12 Ιανουαρίου 2024
Είναι η 12η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Υπολείπονται 355 ημέρες για τη λήξη του. 🌅 Ανατολή ήλιου: 07:40 - Δύση ήλιου: 17:25 Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 45 λεπτά 🌑 Σελήνη 1 ημερών Χρόνια πολλά στους: Τατιανή, Τατιάνα, Τάτια, Τίτη, Τάνια, Μέρτιο, Μέρτο, Μέρτη, Μύρτο, Μερτία, Μέρτα, Μέρτη, Μερτούλα, Μυρτιά, Μυρτούλα
Γεγονότα
1822 – Μάχη στα Στύρα της Εύβοιας. Στις 5 Ιανουαρίου του 1822, ο Ηλίας Μαυρομιχάλης πέρασε από τον Κάλαμο Αττικής στο Αλιβέρι Ευβοίας, μαζί με 600 Μανιάτες (σύμφωνα με άλλες πηγές 400 Μανιάτες και 50 Κουντουριώτες), ενώ δυο μικρά βοηθητικά πλοία παρακολουθούσαν την επιχείρηση. Μαζί του εκστράτευε πάντοτε και ο θείος του Κυριακούλης Μαυρομιχάλης ως πιο έμπειρος. Οι κάτοικοι της περιοχής τους υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Το ελληνικό στράτευμα -πάνω από 1.000 άνδρες- συγκεντρώθηκε στα Μεσοχώρια, υπό τη γενική αρχηγία του Ηλία Μαυρομιχάλη και τη διοίκηση των Βάσου Μαυροβουνιώτη, Νικολάου Κριεζώτη και άλλων οπλαρχηγών. Εκεί, πληροφορήθηκε πως Τούρκοι υπό τον Γιουσούφ Αγά είχαν οχυρωθεί στα Στύρα, και στις 11 Ιανουαρίου οι Έλληνες ξεκίνησαν προς αυτή την κατεύθυνση. Παρά τις παραινέσεις του Κριεζώτη, που πρότεινε να καταλάβουν πρώτα το στενό Διακόφτι, για να μην περάσουν οι ενισχύσεις των Τούρκων, ο Μαυρομιχάλης δεν άλλαξε τον σκοπό του και κατέλαβε τελικά, την ίδια ημέρα, τα χωριά γύρω από τα Στύρα. Κατά τον Φιλήμονα, η βροχή που τους βρήκε τους εμπόδισε να φτάσουν στα Στύρα κι έμειναν σε δυο χωριά, μισή ώρα μακριά.
Το ίδιο βράδυ, ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, έχοντας συνειδητοποιήσει τη σημασία του Διακοφτιού, έστειλε αγγελιοφόρους για να ειδοποιήσουν τον Μαυροβουνιώτη, που βρισκόταν στη θέση Κουβέλες, να μην μετακινηθεί και να ενισχύσει με στρατό την κατάληψη του στενού. Εκείνος, όμως, είχε ήδη φύγει από τη θέση του και συγκρούστηκε με τους Τούρκους των Στύρων, οι οποίοι κατάφεραν να τον απωθήσουν.Οι Τούρκοι, την επόμενη ημέρα (12 Ιανουαρίου) βγήκαν από τα Στύρα. Οι Έλληνες όμως τους καταδίωξαν και τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στην πόλη τους.
Οι Τούρκοι κλείστηκαν τότε στα οχυρότερα σπίτια. Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης με τους Μανιάτες του έφτασε στα Στύρα και πολιορκούσε τους Τούρκους, ενώ έστειλε και σώματα με τον Κυριακούλη προς το Διακόφτι. Εν τω μεταξύ, οι Μανιάτες στα Στύρα νομίζοντας ότι ο κίνδυνος πέρασε, άρχισαν τη λαφυραγωγία. Πρόλαβαν ωστόσο οι Τούρκοι να ειδοποιήσουν τον Ομέρ μπέη, που ξεκίνησε προς τα Στύρα με 300 (κατ’ άλλους 200) στρατιώτες. Παρά τις προσπάθειες των σωμάτων που έστειλε ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, οι Τούρκοι πέρασαν το Διακόφτι και περικύκλωσαν τους Έλληνες που βρίσκονταν έξω από τα Στύρα. Ο Ηλίας, θεωρώντας πως ο θείος του Κυριακούλης βρίσκεται σε κίνδυνο θέλησε να τον ενισχύσει. Ωστόσο ο Ομέρ μπέης είχε ήδη καταφτάσει, με αποτέλεσμα να κυκλωθεί ο ίδιος ο Ηλίας, ενώ ο Κυριακούλης με τον Μαυροβουνιώτη είχαν καταφέρει να διαφύγουν προς τις γύρω πλαγιές.
Βλέποντας πως ο αγώνας ήταν μάταιος, όσοι Έλληνες δεν έπεσαν στο πεδίο της μάχης διασκορπίστηκαν και έμειναν μόνο ο Ηλίας Μαυρομιχάλης με επτά άνδρες. Κατέφυγαν τότε σε έναν ανεμόμυλο του λόφου του Κοκκινόβραχου Στύρων,όπου πολιορκήθηκαν από τους Τούρκους. Όταν τα πυρομαχικά τελείωσαν, οι έγκλειστοι άρχισαν να πολεμούν με τις πέτρες, ώσπου έπεσαν μαχόμενοι ως τον τελευταίο. Οι Τούρκοι αποκεφάλισαν τον Μαυρομιχάλη και το κεφάλι του στάλθηκε ως τεκμήριο στην Κωνσταντινούπολη.
1833 – Η Αντιβασιλεία συνάπτει δάνειο 64 εκατομμυρίων φράγκων με την τράπεζα Ρότσιλντ των Παρισίων. Τον Ιανουάριο του 1833 ο Όθωνας µε ένα σµήνος Βαυαρών αξιωµατούχων αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο έχοντας ως προίκα, από το γαλλικό τραπεζικό οίκο Ρότσιλντ, δάνειο ύψους 64.000.000 χρυσών φράγκων. Τέτοιος ήταν ο βαθµός της διασπάθισης του νέου δανείου που ονοµάστηκε «βασιλοφάγον άµα και βασιλο-ποιόν». Είναι χαρακτηριστικό ότι µόνο για τα έξοδα της βαυαρικής δυναστείας και του στρατού της σπαταλήθηκε το 1/6 του δανείου, ενώ το µισό παρακρατήθηκε για τόκους και προµήθειες. Η δεύτερη πτώχευση δεν άργησε, αφού όπως γραφόταν στον Τύπο της εποχής, η Ελλάδα από την ηµέρα που κατέφυγε σε δανεισµό βρέθηκε φτωχότερη. Οι δανειστές απαίτησαν από τη χώρα τη δήµευση µεγάλου µέρους του προϋπολογισµού και επέβαλαν τη θέλησή τους κρατώντας την Ελλάδα σε βαθιά καθυστέρηση και σε ακόµα βαθύτερη εξάρτηση.
Ο Οθωνας και η αντιβασιλεία ήθελαν ο θεμέλιος λίθος του Ναού του Σωτήρος , που θα ήταν η Μητροπολιτικός Ναός των Αθηνών, να κατατεθεί 25 Ιανουαρίου/6Φεβρουαρίου 1835. Και όμως ούτε ο θεμέλιος λίθος κατατέθηκε, ούτε οι προσκλήσεις για τους αρχιτέκτονες έγιναν.
Κάποιος διαφωνούσε. Και το ποιός ήταν φαίνεται από το δεύτερο διάταγμα που εκδόθηκε 4 χρόνια αργότερα το 1938, (Ἐφημερίς Κυβερνήσεως τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος ἀριθ. 12. Ἐν Ἀθήναις 11-4-1838), στο οποίο αναφερόταν ότι : «Ἀφοῦ ἐξεφράσαμεν ἤδη διά τοῦ ἀπό 25 Ἰανουαρίου – 8 Φεβρουαρίου 1834 Ἡμετέρου Διατάγματος τήν θέλησίν Μας, τοῦ νά ἀνεγείρωμεν εἰς τήν Πρωτεύουσάν Μας, τάς Ἀθήνας, Ναόν τιμώμενον ἐπ” ὀνόματι τοῦ ΣΩΤΗΡΟΣ, πρός αἰωνίαν μνήμην τῆς θαυματουργοῦ ἀντιλήψεως τῆς Θείας Προνοίας, τῆς ῥυσαμένης τόν Ἑλληνικόν Λαόν ἀπό δεινῶν καί κινδύνων, καί πρός ἐνίσχυσιν τῶν μεταγενεστέρων εἰς τήν πίστιν, δι” ἧς οἱ Προπάτορές των ἀνεκτήσαντο τήν ἀνεξαρτησίαν των, ἐγκριθέντων ἤδη παρ” Ἡμῶν τῶν ὑποβληθέντων παρά τοῦ ἐπ” αὐτῷ διωρισμένου ἀρχιτέκτονος σχεδίων, ὡς ἀξίων κατά πάντα καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καί τοῦ συμβάντος, πρός μνήμην τοῦ ὁποίου ἀνεγείρεται, προσδιορισθείσης δέ καί τῆς θέσεως ἐπί τῆς ὁποίας μέλλει νά ἀνεγερθῇ ὁ Ναός οὗτος, ν” ἀρχίσῃ ὅσον τάχιστα ἡ ἀνέγερσις τοῦ Μνημείου τούτου: Ἀποφασίζομεν ὅθεν νά γένῃ τώρα ἔναρξις τῶν προκαταρκτικῶν ἐργασιῶν καί νά προχωρήσῃ ἡ οἰκοδομή ἀναλόγως τῶν ἑκάστοτε ὑπαρχόντων μέσων».
1899 – Οι πρώτες προσπάθειες για την εισαγωγή και τη διάδοση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα εμφανίζονται γύρω στο 1895. Ο ομογενής Α. Βλαστός μεταφράζει από τα αγγλικά και κυκλοφορεί σε φυλλάδιο τους κανονισμούς του ποδοσφαίρου, με την προοπτική ένταξής του στο πρόγραμμα των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Τελικά, στην Αθήνα θα γίνουν μόνο αγώνες επίδειξης μεταξύ της Δανίας, της Μικτής Σμύρνης και της Μικτής Θεσσαλονίκης.
Η Θεσσαλονίκη, πάντως, κατέχει τα πρωτεία χρονολογικά στη διάδοση του ποδοσφαίρου στον ευρύτερο ελληνικό χώρο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 δημιουργήθηκε η ομάδα της «Ουνιόν Σπορτίβ», που την αποτελούσαν Ιταλοί, Άγγλοι, Γάλλοι και Βέλγοι κάτοικοι της Οθωμανοκρατούμενης «νύμφης του Θερμαϊκού». Το πρώτο ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο ήταν ο Όμιλος Φιλομούσων, ο σημερινός Ηρακλής Θεσσαλονίκης, που για τον λόγο αυτό φέρει την προσωνυμία «γηραιός».
Το 1898 ο Ιωάννης Χρυσάφης συμπλήρωσε την προσπάθεια του Βλαστού και χάρισε στο άθλημα την πρώτη ολοκληρωμένη μετάφραση των κανονισμών του. Τον επόμενο χρόνο και συγκεκριμένα στις 12 Ιανουαρίου 1899 ο τότε σύμβουλος του ΣΕΓΑΣ και κατοπινός Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου (1917-1920), Μιλτιάδης Νεγρεπόντης, εισηγήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας την προκήρυξη «αγώνος ποδοσφαιρίσεως». Το κείμενο των πρακτικών, που φέρει την υπογραφή του καθηγητή Σπυρίδωνος Λάμπρου, πρώτου προέδρου του ΣΕΓΑΣ και μετέπειτα πρωθυπουργού, έχει επί λέξει ως εξής:
Προτάσει του κ. Νεγρεπόντη αποφασίζεται να προκηρυχθή αγών Ποδοσφαιρίσεως (foot-ball) και ανατίθεται εις την αυτήν επιτροπήν η σύνταξις της προκηρύξεως και των όρων της τελέσεως του αγώνος.
1913 – Ο ρώσος επαναστάτης Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, ένας από τους εκδότες της εφημερίδας «Πράβντα», σε επιστολή του προς το περιοδικό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος υπογράφει για πρώτη φορά ως «Στάλιν» (ατσάλινος άνθρωπος).
Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1879 (18 Δεκεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) στο Γκόρι της Γεωργίας, που ήταν τότε αποικία της τσαρικής Ρωσίας. Ήταν γιος ενός φτωχού τσαγκάρη, του Βησαρίωνος Τζουγκασβίλι και της Κετεβάν (Αικατερίνης) Γκελάτζε, μιας θρησκευόμενης γυναίκας που ξενόπλενε για να συμπληρώσει το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Σε ηλικία επτά ετών έπαθε ευλογιά. Επέζησε, αλλά το πρόσωπό του παρέμεινε σημαδεμένο για το υπόλοιπο της ζωής του. Εξ αυτού του γεγονότος γινόταν αντικείμενο περιπαικτικών σχολίων από τους συνομηλίκους του.
Υπήρξε πανέξυπνος και άριστος μαθητής. Με πρωτοβουλία της μητέρας του, η οποία ήθελε να τον δει ιερέα, γράφτηκε το 1888 στην εκκλησιαστική σχολή του Γκόρι, όπου έμαθε τα ρωσικά, τα οποία πάντα μιλούσε με τη χαρακτηριστική γεωργιανή προφορά. Το 1894, σε ηλικία 15 ετών, «βαπτίζεται» στο πνεύμα της ανταρσίας και της αμφισβήτησης για τους ρώσους καταπιεστές και αρχίζει να διαβάζει «απαγορευμένα» βιβλία του Κάρολου Δαρβίνου και του ρώσου στοχαστή και επαναστάτη Νικολάι Τσερνισέφσκι. Τον Μάιο του ιδίου χρόνου αποβάλλεται από την εκκλησιαστική σχολή.
Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922, ύστερα από ψηφοφορία των μελών του κόμματος των Μπολσεβίκων στο 13ο συνέδριο. Συνέβαλλε στη διαμόρφωση των γνωρισμάτων που χαρακτήρισαν το νέο σοβιετικό κράτος αλλά και τα υπόλοιπα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, που συνολικά αντιπροσώπευσαν ένα πολιτικό σύστημα, τον «υπαρκτό σοσιαλισμό». Όταν η Γερμανία επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, ο Στάλιν ηγήθηκε της αντίστασης και οδήγησε στη συντριβή του Άξονα. Μαζί με τους Ρούζβελτ και Τσώρτσιλ διαμόρφωσε το τοπίο της μεταπολεμικής Ευρώπης και σε σημαντικό βαθμό του υπόλοιπου κόσμου.
1959 – Ιδρύεται η αμερικανική δισκογραφική εταιρεία Motown. Η Motown είναι αμερικανική δισκογραφική εταιρεία. Ιδρύθηκε από τον Μπέρι Γκόρντι Τζούνιορ (Berry Gordy, Jr.) ως Tamla Records στις 12 Ιανουαρίου 1959 και πήρε τη μορφή νομικού πρόσωπου ως Motown Record Corporation στις 14 Απριλίου 1960, στην πόλη Ντιτρόιτ της πολιτείας Μίσιγκαν. Το όνομά της, συνδυασμός των λέξεων Motor και Town, έγινε επίσης παρωνύμιο του Ντιτρόιτ.
Η Motown έπαιξε σημαντικό ρόλο στην φυλετική ενσωμάτωση της λαϊκής μουσικής ως μία δισκογραφική εταιρεία αφρο-αμερικανικής ιδιοκτησίας που είχε ευρεία επιτυχία. Στη δεκαετία 1960, η Motown και οι θυγατρικές της εταιρείες (συμπεριλαμβανομένης της Tamla Motown, επωνυμίας που χρησιμοποιούσε εκτός Η.Π.Α.) ήταν αυτές που εισήγαγαν πιο επιτυχημένα τον ήχο που έγινε γνωστός ως ο Ήχος Motown, ένα είδος σόουλ μουσικής με διακριτή επιρροή από την ποπ μουσική (pop music). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1960, πέτυχε θεαματική επιτυχία για μία μικρή δισκογραφική εταιρεία: 79 επιτυχίες στις Δέκα Πρώτες Επιτυχίες (Top Ten) του Billboard Hot 100 μεταξύ 1960 και 1969.
Κατόπιν των γεγονότων της Εξέγερσης του Ντιτρόιτ το 1967 και την απώλεια των συνθετών Eddie Holland, Lamont Dozier και Brian Holland (οι οποίοι έφυγαν από τη δισκογραφική λόγω δυσαρέσκειας από την απόκλιση επιτυχίας – αμοιβής τους), ο Γκόρντι μετέφερε τη Motown στο Λος Άντζελες το 1972, όπου παρέμεινε ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία έως τον Ιούνιο του 1988. Τότε, ο Γκόρντι ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τη μουσική βιομηχανία έχοντας απορροφηθεί στον τρόπο ζωής του Χόλιγουντ και έχοντας ήδη κυκλοφορήσει δύο κινηματογραφικές ταινίες: Το Ίνδαλμα (Mahogany, 1975) με πρωταγωνίστρια τη Νταϊάνα Ρος και τη βιογραφία της Μπίλι Χόλιντεϊ, Η Κυρία Τραγουδά τα Μπλουζ (Lady Sings the Blues, 1972). Η εταιρεία τότε πωλήθηκε στη δισκογραφική MCA. Το 1994 πωλήθηκε στην PolyGram, πριν πωληθεί εκ νέου στη διάδοχο τής MCA, Universal Music Group, όταν αυτή εξαγόρασε την PolyGram το 1999.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 2000, η Motown ήταν μέρος των Universal Motown και Universal Motown Republic Group, θυγατρικών της Universal Music, και είχε την έδρα της στη Νέα Υόρκη. Από το 2011 έως το 2014, ήταν μέρος της The Island Def Jam Music Group, τμήμα της Universal Music[5][6]. Την 1η Απριλίου 2014, η Universal Music Group ανακοίνωσε τη διάλυση της Island Def Jam· επακολούθως η Motown επανεγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες για να λειτουργήσει υπό τον όμιλο Capitol Music Group. Τώρα είναι εγκατεστημένη στον Πύργο της Capitol (Capitol Tower)[7], στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Για πολλές δεκαετίες, η Motown ήταν η πιο κερδοφόρα αφρο-αμερικανική επιχείρηση στις Η.Π.Α.
Γεννήσεις
1873 – Σπύρος Λούης, (Μαρούσι Αττικής, 12 Ιανουαρίου 1873 – Μαρούσι Αττικής, 26 Μαρτίου 1940) ήταν Έλληνας μαραθωνοδρόμος και νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Γεννήθηκε στο Μαρούσι από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς τότε που ακόμη δεν υπήρχε κεντρική ύδρευση και ο Σπύρος τον βοηθούσε κουβαλώντας το νερό. Όταν ο Παπαδιαμαντόπουλος έδωσε το σήμα εκκίνησης στον Μαραθώνα δεκατρείς δρομείς από την Ελλάδα και τέσσερις αθλητές από άλλα έθνη έλαβαν μέρος. Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό (Albin Lermusiaux) που είχε πάρει και χάλκινο στα 1500 μέτρα μπήκε νωρίς μπροστά και προηγείτο. Στο Πικέρμι ο Λούης σταμάτησε σε ένα καφενείο και ζήτησε να πιει ένα ποτήρι κρασί, λέγοντας ότι θα τους φτάσει και θα τους προσπεράσει όλους πριν από το τέλος.
Μετά το 32ο χιλιόμετρο, ο Λερμιζιό κατέρρευσε από την εξάντληση. Το προβάδισμα ανέλαβε τώρα ο Αυστραλός Έντγουϊν Φλακ που πρωτύτερα είχε πάρει μετάλλιο στα 800 και 1500 μέτρα. Ο Λούης άρχισε να ελαττώνει την απόσταση, μέχρι που και ο Αυστραλός, που δεν ήταν συνηθισμένος στις μεγάλες αποστάσεις, κατέρρευσε μερικά χιλιόμετρα αργότερα.
Εν τω μεταξύ, στο στάδιο, η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη, ειδικά όταν ένας αγγελιοφόρος με το ποδήλατο είχε βιαστεί να φέρει την είδηση ότι ο Αυστραλός προηγείτο. Σε λίγο κατέφτασε ένας έφιππος αξιωματικός και ανήγγειλε ότι ένας Έλληνας ήταν πρώτος στον αγώνα δρόμου. Οι χιλιάδες θεατές άρχισαν να πανηγυρίζουν και να τον παροτρύνουν φωνάζοντας «Έλλην, Έλλην!»
Ο Λούης μπήκε πρώτος στο στάδιο, όπου τον υποδέχτηκε ο κόσμος μαζί με τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκιπα Γεώργιο και τον κέρναγαν κρασί, γάλα, μπύρα, αυγά πασχαλινά, πορτοκαλάδα και άλλα δώρα. Πολλοί του έταζαν από κοσμήματα ως τζάμπα ξύρισμα στο κουρείο για πάντα. Ο μύθος λέει ότι ο βασιλιάς Γεώργιος ρώτησε τον Λούη τι δώρο θα ήθελε να του προσφέρει, και εκείνος του απάντησε: «Ένα γαϊδουράκι να με βοηθάει να κουβαλάω το νερό.» Σύμφωνα με άλλη εκδοχή ο ίδιος δήλωσε ότι αρνήθηκε ως δώρο κάποιο άλογο ή κάρο.
Ο Λούης έτρεξε τον μαραθώνιο σε χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δεύτερα, σε ηλικία 24 ετών. Μετά τους Ολυμπιακούς γύρισε στο χωριό του και δεν πήρε μέρος σε κανέναν άλλο αγώνα δρόμου. Έζησε μια ζωή ήρεμη, εργαζόμενος ως αγρότης, και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός.
1934 – Η Τζένη Καρέζη (γεννημένη ως Ευγενία Καρπούζη (Αθήνα 12 Ιανουαρίου 1932 – 26 Ιουλίου 1992) ήταν μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, με σημαντική αντιδικτατορική δράση αλλά και σημαντική θεατρική επιχειρηματίας. Υπήρξε ένα από τα εμπορικότερα και πιο ακριβοπληρωμένα ονόματα του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ο πατέρας της, Κωνσταντίνος Καρπούζης, ήταν γυμνασιάρχης και μαθηματικός με καταγωγή από το Μεσολόγγι και η μητέρα της, Θεώνη Καρπούζη (το γένος Λάφη), δασκάλα. Πέρασε τα σχολικά της χρόνια πρώτα στη Θεσσαλονίκη, εσωτερική στην «Ελληνογαλλική σχολή Καλογραιών Καλαμαρί» και κατόπιν στην Αθήνα, στην Ελληνογαλλική Σχολή «Άγιος Ιωσήφ». Ως μαθήτρια έπαιξε στο έργο «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο θέατρο Rex, σε μια παράσταση των τελειοφοίτων της Σχολής «Άγιος Ιωσήφ». Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου για να πρωταγωνιστήσει επί τέσσερις δεκαετίες στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
1964 – Τζέφρι Μπέζος, (Jeffrey Preston Jorgensen, 12 Ιανουαρίου 1964), γνωστός ως Τζεφ Μπέζος, είναι Αμερικανός επιχειρηματίας της τεχνολογίας και του λιανικού εμπορίου, επενδυτής και επιστήμονας της πληροφορικής. Είναι γνωστός ως ιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Amazon.com, της μεγαλύτερης λιανεμπορικής εταιρείας στον κόσμο με πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών μέσω Διαδικτύου. Η εταιρεία ξεκίνησε ως διαδικτυακή εταιρεία εμπορίας βιβλίων και επεκτάθηκε σε μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών. Η Amazon.com αποτελεί σήμερα την μεγαλύτερη διαδικτυακή εταιρεία πωλήσεων και τον μεγαλύτερο πάροχο υπηρεσιών υποδομής, οι οποίες είναι διαθέσιμες μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Amazon.
Τα υπόλοιπα επιχειρηματικά ενδιαφέροντα του Μπέζος, περιλαμβάνουν την αεροδιαστημική και τις εφημερίδες. Είναι ο ιδρυτής και κατασκευστής της εταιρείας “Blue Origin”, (ιδρύθηκε το 2000) η οποία πραγματοποίησε δοκιμαστικές πτήσεις στο διάστημα που ξεκίνησαν το 2015 και κάνοντας σχέδια για διαστημικές πτήσεις ανθρώπων, τα οποία ξεκίνησαν το 2015. Το 2013 ο Μπέζος αγόρασε την εφημερίδα “The Washington Post”. Η εταιρεία “Bezos Expeditions” διαχειρίζεται έναν σημαντικό αριθμό άλλων επιχειρηματικών επενδύσεων.
Κατά το άνοιγμα των χρηματοπιστωτικών αγορών στις 27 Ιουλίου 2017, ο Μπέζος ξεπέρασε για λίγο τον Μπιλ Γκέιτς και έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, με εκτιμώμενη περιουσία λίγω πάνω από 90 δισ. δολάρια.[16]Αργότερα την ίδια ημέρα έχασε τον τίτλο, καθώς τα έσοδα της Amazon μειώθηκαν και έμεινε στην δεύτερη θέση με λίγο κάτω από τα 90 δισ. δολάρια.Τελικά, όμως, ο Τζεφ Μπέζος έχει καταφέρει σήμερα να γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, με περιουσία που ξεπερνάει τα 138 δισ. δολάρια.
Θάνατοι
1827 – Ασήμω Λιδωρίκη – Γκούρα, (? -12 Ιανουαρίου 1827) ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821, μυημένη στη Φιλική Εταιρεία. Η Ασημίνα ήταν κόρη του Αναγνώστη Λιδωρίκη και σύζυγος του Γιάννη Γκούρα. Όταν ο Γκούρας έγινε φρούραρχος της Ακρόπολης τον ακολούθησε κι εγκαταστάθηκε στο Ερεχθείο όπου χρησιμοποιούνταν σαν κατοικία. Στην Αθήνα την ίδια εποχή βρισκόταν και η οικογένεια του Οδυσσέα Ανδρούτσου και οι αντιζηλίες και κόντρες των γυναικών μεταξύ τους επηρέασαν και τις σχέσεις των δύο αντρών που ήδη ήταν κακές. Μετά τον θάνατο του συζύγου της τον Οκτώβριο του 1826 η Ασήμω ανέλαβε αρχηγός των στρατευμάτων που υπερασπίζονταν την Ακρόπολη των Αθηνών. Ο Γκούρας όμως είχε αφήσει διαθήκη με κατάρα να μείνει ανύπαντρη, η Ασήμω δεν την τήρησε κι έκανε σχέση με τον νέο φρούραρχο Νικόλαο Κριεζώτη. Σκοτώθηκε από τουρκική οβίδα που κτύπησε το Ερέχθειο και την καταπλάκωσε μαζί με την αδελφή της, σύζυγο Κάρμα, και τα τέσσερα παιδιά της.
1976 – Άγκαθα Μαίρυ Κλαρίσσα Μίλλερ, Λαίδη Μάλλοουαν, DBE,(D/R) (Agatha Mary Clarissa Miller, Lady Mallowan, 15 Σεπτεμβρίου 1890 – 12 Ιανουαρίου 1976), γνωστή κυρίως με το όνομα Αγκάθα Κρίστι, αν και η ορθή προφορά είναι το Άγκαθα Κρίστι (Agatha Christie), ήταν Αγγλίδα συγγραφέας η οποία ήταν γνωστή κυρίως για τα αστυνομικά έργα της -66 μυθιστορήματα και 14 συλλογές διηγημάτων. Έγραψε επίσης δύο αυτοβιογραφικά έργα, αισθηματικά μυθιστορήματα αλλά και θεατρικά, μεταξύ των οποίων το μακροβιότερο έργο στην ιστορία του σύγχρονου θεάτρου, την Ποντικοπαγίδα. Η δουλειά της στα έργα αυτά, στα οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Μαρπλ, της έδωσε τον τίτλο της «Βασίλισσας του Εγκλήματος» και την έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς στην εξέλιξη του λογοτεχνικού αυτού ρεύματος.
2016 – Νίκος Παναγιωτόπουλος, γεννήθηκε στην Καβάλα στις 18 Αυγούστου 1965. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1989. Συνέχισε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια με μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά και τις Διεθνείς Σχέσεις. Ήταν αθλητής του Ναυτικού Ομίλου Καβάλας και πρωταθλητής Βορείου Ελλάδος στην κολύμβηση (1978 – 1979). Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας Νέων στην υδατοσφαίριση την περίοδο 1980 – 1981. Το 1994 αποχώρησε από την ενεργό δράση ως αθλητής. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία (Οκτώβρης 1990 – Ιούνιος 1992). Την περίοδο 1992 – 2000 εργάστηκε στο τμήμα εξαγωγών, αλλά και ως Διευθυντής Πωλήσεων, στην εταιρεία “Μάρμαρα Καβάλας Α.Ε.”. Την περίοδο 1998 – 2000 διετέλεσε εκλεγμένος γραμματέας και ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Εξελέγη βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, για πρώτη φορά στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και επανεξελέγη στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, Μαΐου 2012, Ιουνίου 2012, Ιανουαρίου 2015, Σεπτεμβρίου 2015 και Ιουλίου 2019.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο
