-
Ο γέγονε… Γέγονε|
Γεγονότα
411 π.Χ. – Πραξικόπημα ολιγαρχκών εκδηλώνεται στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι μετά την καταστροφική εκστρατεία στην Σικελία, ένιωσαν τα θεμέλια της δημοκρατίας να κλονίζονται. Οι πλούσιοι κάτοικοι που χρηματοδοτούσαν τον πόλεμο, είδαν τις περιουσίες τους να μειώνονται αισθητά, με αποτέλεσμα να σχεδιάζουν την ανατροπή του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση ενός ολιγαρχικού καθεστώτος. Μάλιστα, κατέφυγαν και σε τρομοκρατικές μεθόδους για να πετύχουν τον σκοπό τους, όπως στην δολοφονία του Ανδροκλή που ήταν ένας από τους ηγέτες των δημοκρατικών.
Ο ιθύνων νους του κινήματος ήταν ο ρήτορας Αντιφώντας, ο οποίος κινούνταν στο παρασκήνιο, Με τους ολιγαρχικούς είχαν ταχθεί και οι δημαγωγοί Φρύνιχος και Πείσανδρος, παλιοί εχθροί που συμμάχησαν για τον κοινό σκοπό. Οι ολιγαρχικοί απαιτούσαν περιορισμό των δαπανών της πόλης – κράτους αλλά και περιορισμό των ενεργών πολιτών σε εκείνους που μπορόυσαν να ωφελήσουν την πόλη με το σώμα και τα λεφτά τους. Πίστευαν πως μόνο έτσι θα μπορούσαν αν ανακτήσουν το πλεονέκτημα που είχαν στην αρχή του πολέμου κατά της Σπάρτης.
Οι πραξικοπηματίες κέρδισαν την Εκκλησία του Δήμου όταν δήλωσαν πως με την βοήθεια του Αλκιβιάδη, η πόλη θα έπαιρνε χρηματική βοήθεια από τους Πέρσες. Όταν όμως ο Αλκιβιάδης για άλλη μια φορά φάνηκε ανάξιος εμπιστοσύνης, οι ολιγαρχικοί δεν μπορούσαν να κάνουν πίσω, πόσο μάλλον σε μια Αθήνα όπου η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πρότειναν λοιπόν στην Εκκλησία του Δήμου να διοριστεί η Βουλή των 400, που θα είχε την απόλυτη εξουσία, όσο μαινόταν ο πόλεμος και που θα συμβουλευόταν ένα σώμα 5.000 πολιτών, μόνο όμως αν το θεωρούσε αναγκαίο.
Οι 400 θα αποτελούνταν από ολιγαρχικούς, οι οποίοι είχαν καμία πρόθεση να μοιραστούν την εξουσία με τους 5.000 πολίτες. Και τα κατάφεραν. Διέλυσαν την εκλεγμένη Βουλή των 500 και κατέλυσαν την Δημοκρατία.
Οι ολιγαρχικοί αναζήτησαν σύμμαχο στο εγχείρημα τους στον Αθηναϊκό στόλο, ο οποίος βρισκόταν στην Σάμο και που χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να επιβάλουν την θέληση τους. Ο στόλος αντέδρασε. Ορκίστηκε πίστη στην δημοκρατία και ουσιαστικά άφησε τους ολιγαρχικούς χωρίς μεγάλη δύναμη. Ο στόλος εξέλεξε καινούργιους αρχηγούς και έκανε γνωστή την πρόθεση του για συνέχιση του πολέμου εναντίον της Σπάρτης.
1930 – Συνωστισμός σημειώνεται στην οδό Ερμού της Αθήνας και διακοπή της συγκοινωνίας από το πλήθος, που συγκεντρώνεται για να θαυμάσει τη Μις Ευρώπη, Αλίκη Διπλαράκου.
Γεννήθηκε το 1912 και καταγόταν από την Κρήνη της Μάνης. Ήταν κόρη τού Γεωργίου Διπλαράκου και της Ελένης Νικολέση. Ο πατέρας της είχε το επώνυμο Βαβούλης, αλλά το άλλαξε και έλαβε το επώνυμο της μητέρας του Διπλαράκου· η οικογένεια ζούσε στην Αθήνα. Αδέλφια της Αλίκης ήταν η Νάντα (1912-1966) σύζυγος Ανδρέα Ροδοκανάκη Γάλλου διπλωμάτη, η Χριστίνα (1918-1999) σύζυγος Ανρί Κλωντέλ (γιου του Πωλ και ανιψιού της γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ) και η Εντμέ σύζυγος Σπυρίδωνος Βασιλοπούλου.
Αναδείχτηκε στον τίτλο της ομορφότερης γυναίκας στην Ελλάδα και μετά στην Ευρώπη σε ηλικία 18 ετών, στο Παρίσι το 1930. Όταν ρωτήθηκε πώς ξεκίνησε η συμμετοχή της, είπε: “Ήμουν με τη μητέρα μου στο τσάι της Βρετανικής πρεσβείας, όταν κάποιος πρότεινε να πάμε να δούμε τον διαγωνισμό ομορφιάς σε ένα θέατρο. Κάποια στιγμή οι κριτές φώναξαν το όνομά μου· νόμισα ότι ήταν αστείο. Προσπάθησα να αρνηθώ, αλλά ο Πρόεδρος της Ελλάδας μου είπε, ότι αυτό θα πρόβαλλε την Ελλάδα και να δεχθώ. Τρεις ημέρες μετά βρέθηκα στο Παρίσι, όπου κέρδισα στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό και έπρεπε να συνεχίσω στο Ρίο”. Ήλθε 2η στον διαγωνισμό μις Κόσμος τού Ρίο ντε Ζανέιρο το ίδιο έτος. Περιόδευσε στις ΗΠΑ, δίνοντας διαλέξεις για τον αρχαίο και νέο ελληνικό πολιτισμό. Μιλούσε με ευχέρεια αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.
Το 1930 ντύθηκε με ανδρικά ρούχα και παραβίασε το άβατο του Αγίου Όρους, πράγμα που ήταν η τρίτη παραβίαση από γυναίκα και το συμβάν έγινε πρωτοσέλιδη είδηση. Το περιοδικό Time αναφέρθηκε σε αυτήν και στον ρόλο των γυναικών στην ιστορία, στο τεύχος 13-7-1953. Προσπάθησε να δοκιμάσει το ταλέντο της στο θέατρο και έπαιξε στο έργο “Προμηθεύς”. Έγινε γνωστή διεθνώς εξαιτίας του δεύτερου γάμου της με τον Άγγλο ευπατρίδη Σερ Τζον Ράσελ (1914-1984). Απεβίωσε στις 30 Οκτωβρίου του 2002.
2010 – Ανεξαρτητοποιούνται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης, Νίκος Τσούκαλης, Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανός, εξέλιξη την οποία ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει «αρνητική».
«Δεν είμαστε αντιπαραθετικοί ούτε ανταγωνιστικοί, έχουμε ενδιαφέρουσες εξελίξεις μπροστά (αυτοδιοικητικές εκλογές κλπ), μπορούμε να συνυπάρξουμε και να συνδιαμορφώσουμε θέσεις», ανέφεραν χαρακτηριστικά οι βουλευτές της Ανανεωτικής Πτέρυγας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΟ, στο πλαίσιο της οποίας -σύμφωνα με πληροφορίες- ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κουράκης, εγείροντας ζήτημα ηθικής τάξης, ζήτησε από τους «4» να παραδώσουν τις έδρες τους.
Οι Ανανεωτικοί απαντούν: «Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την ανεξαρτητοποίηση ενός βουλευτή αλλά ουσιαστικά με τη διαφοροποίηση της δεύτερης συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ».
«Η αποχώρηση τεσσάρων Βουλευτών, εκλεγμένων με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ από την κοινοβουλευτική μας ομάδα, αποτελεί αρνητική εξέλιξη. Σε μια περίοδο κρίσης και όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, το ζητούμενο είναι η ενότητα και όχι ο κατακερματισμός των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς», δήλωσε μετά το τέλος της συνεδρίασης ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, προσθέτοντας: «Απευθύναμε ύστατη έκκληση η εξέλιξη αυτή που αλλοιώνει τη λαϊκή εντολή των εκλογών του περασμένου Οκτώβρη, ο ΣΥΡΙΖΑ να εκπροσωπηθεί με 13 Βουλευτές στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο, να μην πραγματοποιηθεί. Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε».
Ο ίδιος διαμήνυσε ότι «η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει με μεγαλύτερο πείσμα, μέσα και έξω από τη Βουλή, να αντιπαλεύει την κυβερνητική πολιτική, να δίνει αγώνες απέναντι στην πιο άγρια, στην πιο βάρβαρη επίθεση που δέχεται τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία από την κυβέρνηση, την Ε.Ε. το ΔΝΤ».
Γεννήσεις
1781 – Τζορτζ Στέφενσον. Ο Τζορτζ Στέφενσον ήταν Άγγλος πολιτικός μηχανικός και μηχανολόγος μηχανικός. Αναγνωριζόμενος ως ο «πατέρας των σιδηροδρόμων», ο Στέφενσον θεωρήθηκε από τους Βικτωριανούς ένα εξαιρετικό παράδειγμα επιμελούς εφαρμογής και δίψας για βελτίωση.
Ο υπερασπιστής της αυτοβελτίωσης, Σάμουελ Σμάιλς (Samuel Smiles), επαίνεσε ιδιαίτερα τα επιτεύγματά του. Το επιλεγμένο εύρος σιδηροτροχιάς, που υιοθέτησε και μερικές φορές αποκαλείται “Stephenson gauge”, αποτέλεσε τη βάση για το τυποποιημένο εύρος 4 feet 8 1⁄2 inches (1,435 m) που χρησιμοποιείται σήμερα από τους περισσότερους σιδηροδρόμους του κόσμου.
Χάρη στην πρωτοπορία του Στέφενσον, οι σιδηροδρομικές μεταφορές ήταν μια από τις σημαντικότερες τεχνολογικές εφευρέσεις του 19ου αιώνα και βασικό στοιχείο της Βιομηχανικής Επανάστασης. Κατασκευασμένη από τον Τζορτζ και την εταιρεία του γιου του “Robert Robert Stephenson and Company”, η Locomotion No. 1 ήταν η πρώτη ατμάμαξα που μετέφερε επιβάτες σε δημόσια σιδηροδρομική γραμμή, αυτήν του σιδηροδρόμου Στόκτον και Ντάρλινγκτον (Stockton and Darlington Railway) το 1825.
Ο Τζορτζ κατασκεύασε επίσης την πρώτη δημόσια υπεραστική σιδηροδρομική γραμμή στον κόσμο που χρησιμοποιούσε ατμάμαξες, τους σιδηροδρόμους του Λίβερπουλ και του Μάντσεστερ, που ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1830.
1963 – Τζόνι Ντεπ. Ο Ιρλανδικής, Γερμανικής και Ινδιάνικης καταγωγής ηθοποιός γεννήθηκε στο Όνσμπορο του Κεντάκι. Είναι το τελευταίο από τα τέσσερα παιδιά του μηχανικού Τζον Κρίστοφερ Ντεπ και της σερβιτόρας Μπέτι Σου Ντεπ.
Στην ηλικία των 16 παράτησε το σχολείο και στο εξής επιβίωνε κάνοντας ευκαιριακές εργασίες, μεταξύ άλλων στον τομέα του τηλεφωνικού μάρκετινγκ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συνόδευσε έναν φίλο του στο κάστινγκ της ταινίας τρόμου Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες του Γουές Κρέιβεν, όπου ανακαλύφθηκε ο ίδιος και πήρε τον πρώτο του ρόλο.
Σημαντική ώθηση στην καριέρα του ως ηθοποιού, όμως, του έδωσε ο ρόλος ενός μυστικού αστυνομικού στην τηλεοπτική σειρά 21 Jump Street (1987-1991). Η σειρά αυτή είχε μεγάλη επιτυχία και έκανε διάσημο τον Ντεπ, ο οποίος όμως ένιωσε εκείνο το διάστημα να υποβαθμίζεται σε προϊόν. Επηρεασμένος από της θετικές του εμπειρίες με το μικρό ρόλο που είχε αναλάβει το 1986 στην κινηματογραφική ταινία Πλατούν του Όλιβερ Στόουν, αποφάσισε να αφοσιωθεί στον κινηματογράφο.
Τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο είχε στην ταινία Ο παίδαρος (1990) του Τζον Γουότερς. Την πρώτη του μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία όμως είχε ως Έντουαρντ στην ταινία Ο Ψαλιδοχέρης (1990). Προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του στην ρομαντική κωμωδία Μπένι και Τζουν (1993). Το 1995 ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα ως μουσικός και κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με το συγκρότημά του, τους P, στο οποίο έπαιζε και ο μπασίστας των Red Hot Chili Peppers, ο Flea, για να υποστηρίξει τον φίλο του. Ωστόσο το άλμπουμ δεν είχε αξιόλογη επιτυχία.
Θάνατοι
1847 – Βάσος Μαυροβουνιώτης. Το καλοκαίρι του 1821 τον βρίσκουμε να είναι επικεφαλής ένοπλης ομάδας συγκροτημένης από συγγενείς του, άλλους μαυροβούνιους και Σέρβους. Ο επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος Μεταξάς του ανέθεσε τη διοίκηση των όπλων της επαρχίας Καρυστίας – επιλογή που υπαγορεύθηκε και από τα στρατιωτικά προσόντα του Μαυροβουνιώτη αλλά και από την αποφυγή εκλογής μιας άλλης ισχυρής προσωπικότητας , η οποίας θα υπονόμευε την πρωτοκαθεδρία του ίδιου του επισκόπου Ταλαντίου αλλά και του Αρείου Πάγου, ανώτατου πολιτικού οργάνου της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, μέλος του οποίου ήταν ο Ταλαντίου.
Η Εύβοια υπήρξε το πρώτο πεδίο δράσης του Μαυροβουνιώτη: συμμετείχε σε δέκα μάχες: το 1821 α) στα Στύρα κατά του Ομέρ Μπέη της Καρύστου και του Γιουσούφ πασά, όπου τραυματίστηκε, β) στις Πετριές κατά του Ομέρ μπέη, γ) στο Κάδι κατά του Ομέρ μπέη. Το 1822 δ) στα Στύρα κατά του Ομέρ μπέη της Καρύστου, ε) στα Πολιτικά κατά του Αλή Πασά Τζαρκατζή, ζ) στα Βλαχώρια εναντίον του Ομέρ μπέη, η) στη Βάθυα κατά του Σαντή Ντίπα Αγά. Το 1823 θ) στον πύργο του Καστροβαλά της Κύμης εναντίον του Ομέρ μπέη και του Γενιτσάραγα και ι) στην Κύμη εναντίον του Ομέρ μπέη.
Πριν εγκαταλείψει την Εύβοια ο Μαυροβουνιώτης παρά τις αποτυχίες του σε στρατιωτικό πεδίο πέτυχε να διευρύνει την πολεμική του πείρα, να συγκεντρώσει χρήματα και τιμαλφή είτε με πλιάτσικο σε βάρος χωρικών είτε με ιδιοποίηση της δεκάτης. Καθιερώθηκε έτσι ανεξάρτητος καπετάνιος.
Επίσης λίγο πριν το 1823 είχε λάβει τους βαθμούς του πεντακοσιάρχου. Ο Μαυροβουνιώτης με το σώμα του συμμετείχε σε επιτυχημένη πειρατική επιδρομή κατά της Θάσου που τους ανταπέδωσε λάφυρα.
Ο Μαυροβουνιώτης αναγνωρίστηκε από την Προσωρινή Διοίκηση και τον Πρόεδρο του Βουλευτικού Σωτήριο Χαραλάμπη ως χιλίαρχος των σωμάτων της Αττικής ενώ αργότερα (1824) εντέλεται να μετακινηθεί στην Ύδρα με σκοπό την άμυνα του νησιού, κάτι που του αναγνωρίστηκε από τον Υδραίο πρόεδρο του Εκτελεστικού Γεώργιο Κουντουριώτη, ο οποίος τον προβίβασε στον βαθμό της στρατηγίας.
1870 – Τσαρλς Ντίκενς. Η λογοτεχνική επιτυχία του Ντίκενς ξεκίνησε με το λογοτεχνικό του ντεμπούτο, Τα έγγραφα του Πίκγουικ, μια ιστορία που άρχισε να εκδίδεται το 1836, σε μηνιαίες συνέχειες. Σε λίγα χρόνια είχε μετατραπεί σε διεθνή λογοτεχνική διασημότητα, γνωστής για το χιούμορ, τη σάτιρά της και τη διορατική ματιά της στους χαρακτήρες και την κοινωνία.
Τα μυθιστορήματά του, εκδίδονταν σε μηνιαίες ή εβδομαδιαίες συνέχειες, πρωτοπορώντας στο εκδοτικό οικοσύστημα της λογοτεχνίας, που τελικά έγινε ο κανόνας της Βικτωριανής εποχής. Αυτή η συγγραφική πρακτική επέτρεπε στον Ντίκενς να σφυγμομετρεί την απόκριση του κοινού και ακολούθως τροποποιούσε την πλοκή και την ανάπτυξη του χαρακτήρα, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των αναγνωστών του. Για παράδειγμα, στον Ντέηβιντ Κόπερφιλντ, όταν ο ποδίατρος της συζύγου του εξέφρασε τη δυσφορία του για τον τρόπο που η δεσποινίς Μάουτσερ αντιλαμβάνεται τις αναπηρίες της, ο Ντίκενς της προσέδωσε θετικά χαρακτηριστικά, ανυψώνοντάς την στα μάτια του αναγνώστη.
Επεξεργάζονταν προσεκτικά την πλοκή και εισήγαγε στη διήγησή του συχνά στοιχεία που αφορούσαν σε τοπικά ζητήματα. Η πρακτική της συγγραφής σε συνέχειες προσέδωσε στις ιστορίες του ένα συγκεκριμένο ρυθμό, ο οποίος τονιζόταν από δραματικές στιγμές με αποτέλεσμα το κοινό να περιμένει με ανυπομονησία τη συνέχεια του μυθιστορήματος.
Πλήθη φτωχών αναλφάβητων, πλήρωναν μισόλιρα σε εγγράμματους για να τους διαβάσουν τις μηνιαίες συνέχειες, καλλιεργώντας μια νέα γενιά επίδοξων αναγνωστών. Η συνεχής δημοτικότητα των μυθιστορημάτων και των μικρών ιστοριών του, ήταν τέτοια που δε σταμάτησαν ποτέ να εκδίδονται.
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
.
