Καλεντάρι της 13ης Σεπτεμβρίου:
(Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας)
1903: Μεγάλη πυρκαγιά στην Αγία Τριάδα
1944: Ο ΕΛΑΣ επιτίθεται στο δυτικό τομέα της πόλης
13 Σεπτεμβρίου 1903
Δημοσίευμα του ΕΜΠΡΟΣ μας πληροφορεί ότι «παρά τον ναόν της Αγίας Τριάδος υπάρχει κελίον εν τω οποίω διαμένει ο νεωκόρος του ναού. Χθες φαίνεται ότι ο ένοικος του κελίου τούτου ελησμόνησε κερίον ανημμένον εκ του οποίου το πυρ μεταδοθέν εις παρακείμενον κάθισμα απετέφρωσε το κελίον. Το πυρ βοηθηθέν υπό ελαφρώς πνέοντος ανέμου μετεδόθη και εις τον παραπλεύρως κείμενον ναόν της Αγίας Τριάδος και απετέφρωσε την μίαν αυτού πλευράν απειλήσαν να τον κατακαύση ολόκληρον». (ΕΜΠΡΟΣ, 14.9.1903, σελ. 2)
13 Σεπτεμβρίου 1944
Για την 13η Σεπτεμβρίου 1944, ο Γιώργος Τολιόπουλος, γράφει στην αναφορά του:
«Είς τον Δυτικόν τομέα ο εχθρός εξεδήλωσε σοβαράν απασχόλησιν κατορθώσας να εισχωρήση διά δυνάμεως ουλαμού περί ου και να καταλάβη ωρισμένας οικίας ας και μετέβαλεν εις νησίδας αντιστάσεως, διά πάσαν τυχόν ενδεχομένην ημετέραν επίθεσιν. Τα εκεί ευρισκόμενα τμήματα του 6ου λόχου ήσαν ανίσχυρα ν’ αντιδράσουν εναντίον της διεισδύσεως αυτής, ότε διετάχθη ο Ανθ/γός Κόνιαρης του Λόχου Δ/σεως μετά του Ανθ/στού Καραγεωργάκη Γ. ίνα, μετά αποσπάσματος απομονώση την εχθρικήν τούτην αντίστασιν, εν αναμονή νέας δυνάμεως ήτις θ’ ανελάμβανε την επιχείρησιν. Ο εν λόγω Ανθ/γός εμπλακείς μετά των εχθρικών αντιστάσεων, ανέλαβε επίθεσιν εναντίον αυτών, παρά την συντριπτικήν υπεροχήν του εχθρού εις άνδρας και πυρά αυτομάτων όπλων. Κατά την συμπλοκήν ταύτην εφονεύθη ο Ανθ/στής Καραγεωργάκης Γεώργιος.
Κατ’ αναφοράν του Ανθ/γού Κόνιαρη όστιν ανεγνώρισε τας εχθρικάς αντιστάσεις, ο εχθρός κατείχε τας οικίας α) Χουτρουλού διά δυνάμεως 49 ανδρών, β) Σραγογιάννη 15 ανδρών και 15 επί της οικίας Σαμπότση.
Η αμυντική εχθρική διάταξις παρουσίαζε εξέχουσαν γωνίαν με παραβάν την οικίαν Κουτρουλού. Επί τόπου κατέφθασεν άπασα η εφεδρική δύναμις του Τάγματος μεθ’ ενός τεθωρακισμένου υπό τας δ/γάς του υποφαινομένου και μετά σφοδρόν αγώνα, ηναγκάσθη ο εχθρός να εγκαταλείψη τας οικίας ταύτας και να διαφύγει εκ τινος χαραδρώσεως κειμένης Ν.Δ. της πόλεως προς την πεδιάδα όπου συναντηθείς μετά του ημετέρου αποσπάσματος υπό τον λοχίαν Αλμύρα διεξήγαγε αγώνα εκ του συστάδην με αποτέλεσμα την απώλειαν 15 ανδρών του εχθρού και τον φόνον ενός λοχίου εκ των ημετέρων.
Ο αγών της εξουδετερώσεως των ανωτέρω τριών εχθρικών αντιστάσεων υπήρξε επικός, συνελήφθησαν 12 αιχμάλωτοι και αριθμός τραυματιών όστις μεταφέρθη εις σταθμόν επιδέσεως, πολεμικόν δε υλικόν, 2 οπλ/βόλα και αριθμός φυσιγγίων και όπλων. Κατά την υπόλοιπον ημέραν εσημειώθησαν κινήσεις και επιθετικαί ενέργειαι του εχθρού επί των 3ου και 6ου λόχων αποκρουσθείσαι μετ’ απωλείας υπό τω ημετέρων. Ο εχθρός απελπισθείς ως προς την ανεπιτυχή έκβασιν των γενικών αυτού σκοπών, διά των τεταγμένων αυτού δυνάμεων περιωρίσθη εις μικράς αψιμαχίας μέχρι της αφίξεως του όγκου της ΥΙΙΙ Μεραρχίας προς ανάληψιν γενικωτέρας επιθέσεως.
Εκπομπαί Ραδιοφώνου και Διαταναί της Κυβερνήσεως.
Το Τάγμα ευρίσκετο εις μειονεκτικήν κατάστασιν επί κατοχής σε τοιούτον βαθμόν ώστε δεν επιτρέπετο εκ μέρους των Γερμανών η χρησιμοποίησις ραδιοφώνου, ουδέ η χρησιμοποίησις ουδ’ αυτού του τηλεφώνου, ώστε να ήρχετο εις άμεσον επαφήν με τας προισταμένας αυτού αρχάς και ειδικώτερον μετά των Πατρών εις τρόπον ώστε να είναι ενημερωμένον με τας απόψεις του Υπουργείου επί πολλών τακτικών, Διοικητικών και οικονομικών εισέτι ζητημάτων ευρίσκετο εν πλήρει απομονώσει.
Μετά την αναχώρησιν των Γερμανών το πρώτον του μέλημα υπήρξεν η ανάπτυξις ενός ραδιοφώνου ίνα κατατοπισθή με έσω και έξω κατάστασιν, ούτω και εγένετο. Η ανάπτυξις του ραδιοφώνου τούτου εγένετο την 10ην Σ/βρίου και αγρύπνως παρηκολούθει τόσον τας εξωτερικάς ειδήσεις όσον και τας εσωτερικάς. Παρηκολούθησε μετ’ ενδιαφέροντος τας κινήσεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως τας γενομένας εν Στρατηγείω της Μέσης Ανατολής και τότε αντελήφθη ότι όλες οι ενέργειες εστρέφοντο εναντίον των Ταγμάτων άτινα είχον προσφέρει συμαντικάς υπηρεσίας εις τον τόπον. Αι εκπομπαί Καΐρου και Λονδίνου της 13ης Σ/βρίου 1944 παρείχον μίαν δ/γήν της Ελληνικής Κυβερνήσεως ήτις ήτο σαφής και κατηγορηματική. Διετάσσετο διά της δ/γής ταύτης η άνευ περιστροφών διάλυσις των Ταγμάτων.
Η δ/γή αύτη όσον λυπηρό και αν ήτο, διά τους Αξ/κούς και οπλίτας του Τάγματος δεδομένου ότι τούτο ευρίσκετο εν εμπλοκή μετά του εχ-θρού, ήτο όμως υποχρέωσις και πατριωτικόν καθήκον.»
Δείτε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Η απελευθέρωση του Αγρινίου
Φωτογραφία ανάρτησης: ο Ναός της Αγίας Τριάδας του Αγρινίου τη δεκαετία του ’40 (πηγή agriniomemories.blogspot.com)
AgrinioStories
