Μνήμη χρονολογίου της 9ης Ιουνίου


-

Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |

9 Ιουνίου 2025 |

Είναι η 160η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 205 ημέρες για τη λήξη του.
🌅  Ανατολή ήλιου: 06:02 – Δύση ήλιου: 20:46 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 45 λεπτά
🌕  Σελήνη 13 ημερών |

Χρόνια πολλά στους: Ροδάνθη και Ροζάνθη |


Γεγονότα

 

1815 – Ολοκληρώνονται οι εργασίες του Συνεδρίου της Βιέννης. Το Συνέδριο της Βιέννης που διεξήχθη το 1814-1815 ήταν ένα από τα πλέον σημαντικά συνέδρια στην Ιστορία της Ευρώπης που αποτέλεσε και σταθμό στην ιστορία του Διεθνούς Δικαίου. Στο συνέδριο αυτό που συνήλθε στη Βιέννη, δυνάμει της πρώτης Συνθήκης των Παρισίων (1814), συμμετείχαν όλες οι τότε ευρωπαϊκές Ηγεμονίες με 450 συνολικά αντιπροσώπους.

Σκοπός του συνεδρίου ήταν αφενός η αναζήτηση ενός πραγματικού συστήματος ισορροπίας μεταξύ των Δυνάμεων που είχαν εμπλακεί στους Ναπολεόντειους πολέμους και αφετέρου η δικαία ρύθμιση των χωροταξικών προβλημάτων που είχαν αναδυθεί μεταξύ των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης, της περιόδου εκείνης. Ως γεγονός το συγκεκριμένο συνέδριο ήταν καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωση του γεωπολιτικού χάρτη της Ευρώπης κατά τον 19ο αιώνα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις που συμμετείχαν, η Αγγλία, η Πρωσία, η Αυστρία, η Ρωσία αλλά και η ηττημένη Γαλλία, είχαν ως στόχο την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων τους, αλλά και τις προτεραιότητες που τέθηκαν από τους νικητές των Ναπολεόντειων πολέμων, δηλαδή από τις τέσσερις πρώτες που είχαν και το μεγαλύτερο μέρος των κερδών του τελικού διακανονισμού.

Οι εργασίες του Συνεδρίου της Βιέννης ξεκίνησαν στις 18 Σεπτεμβρίου του 1814, υπό την προεδρία του Αυστριακού πολιτικού Μέττερνιχ, και έληξαν στις 9 Ιουνίου του 1815. Σε όλη τη διάρκεια του 9μηνου αυτού συνεδρίου μετείχαν ο Τσάρος της Ρωσίας, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας (μετείχε τμηματικώς στη διάσκεψη) και οι Βασιλείς της Πρωσίας, Δανίας, Βυτεμβέργης και Βαυαρίας, όπως και ηγεμόνες άλλων, μικρότερων κρατών. Αρχηγοί των αντιπροσωπειών των Μεγάλων Δυνάμεων ήταν ο κόμης Μέττερνιχ της Αυστρίας, ο Νεσελρόντε της Ρωσίας (επικουρούμενος από τον Καποδίστρια και τον Άρδενμπεργκ), ο Λόρδος Κάσλρω της Αγγλίας, και αργότερα ο Ουέλλιγκτον, ο κόμης Ούμφολδ Χάρντεμπεργκ της Πρωσίας και ο πρίγκηπας Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ της Γαλλίας, όπως και οι Μπέρνστορφ (Δανίας), Γάδερυ και Βρέδε (Βαυαρίας), Μύντερ κ.α. Εκτός των Ηγεμονιών αντιπροσωπεύθηκε επίσης και η Ελβετία.

Όλες οι συμφωνίες που συνάφθηκαν σε αυτό το Συνέδριο περιλήφθηκαν σε ένα και μόνο πρωτόκολλο – πράξη που ονομάστηκε επίσημα: Τελική Πράξη του Συνεδρίου Βιέννης, και που συνυπογράφηκε απ’ όλους τους αντιπροσώπους, την ημέρα που έληξαν και οι εργασίες του Συνεδρίου, στις 9 Ιουνίου 1815.

 

 

 

1898 – Η Μ. Βρετανία «νοικιάζει» το Χονγκ Κονγκ από την Κίνα για 99 χρόνια. Το Χονγκ Κονγκ δηλώθηκε ως ελεύθερο λιμάνι για να διευκολύνει τα συμφέροντα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στη Νοτιοανατολική Ασία. Το 1910 εγκαινιάστηκε ο σιδηροδρομικός σταθμός Καουλούν-Καντώνας, συνδέοντας το Χονγκ Κονγκ με τη Κουανγκτσόου και το Καουλούν. Στην αποικία οι Βρετανοί εισήγαγαν το δικό τους σύστημα εκπαίδευσης. Τον 19ο αιώνα, ο τοπικός κινεζικός πληθυσμός ήρθε σε μικρή επαφή με τους πλούσιους Ευρωπαίους αποίκους.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 8 Δεκεμβρίου 1941 η Ιαπωνική Αυτοκρατορία επιτέθηκε στο Χονγκ Κονγκ και στις 25 Δεκεμβρίου το κατέλαβε, μετά την ήττα των βρετανοκαναδικών δυνάμεων που υπερασπίζονταν την αποικία. Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής του Χονγκ Κονγκ, υπήρξαν συνηθισμένες ελλείψεις τροφίμων. Υπήρχε υπερπληθωρισμός και αναγκαστική ανταλλαγή χαρτονομισμάτων με στρατιωτικά τραπεζογραμμάτια. Ο πληθυσμός του Χονγκ Κονγκ ήταν 1.6 εκατομμύρια άτομα πριν τον πόλεμο, ωστόσο μέσα σε τέσσερα χρόνια μειώθηκε στις 600 χιλιάδες. Στις 15 Αυγούστου 1945, η Ιαπωνία παραδόθηκε και η Βρετανία ανέκτησε τη κυριαρχία της στο Χονγκ Κονγκ.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Κίνα ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος και χιλιάδες άτομα εγκατέλειψαν την χώρα. Αυτό είχε θετική επίδραση στον πληθυσμό του Χονγκ Κονγκ, συμβάλλοντας στην ταχεία ανάκαμψη του πληθυσμού του. Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949, εισήλθε μια μεγαλύτερη ροή μεταναστών που φοβούνταν διώξεις από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Πολλές εταιρείες μετέφεραν τα γραφεία τους από τη Σαγκάη και το Κουανγκτσόου στο Χονγκ Κονγκ . Η κομμουνιστική κυβέρνηση ακολουθούσε μια ολοένα και πιο απομονωτική πολιτική. Χάρη στο καθεστώς της ως βρετανική εξάρτηση, το Χονγκ Κονγκ παρέμεινε το μοναδικό κανάλι επικοινωνίας της Κίνας με τη Δύση . Μετά την είσοδο της Κίνας στον πόλεμο της Κορέας, ο ΟΗΕ επέβαλε εμπάργκο στο εμπόριο με τη ΛΔΚ.

Λόγω της πληθυσμιακής αύξησης και του χαμηλού κόστους εργασίας, η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και άλλων βιομηχανιών αυξήθηκαν ταχύτατα. Μαζί με την εκβιομηχάνιση, οι εξαγωγές προς τις ξένες αγορές έγιναν η κύρια κινητήρια δύναμη της οικονομίας. Χάρη στην ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής, το βιοτικό επίπεδο αυξήθηκε σταθερά. Το 1967 το Χονγκ Κονγκ βυθίστηκε στο χάος λόγω ταραχών. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν από αριστερούς, εμπνευσμένοι από την Πολιτιστική Επανάσταση που ξεκίνησε στην ηπειρωτική χώρα. Η εργατική απεργία μετατράπηκε σε βίαιη εξέγερση κατά της αποικιακής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε μέχρι το τέλος του έτους.

Το 1974 δημιουργήθηκε η Ανεξάρτητη Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, η οποία κατόρθωσε να ελαχιστοποιήσει τη διαφθορά στα κρατικά όργανα. Μετά την έναρξη των μεταρρυθμίσεων στην Κίνα το 1978, το Χονγκ Κονγκ έγινε η κύρια πηγή ξένων επενδύσεων στην Κίνα . Ένα χρόνο αργότερα, κοντά στα βόρεια σύνορα του Χονγκ Κονγκ, σχηματίστηκε η πρώτη ειδική οικονομική ζώνη στο Σεντσέν της Κίνας στο έδαφος της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ. Ύστερα η κλωστοϋφαντουργία και η μεταποίηση υποχώρησαν σταδιακά, ενώ νέοι ακμάζοντες τομείς της τοπικής οικονομίας έγιναν τα χρηματοοικονομικά και ο τραπεζικός τομέας. Μετά το τέλος του πολέμου του Βιετνάμ το 1975, οι αρχές του Χονγκ Κονγκ χρειάστηκαν 25 χρόνια για να λύσουν το πρόβλημα της επιστροφής των Βιετναμέζων προσφύγων.

Καθώς η 99ετής μίσθωση έφτανε προς το τέλος της, η βρετανική κυβέρνηση άρχισε να συζητά την παράδοση του Χονγκ Κονγκ στη ΛΔΚ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το 1984, οι δύο χώρες υπέγραψαν την Κοινή Σινοβρετανική Διακήρυξη, σύμφωνα με την οποία η μεταφορά του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το 1997. Η δήλωση ανέφερε ότι το Χονγκ Κονγκ θα αποκτήσει το καθεστώς της ειδικής διοικητικής περιοχής εντός της ΛΔΚ, η οποία θα του επιτρέψει να διατηρήσει τη νομοθεσία του και υψηλό βαθμό αυτονομίας για τουλάχιστον 50 χρόνια μετά τη μεταφορά του στην Κίνα. Πολλοί κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ δεν ήταν βέβαιοι ότι αυτές οι υποσχέσεις θα εκπληρώνονταν. Σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των ανησυχιών αυτών έπαιξε και η καταστολή της φοιτητικής διαδήλωσης στο Πεκίνο το 1989.

 

Γεννήσεις

 

Ο Έρικ Χομπσμπάουμ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς του 20ού αιώνα και εξέχων μαρξιστής διανοούμενος. Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια το 1917 από εβραϊκή οικογένεια, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Βιέννη και στη συνέχεια στο Βερολίνο, όπου επηρεάστηκε βαθιά από τα ταραγμένα χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Έφηβος ακόμη, ήρθε σε επαφή με τον μαρξισμό και εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία.

Με την άνοδο του Χίτλερ, κατέφυγε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε στο Κέμπριτζ και άρχισε να διαμορφώνει το έργο του ως ιστορικός. Παρά τη σύνδεσή του με το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεγάλης Βρετανίας, παρέμεινε ανεξάρτητος στοχαστής, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της Ουγγαρίας το 1956.

Το κορυφαίο έργο του είναι η τριλογία για τον «μακρύ 19ο αιώνα»: Η εποχή των επαναστάσεων, Η εποχή του κεφαλαίου και Η εποχή των αυτοκρατοριών. Μέσα από αυτήν, ανέδειξε πώς η Γαλλική και η Βιομηχανική Επανάσταση διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, έγραψε για την τζαζ, την πολιτική και τον πολιτισμό, διατηρώντας ενεργό δημόσιο λόγο μέχρι τα βαθιά γεράματά του.

Ακαδημαϊκά συνδέθηκε κυρίως με το Birkbeck College του Λονδίνου, ενώ το έργο του επηρέασε βαθιά την ιστοριογραφία και τον πολιτικό στοχασμό. Πέθανε το 2012 σε ηλικία 95 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα ανεκτίμητο πνευματικό αποτύπωμα.

 

Θάνατοι

 

2012 – Ζωρζ Σαρή. Η Ζωρζ Σαρή, από το 1969 που πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με το Θησαυρό της Βαγίας μέχρι σήμερα, έχει γράψει είκοσι μυθιστορήματα, μία νουβέλα, τέσσερα θεατρικά παιδικά έργα και εννιά βιβλία για μικρά παιδιά. Επίσης, στο ενεργητικό της έχει δεκατέσσερις μεταφράσεις μυθιστορημάτων από τα γαλλικά.

Όλα τα βιβλία της έχουν κάνει αρκετές επανεκδόσεις και μερικά από αυτά έχουν βραβευτεί. Το 1994 η Νινέτ βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου, καθώς επίσης και από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (το βραβείο μοιράστηκε με τη Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου). Αργότερα, το 1999 ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου τής έδωσε ακόμη ένα βραβείο για το Χορό της ζωής. Το 1988 Τα Χέγια προτάθηκαν για το βραβείο Άντερσεν.

Πολυγραφότατη και πολυδιαβασμένη, ξεχωρίζει για τα θέματα που επιλέγει, για τους ανθρώπινους ήρωες της, που ζουν καθημερινά και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ζωής, για το απλό της ύφος, την απομάκρυνσή της από απλές και κλασικές αφηγηματικές τεχνικές, για την άμεση και μη διδακτική προσέγγιση και παρουσίαση του παιδιού μέσα από τα έργα της και για τη σφαιρική της όραση γύρω από το σύγχρονο παιδί.

Αυτό που χαρακτηρίζει το σύνολο του έργου της είναι το βιωματικό γράψιμο και η ανάγκη της να εκφραστεί μέσα από αυτό. Μια ανάγκη που, όπως η ίδια ομολογεί, βοηθά τον συγγραφέα να σώσει τον εαυτό του: «Οι συγγραφείς γράφουν πριν απ’ όλα για τον εαυτό τους, για να εκφραστούν οι ίδιοι πριν απ’ όλα, για να σωθούν». Με το συγκεκριμένο τρόπο η Ζωρζ Σαρή μπορεί να «ζει» σε διαφορετικές καταστάσεις και εποχές και να τις αναπλάθει με μεγάλη πειστικότητα. Τα έργα της αποκτούν ζωντάνια και ρεαλιστική υπόσταση, ενώ οι αναγνώστες της «νιώθουν» ως δικό τους βίωμα αυτό που η συγγραφέας τούς έχει τόσο πειστικά μεταφέρει.

Το βιωματικό γράψιμο, ωστόσο, το οποίο έχει και η ίδια πολλές φορές παραδεχτεί, δεν αποκλείει τη δημιουργική φαντασία και τα μυθοπλαστικά στοιχεία, τα οποία ενυπάρχουν σε όλα τα έργα της. Στα βιβλία της «πλέκεται ο μύθος με την ιστορία» και έτσι χτίζεται το μυθιστόρημα.

 

Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 9η Ιουνίου

 

————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *