Και μετά τη «Μνήμη της Αφής»,
στις μνήμες των προσφύγων με την έκθεση,
«Σήκω ψυχή μου», που εγκαινιάζεται απόψε (6/4)
στη Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου
- του Λευτέρη Τηλιγάδα
« “Με τη ζωγραφική προσπαθώ να μαζέψω ,να κρατήσω τα πράγματα που κινδυνεύω να χάσω ή που έχασα”, δήλωσε σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις του ζωγράφος και δάσκαλος Γιάννης Μόραλης. Και σε κάποιο άλλο απόσπασμα αναφερόμενος στη μνήμη των αισθήσεων της όρασης της ακοής της όσφρησης και της αφής είπε: “ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά, που ‘χαν αρχίσει να ‘ρχονται στην Άρτα οι πρώτοι πρόσφυγες. Βρεμένο πανί, καμένο ξύλο”».
Με αυτά τα λόγια ο κριτικός της τέχνης Τάσος Κουτσουρής, προλόγισε την έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Μόραλη, «Η μνήμη της Αφής» που φιλοξενήθηκε στην Δημοτική Πινακοθήκη του Αγρινίου από τις 16 Δεκεμβρίου 2022 έως τις 26 Μαρτίου 2023.
Πόσο κοντά για την αλληλουχία των καλλιτεχνικών γεγονότων στον ενεστώτα χρόνο οι δύο παραπάνω φράσεις του Γιάννη Μόραλη; Δύο φράσεις που σηματοδοτούν τη συνέχεια στη Δημοτική Πινακοθήκη του Αγρινίου. Από τη «Μνήμη της Αφής» στις μνήμες των προσφύγων του 1922 με την έκθεση του ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων «ΣΗΚΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ», που εγκαινιάζεται σήμερα στον ίδιο χώρο.
«Με την έκθεση «Γιάννης Μόραλης – Η μνήμη της αφής» -ας μου επιτραπεί να πω- εκπληρώθηκε ένα από τα όνειρά μου, στους ταπεινούς χώρους της ΔΠΑ να χωρέσουν έστω τα ίχνη της διαδρομής του τεράστιου αυτού δημιουργού, σε μια παρουσίαση όπου ο θεατής να μπορεί να γίνει συνοδοιπόρος και κοινωνός, να αφουγκραστεί για λίγο τον λόγο του μέσα από τη μουσικότητα των έργων του ζωγράφου… », μας είπε ο ζωγράφος και καλλιτεχνικός Διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης Αγρινίου, Χρήστος Γαρουφαλής. (Διαβάστε το σύνολο της αναφοράς του στην έκθεση, για το agrinioStories, στο σύνδεσμο που ακολουθεί ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΑΡΟΥΦΑΛΗ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ – Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΦΗΣ)
Ακολουθούν λοιπόν σήμερα, 6 Απριλίου 2023, τα εγκαίνια της έκθεσης «Σήκω ψυχή μου» στη Δημοτική πινακοθήκη του Αγρινίου (Δείτε ΕΔΩ τη σχετική επίσημη ενημέρωση από το Δήμο Αγρινίου), που οργάνωσε με τρόπο τολμηρό και πρωτότυπο, το «Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία».
Ο βασικός καμβάς πάνω στον οποίο απλώνονται τα χρώματα αυτή της μνήμης είναι οι εικόνες, οι μουσικές και τα τραγούδια που περιγράφουν με γλαφυρότητα το μεγαλύτερο τραύμα του ελληνισμού. Ένα φωτογραφικό και ηχητικό αποτύπωμα των στιγμών που διαμόρφωσαν γενικότερα την πιο καθοριστική εμπειρία στην κατασκευή του ελλαδικού σύγχρονου χώρου και σαφώς της πόλης του Αγρινίου ειδικότερα, αφού το προσφυγικό στοιχείο της πόλης ήταν εκείνο που καθόρισε σημαντικά την εξέλιξή της από τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα.
Όπως σημείωσε η Άννα Ενεπεκίδου, διευθύντρια υπηρεσιών του Ιδρύματος και συνεπιμελήτρια της έκθεσης την Δευτέρα, 30 Μαΐου 2022, ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος, «η έκθεση με τον πλούτο των τεκμηρίων της, επιδιώκει να αναδείξει το μεγαλειώδες αλλά και το καθημερινό, την καταστροφή αλλά και τη δημιουργία».
Τη μουσικολογική επιμέλεια της έκθεσης είχε ο Λάμπρος Λιάβας, την καλλιτεχνική επιμέλεια, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, τη συνολική επιμέλεια, η Άννα Ενεπεκίδου και ο Χρήστος Χρηστίδης και την επιστημονική επιτροπή της έκθεσης αποτελούσαν οι: Διονύσης Σαββόπουλος (πρόεδρος), Νίκος Ανδριώτης, Αλέξης Κυριτσόπουλος, Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Κυριάκος Χατζηκυριακίδης
