Μίλτος Ζαμπάρας
Θα πληρώσουμε το νερό χρυσάφι
ή θα βρούμε βιώσιμες λύσεις;
Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας και Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας
του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Μίλτος Ζαμπάρας, δήλωσε σχετικά
με το κυβερνητικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας:
«Η επικείμενη αύξηση των τιμολογίων νερού ως απάντηση στη λειψυδρία εγείρει σοβαρές ανησυχίες, καθώς η οικονομική επιβάρυνση θα πλήξει τους καταναλωτές, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστικά το πρόβλημα της έλλειψης νερού. Τέτοιες λύσεις δεν ενθαρρύνουν τη μείωση της κατανάλωσης, ενώ επίσης δεν αποτελούν βιώσιμη λύση για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Η λειψυδρία είναι ένα σύνθετο και πολυδιάστατο ζήτημα που απαιτεί στοχευμένες δράσεις από την Πολιτεία, όπως επενδύσεις σε σύγχρονες υποδομές διαχείρισης και αποθήκευσης νερού, ενίσχυση των τεχνολογιών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης υδάτων, καθώς και εκπαίδευση του κοινού για τη σημασία της εξοικονόμησης. Μόνο με την υιοθέτηση τέτοιων μακροπρόθεσμων στρατηγικών μπορούμε να ελπίζουμε στη μείωση των επιπτώσεων της λειψυδρίας.
Μια ολοκληρωμένη στρατηγική θα επιτρέψει όχι μόνο την αποτελεσματική αντιμετώπιση της λειψυδρίας, αλλά και τη μείωση του κόστους για τους πολίτες, αποφεύγοντας άδικες και δυσβάσταχτες οικονομικές επιβαρύνσεις.
Είχα τονίσει μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης του νερού, όταν η κυβέρνηση με το Ν. 5037/2023 διεύρυνε τις αρμοδιότητες της τότε Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας στον τομέα των Υδάτων. Σήμερα προχωρά το σχέδιο συνένωσης των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης-Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) για να δημιουργήσει μεγαλύτερο οικονομικό αντικείμενο για τους ιδιώτες και όχι για να διασφαλίσει την καλύτερη διαχείριση του νερού.Και βεβαίως, βρήκε την τέλεια ευκαιρία να ξαναβάλει στο τραπέζι την καταστροφική εκτροπή του Αχελώου παρά τις συνεχόμενες απορρίψεις από το ΣΤΕ και την αντίδραση των φορέων και των πολιτών για την άκρως ολέθρια επίπτωση που θα έχει μια τέτοια κίνηση.
Τέλος, με βάση τα όσα ακούγονται, η μεταφορά νερού από τη λίμνη Κρεμαστών για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Αθήνα αποτελεί μια λύση που εγείρει σοβαρές ανησυχίες, κυρίως λόγω των επιπτώσεων στην τοπική κοινωνία και το περιβάλλον. Παρότι η Αθήνα αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση στην υδροδότησή της λόγω της κλιματικής κρίσης, της μείωσης των βροχοπτώσεων και της αύξησης της ζήτησης, η εκτροπή νερού από τη λίμνη Κρεμαστών δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμη λύση.
Η κλιματική κρίση έχει ήδη επηρεάσει τα υδατικά αποθέματα της λίμνης, με τις μειωμένες βροχοπτώσεις να μειώνουν την ποσότητα νερού που είναι διαθέσιμη. Αυτό ενισχύει την ανάγκη για μακροπρόθεσμες στρατηγικές διαχείρισης του νερού, όπως η εξοικονόμηση, η ανακύκλωση κα, αντί για την εξάρτηση από λύσεις που επιβαρύνουν άλλες περιοχές. Η πολιτική για το νερό πρέπει να συνοδεύεται από διαφανείς και ουσιαστικές πρακτικές που στοχεύουν στην προστασία των φυσικών πόρων, εξασφαλίζοντας μακροχρόνια βιωσιμότητα και δικαιοσύνη για όλους τους καταναλωτές.»