«Γιατί μια χούφτα τρελοί στην εξουσία πήραν τρομερές αποφάσεις,
και εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι τα άντεξαν όλα»
- της Λίντα Μονίαβα*
«Πηγαίνω για ύπνο στο σπίτι μου (προς το παρόν) ασφαλής, αλλά οι άνθρωποι στην Ουκρανία περνούν τη νύχτα σε μετρό και υπόγεια εξαιτίας του λάθους της χώρας μου. Η Ουκρανία ανακοίνωσε 137 θανάτους σε μια μέρα και είναι άγνωστος ο αριθμός των νεκρών Ρώσων.
Όλη μέρα σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω και τι εξαρτάται από μένα. Δεν ψήφισα τον Πούτιν, τον άνθρωπο που πήρε όλες αυτές τις τρομερές αποφάσεις. Αλλά το εκλογικό σύστημα στη Ρωσία είναι τόσο στρεβλό που τίποτα δεν εξαρτάται από την ψήφο μας, έτσι κι αλλιώς. Δίνω χρήματα σε ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης για να μάθουν οι άνθρωποι την αλήθεια. Αλλά πολλοί είναι εκείνοι που δεν θέλουν να αναζητήσουν την αλήθεια και πιστεύουν την προπαγάνδα. Βγήκα στην πλατεία Πούσκιν απόψε, ξέροντας όλα τα προβλήματα που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν κι ήταν άλλος ένας «ηρωισμός» απέναντι σε μια θανατηφόρα έκρηξη βόμβας στην πόλη σας. Υπέγραψα αίτηση κατά του πολέμου. Τι άλλο να κάνω;
Άρχισα να σκέφτομαι οικογένειες με άρρωστα παιδιά που βρίσκονται τώρα στην Ουκρανία. Διάβασα στο Facebook από μια μητέρα πως μαζεύει βιαστικά χρήματα για να αγοράσει μια γεννήτρια, γιατί το παιδί της εξαρτάται από μηχανικό εξοπλισμό και αν κοπεί το ρεύμα το παιδί τελείωσε. Οικογένειες με πάσχοντα παιδιά δεν μπορούν καν να κρυφτούν σε ένα καταφύγιο βομβών, γιατί δεν είναι σαφές πώς να μεταφέρουν ένα παιδί, πώς να μεταφέρουν όλο τον εξοπλισμό και όλες τις συσκευές που δεν μπορεί να ζήσει το παιδί χωρίς, πώς να χτίσουν ένα καταφύγιο.
Σκέφτηκα ότι θα έκανα αυτό που ξέρω – να δώσω τη δυνατότητα σε οικογένειες με σοβαρά πάσχοντα παιδιά από την Ουκρανία να μετακομίσουν προσωρινά σε εμάς και να μπουν κάτω από τη φροντίδα του «Σπίτι με φάρο» στη Μόσχα, στην περιοχή Μος. Θα δίναμε όλη μας τη βοήθεια σ’ αυτά τα παιδιά. Αλλά το να προσφέρει κάποιος βοήθεια από μια χώρα που επιτίθεται, που στέλνει στρατιωτικό εξοπλισμό και τους ρίχνει βόμβες σε μια χώρα που αμύνεται ακούγεται σαν κοροϊδία.
Ακόμα, θέλω πραγματικά να καταλάβω, τι μπορώ να κάνω για να σταματήσω τον πόλεμο; Δεν πιστεύω ότι εξαρτώμαι από κανέναν για τίποτα. Είμαι σίγουρη ότι πολλά εξαρτώνται από τον καθένα μας.
Όταν διάβαζα βιβλία για το Ολοκαύτωμα ή για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Ρωσία, σκέφτηκα ότι υπήρχε πολύς κόσμος που διαφωνούσε μ’ αυτό, γιατί όμως δεν έκανε τίποτα; Γιατί μια χούφτα τρελοί στην εξουσία πήραν τρομερές αποφάσεις, και εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι τα άντεξαν όλα; Λοιπόν, βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση. Η κυβέρνηση στη χώρα μου κάνει τρομερά πράγματα και δεν μπορώ να σκεφτώ, τι να κάνω γι′ αυτό.»
“Η Λίντα Μονίαβα είναι συν ιδρύτρια μιας δομής στη Μόχα με τίτλο «Σπίτι με φάρο». Η δομή προσφέρει βοήθεια σε βαριά άρρωστα παιδιά και νεαρούς ενήλικες κάτω των 25 ετών, υποστηρίζοντας ξενώνες για παιδιά στη Μόσχα και την περιοχή της Μόσχας. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι τα βαριά άρρωστα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα υγιή παιδιά και δεν πρέπει να περνούν όλη τους τη ζωή σε ΜΕΘ, προσφέρουν υποστήριξη σε οικογένειες που είναι πρόθυμες να μεταφέρουν βαριά άρρωστα παιδιά στα σπίτια τους και τους παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα. Στόχος τους είναι να βοηθήσουν τις οικογένειες να ζήσουν ευτυχισμένες ζωές γεμάτες αγάπη και στιγμές χαράς, παρά τις ασθένειες των παιδιών τους, και να διασφαλίσουν ότι κανένα παιδί δεν υποφέρει από πόνο ή μοναξιά. Κάθε χρόνο, τα έργα του «Σπίτι με φάρο» υποστηρίζουν περίπου 1.000 οικογένειες που αντιμετωπίζουν την κρίσιμη ασθένεια ή την απώλεια των παιδιών τους. Η ομάδα τους περιλαμβάνει πάνω από 300 επαγγελματίες και περίπου τον ίδιο αριθμό εθελοντών. Από το 2021, ο προϋπολογισμός τους είναι 950 εκατομμύρια ρούβλια, το 20% των οποίων προέρχεται από κρατική χρηματοδότηση, ενώ το 80% προέρχεται από μικρές δωρεές από απλούς ανθρώπους. Οι οικογένειες λαμβάνουν τη βοήθειά τους εντελώς δωρεάν.
