«Έφυγε» το Σάββατο 13/1/2024 από τη ζωή
και κηδεύεται σήμερα (Δευτέρα 15/1),
μια σπουδαία Αγρινιώτισσα,
που χάρισε απλόχερα στους γύρω της
αγρινιώτικη ευγένεια, αρχοντιά και πολιτισμό
Η Μαίρη Χρυσικοπούλου, όσα χρόνια τήν θυμάμαι
– και τα χρόνια αυτά είναι πολλά –
τήν θυμάμαι να κυοφορεί μέσα στη σκέψη της,
μέσα στο βλέμμα της, μέσα στη στάση της
αναπνοές πολιτισμού αγρινιώτικου.
Υιοθέτησε αυτή την πόλη και τήν φρόντισε με όλο της το είναι.
- του Λευτέρη Τηλιγάδα -
Απεβίωσε το πρωινό της 13ης Ιανουρίου 2024, μια γυναίκα, που όλη της η φροντίδα, το μεράκι της και η προσοχή της ήταν ο αγρινιώτικος πολιτισμός και τα δομικά στοιχεία που τον αναδεικνύουν. Δεν αναφέρομαι μόνο στη δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου της πόλης που υπήρξε ο μεγάλος αγώνας της ζωής της· αναφέρομαι κυρίως στη δράση της σε όλα τα επίπεδα της αγρινιώτικης κοινωνικής και δημόσιας ζωής, στα οποία ήταν παρούσα και πολλές φορές μπροστάρισσα, παρά τις όποιες συναινέσεις, αμφισβητήσεις ή και αντιπαραθέσεις προκαλούσε με τις πρωτοβουλίες της.
Η Εξόδιος τελετή θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αγρινίου στις 11:00 το πρωί της Δευτέρας 15 Ιανουαρίου 2024 ενώ η σορός της θα βρίσκεται στην Εκκλησία από τις 10:30 για το «τελευταίο αντίο».
Η Μαίρη Χρυσικοπούλου, γεννήθηκε το 1930 στο Αγρίνιο, όπου έζησε όλα τα χρόνια της ζωής της.
Το 1975 εκλέχθηκε δημοτική σύμβουλος στο πρώτο μεταπολιτευτικό δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγρινίου, συγκεντρώνοντας το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων των εκλεγμένων μελών του οργάνου.
Το 1976 ίδρυσε μαζί με άλλες γυναίκες της πόλης τον Παναιτωλοακαρνανικό σύλλογο γυναικών, ο οποίος από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα πρωτοστάτησε στους αγώνες της τοπικής και ελληνικής κοινωνίας για τη γυναίκα, το παιδί, τον λαϊκό πολιτισμό, τους αρχαιολογικούς χώρους και την ενεργοποίηση κάθε δυνατότητας για την καλλιτεχνική δημιουργία και την ειρήνη. Διοργάνωσε πλήθος εκδηλώσεων, επιστημονικές, κοινωνικές, λαογραφικές και φιλολογικές, και συμμετείχε σε πάρα πολλά τοπικά, περιφερειακά, πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, σεμινάρια, συμπόσια και εκθέσεις. Κατέθεσε προτάσεις για τα προβλήματα της Αιτωλοακαρνανίας, ίδρυσε το Λαογραφικό Ιστορικό Φιλολογικό Μουσείο Αιτωλοακαρνανίας και συνεργάστηκε με ελληνικούς και ξένους φορείς και προσωπικότητες για την επίτευξη κοινών στόχων.
Αγωνίστηκε επίσης, για την νομική, ηθική και ουσιαστική κατοχύρωση των δικαιωμάτων της γυναίκας και υπήρξε πρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής ισότητας των δύο φύλων του νομού.
Από την εφηβική της ηλικία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία (ποίηση, διήγημα, κριτική μελέτες, ταξιδιωτικά και θέατρο) και έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει εκδώσει τα βιβλία: «Γυναικείες μορφές της Αιτωλοακαρνανίας» (2000), «Το κτήμα» (θεατρικό έργο, 2003) και τα «Ποιήματα της παιδικής, εφηβικής και νεανικής ηλικίας» (2007), «Σάννυ Χαίγκμαν – Χατζοπούλου, Τα Απομνημονεύματά μου – Η ζωή μου με τον Κώστα Χατζόπουλο» (2011)
Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της ιδιωτικής ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, ιδρύοντας και διευθύνοντας δύο φροντιστήρια ξένων γλωσσών (στο Αγρίνιο και στην Αθήνα για μικρό διάστημα) ενώ διατηρούσε και ξενοδοχειακή επιχείρηση στην Κάτω Βασιλική Ναυπακτίας.
Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και αγώνων μέχρι και την τελευταία στιγμή, αν αναλογιστεί κανείς, ότι η τελευταία της δημόσια εμφάνιση πριν την αναγγελία του θανάτου της ήταν η παρουσία της στο συλλαλητήριο, που οργάνωσαν οι νοσοκομειακοί γιατροί με τον Ιατρικό Σύλλογο Αγρινίου στο χώρο του νοσοκομείου Αγρινίου.
Αμέσως μετά την είδηση του θανάτου της ο Δήμαρχος Αγρινίου εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Γιώργος Παπαναστασίου: «Η Μαίρη Χρυσικοπούλου υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία της πόλης. Ιδρύτρια και Πρόεδρος του Λαογραφικού – Ιστορικού – Φιλολογικού Μουσείου Αιτωλοακαρνανίας και συγγραφέας. Μάχιμη μέχρι το τέλος έβαλε την υπογραφή της σε σημαντικές πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις χωρίς να χάσει τον ενθουσιασμό και το πάθος που την χαρακτήριζε. Αγωνίστρια από τα νεανικά της χρόνια κατάφερε να αναδείξει τον ιστορικό ρόλο της γυναίκας στην περιοχή μας.
Το Αγρίνιο οφείλει στη Μαίρη Χρυσικοπούλου τιμή και σεβασμό».
Και ακολούθησαν:
Μίλτος Ζαμπάρας (Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ): «Η Μαίρη Χρυσικοπούλου γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε στο Αγρίνιο. Έφυγε πλήρης ημερών αφήνοντας πίσω σπουδαία παρακαταθήκη προσφοράς και αγάπης προς τον Συνάνθρωπο, την Νεολαία, την Γυναίκα,τα Γράμματα και τις Τέχνες, τον Τόπο μας.
Η πολυσχιδή δράση της, η αγωνιστικότητα και το πάθος που την διέκρινε σε όλη την ζωή της ας είναι παράδειγμα για όλους και η καλύτερη τιμή στη μνήμη της.»
Δημήτρης Τραπεζιώτης: «Με την θλιβερή είδηση της εκδημίας της Μαίρης Χρυσικοπούλου, το Aγρίνιο είναι φτωχότερο. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πόλης και ενεργή πολίτης η Μαίρη ήταν αγαπητή σε όλους. Ήταν εξάλλου η πρώτη εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος μετά την δικτατορία στην πόλη του Αγρινίου και εκείνη η οποία συγκάλεσε το πρώτο δημοτικό συμβούλιο, το 1975. Η Μαίρη αεικίνητη, δραστήρια, με ευαισθησίες και ιδιαίτερη αγάπη για την πόλη του Αγρινίου θα λείψει από όλους μας. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους της και ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.»
Κώστας Πιστιόλας: «Οφείλουμε τιμή στη γυναίκα που με τη στάση ζωής της αποτέλεσε ορόσημο για τον εθελοντισμό, τον πολιτισμό, την ισότητα στο Αγρίνιο. Η Μαίρη Χρυσικοπούλου υπήρξε πρωτοπόρος. Με τους αγώνες της, με την ευγένειά της, με το παράδειγμά της, θα εξακολουθεί να μας δείχνει το δρόμο.
Ελπίζω η πόλη, που τόσο αγάπησε και τόσο αγωνίστηκε για αυτή, να δικαιώσει κάποτε τα μεγάλα της οράματα…»
Τα στοιχεία για το βιογραφικό αντλήθηκαν από το οπισθόφυλλο της έκδοσης του Λαογραφικού, Ιστορικού και Φιλολογικού Μουσείου Αιτωλοακαρνανίας με τίτλο «Σάννυ Χαίγκμαν – Χατζοπούλου τα Απομνημονεύματά μου», της Μαίρης Χρυσικοπούλου.
Διαβάστε περισσότερα
με click στο Posted in Είναι Θέμα
