Καλεντάρι – Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 4 Οκτωβρίου…

Καλεντάρι της 4ης Οκτωβρίου:
(Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας)

1895: Βλάβη σιδηροδρομικής γραμμής
1953: Εμαχαίρωσε με αγριότητα την αμέριμνον συζυγό του

4 Οκτωβρίου 1895

Σύμφωνα με τηλεγράφημα που έφτασε από το Αγρίνιο στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, το απόγευμα της  4ης Οκτωβρίου 1895, η σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στο Αιτωλικό και τη Σταμνά παρασύρθηκε από τη βροχή και διακόπηκε η σιδηροδρομική συγκοινωνία μεταξύ Κρυονερίου και Αγρινίου. «Η εταιρεία αμέσως απέστειλεν εργάτας, όπως διορθώσωσι την καταστραφείσαν γραμμήν προς επανάληψιν της συγκοινωνίας», καταλήγει η είδηση που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 6ηςΟκτωβρίου 1895 (σελίδα 3)

 

4 Οκτωβρίου 1953

 «Άγρια οικογενειακή τραγωδία έλαβε χώρα» το μεσημέρι της Κυριακής στη συνοικία του Αγ. Χριστοφόρου. Την ώρα του μεσημεριανού τραπεζιού, ο μαχαιροποιός, Ηλίας Μαστρογεωργίου, ενώ έτρωγε μαζί με τη γυναίκα του και τα τρία ανήλικα παιδιά του, ξαφνικά και χωρίς να προηγηθεί φιλονικία, άρπαξε το μαχαίρι και άρχισε να κτυπά μ’ αυτό τη γυναίκα του στο στήθος της. Η γυναίκα αιμόφυρτος καλούσε σε βοήθεια και τρέχοντας βγήκε από το σπίτι, Ο δράστης την καταδίωξε και κατάφερε να την χτυπήσει άλλες δύο φορές στο κάτω μέρος της οσφυϊκής περιοχής.
«Τρέχουσα και καλούσα εις βοήθειαν η άτυχος Ειρήνη» κατόρθωσε να ξεφύγει και να μπει στο γειτονικό σπίτι του Β. Σκορδόπουλου, στο οποίο δούλευε ως υπηρέτρια και από το οποίο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγρινίου. Ο δράστης αμέσως μετά την πράξη του κλειδώθηκε στο σπίτι του και κάρφωσε με αλλεπάλληλα χτυπήματα το μαχαίρι στο στήθος, την κοιλιά και τα χέρια του. Ο Χρ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος είδε τον δράστη έσπασε τα τζάμια ενός παραθύρου μπήκε στο σπίτι και κατόρθωσε να του πάρει το μαχαίρι την ώρα που εκείνος το βύθιζε στο λαιμό του. Ο δράστης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ αντίθετα η κατάσταση της γυναίκας του δεν ήταν σοβαρή.
Η υποδιοίκηση της χωροφυλακής Αγρινίου ξεκίνησε τις ανακρίσεις, για να διαλευκάνει το έγκλημα. (EΜΠΡΟΣ, φυλ. 6.10.1953, Σελίδα 1)

 

 

Φωτογραφία ανάρτησης: Ένα μέρος της συνοικίας του Αγίου Χριστοφόρου στην οποία αναφέρεται το ρεπιορτάζ, αλλά σε ακόμα παλιότερη χρονολογία.  Είναι ψηφιοποιημένο αντίγραφο της αντίστοιχης αυθεντικής που υπάρχει στο «Ιστορικό και λογοτεχνικό αρχείο» τουΑγρινιώτη συλλέκτη Νίκου Αντωνίου, ο οποίος με πολύ αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα του φροντίζει να το εμπλουτίζει συνεχώς. Βλέπουμε επίσης, τις πολυαναφερόμενες μάντρες της παλιάς πόλης που χωρίζουν μεταξύ τους τις ιδιοκτησίες, τον παλιό Άγιο Χριστόφορο, την κορυφή του Βλοχού πιο πίσω και στο βάθος το Πανιατωλικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ένα από αυτά τα μαντρωμένα χωράφια (οικόπεδα σε νεώτερους χρόνους και μέρος του αστικού ιστού της πόλης σήμερα), που βλέπουμε στο πρώτο επίπεδο της βάσης του κάδρου οικοδομήθηκε ο νέος ναός του πολυούχου της πόλης Αγίου Χριστοφόρου. Ως γνωστόν, οι εργασίες για την ανέγερσή του ξεκίνησαν το 1923 σε ένα οικόπεδο τριών στρεμμάτων, που χάρισε για το σκοπό αυτό, ο Τάσος Ροκάς και ολοκληρώθηκαν το 1938. Αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο Γεώργιος Καρεβέλης.
Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης ότι στην πλαγιά πίσω από τον παλιό Άγιο χρισόφορο δεν υπάρχει ακόμα το δασύλιο.


AgrinioStories