...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 4 Σεπτεμβρίου 2025 |
Είναι η 247η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 118 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:57 – Δύση ήλιου: 19:50 – Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 53 λεπτά
🌔 Σελήνη 11.2 ημερών.
| Χρόνια πολλά στους: Ερμιόνη, Ερμίνα, Μωυσή, Μωυσία, Ροζαλία,
Ρόζα, Ωκεανό, Ωκεάνιο, Ωκεάνη, Ωκεανία, Ωκεανή και Ωκεανίδα |
Γεγονότα
1839 – Αρχίζει η πολεμική αναμέτρηση μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Κίνας, που θα μείνει στην ιστορία ως ο Πρώτος Πόλεμος του Οπίου. Θα λήξει στις 29 Αυγούστου 1842, με την παραχώρηση του Χονγκ-Κονγκ από την Κίνα στη Μεγάλη Βρετανία.
Η αφορμή για την πολεμική αναμέτρηση Κινέζων και Άγγλων δόθηκε τον Ιούλιο του 1839, όταν κάποιοι μεθυσμένοι άγγλοι ναύτες σκότωσαν έναν κινέζο χωρικό. Η Βρετανία, που δεν εμπιστευόταν το νομικό σύστημα της Κίνας, αρνήθηκε να παραδώσει τους κατηγορουμένους στις αρχές.
Σύντομα ξέσπασαν εχθροπραξίες (4 Σεπτεμβρίου 1839), που κατέληξαν στην κατάληψη της Σαγκάης το 1842.
Το βρετανικό ναυτικό προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις παράκτιες πόλεις της Κίνας και ο αριθμητικά μικρότερος, αλλά καλύτερα εξοπλισμένος στρατός των Βρετανών κατενίκησε τις δυνάμεις του αυτοκράτορα.
Ο Α’ Πόλεμος του Οπίου έληξε και τυπικά με τη Συνθήκη του Νανκίνγκ στις 29 Αυγούστου 1842, η οποία προέβλεπε:
- Την παραχώρηση του Χονγκ-Κονγκ στη Βρετανία.
- Την παραχώρηση πέντε λιμανιών της νοτιοανατολικής Κίνας για το εμπόριο και τη διαμονή των Βρετανών (Καντώνα, Αμόι, Φουτσόου, Νίγκμπο και Σαγκάη).
- Ετεροδικία για τους βρετανούς υπηκόους.
- Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα.
Παρόμοια προνόμια απέκτησαν το 1844 οι ΗΠΑ και η Γαλλία, με ανάλογες συμφωνίες. Η ταπεινωτική ήττα κηλίδωσε την εικόνα του Αυτοκράτορα Γκουάνγκ Ντάο. Ο στρατός και η γραφειοκρατία ξεσηκώθηκαν και ανακήρυξαν χωριστό κράτος με την επωνυμία Ουράνιο Βασίλειο της Αιώνιας Ειρήνης (Taipíng Tian Guo), με πρωτεύουσα το Νανκίνγκ (1850-1864). Οι Ευρωπαίοι έπρεπε τώρα να διαλέξουν στρατόπεδο.
1998 – Ιδρύεται η εταιρεία παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών με την ονομασία Google Inc. Η Google, ο αδιαμφισβήτητος γίγαντας του διαδικτύου, ξεκίνησε την πορεία της πριν από σχεδόν τρεις δεκαετίες ως μια απλή φοιτητική ιδέα και σήμερα αποτελεί την κορυφαία εταιρεία ψηφιακών υπηρεσιών στον κόσμο.
Με έσοδα που το 2015 άγγιξαν τα 66 δισεκατομμύρια δολάρια και πάνω από 57.000 εργαζόμενους, η Google έχει εξελιχθεί πολύ πέρα από την αρχική της λειτουργία ως μηχανή αναζήτησης, προσφέροντας υπηρεσίες όπως το Gmail, το YouTube, το Android, το Google Maps και δεκάδες ακόμη ψηφιακά εργαλεία που έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας εκατομμυρίων χρηστών.
Η ιστορία ξεκινά το 1995, όταν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του Στάνφορντ, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν, ξεκίνησαν μια έρευνα για τις μηχανές αναζήτησης. Σε μια εποχή που οι περισσότερες υπηρεσίες περιορίζονταν στο να μετρούν λέξεις-κλειδιά, οι δύο νεαροί ανέπτυξαν έναν πιο έξυπνο αλγόριθμο: το PageRank. Η καινοτομία τους ήταν ότι αξιολογούσε τη συνάφεια μιας σελίδας βάσει του αριθμού και της αξίας των συνδέσμων που οδηγούσαν σε αυτή.
Η πρώτη τους μηχανή ονομάστηκε «BackRub», όμως το όνομα που τελικά έμεινε στην ιστορία ήταν «Google», παραλλαγή του μαθηματικού όρου «googol», που δηλώνει το 10 υψωμένο στην εκατοστή δύναμη. Το όνομα συμβόλιζε το όραμά τους: να οργανώσουν τον απέραντο όγκο πληροφοριών του διαδικτύου.
Αρχικά, η μηχανή φιλοξενούνταν στην ιστοσελίδα του Στάνφορντ, προτού κατοχυρώσουν το google.com το 1997. Ένα χρόνο αργότερα, στις 4 Σεπτεμβρίου 1998, η Google ιδρύθηκε επισήμως σε ένα γκαράζ στο Μένλο Παρκ της Καλιφόρνιας, που ανήκε στη Σούζαν Βοϊτσίνσκι. Ο πρώτος υπάλληλος ήταν ο συμφοιτητής τους Κρέιγκ Σιλβερστάιν.
Από εκείνο το γκαράζ μέχρι την παγκόσμια κορυφή, η Google άλλαξε τον τρόπο που αναζητούμε, επικοινωνούμε και αλληλεπιδρούμε στο διαδίκτυο.
Γεννήσεις
1981 Μπιγιονσέ (Νόουλς). Η Μπιγιόνσε Γκιζέλ Νόουλς – Κάρτερ (Beyoncé Giselle Knowles-Carter, 4 Σεπτεμβρίου 1981) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, στιχουργός, μουσική παραγωγός, ηθοποιός και επιχειρηματίας. Είναι μία από τις δημοφιλέστερες τραγουδοποιούς που αναδείχθηκαν στον αιώνα που διανύουμε, με 32 βραβεία Γκράμι στη συλλογή της. Διαθέτει το φωνητικό εύρος των τεσσάρων οκτάβων.
Στην ηλικία των 9 ετών, η Μπιγιονσέ σχημάτισε με φίλες της το κοριτσίστικο συγκρότημα των Destiny’s Child (αρχικά Tyme’s Girl). Το 1992 συμμετείχαν σ’ ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα ταλέντων χωρίς επιτυχία και τρία χρόνια αργότερα έφθασαν κοντά στο να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ, αλλά η δισκογραφική εταιρεία έκανε πίσω.
Το 1997 η τύχη τους χαμογέλασε, όταν η Κολούμπια κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους, από το οποίο ξεχώρισε το τραγούδι «No, No, No Part 2». Το δεύτερο άλμπουμ «The Writing on the Wall» (1999) τους χάρισε δύο βραβεία Γκράμι και πούλησε περισσότερα από οχτώ εκατομμύρια αντίτυπα στις ΗΠΑ. Το «Survivor» (2001) που ακολούθησε, έφτασε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών.
Η Μπιγιονσέ ήταν η αναμφισβήτητη ηγέτης του συγκροτήματος κι έγραφε τις επιτυχίες τους, όπως το τσαχπίνικο «Bootylicious». Παρά την επιτυχία τους, τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να προωθήσουν και τις προσωπικές τους καριέρες. Η Μπιγιονσέ με το αναμφισβήτητο ταλέντο της κυκλοφόρησε το 2003 το πρώτο σόλο άλμπουμ της με τίτλο «Dangerously in Love». Ο δίσκος έλαβε διθυραμβικές κριτικές και με τη βοήθεια του πληθωρικού σινγκλ «Crazy in Love», στο οποίο συμμετείχε ο ράπερ Jay-Z, την έκανε γνωστή παγκοσμίως. Την επόμενη χρονιά κέρδισε πέντε Γκράμι, συμπεριλαμβανομένων αυτών του καλύτερου σύγχρονου άλμπουμ R&B και της καλύτερης τραγουδίστριας του R&B.
Θάνατοι
1821 – Παναγιώτης Καρατζάς. Γεννημένος το 1776 στην Πάτρα με το πραγματικό επώνυμο Αναστασόπουλος, υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του αγώνα στην Αχαΐα. Από μικρός έδειξε την ανυπότακτη φύση του, συγκρουόμενος συχνά με τους Τούρκους συνομηλίκους του, αδυνατώντας να αποδεχτεί την οθωμανική κυριαρχία. Παντρεύτηκε το 1805 και δημιούργησε πολυμελή οικογένεια, όμως σύντομα οι διώξεις τον ανάγκασαν να καταφύγει στα Επτάνησα
Στη Ζάκυνθο, το 1809, εντάχθηκε στο 3ο τάγμα των Ελλήνων λεγεωνάριων υπό αγγλική διοίκηση, αποκτώντας στρατιωτική πείρα και φτάνοντας στον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1812 επέστρεψε στην Πάτρα, όπου εργάστηκε ως τσαγκάρης και αγρότης, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει την ιδέα της εξέγερσης. Λίγο πριν το ξέσπασμα της Επανάστασης, ηγήθηκε ένοπλης ομάδας περίπου 50 ανδρών, με την υποστήριξη του Φιλικού εμπόρου Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου.
Στις 21 Μαρτίου 1821 βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων στην Πάτρα, όταν οι Τούρκοι κλείστηκαν στο κάστρο. Είχε προηγηθεί η συμμετοχή του στην πολιορκία των Καλαβρύτων, ενώ ακολούθησαν μάχες που τον κατέστησαν ιδιαίτερα δημοφιλή στον λαό. Αυτή η φήμη όμως προκάλεσε τον φθόνο ισχυρών προκρίτων και άλλων οπλαρχηγών. Οι αδελφοί Κουμανιώτη μάλιστα τον θεωρούσαν υπεύθυνο για τον θάνατο του αδελφού τους Σταμάτη, γεγονός που άναψε τη σπίθα μιας μοιραίας βεντέτας.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1821, στη Μονή Ομπλού, ο Θάνος Κουμανιώτης και οι άνδρες του τον περίμεναν. Ο Καρατζάς, πιστός στο πνεύμα της πρόκλησης, τους χλεύασε χορεύοντας, ώσπου δέχτηκε πισώπλατο πυροβολισμό από τον Τσαλαμηδά. Θάφτηκε εκεί, και ο τάφος του σώζεται μέχρι σήμερα.
Η δολοφονία του συμβόλισε τις αντιθέσεις της εποχής. Για την αριστερή ιστοριογραφία αναδείχθηκε σε λαϊκό αγωνιστή, ενώ οι Κουμανιώτηδες στιγματίστηκαν ως όργανα των προκρίτων. Ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος τονίζει ότι η μνήμη του Καρατζά εξακολουθεί να προκαλεί έντονες συζητήσεις γύρω από το ποιος ήταν πραγματικά: ήρωας του λαού ή θύμα πολιτικών ισορροπιών.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 4η Σεπτεμβρίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
