«Σήμερον την 9η πρωινήν
εγένετο η εκτέλεσις εις τον παρά τω Γηροκομείω χώρον
του Κ. Κόκκιου όστις είχε καταδικασθή […] ως ένοχος
της δολοφονίας των καπνεμπόρων Αγρινίου Κουζέλη και Κατσιμπίνη»
του Λευτέρη Τηλιγάδα
Στις 5 Μαΐου του 1926 πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα η εκτέλεση του Κώστα Κόκκιου, ο οποίος πριν από δύο χρόνια (1924) είχε δολοφονήσει τους καπνεμπόρους Κουζέλη και Κατσιμπίνη, στον αμαξωτό δρόμο Αγρινίου – Αμφιλοχίας κοντά στο χωριό Σοροβίγλι (σημερινό Στράτο) και είχε καταδικαστεί για την πράξη του αυτή σε θάνατο από το Στρατοδικείο των Πατρών.
Όταν το απόσπασμα παρατάχθηκε, ο μελλοθάνατος οδηγήθηκε στη θέση της εκτέλεσής του και αφού του δέθηκαν με μαντήλι τα μάτια «κατέπεσε μη δυνηθείς να στηριχθή εις τους πόδας του».
«Σήμερον την 9η πρωινήν εγένετο η εκτέλεσις εις τον παρά τω Γηροκομείω χώρον του Κ. Κόκκιου όστις είχε καταδικασθή υπό του ενταύθα Στρατοδικείου εις θάνατον ως ένοχος της δολοφονίας των καπνεμπόρων Αγρινίου Κουζέλη και Κατσιμπίνη» αναφέρει το τηλεγράφημα από την Πάτρα προς την εφημερίδα «Σκριπ»[1] εκείνης της ημέρας και συνεχίζει: «Την παρελθούσαν νύκτα ο μελλοθάνατος κατελήφθη υπό νευρικού παροξυσμού και διαρκούς παραληρρήματος. Εις τας φυλακάς Μαργαρίτη, όπου εκρατείτο δεν ωμίλει καθόλου και οσάκις του επιβάλλετο καμμία ερώτησις εκ μέρους των δεσμοφυλάκων άφινε (διατηρείται η ορθογραφία του πρωτοτύπου, πλην του πολυτονικού) να του φεύγουν άναρθροι λέξεις, άσχετοι με το θέμα δια το οποίον ηρωτάτο.
Σήμερον την 8ην και 30 πρωινήν στρατιωτικόν αυτοκίνητον τον παρέλαβεν από τας φυλακάς Μαργαρίτη και τον μετέφερεν υπό συνοδείαν εις τον τόπον της εκτελέσεως. Εκεί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είχε φθάσει πολύς κόσμος κάθε τάξης και ηλικίας και των δύο φύλων. Όταν το αυτοκίνητο έφθασε στον τόπον της εκτέλεσης, ο ιερέας που ακολουθούσε το απόσπασμα τον προσκάλεσε «να κοινωνήσει των Αχράντων μυστηρίων», ο Κόκιος όμως «απέτρεψε το πρόσωπον από το Άγιον Δισκοπότηρον».
Η συγκίνησή του ήταν μεγάλη, πρόφερε συνεχώς ακατάληπτες λέξεις ανάμεσα από λυγμούς και κάποια στιγμή τράβηξε το μαντήλι που του κάλυπτε τα μάτια. Οι χωροφύλακες τον πλησίασαν ξανά, του έδεσαν πάλι το μαντήλι στα μάτια και τον προέτρεψαν να σηκωθεί όρθιος. Επειδή αυτό δεν το πραγματοποίησε, ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος διέταξε την εκτέλεση του Κόκιου από κοντινή απόσταση και στη θέση στην οποία ήταν ξαπλωμένος. Οι σφαίρες τον βρήκαν σε καίρια σημεία και του παραμόρφωσαν το πρόσωπο. «Του ερρίφθη η τελειωτική βολή, βεβαιωθέντος δε του θανάτου του, το πτώμα μετεφέρθη εις το νεκροταφείον».
Να πούμε εδώ, ότι η εκτέλεση της ποινής του είχε αναγγελθεί μέχρι τότε τρις φορές. Τρις φορές ο μελλοθάνατος προετοιμάσθηκε γι’ αυτή και τρις φορές η εκτέλεσή του αναβλήθηκε μετά από πολιτικές παρεμβάσεις, «πίσω» από τις οποίες, σύμφωνα με την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, βρισκόταν ο Βασίλης Μπέλλος, όπως θεωρούσε η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής, αλλά και το γραφείο του τότε πρωθυπουργού, Θεοδώρου Παγκάλου, που εξέτασε τον φάκελο για την απονομής χάριτος, όπως ζήτησε η υπεράσπιση του Κόκκιου.
«Πληροφορούμεθα», αναφέρει το ΣΚΡΙΠ [3], «ότι κατόπιν της μελέτης της δικογραφίας της δίκης των Πατρών διά το έγκλημα του Αγρινίου δεν θα ανασταλή υπό της Κυβερνήσεως η επιβληθείσα εις τον κατηγορούμενον Κόκιον θανατική ποινή, αλλά θα διαταχθή η εκτέλεσις αυτής, ως καλώς επιβληθείσα υπό του Στρατοδικείου. Ταυτοχρόνως θα διαταχθή και η δίωξης του Μπέλλου επί ηθική αυτουργία».
Τελικά, η δίωξη του Μπέλλου δεν διατάχθηκε ποτέ, και η κατηγορία αυτή παρέμεινε έωλη.
1.ΣΚΡΙΠ, Τρίτη 6/5/1926, Έτος 29ο, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8261, σελ. 5.| 2. Σήμερα στη θέση των εκτελέσεων του Γηροκομιού βρίκεται το μνημείο της φωτογραφίας, το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη των εκτελεσμένων της περιόδο 1946 – 1949, με αποφάσεις του Έκτακτου Στρατοδικείου της Πάτρας, και όχι μόνο. | 3. ΣΚΡΙΠ, Τρίτη 23/3/1926, Έτος 29ο, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8219, σελ. 4
Φωτογραφία ανάρτησης: Σύνθεση δύο φωτογραφιών α) Φωτογραφία της περιοχής του Γηροκομιού, β) Καθαρισμένο σκίτσο του Κόκκιου, ως υδατογράφημα, από φωτογραφία της εφημερίδας, ΣΚΡΙΠ, με ημερομηνία 3/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8202, σελ. 2.
Φωτογραφία: Η περιοχή του Γηροκομιού των Πατρών
και σκίτσο του Κόκκιου, ως υδατογράφημα
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Μαρτυρίες
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Μαρτυρίες
