Πάνος Κατσιμίχας – Φλας μπακ


.

Μουσική

«Θυμάμαι τον Σπάθα, τον Αντύπα, τον Ρασούλη, σαν σε όνειρο
Είναι εδώ, δίπλα μου στον καναπέ του Sierra και μπορώ σχεδόν να τους αγγίξω»


«To 1984 (ένα βράδυ του Δεκέμβρη όπως απόψε) ήμασταν στο στούντιο και γράφαμε τα Ζεστά Ποτά. Δώδεκα τα μεσάνυχτα μέχρι έξι ξημερώματα…δηλαδή ωράριο καλικάντζαρων. Σε λίγους μήνες (Απρίλιος του 2025) συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από την έκδοση του δίσκου. Δεν ήταν άραγε η στιγμή για ένα τραγουδάκι?

Θυμάμαι τον Σπάθα, τον Αντύπα, τον Ρασούλη, σαν σε όνειρο. Είναι εδώ, δίπλα μου στον καναπέ του Sierra και μπορώ σχεδόν να τους αγγίξω. Ο Γκολφίδης και ο Χάρης δίπλα στην αναμμένη κονσόλα, κάτι λένε μεταξύ τους και χαμογελάνε. ..Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα.. Καλά Χριστούγεννα σε όλους Δεκέμβριος 2024

Με αγάπη
Πάνος Κατσιμίχας»

Κάπως έτσι, ο Πάνος Κατσιμίχας κάνει ένα «Φλας μπακ», αφήνοντας στον παγκόσμιο ιστό μια καινούργια μπαλάντα, που κυκλοφόρησε διαδικτυακά τον προηγούμενο μήνα (Δεκέμβρης 2024), θυμίζοντας σε όλους όσους θέλουν να θυμούνται ακόμα την εποχή που τα «Ζεστά ποτά» κυκλοφορούσαν σε βινίλιο και για να τα ακούσεις, χρειαζόσουν κι άλλα σύνεργα αναπαραγωγής ήχου… απτή μουσική δηλαδή και όχι αυτές τους τραγικούς αλγόριθμους του mp3.

Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Κώστας Παπαδούκας, κιθάρα έπαιξε ο Χρήστος Περτσινίδης και τύμπανα ο Βαγγέλης Ζήσης, ο οποίος έκανε και την ηχογράφηση και τη μίξη στο Athens Record Studio. Η παραγωγή είναι του Πάνου Κατσιμίχα, ενώ το τραγούδι κυκλοφορεί από την Protasis.

“Φωτογραφία ασπρόμαυρη του `69
Με το Χάρη μες στους δρόμους να νυχτώνω
Σιγά σιγά να μεγαλώνω
Με μακριά μαλλιά
Ένα τσιγάρο και μπερδεμένα όνειρα
Κάποτε η μουσική με κοίταξε στα μάτια
Και λάμπει ακόμα μέσα μου του διαμαντιού η φλασιά
Κι ένα ρεφρέν παράξενο
4-5 λόγια
που δεν το ξέχασα ποτέ
Κι ακόμα τραγουδά
Πέταξε βαθιά στον εαυτό σου
Φύγε από όλα αυτά
Πόσα χρόνια πέρασα μέσα στη σκιά
Χίλιες νύχτες, ελπίζοντας στο φως
Σαν ξωτικό σε παραμύθι
Ένας μικρός, ανόητος θεός
Μπήκα σ’ ένα τρένο σιωπηλά
3000 μίλια μακριά
Κι όμως μες στο χιόνι
ανθίσαν ξαφνικά τα τραγούδια μες στα όνειρά μου
Τα τραγούδια μέσα στην καρδιά μου
Περνάω από τον κόσμο
όπως περνάει μια ιδέα απ’ το μυαλό
και πάει στο καλό…”

 

Και μια συνέντευξη από τα παλιά