν η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία, κατόπιν η Ιταλία και από το 1917 οι ΗΠΑ.
Από τα βαλκανικά κράτη, η Τουρκία και η Βουλγαρία εντάχθηκαν στις Κεντρικές Δυνάμεις ενώ η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Ρουμανία προσχώρησαν στις δυνάμεις της Αντάντ. Στην Ελλάδα διαμορφώθηκαν δύο απόψεις. Ο πρωθυπουργός της χώρας Ελευθέριος Βενιζέλος, πιστεύοντας στην τελική νίκη των Συμμάχων, υποστήριζε τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Αντίθετα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θεωρούσε ότι η Ελλάδα έπρεπε να κρατήσει ουδετερότητα, η οποία όμως ευνοούσε περισσότερο τις Κεντρικές Δυνάμεις. Η κυβέρνηση των Φιλελευθέρων παραιτήθηκε και η χώρα διχάστηκε. Ήταν η εποχή που ονομάστηκε «Εθνικός Διχασμός».
Το φθινόπωρο του 1915 συμμαχικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, το Μάιο του 1916 οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι τους Βούλγαροι εισέβαλαν στην Ανατολική Μακεδονία. Τότε πολιτικοί του κόμματος των Φιλελευθέρων καθώς και αρκετοί απογοητευμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες επαναστάτησαν και στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε την εξουσία η βενιζελική «Επιτροπή Εθνικής Άμυνας». Οι αγγλικές και οι γαλλικές πιέσεις προς την κυβέρνηση των Αθηνών να εγκαταλείψει την ουδετερότητα εντάθηκαν. Τελικά ο βασιλιάς εκθρονίστηκε και εγκατέλειψε τη χώρα. Η Ελλάδα πέρασε το 1917 επίσημα στο στρατόπεδο των Συμμάχων.
Ακολούθησαν σκληρές μάχες εναντίον των Γερμανών και των Βουλγάρων, στις οποίες συμμετείχαν και Έλληνες στρατιώτες. Οι Κεντρικές Δυνάμεις ηττήθηκαν και συνθηκολόγησαν το 1918. Η Γερμανία υποχρεώθηκε να πληρώσει αποζημιώσεις, ενώ έχασε και πολλά εδάφη. Μετά τη λήξη του πολέμου η Ελλάδα είχε σημαντικά οφέλη: Με τη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) κατοχύρωσε τα νησιά του Αιγαίου, με εξαίρεση τα Δωδεκάνησα, κέρδισε τη Δυτική και την Ανατολική Θράκη (εκτός από την Κωνσταντινούπολη) και ανέλαβε για πέντε χρόνια τη διοίκηση στην περιοχή της Σμύρνης.
1961 – Εγκαινιάζεται το νέο τουριστικό ξενοδοχείο της Πάρνηθας «Μον Παρνές», από τον υπουργό Προεδρίας Κωνσταντίνο Τσάτσο, παρουσία του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το ξενοδοχείο Mont Parnes (Μον Παρνές) είναι κτίριο στην Πάρνηθα το οποίο σήμερα στεγάζει το καζίνο Πάρνηθας ή Regency Casino Mont Parnes.
Το κτίριο κτίστηκε την περίοδο 1958-1961 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Παύλου Μυλωνά ως πολυτελές ξενοδοχείο, το οποίο όμως δεν γνώρισε μεγάλη απήχηση. Το 1971 δόθηκε άδεια λειτουργίας καζίνο στις εγκαταστάσεις του, η πρώτη στην Αττική, και το 1972 κατασκευάστηκε τελεφερίκ το οποίο ανέβαινε στο ξενοδοχείο.
Το ξενοδοχείο σταμάτησε να λειτουργεί το 1974. Το 1984 Μον Παρνές πέρασε στην ιδιοκτησία του ΕΟΤ, το οποίο ιδιωτικοποιήθηκε ξανά το 2003. Βρίσκεται στη θέση Μαυροβούνι, σε υψόμετρο 1.078 μέτρων. Το 1969 αποφασίστηκε η λειτουργία καζίνο στους χώρους του ξενοδοχείου – μέχρι τότε καζίνο στην Ελλάδα λειτουργούσαν μόνο στην Κέρκυρα και στη Ρόδο.
Τη λειτουργία του καζίνο ανέλαβε ο Κύπριος επιχειρηματίας Φρίξος Δημητρίου. Το καζίνο εγκαινιάστηκε τον Φεβρουάριο του 1971. Για τις ανάγκες του κατασκευάστηκε ένα νέο κτίριο. Το 1972 κατασκευάστηκε τελεφερίκ από την ελβετική εταιρεία Haberger, το οποίο παρέκαμπτε τις στροφές του δρόμου που ανέβαινε στο ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο Mon Parnes σταμάτησε τη λειτουργία του το 1974, και συνέχισε μόνο η λειτουργία του καζίνο. Το 1984 το κτίριο πέρασε στην κατοχή του Ε.Ο.Τ.
Το ξενοδοχείο υπέστη ζημιές από τον σεισμό της Πάρνηθας το 1999. Ο σεισμός προκάλεσε ρωγμές στο κτίριο, η βορειοδυτική πτέρυγα παρουσίασε απόκλιση από την κάθετο και το νυκτερινό κέντρο κατέρρευσε. Οι ζημιές από το σεισμό συνδυάστηκαν από κλοπές και την εγκατάλειψη του ξενοδοχείου.
Υπήρξε πρόταση το συγκρότημα να κατεδαφιστεί το 2010, ενέργεια που δεν πραγματοποιήθηκε. Το 2001 πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση του συγκροτήματος. Η πρόσκληση ενδιαφέροντος έγινε τον Αύγουστο του 2001 και μέχρι τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους είχαν κατατεθεί δύο προτάσεις, από τις κοινοπραξίες «Καζίνο Αττικής» και «Ηyatt-Ελληνική Τεχνοδομική». Η δημοπρασία έγινε τον Μάιο του 2002 και πλειοδότησε η κοινοπραξία Ηyatt-Ελληνική Τεχνοδομική, με τίμημα 92,1 εκατομμύρια ευρώ. Ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε τον Αύγουστο του 2002 στην Ηyatt-Ελληνική Τεχνοδομική, με τελικό κόστος 120 εκατομμύρια ευρώ. Η σύμβαση πώλησης κατοχυρώθηκε στη Βουλή τον Μάρτιο του 2003 για το 49% του καζίνο και της διαχείρισής του. Η κοινοπραξία «Καζίνο Αττικής» κατήγγειλε δικαστικώς τον διαγωνισμό.
To 2003-04 ξεκίνησε η ανακαίνιση του ξενοδοχείου και το 2005 κατεδαφίστηκε ο παλιός σταθμός του τελεφερίκ και αντικαταστάθηκε από καινούργιο και υπήρχαν σχέδια για την αντικατάσταση του κτιρίου με νέο. Το 2008 οι τρεις από τις προσόψεις του ξενοδοχείου κρίθηκαν διατηρητέες από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2021 η μετοχική σύνθεση της εταιρείας «Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.» περιελάμβανε το δημόσιο (ΕΤΑΔ), με 49%, και την Athens Resort Casino, με 51%. Η Athens Resort Casino ελέγχεται κατά 70% από την Regency Entertainment, η οποία έχει αναλάβει την διαχείριση, και κατά 30% από την Karenia Enterprises. Ο τζίρος του καζίνο το 2009 ήταν 75 εκατομμύρια ευρώ.
Γεννήσεις
1898 – Μαουρίτς Κορνέλις Έσερ ήταν Ολλανδός εικαστικός καλλιτέχνης, γνωστός για τα οπτικά του παράδοξα και την πρωτοποριακή χρήση μαθηματικών εννοιών στην τέχνη. Μέσα από έργα όπως το Relativity, το Waterfall και το Drawing Hands, ο Έσερ ανέτρεψε τις παραδοσιακές αντιλήψεις του χώρου και της προοπτικής, δημιουργώντας εικόνες που αψηφούν τη λογική και τη βαρύτητα.
Αν και δεν είχε επίσημη μαθηματική εκπαίδευση, εμπνεύστηκε από γεωμετρικά σχήματα, συμμετρίες και την έννοια του απείρου. Οι λεπτομερείς του χαράξεις συχνά απεικονίζουν αδύνατες αρχιτεκτονικές, αυτοαναφορικές μορφές και συνεχείς μεταμορφώσεις – ένα οπτικό παιχνίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό.
Καθ’ όλη τη ζωή του, το έργο του εκτιμήθηκε περισσότερο από μαθηματικούς και επιστήμονες παρά από τον καλλιτεχνικό κόσμο. Με τον καιρό όμως, αναγνωρίστηκε ως μοναδικός καλλιτέχνης που γεφύρωσε την τέχνη με τη λογική, επηρεάζοντας φιλοσόφους όπως ο Ντάγκλας Χόφσταντερ και εικαστικούς μέχρι σήμερα.
Η τέχνη του Έσερ δεν περιορίζεται σε εικόνες· προκαλεί τη σκέψη, αναγκάζοντας τον θεατή να επανεξετάσει όσα θεωρεί δεδομένα. Με μια ματιά, ο κόσμος του μοιάζει ρεαλιστικός. Με δεύτερη, όλα καταρρέουν — και αυτό ακριβώς είναι που τον καθιστά διαχρονικ
Θάνατοι
2019 – Στέλιος Βαμβακάρης. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1947. Ήταν επαγγελματίας μουσικός από την ηλικία των δώδεκα ετών, όταν και ξεκίνησε στο πλευρό του πατέρα του, Μάρκου, και συνεργάστηκε με σημαντικούς μουσικούς του ρεμπέτικου, όπως ο Παπαϊωάννου, ο Τσιτσάνης, ο Παγιουμτζής και ο Περπινιάδης, καθώς και με εκπροσώπους της λαϊκής και έντεχνης μουσικής σκηνής, όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας, η Καίτη Γκρέυ, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Νίκος Ξυλούρης, ο Γιώργος Νταλάρας.
Εκτός από τη δουλειά του στο λαϊκό τραγούδι, ο Στέλιος Βαμβακάρης ήταν από τους πρωτοπόρους μουσικούς που ασχολήθηκαν με τις κοινές ρίζες των αμερικανικών blues και του μπουζουκιού.
Χρησιμοποιώντας διαφορετικά κουρδίσματα του τρίχορδου μπουζουκιού, τα λεγόμενα ντουζένια (καραντουζένι, ντουζένι της ψυχής, ντουζένι του σολ κ.α.) συνέθεσε τραγούδια με αυστηρά προσωπικό στυλ που μοιάζει με ένα ιδιαίτερο κράμα πειραιώτικου ρεμπέτικου και blues. Στις 24 Σεπτέμβρίου 1988 ηχογράφησε με τον Louisiana Red τον δισκο/CD Το μπλουζ συναντά το Ρεμπέτικο (εταιρία: «Εβδομη Διάσταση»), που περιέχει 8 blues κομμάτια με μπουζούκι και μπαγλαμά. Το 1994 έγραψε μουσική για τον δίσκο Ρομαντικοί Παραβάτες / Η Φαντασία στην Εξουσία, ο οποίος ξεχώρισε για τον ιδιαίτερο ήχο του.
Η καλλιτεχνική αξία του ιδιαίτερου ύφους της μουσικής του έχει αναγνωριστεί και από τη διεθνή blues κοινότητα. Σε φεστιβάλ στη πόλη Φάλον (Σουηδία) έπαιξε μαζί με τον Τζον Λι Χούκερ και το 2003, στο φεστιβάλ World Got The Blues στο Λονδίνο με τον Taj Mahal και την Cesária Évora. To 2010 έπαιξε στο Palais des Beaux Arts στο Βέλγιο μπροστά σε δύο χιλιάδες άτομα στο φεστιβάλ Balkan Trafik.
Είχε ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου όπου παρουσιάζει τα τραγούδια του αλλά και τραγούδια του πατέρα του Μάρκου. Έχει συνθέσει μουσική για τον κινηματογράφο, όπως για την ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου «Μια μέρα τη νύχτα», αλλά και για θεατρικά έργα. Πολλά αξιόλογα τραγούδια του, σε στίχους δικούς του, του πατέρα του αλλά και σημαντικών ποιητών και στιχουργών όπως ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Σωτήρης Κακίσης, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Λευτέρης Χαψιάδης δεν έχουν κυκλοφορήσει στη δισκογραφία.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης πέθανε στις 17 Ιουνίου 2019.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 17η Ιουνίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
.
