.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 28 Φεβρουαρίου 2025 –
Είναι η 59η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 306 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:57 – Δύση ήλιου: 18:17 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 20 λεπτά
🌑 Σελήνη 0.4 ημέρας
Χρόνια πολλά στους: Κύρα, Κυρά, Κυράτσα, Κυράτσω,
Κυράτση, Κυρατσούδα, Μαριάννα
| Γεγονότα
1826 – Οι Τουρκοαιγύπτιοι κυριεύουν τα νησάκια Ντολμά και Πόρο στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και αναγκάζουν τη φρουρά του Ανατολικού να εγκαταλείψει τις θέσεις της. Ο Αιγύπτιος σερασκέρης, μετά τήν άλωση τού Βασιλαδίου, επιχείρησε νά καταλάβει τό νησάκι Ντολμάς, λίγο νοτιότερα από τό Ανατολικό (Αιτωλικό). Ο Σαρακατσάνος Γρηγόριος Λιακατάς μέ 200 παλληκάρια είχε αναλάβει τήν υπεράσπιση τής νησίδος, η οποία προστάτευε τό Ανατολικό από τή μεριά τής λιμνοθάλασσας τού Μεσολογγίου καί εξασφάλιζε κατά κάποιο τρόπο τήν επικοινωνία τών δύο πόλεων. Ο δικός του νταϊφάς (σόι) ήταν 80 νοματαίοι, συγγενείς καί φίλοι πού πολεμούσαν πάντα στό πλευρό του. Οι Γάλλοι μηχανικοί έστησαν τά κανονοστάσια, απέναντι από τόν Ντολμά, στή Φοινικιά καί στίς 28 Φεβρουαρίου 1826, άρχισαν τό σφοδρό κανονιοβολισμό τής νησίδος. Ταυτόχρονα επιβιβάστηκαν σέ πλοιάρια χωρίς καρίνα, 2000 Άραβες στρατιώτες, οι οποίοι μετά από σκληρή μάχη κατέσφαξαν όλους τούς υπερασπιστές τού Ντολμά καί ανάμεσά τους καί τόν οπλαρχηγό από τό Κλεινοβό τού Ασπροποτάμου Γρηγόρη Λιακατά μαζί μέ όλους τούς συγγενείς του. Σώθηκαν μόνο τέσσερεις Έλληνες. Από τούς εχθρούς, πού είχαν εκατοντάδες νεκρούς, η σημαντικότερη απώλεια ήταν τού Τουρκαλβανού οπλαρχηγού Σέβρανη.
1854 – Ιδρύεται το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα των ΗΠΑ, με κύριο στόχο την κατάργηση της δουλείας. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (αγγλικά: Republican Party), επίσης γνωστό ως GOP (Grand Old Party που σημαίνει “Μέγα Παλαιό Κόμμα”), ιδρύθηκε το 1854 και είναι το ένα από τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών μαζί με το Δημοκρατικό κόμμα. Στη σύγχρονη πολιτική περίοδο το κόμμα αυτό θεωρείται ως το πιο συντηρητικό από τα δύο.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ είναι “Ρεπουμπλικάνος”. Το επίσημο σύμβολο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος είναι ο ελέφαντας. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του 1850 όταν όλοι οι πολιτικοί που αντιδρούσαν στην δουλεία και ένωσαν τις δυνάμεις τους για να εμποδίσουν την επέκτασή της στις περιοχές του Κάνσας και της Νεμπράσκα όπως υποχρέωνε ο νόμος Kansas-Nebraska-Act που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος.
Οι Αντιρατσιστές πολιτικοί αποφάσισαν στις συναντήσεις τους να δημιουργήσουν ένα νέο κόμμα το Ρεπουμπλικανικό το οποίο και δημιούργησαν στο Μίσιγκαν τον Ιούλιο του 1854 και το οποίο μέσα σε λίγο χρόνο απέκτησε πολλούς οπαδούς και ουσιαστικά εκτόπισε το μέχρι τότε αντιπολιτευόμενο τους Δημοκρατικούς κόμμα, τους Γουίγκς.
1991 – Τερματίζεται ο Πόλεμος του Κόλπου, καθώς ιρακινοί στρατιώτες και Σύμμαχοι διατάσσονται να σταματήσουν τις επιθέσεις. Στις 2 Αυγούστου 1990 το Ιράκ εισέβαλε και κατέλαβε το Κουβέιτ. Σχεδόν αμέσως σχηματίστηκε μια συμμαχική δύναμη 35 κρατών, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η οποία απελευθέρωσε το Κουβέιτ στις 27 Φεβρουαρίου 1991. Αυτός είναι με δυο λόγια ο Α’ Πόλεμος του Κόλπου (Περσικού), η «Μητέρα όλων των Μαχών» για τον ηγέτη του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, η «Επιχείρηση: Καταιγίδα της Ερήμου», σύμφωνα με τη στρατιωτική ορολογία. Ήταν ο πρώτος τηλεοπτικός πόλεμος της ιστορίας, αφού χάρις στο CNN μπήκε σε κάθε σπίτι κι έγινε τηλεοπτικό θέαμα.
Τα ελικόπτερα «Απάτσι» έδωσαν το σύνθημα της επίθεσης στις 2:38 π.μ. ώρα Βαγδάτης της 17ης Ιανουαρίου 1991, καταστρέφοντας εγκαταστάσεις ραντάρ των Ιρακινών. Ακολούθησαν συνεχείς έξοδοι πολεμικών αεροσκαφών, που βομβάρδισαν αεροδρόμια και στρατηγικούς στόχους. Την ίδια στιγμή, η Βαγδάτη βομβαρδιζόταν με πυραύλους «Τόμαχοουκ» και η εικόνα αυτή έκανε το γύρο του κόσμου μέσω του CNN. Πέντε ώρες μετά την πρώτη συμμαχική επίθεση, ο Σαντάμ Χουσεΐν σε ραδιοφωνικό μήνυμά του διακήρυττε ότι «η μεγάλη μάχη, η μητέρα όλων των μαχών ξεκίνησε. Η αυγή της νίκης πλησιάζει».
Την πρώτη εβδομάδα των αεροπορικών επιχειρήσεων, το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής υποδομής του Ιράκ είχε καταστραφεί. Σχεδόν ανέπαφη έμεινε μόνο η πολεμική αεροπορία και αυτό γιατί μετακόμισε στο γειτονικό Ιράν. Πονοκέφαλο για τους Συμμάχους αποτελούσαν οι πύραυλοι «Σκουντ», οι οποίοι, παρότι απαρχαιωμένης τεχνολογίας, έκαναν τη δουλειά τους. Την πρώτη βραδιά της επίθεσης έπληξαν το Ισραήλ και προκάλεσαν τον θάνατο δύο ατόμων και πολλές ζημιές. Ήταν μια προσπάθεια του Σαντάμ να βγάλει το Ισραήλ στον πόλεμο και να διασπάσει τη Συμμαχία, που είχε στις τάξεις της και αραβικές χώρες. Στις 25 Φεβρουαρίου έπληξαν μια αμερικανική στρατιωτική βάση στη Σαουδική Αραβία και προκάλεσαν το θάνατο 28 στρατιωτικών.
Μετά την επιτυχία των εναέριων επιθέσεων ήλθε η σειρά των χερσαίων επιχειρήσεων για την ανακατάληψη του Κουβέιτ. Διήρκεσαν μόλις 100 ώρες (24 – 27 Φεβρουαρίου 1991), προς μεγάλη έκπληξη των αμερικανών στρατιωτικών, δείγμα της ανυπαρξίας της πολυδιαφημισμένης στρατιωτικής μηχανής του Σαντάμ. Στο διάστημα αυτό οι χερσαίες δυνάμεις των Συμμάχων απελευθέρωσαν το Κουβέιτ και έφθασαν 240 χιλιόμετρα από τη Βαγδάτη.
Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους κήρυξε κατάπαυση του πυρός και ο πόλεμος έλαβε τέλος (28 Φεβρουαρίου 1991). Στην απορία πολλών γιατί δεν κατέλαβε τη Βαγδάτη για να ανατρέψει τον Σαντάμ Χουσεΐν, ο πατήρ Μπους απάντησε ότι ήθελε να κρατήσει ζωντανή τη Συμμαχία και δεν επιθυμούσε περαιτέρω ανθρώπινες απώλειες, που θα ήταν αχρείαστες. Άλλωστε και η εντολή που είχε από τον ΟΗΕ ήταν να απελευθερώσει μόνο το Κουβέιτ. Η ανατροπή του Σαντάμ θα ήταν έργο του γιου του, στον Β’ Πόλεμο του Κόλπου (2003).
Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν μικρές (358 νεκροί, 776 τραυματίες και 41 αιχμάλωτοι) και πολύ μεγάλες για τους Ιρακινούς (25.000 νεκροί στρατιωτικοί, 100.000 άμαχοι, 75.000 τραυματίες και 63.000 αιχμάλωτοι).
| Γεννήσεις
1787 – Ιωσήφ Λουδοβίκος φον Άρμανσπεργκ, (γερμ. Joseph Ludwig Graf von Armansperg) (16 Φεβρουαρίου 1787 – 22 Μαρτίου 1853) ήταν Βαυαρός πολιτικός και πρόεδρος του συμβουλίου της Αντιβασιλείας, το οποίο ορίστηκε να συνοδεύσει τον Όθωνα στην Ελλάδα και να ασκήσει εξ ονόματός του την εξουσία ως την ενηλικίωσή του.
Γεννήθηκε στο Κάιντζιν της Κάτω Βαυαρίας και πέθανε στο Ντίγκεντορφ. Διακρίθηκε στη πατρίδα του υπηρετώντας σε διάφορες διοικητικές θέσεις αναλαμβάνοντας διπλωματικές αποστολές με επιτυχία. Εκλέχθηκε στη συνέχεια βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής διακριθείς ως ρήτορας και για τα φιλελεύθερα αισθήματά του. Αργότερα διετέλεσε επί βασιλείας Λουδοβίκου του Α΄ (του πατέρα του Όθωνα) υπουργός των Εσωτερικών, της Οικονομίας και των Εξωτερικών αναδιοργανώνοντας τις κρατικές υπηρεσίες, ανορθώνοντας έτσι την οικονομία της Βαυαρίας και πετυχαίνοντας την πρώτη τελωνειακή ένωση των κρατών της Γερμανίας που θεωρείται και η πρώτη που σημειώθηκε στην Ευρώπη, πλην όμως ήλθε σε σύγκρουση με τον κλήρο στη συνέχεια με την Βασιλική Αυλή οπότε εξαναγκάσθηκε και παραιτήθηκε. Τέλος το 1828 μή δεχθείς ν΄ αναλάβει πρέσβης στο Λονδίνο παρέμεινε μόνο σύμβουλος επικρατείας και γερουσιαστής. Το 1832 μετά από παράκληση του Βασιλέως της Βαυαρίας δέχθηκε να κατέβει στην Ελλάδα ως μέλος ης πενταμελούς Αντιβασιλείας της οποίας και του ανατέθηκε η προεδρία. Άλλα μέλη της Αντιβασιλέιας ήταν ο καθηγητής Γεώργιος Λουδοβίκος φον Μάουρερ και ο υποστράτηγος Κάρολος Γουλιέλμος φον Χάιντεκ.
Ο Άρμανσπεργκ έφθασε στην Ελλάδα, μαζί με τον Όθωνα και τα άλλα μέλη στις 6 Φεβρουαρίου 1833, στο Ναύπλιο συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και τις ωραίες κόρες του, με τη μεγαλύτερη εκ των οποίων ο Όθωνας δημιούργησε και ερωτική σχέση, επιτήδεια προστατευόμενη από την μητέρα της. Όταν όμως αυτό έγινε γνωστό ο Άρμανσμπεργκ κατηγορήθηκε έντονα από τους πολιτικούς του αντιπάλους για προσβολή στο πρόσωπο του Βασιλέως όταν υποκίνησε τον ιατρό του στέμματος Βίτμερ να πιστοποιήσει ότι η διανοητική και οργανική ιδιοσυστασία του Όθωνα δεν επέτρεπαν γάμο, προκειμένου αυτός να παραμείνει κυρίαρχος της διοίκησης της Ελλάδας.
Παρά ταύτα και για όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως για τις επιτυχείς δραστηριότητες στη πατρίδα του ο Άρμανσμπεργκ ούτε τόσο ευγενής στους τρόπους του ήταν ούτε διπλωμάτης και βεβαίως ούτε υποστηρικτής των γραμμάτων και των τεχνών υπήρξε. Ο απολυταρχικός τρόπος της διακυβέρνησής του δημιούργησε έντονες αντιδράσεις, τόσο εντός του νεοσύστατου Βασιλείου, ειδικότερα όταν στράφηκε εναντίον των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης που διαφωνούσαν με την πολιτική του, ανάμεσα σε αυτούς και το Κολοκοτρώνη, που φυλάκισε και οδήγησε σε μία σκηνοθετημένη δίκη με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας, όσο και εκτός της Ελλάδας δημιουργώντας πλείστα διπλωματικά επεισόδια, κυρίως εθιμοτυπικά με την έκδηλη φιλοαγγλική πολιτική του. [3]Μάλιστα ο Μάουερ έφθασε στο σημείο δημόσια να τον καταγγείλει ως “διδάσκαλον της ραδιουργίας”.
Μετά την ενηλικίωση του Όθωνα ανέλαβε πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (αρχικαγκελάριος) στις 20 Μαΐου 1835. Κατά την μετάβαση του Όθωνα στη Βαυαρία προκειμένου να νυμφευθεί την Αμαλία η διακυβέρνησή του ήταν ακόμη πιο απολυταρχική. Έτσι όταν ο Όθωνας επέστρεψε συνοδευόμενος από τον Ρούντχαρτ αμέσως και παύτηκε από τη θέση του 1837 και του αξιώματός του, προς κατευνασμό τόσο των Ελλήνων όσο και εκ των έντονων, εναντίον του, διαβημάτων της Γαλλίας, της Αυστρίας και της Ρωσίας για την υπέρμετρα αγγλόφιλη πολιτική του. Ο Άρμανσμπεργκ στη συνέχεια επέστρεψε στη Βαυαρία με την οικογένειά του τον Μάρτιο του 1837 και τελώντας υπό τη δυσμένεια του στέμματος ιδιώτευε μέχρι του θανάτου του το 1853.
| Θάνατοι
1986 – Ούλοφ Πάλμε (Sven Olof Joachim Palme, 30 Ιανουαρίου 1927 – 28 Φεβρουαρίου 1986) ήταν Σουηδός σοσιαλοδημοκράτης πολιτικός και πρωθυπουργός. Υπήρξε ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από το 1969 έως το 1986 και Πρωθυπουργός της Σουηδίας από τον Οκτώβριο του 1969 ως τον Οκτώβριο του 1976 και μαζί με Υπουργική Κυβέρνηση από τον Οκτώβριο του 1982. Ο Πάλμε δολοφονήθηκε το 1986 και στη θέση του τον διαδέχτηκε ο Ίνγκβαρ Κάρλσον.
Ο Ούλοφ Πάλμε συχνά κυκλοφορούσε χωρίς καμία προστασία από σωματοφύλακες, και η νύχτα της δολοφονίας του ήταν μία από αυτές τις περιπτώσεις. Επιστρέφοντας πεζός στο σπίτι του από έναν κινηματογράφο με τη σύζυγό του Λίσμπετ στον κεντρικό δρόμο Σβεαβέγκεν (Sveavägen) της Στοκχόλμης, γύρ στα -εσάνυχτα της 28 Φεβρουαρίου 1986, το ζευγάρι έπεσε θύμα επίθεσης από έναν δολοφόνο. Ο Πάλμε πυροβολήθηκε δύο φορές στο στομάχι, και η σύζυγός του στην πλάτη.
Η αστυνομία ανέφερε πως ένας οδηγός ταξί χρησιμοποίησε τον κινητό ασύρματό του για να σημάνει συναγερμό. Δύο νεαρά κορίτσια που κάθονταν σε ένα αυτοκίνητο κοντά στη σκηνή του εγκλήματος προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Πρωθυπουργό. Μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο αλλά ήταν νεκρός όταν έφτασε. Η κυρία Πάλμε θεραπεύτηκε από τον τραυματισμό της και ανάρρωσε. Ο δολοφόνος δραπέτευσε προς τα ανατολικά στη διασταύρωση Τουννελγκάταν και εξαφανίστηκε.
Στις 10 Ιουνίου 2020 Σουηδοί εισαγγελείς κατονόμασαν τον γραφίστα Στιγκ Ένγκστρεμ (γνωστό και με το ψευδώνυμο «ο άνθρωπος της Skandia» από την εταιρεία Skandia στην οποία εργαζόταν) ως βασικό ύποπτο της δολοφονίας του Πάλμε. Επειδή ο Ένγκστρεμ πέθανε το 2000 (από αυτοκτονία) και δεν υπήρχαν περαιτέρω ερευνητικά ή ποινικά μέτρα που μπορούσαν να εφαρμοστούν, η υπόθεση έκλεισε και επίσημα
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 28η Φεβρουαρίου
