Η Ρένα Χαχούλη είχε αναπτυγμένη αντίληψη του ωραίου,
του ιδιαίτερου, του μοναδικού
- της Όλγας Διαμαντοπούλου
Η Ρένα Χαχούλη, η δική μας Ρένα η μοναδική, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. 28 Μαρτίου 2022, την αποχαιρετήσαμε για το μεγάλο ταξίδι που δεν έχει γυρισμό. Όμως η μορφή της, η παρουσία της, το αισθητικό της αποτύπωμα στο Αγρίνιο, στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο, θα μείνουν ανεξίτηλα, για να μας θυμίζουν πάντα τη Ρένα.
Την καλλιτεχνική της φύση και ευαισθησία αποτύπωσε στις προσεγμένες πόρτες, στα υπέρθυρα παραθυριών, στις πανέμορφες σιδεριές μπαλκονιών με τα εξαίσια φουρούσια, στα ακροκέραμα, στα γήινα και αμμώδη χρώματα, στις λιτές γραμμές σπιτιών, καταστημάτων, πολυκατοικιών, ξενοδοχείων, στις αναπαλαιώσεις και ανακαινίσεις. Παντού διαπιστώνεται ο σεβασμός στην παράδοση, η έμπειρη και αλάθητη διαίσθησή της ως προς τον συγκερασμό του παλαιού με το νέο. Απαραίτητη πάντα στάθηκε η ταύτιση των υλικών με το περιβάλλον.
Η Ρένα Χαχούλη είχε αναπτυγμένη αντίληψη του ωραίου, του ιδιαίτερου, του μοναδικού και συνδυάζοντας την Αρχιτεκτονική με την Τέχνη της Ζωγραφικής κατόρθωνε να επιλέγει χρώματα, υφάσματα, έπιπλα ξεχωριστά, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής και λειτουργικότητας. Τα έργα της φέρουν τη δική της σφραγίδα· τα διακρίνει η φρεσκάδα, η νεωτερικότητα, η απαλότητα, η οικειότητα. Τίποτα εξεζητημένο, τίποτα προκλητικό και παράταιρο, με ανεξάντλητες πάντα νέες ιδέες και προτάσεις ως προς την Αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων.
Θα μείνει πάντα η γλυκιά ανάμνηση μιας φινετσάτης, ξεχωριστής ΚΥΡΙΑΣ…
- της Ψάρρη Άννα
Αγαπημένη μας Ρένα, αγαπούσες τη δουλειά σου με πάθος, αγαπούσες να δημιουργείς, να αναμορφώνεις, να συνθέτεις με γνώμονα πάντα την αρμονία.
Οι συμπατριώτες σου πρέπει να σε ευγνωμονούν που διαμόρφωσες τα σπίτια τους σε χώρους θαλπωρής, γαλήνης, ηρεμίας, απόλαυσης. Όπου έφτασε το δικό σου χέρι έπαιρνε ψυχή το άψυχο, η δική σου σκέψη όριζε την αξία της λιτότητας, της αφαίρεσης, της εκλεπτυσμένης διακόσμησης, της φινέτσας.
Ορόσημο στη ζωή σου υπήρξαν τα χρόνια της Φλωρεντίας, όπου σπούδασες Αρχιτεκτονική. Σ’ αυτή την πόλη – μουσείο μελέτησες αρχιτεκτονικούς θησαυρούς, μέγαρα, παλάτια, αριστουργήματα της ζωγραφικής με τα περίφημα αναγεννησιακά χρώματα· αυτή η μαγευτική ομορφιά της Φλωρεντίας και οι εξοχές της Τοσκάνης διαμόρφωσαν την αντίληψη και την αίσθηση της αρμονίας των χρωμάτων που σε διέκρινε.
Με το πέρας των σπουδών σου, ενώ μπορούσες να σταδιοδρομήσεις οπουδήποτε, επέστρεψες στη γενέθλια πόλη σου, όπου οι συμπατριώτες σου σε εκτίμησαν, αναγνώρισαν τις ικανότητές σου, το ιδιαίτερο δικό σου ύφος και σε εμπιστεύτηκαν.
Ήσουν Άνθρωπος ευγενής, καλόκαρδος, διακριτικός, με λεπτά αισθήματα· άνθρωπος ελεύθερος, ασυμβίβαστος, σε εποχή που η θέση της γυναίκας ήταν περιορισμένη και ελεγχόμενη. Πυξίδα και σηματωρός στη ζωή σου η ελεύθερη βούληση.
Λιμάνι ασφάλειας για σένα, συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης στη ζωή σου πάντα ο αδελφός σου, Βασίλης Χαχούλης, που τον λάτρευες και σε λάτρευε· μονοιασμένοι, αγαπημένοι και αχώριστοι πορευτήκατε στη ζωή.
Έφυγες αδόκητα αφήνοντας τον πόνο της απώλειάς σου στον αδελφό σου, στη νύφη σου και στα λατρεμένα ανίψια σου, Θάνο και Χάρη.
Και σε μας, τους φίλους και γνωστούς σου, θα μείνει πάντα η γλυκιά ανάμνηση μιας φινετσάτης, ξεχωριστής ΚΥΡΙΑΣ…