Γιατί οδεύει προς την έξοδο ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Οι 13 ερωτήσεις που «καίνε» τον πρωθυπουργό
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδείνωσε την ήδη βεβαρημένη θέση του μετά το διάγγελμα. Όχι μόνο δεν έδωσε καμία εξήγηση για κανένα από τα ζητήματα για τα οποία κατηγορείται, αλλά με την αποσιώπησή τους, κατάφερε να υποψιάσει για την ενοχή του ακόμη και τους πιο καλοπροαίρετους.
Η ομόφωνη αμφισβήτηση όσων υποστήριξε και η ομόθυμη αποδόμηση όσων ισχυρίστηκε από το σύνολο του πολιτικού κόσμου και όχι μόνο, καθώς δηλώσεις αμφισβήτησης όσων είπε έκαναν και κορυφαίοι συνταγματολόγοι, τον φέρνουν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και τον απομονώνουν πολιτικά. Η απομόνωσή του αποδεικνύεται κυρίως από την ανοικτή αμφισβήτηση όσων ισχυρίστηκε ακόμη και από πολιτικούς που μέχρι χτες τον υποστήριζαν και είχαν βάλει πλάτη στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Είναι η πρώτη φορά που ο χώρος του Κέντρου και ειδικά του λεγόμενου ακραίου Κέντρου, που έδινε το άλλοθι του πολιτικού φιλελευθερισμού στον Μητσοτάκη, όχι απλώς αποστασιοποιείται από την κυβέρνηση, αλλά και στρέφεται σαφώς εναντίον της. Όπως είναι και η πρώτη φορά που ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ συντάσσονται σε ενιαίο μέτωπο απέναντι σε μια αλαζονική, αυταρχική και ένοχη για έκπτωση των δημοκρατικών θεσμών κυβέρνηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη φαύλη και εχθρική προς τους δημοκρατικούς θεσμούς πολιτική που ακολουθεί, κατάφερε και έφερε πιο κοντά τα δύο κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Για τα οποία μέχρι χτες, στο πρότυπο της γνωστής αποικιοκρατικής παράδοσης του «Διαίρει και βασίλευε», έκανε ό,τι μπορούσε για να τα διχάσει και να τα κρατήσει μακριά το ένα από το άλλο. Έτσι, μοιραία, ο πρωθυπουργός απομονωμένος πολιτικά από τα μέχρι χτες ερείσματά του, με την τηλεοπτική δήλωσή του στράφηκε αποκλειστικά προς τον χώρο της Ακροδεξιάς.
Η επίκληση του εθνικού συμφέροντος και η αναφορά σε πατριωτικά κίνητρα προκειμένου να δικαιολογήσει τις παρακρατικές μεθόδους που εφαρμόζει η υπό τη δική του ευθύνη ΕΥΠ, παραπέμπει σαφώς στην αναζήτηση σωσιβίων πολιτικής επιβίωσης στον επικίνδυνο πολιτικά χώρο της Ακροδεξιάς. Χωρίς να του έχει μείνει πια κανένα πολιτικό αντίβαρο στο υπόλοιπο πολιτικό φάσμα.
Η πολιτική απομόνωση του πρωθυπουργού και η σοβαρή πολιτική στροφή του προς την άκρα Δεξιά, αλλάζουν άρδην τα πολιτικά δεδομένα. Γιατί παραβιάζεται, για πρώτη φορά στα τρία χρόνια, το πολιτικό συμβόλαιο με το οποίο ο Μητσοτάκης εξελέγη στην κυβέρνηση, ως φιλελεύθερος πρωθυπουργός που απευθύνεται από τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, μέχρι την άκρα Δεξιά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από χτες είναι ένας παλαιοκομματικός, αλαζονικός και αυταρχικός δεξιός πρωθυπουργός που παραβιάζει τους δημοκρατικούς θεσμούς κατά το δοκούν και που μετέρχεται, για να επιβιώσει, ακροδεξιές μεθόδους που παραπέμπουν σε παρακράτος αλήστου μνήμης εποχών.
Όπως άλλωστε σημειώνουν πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες, που παρομοιάζουν την εποχή Μητσοτάκη στην Ελλάδα με την εποχή της δικτατορίας. Η μοναχική πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την έξοδο δεν προβλέπεται να ανατραπεί, αν δεν απαντήσει ο ίδιος, με πειστικό τρόπο, σε μια σειρά ερωτήσεις. Που όσο μένουν αναπάντητες, τόσο περισσότερο δικαιολογούν το σε βάρος του πολιτικό κλίμα.
- Ποιοι εθνικοί λόγοι υπαγόρευσαν την παρακολούθηση του ευρωβουλευτή και προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, όσο μάλιστα ήταν υποψήφιος για την προεδρία του κόμματός του;
- Είναι ο πρόεδρος του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος της χώρας ύποπτος για κατασκοπία;
- Μήπως η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, όσο ήταν υποψήφιος για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, οφείλεται στην απαράδεκτη επιδίωξη της κυβέρνησης να γνωρίζει στοιχεία από την προσωπική του ζωή, ώστε να τα χρησιμοποιήσει αργότερα για λόγους μικροκομματικής και μικροπολιτικής σκοπιμότητας; Αν όχι, τότε τι νόημα είχαν οι δηλώσεις του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΝΔ για τα προσωπικά δεδομένα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ που μόνο εκείνος θα αποφασίσει αν θα δημοσιοποιηθούν; Η παραμονή του κ. Νίκου Ρωμανού στη θέση του στην επικοινωνία της ΝΔ μετά από αυτή τη δήλωσή του εκθέτει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό για κομματική ιδιοτέλεια στην παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
- Γιατί το περιβάλλον Μητσοτάκη είπε ψέματα για ξένες, δήθεν, πρεσβείες που ζήτησαν την παρακολούθηση του Έλληνα πολιτικού; Οι διαψεύσεις της Αρμενικής και της Ουκρανικής πρεσβείας εκθέτουν τον πρωθυπουργό και αποδομούν το αφήγημα των αιτίων παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, όπως το περιέγραψε ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής.
- Αν η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, όπως ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται, αν δηλαδή για τον Ανδρουλάκη υπάρχουν στην ΕΥΠ υποψίες ότι είναι κατάσκοπος, γιατί ο πρωθυπουργός θα τη σταματούσε, αν τη γνώριζε; Με ποιο δικαίωμα, δηλαδή, ένας πρωθυπουργός θα ζημίωνε την εθνική ασφάλεια της χώρας, την οποία τώρα επικαλείται για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα;
- Τι έχει να πει για τη μηνυτήρια αναφορά Ανδρουλάκη, ότι το ευρωκοινοβούλιο τον ενημέρωσε για απόπειρα παρακολούθησης του τηλεφώνου του από το κακόβουλο λογισμικό Predator; Χρησιμοποιεί η ΕΥΠ είτε άμεσα, είτε έμμεσα, μέσω τρίτων, το κακόβουλο λογισμικό; Αν όχι, τι συμφέρον είχε η πολυεθνική Google να το υποστηρίξει;
- Τι έχει να πει για την παρακολούθηση του δημοσιογράφου Κουκάκη, ο οποίος ερευνούσε υποθέσεις διαφθοράς με συμμετοχή ελληνικών τραπεζών; Ήταν κι αυτή «νόμιμη επισύνδεση»; Παρακολουθούνταν κι αυτός με το Predator, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται;
- Νομιμοποιείται ο γενικός γραμματέας του πρωθυπουργού να αξιοποιεί εσωτερική πληροφόρηση για να συστήνει εταιρεία διανομής ρεύματος όσο κατέχει αυτή την πολιτική θέση, όπως δημοσιογραφικές πληροφορίες αποκαλύπτουν; Δεν υπάρχουν εδώ ποινικές ευθύνες;
- Είχε ή όχι ο παραιτηθείς ανιψιός του πρωθυπουργού σχέσεις με τον φερόμενο ως ιδιοκτήτη της εταιρείας που χρησιμοποιεί το Predator;
- Τι έχει να πει τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης γι’ αυτά που έλεγε σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα, όσο ήταν πρωθυπουργός, ότι πολιτική ευθύνη δεν αναλαμβάνεται χωρίς παραίτηση; Αυτό ισχύει μόνο για τον Τσίπρα, αλλά όχι και για τον Μητσοτάκη;
- Είναι δυνατόν η παραίτηση ενός μετακλητού υπαλλήλου, διορισμένου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, να εκτονώνει την ανάληψη πολιτικών ευθυνών από πλευράς κυβέρνησης για ένα σκάνδαλο κατάχρησης εξουσίας από πλευράς πρωθυπουργού;
- Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός, που με δική του πρωτοβουλία μετέφερε την αρμοδιότητα και την ευθύνη για την ΕΥΠ κάτω από τον ίδιο, ακριβώς για να ελέγχει απόλυτα την ευαίσθητη λειτουργία της, να μη γνώριζε το κορυφαίας σημασίας ζήτημα της παρακολούθησης πολιτικού αρχηγού; Τη στιγμή μάλιστα που, όπως αποδείχθηκε, τις πληροφορίες για την προσωπική ζωή του πολιτικού αρχηγού φαίνεται να τις γνώριζε ακόμη και ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου της ΝΔ, ο κ. Νίκος Ρωμανός;
- Έτσι αντιλαμβάνεται την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας και την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ο Κυριάκος Μητσοτάκης; «Δεν ήξερα, δεν μου έλεγαν, φταίνε οι άλλοι;» Έτσι κυβερνά;
Αν δεν απαντηθούν πειστικά αυτά τα εύλογα, όσο και κρίσιμα, ερωτήματα από τον πρωθυπουργό, πολλά από τα οποία, ευτυχώς, τίθενται πλέον ανοικτά και από διεθνή και ευρωπαϊκά ΜΜΕ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποφύγει την έξοδο.
Και σύντομα μάλιστα…
Πηγή | Γιάννης Α. Μυλόπουλος