Η 5η Σεπτεμβρίου ορίστηκε από την παγκόσμια
και διεθνή κοινότητα ως: Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας
Παγκόσμια Ημέρα Κακώσεων Νωτιαίου Μυελού
Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας
Καθιερώθηκε το 2012 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Σεπτεμβρίου, ημέρα αποδημίας της Μητέρας Τερέζας, που υπήρξε μία εμβληματική προσωπικότητα της διεθνούς φιλανθρωπίας.
Η σημερινή ημέρα τιμά όσους και όσες βοηθούν τα αναξιοπαθούντα μέλη της κοινωνίας και να προάγουν τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες σ’ όλο τον κόσμο. Η φιλανθρωπία, όπως και η έννοια του εθελοντισμού, εξασφαλίζει αληθινούς κοινωνικούς δεσμούς και συντελεί στη δημιουργία πιο συνεκτικών και κοινωνιών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο πρωταρχικός σκοπός της Διεθνούς Ημέρας Φιλανθρωπίας είναι να καλλιεργήσει τη συναίσθηση και να εξασφαλίσει ένα κοινό βήμα για δραστηριότητες συνδεόμενες με τη φιλανθρωπία, σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Παγκόσμια Ημέρα Κακώσεων Νωτιαίου Μυελού
Η Παγκόσμια Ημέρα Κακώσεων Νωτιαίου Μυελού καθιερώθηκε το 2015 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας Νωτιαίου Μυελού (ISCoS) και πραγματοποιείται έκτοτε κάθε χρόνο στις 5 Σεπτεμβρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις καταστροφικές συνέπειες (σωματικές, ψυχικές, κοινωνικές, σεξουαλικές, οικονομικές και επαγγελματικές) που έχει για τους πάσχοντες η βλάβη του νωτιαίου μυελού.
Ο νωτιαίος μυελός είναι το τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος που περιέχεται στον νωτιαίο (σπονδυλικό) σωλήνα. Η κάκωση του νωτιαίου μυελού (ΚΝΜ) προέρχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από γεγονότα που είναι προβλέψιμα (ατυχήματα, πτώσεις, αθλήματα, καταδύσεις κ.ά.). Όταν συμβούν, η αναπηρία που προκαλείται αλλάζει το άτομο και τον κόσμο γύρω του.
Η ΚΝΜ είναι μία ιατρικώς πολύπλοκη κατάσταση που διαταράσσει τη ζωή. Από ιστορικής πλευράς, έχει συσχετιστεί με πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Ωστόσο, σήμερα, σε χώρες με υψηλά εισοδήματα η ΚΝΜ μπορεί να θεωρηθεί λιγότερο ως το τέλος μιας αξιόλογης ή παραγωγικής ζωής και περισσότερο ως μία προσωπική και κοινωνική πρόκληση που μπορεί να ξεπεραστεί με επιτυχία.
Σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα η κατάσταση είναι διαφορετική. Η τραυματική KNM συχνά παραμένει μια καταληκτική κατάσταση. Τα περισσότερα άτομα με ΚΝΜ πεθαίνουν μετά από λίγα χρόνια μετά την κάκωση. Σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα και σε αρκετές με μεσαία εισοδήματα, η διαθεσιμότητα ποιοτικών βοηθητικών μέσων, όπως αναπηρικά αμαξίδια είναι πολύ περιορισμένη, οι υπηρεσίες ιατρικής και αποκατάστασης είναι ελάχιστες, και οι ευκαιρίες συμμετοχής σε όλους τους τομείς της προσωπικής και κοινωνικής ζωής είναι περιορισμένες. Εν κατακλείδι, η φτώχεια κάνει τη ζωή ακόμη πιο δύσκολη για τα άτομα με ΚΝΜ.
Πηγή
AgrinioStories
