Καλεντάρι της 1ης Μαρτίου:
1926: Ξεκινάει η δίκη
για την δολοφονία των καπνεμπόρων
1963: «Πετρέλαιον εις Αγρίνιον»
1η Μαρτίου 1926
Ξεκινάει στην Πάτρα η δίκη του Κόκιου και του Ζέμα για τη δολοφονία των καπνεμπόρων Χρήστου Κατσιμπίνη και Κουζέλη με ηθικό αυτουργό τον πρώην δήμαρχο Αγρινίου, Βασίλη Μπέλλο, σύμφωνα με την κοινή γνώμη της τοπικής κοινωνίας της εποχής.
Πριν από 97 χρόνια στο Στρατοδικείο των Πατρών ξεκινούσε η δίκη δύο Αγρινιωτών (σύμφωνα με τη σημερινή «Καλλικρατική» σχεδίαση του Δήμου Αγρινίου), για μια τετραπλή δολοφονία που συζητήθηκε πολύ στην εποχή της, όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, η οποία κράτησε δεκαέξι ολόκληρες μέρες. Ήταν ένα έγκλημα στο οποίο πρωταγωνίστησαν «κουμπουροφόροι» της εποχής, έμποροι καπνών, ντόπιοι πολιτικοί «εν ενεργεία», με πρώτο και καλύτερο το Δήμαρχο Αγρινίου, Βασίλη Μπέλλο, ο οποίος κατηγορήθηκε ως ο ηθικός αυτουργός και τα πρωτοπαλίκαρά τους, καθώς και γνωστοί ληστές εκείνων των χρόνων.
Η δίκη πραγματοποιήθηκε με δύο κατηγορουμένους, για τη δολοφονία των γνωστών καπνεμπόρων του Αγρινίου, Χρήστου Κατσιμπίνη και Κουζέλη, που δολοφονήθηκαν δύο χρόνια πριν, το 1924, μετά τη παλιά γέφυρα του Αχελώου κάπου ανάμεσα στο Σοροβίγλι (σημερινό Στράτου) και το Ματσούκι. Στο εδώλιο κάθισαν, οι Κόκιος και Ζέμας. Ο πρώτος συνελήφθη τυχαία λίγο μετά τη δολοφονία, επειδή βρέθηκαν σοβαρά πειστήρια, τα οποία έπεισαν για την ενοχή του. Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν ένα όπλο μάνλιγχερ, που «έφερε» ίχνη αίματος, τα οποία αφού υποβλήθηκαν σε ανάλυση αποδείχθηκε ότι ήταν ίχνη ανθρώπινου αίματος. Το μάνλιγχερ αυτό, ήταν στην κατοχή του πρώην δημάρχου Αγρινίου Βασιλείου Μπέλλου, αλλά, όπως προέκυψε από την ανάκριση, αυτός το είχε δώσει στον γαμπρό του, Γιάγκα, από τον οποίο το πήρε ο Κόκιος.
Ο δεύτερος κατηγορούμενος, ο Ζέμας, κρατούνταν στο Αστυνομικό τμήμα Αγρινίου μαζί με κάποιον Γαλανόπουλο, ο οποίος ανήκε στην υπηρεσία του Μπέλλου και είχε συλληφθεί κι αυτός σαν ύποπτος για τη δολοφονία των καπνεμπόρων, βρέθηκε όμως «μυστηριωδώς δολοφονημένος εντός του κρατητηρίου». Εκτός όμως από τις παραπάνω δολοφονίες, το δικαστήριο απασχόλησε εξ’ ίσου και η «μυστηριώδης δολοφονία του σκοπού χωροφύλακος, όστις εφύλασσεν εις το αστυνομικόν κρατητήριον Αγρινίου κατά την νύκτα της δολοφονίας του Γαλανόπουλου».
Η δίκη των αλλεπάλληλων αυτών δολοφονιών κράτησε αρκετές μέρες, αφού ο αριθμός των μαρτύρων που εξετάστηκαν σ’ αυτή ήταν αρκετά μεγάλος και πραγματοποιήθηκε, αφού ήδη είχε αναβληθεί δύο φορές, λόγω του ότι αρκετοί από αυτούς δεν είχαν προσέλθει στο δικαστήριο. Τελικά το δικαστήριο αποφάσισε τη βίαιη προσαγωγή τους.
Θα ολοκληρώσουμε αυτή μας την καταγραφή σημειώνοντας ότι «τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα η πόλη του Αγρινίου εξακολούθησε να ταλαιπωρείται στην καθημερινή της ζωή», όπως αναφέρει και ο Γεράσιμος Παπατρέχας (1991), «από τους αργόσχολους συνήθως παλικαράδες, κατάλοιπα της εποχής της αντιμαχίας Βραχωριτών και Σουλιωτών. Τα επεισόδια στα Καφέ Αμάν, τα ταβερνεία και οι καυγάδες στο παζάρι ήταν το περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελισσόταν η κοινωνική ζωή της πόλης και δεν ήταν καθόλου φρόνιμο οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι να κυκλοφορούν μονάχοι τους στα σκοτεινά στενά σοκάκια της πόλης με το που έπεφτε το σκοτάδι. Τον Επαμεινώνδα Παναγόπουλο, αναφέρει ο Ευάγγελος Παπαστράτος, τον σκότωσε ένας από αυτούς που συνήθιζαν τότε να οπλοφορούν ελεύθερα με μαχαίρια και κουμπούρια και που για ψύλλου πήδημα, όταν νόμιζαν πως κάποιος τους μίλησε άσκημα ή τους πρόσβαλε, τραβούσαν από το σελάχι το μαχαίρι ή το κουμπούρι και σκοτώναν τον κόσμο άδικα. Είχαν πάντα την ελπίδα πως, με τα πολιτικά μέσα που διέθεταν, θα κατορθώναν να ξεφύγουν την τιμωρία, γιατί οι πολιτικοί εκείνη την εποχή, φρόντιζαν να κολακεύουν όλα τα κακοποιά στοιχεία, που, τρομοκρατώντας τον κοσμάκη, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στις εκλογές. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, με αυτά τα κοινωνικά ήθη, αρκετές ήταν οι δολοφονίες που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή.»
1η Μαρτίου 1963
Στην εφημερίδα Ταχυδρόμος, της 1ης Μαρτίου του 1963, δημοσιεύεται ένα μικρό μονόστηλο με τίτλο: «Πετρέλαιον εις Αγρίνιον». Η είδηση αναφέρει: «Ο Υπουργός Βιομηχανίας ανεκοίνωσεν χθες, ότι αι πρώται ενδείξεις από το Αγρίνιον βεβαιούν ότι ευρέθη πράγματι εκεί πετρέλαιον. Το γεγονός θα επιβεβαιωθή, όταν εγκατασταθούν όλα τα μηχανήματα μετά την εξαγωγήν των γεωτρυπάνων».
Φωτογραφία ανάρτησης: Οι καπνέμποροι του Αγρινίου Χρήστος Κατσιμπίνης
(δίπλα στον οδηγό) και Κουζέλης (ακριβώς πίσω του), μαζί με το Γιώργο Καλφούντζο
και το Λέρτα, στο δρόμο προς το Ξηρόμερο για αγορά καπνών.
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Ημερολόγιο Αγρινίου
