.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 23 Μαρτίου 2025 –
Είναι η 82η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 283 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:23 – Δύση ήλιου: 18:39 – Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 16 λεπτά
🌗 Σελήνη 23 ημερών
| Γεγονότα
1839 – Καταγράφεται για πρώτη φορά η λέξη ΟΚ (okay). Η αγγλική έκφραση okay ή ΟΚ/Ο.Κ. (σπανίως οκέι) σημαίνει, κατά κανόνα, «εντάξει» και αποτελεί χαρακτηριστικό αμερικανισμό, που χρησιμοποιείται συνήθως για να δηλώσει αποδοχή ή συμφωνία. Πολλές φορές χρησιμοποιείται απλώς ως συνομιλιακό εκφώνημα ή για να δηλώσει ότι η ποιότητα ενός αντικειμένου είναι ικανοποιητική. Χρησιμοποιείται πολύ συχνά στην αγγλική γλώσσα, αλλά έχει πλέον ενσωματωθεί σε διάφορες γλώσσες ως λεξικό δάνειο.
Η χρονική στιγμή κατά την οποία εμφανίστηκε η έκφραση προσδιορίστηκε από σχετικώς πρόσφατες έρευνες, αν και δεν είναι ακόμη δυνατόν να εκφραστεί κατηγορηματική γνώμη. Με βάση τις πηγές το ακρωνύμιο O.K. πρωτοαπαντά στην εφημερίδα Morning Post (Βοστώνη) στο φύλλο τής 23ης Μαρτίου 1839, όπου εξηγείται ως o.k.: all correct «όλα εντάξει». Τα κείμενα εκείνης της εποχής εμφανίζουν τάση να παρουσιάζονται κοινόλεκτες φράσεις με τη μορφή παραλλαγμένων ακρωνυμίων. Επί παραδείγματι, η φρ. all right συναντάται ως O.W. (περιπαικτική παραλλαγή: oll wright) και η φρ. no go, συνήθης εκείνη την εποχή, απαντά ως K.G. (περιπαικτική παραλλαγή: know go). Σε αυτό το πλαίσιο ερμηνεύεται ο αμερικανισμός Ο.Κ.
Η παραπάνω εκδοχή υποστηρίζεται από τα στοιχεία τού δημοσιογραφικού λόγου τής εποχής, έχει δε ισχυρότερη βάση από άλλες προτάσεις. Ανεξάρτητα από την αρχική προέλευση, η διάδοση του O.K. οφείλει πολλά στον υποψήφιο πρόεδρο των Η.Π.Α. Martin van Buren, απώτερης ολλανδικής καταγωγής, τον οποίο οι υποστηρικτές του συνήθιζαν να αποκαλούν (το 1840) Old Kinderhook και ίδρυσαν λέσχη οπαδών του με την επωνυμία O.K. Club, ώστε να συμπέσει με την ήδη γνωστή φρ. oll korrect. Έχουν γίνει επίσης προσπάθειες να αποδοθεί ελληνική καταγωγή στο Ο.Κ. και να ετυμολογηθεί από τη φρ. όλα καλά. Συνιστούν όμως παρετυμολογία, δηλαδή εικασία που βασίζεται σε εξωτερικές ομοιότητες χωρίς αποδείξεις από τη γλωσσική ιστορία. To ίδιο ισχύει και για εκδοχές που αποδίδουν στη φρ. λατινική, γαλλική, φινλανδική, σουηδική, ακόμη και ινδιάνικη αρχή.
1929 – Το πρωτοσέλιδο του “Ριζοσπάστη” στις 23 Μαρτίου 1929 φιλοξένησε επιστολή διαμαρτυρίας του Άλμπερτ Αϊνστάιν με αφορμή την αποβολή μαθητών από το πανεπιστήμιο Αθηνών, “δια την εν γένει κομμουνιστικήν δράσιν των”.
Απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο έγραφε τα παρακάτω: “Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο. Απαιτούμε την ελευθερία στην εκδήλωση των σκέψεων ανάμεσα στους φοιτητές. Καθηγητής: Αλμπέρ Αϊνστάιν”. Απευθυνόμενος στην Σύγκλητο υποστήριξε: “Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή των φοιτητών που αγωνίστηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα. Απαιτούμε την άμεσο επαναγραφή τους. Καθηγητής Αλμπέρ Αϊνστάιν Καθηγητής Ερρίκος Αίβε Καθηγητής Φριτς. Αλμπερτ Αινστάιν”.
Προηγουμένως, στις 12 Μαρτίου 1929, τοιχοκολλήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η απόφαση του συμβουλίου για την αποβολή 5 φοιτητών. Η Ελένη Σακελλαρίου και οι Τσαγκαράκης, Μαρκοβίτης, Ματθαίου και Κοβατζίδης, αποβλήθηκαν λόγω των κομμουνιστικών φρονημάτων τους, σε μια περίοδο έντονων διώξεων κατά των αριστερών πεποιθήσεων. Με τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς το Αντιφασιστικό Συνέδριο στο Βερολίνο και την Επιτροπή Αμύνης των θυμάτων της Λευκής Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, οι φοιτητές εξέφρασαν την οργή τους για την “τρομοκρατία που βίωναν”, ενώ έστειλαν έγγραφο στον Εκπαιδευτικό Όμιλο και τη Φοιτητική Συντροφιά, καλώντας τους να τους στηρίξουν.
Λίγες μέρες μετά, στις αρχές Απρίλη, άρχισε μια μεγάλη κινητοποίηση των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με αιτήματα δωρεάν εγγραφές και συγγράμματα, αλλά και διευκολύνσεις των φοιτητών στις εξετάσεις. Η φοιτητική διαμαρτυρία διήρκησε περίπου 20 μέρες.
Γεννήσεις
1937 – Άκος Δασκαλόπουλος | Ο Κυριάκος Δασκαλόπουλος, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου του 1937. Ο πατέρας του ήταν υδραυλικός κι είχε άλλους δυο αδερφούς. Από μικρός διάβαζε πολλή ποίηση, λογοτεχνία, φιλοσοφία, δοκίμιο κ.λπ.
Το 1962 διακρίθηκε σε ένα διαγωνισμό στιχουργικής, με το ποίημα “Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά”. Το βραβείο που κέρδισε ήταν να μελοποιήσει το ποίημα αυτό ο Μίκης Θεοδωράκης. Αυτό το 1ο τραγούδι του το αφιέρωσε στην Καίτη Κανδηλώρου με την οποία τότε ήταν ερωτευμένος.
Στις 26 Ιουνίου του 1967, ο Άκος ενεπλάκη σε ένα σοβαρό τροχαίο, όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε συγκρούστηκε με αυτό που οδηγούσε ο Αλέκος Ουδινότης, με αποτέλεσμα να εκπαραθυρωθεί απ’ τη θέση του οδηγού και να τραυματιστεί πολύ βαριά. Θραύσματα γυαλιού μπήκαν στο αριστερό του μάτι και έχασε για πάντα την όρασή του από αυτό.
Τον επόμενο χρόνο (το 1968), απέκτησε ένα κόκκινο τρεχαντήρι, το οποίο ονόμασε Ψαριανή και μέσα σ’ αυτό πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέχρι το 1982.
Το 1974 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χριστίνα Αυλιανού και έζησε μαζί της μέχρι το 1978 οπότε και χώρισαν. Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές και έγραψε τους στίχους σε μεγάλο αριθμό τραγουδιών. Πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου του 1998 σε ηλικία μόλις 61 ετών και τάφηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
Θάνατοι
1980 – Αλέκος Λειβαδίτης | Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν τελειόφοιτος Μέσης Εμπορικής Σχολής. Καταγόταν από την Κοντοβάζαινα Γορτυνίας από την πλευρά του πατέρα του, Λύσανδρου Λειβαδίτη. Αδερφός του ήταν ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ταινία Το τραγούδι του χωρισμού (1940).
Ακολούθησαν: Η φωνή της καρδιάς (1942), Η βίλα με τα νούφαρα (1944), Γαμπρός με δόσεις (1947), Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1963) κ.ά. Το 1942 πήρε άδεια άσκησης επαγγέλματος και εμφανίσθηκε στο θέατρο πρόζας με τον θίασο Χριστοφόρου Νέζερ – Άννας Λώρη το 1948, στο Ακροπόλ. Από τότε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως με τον θίασο Καλουτά – Κρεββατά – Ρένας Ντορ (1949), με τον θίασο Καλουτά (1950) και αργότερα με αυτούς των Ο. Μακρή, Β. Αυλωνίτη, Ν. Σταυρίδη, Ρ. Βλαχοπούλου, Κ. Χατζηχρήστου, Κ. Ντιριντάουα και Σ. Βέμπο, σε πολλές μουσικές επιθεωρήσεις και κωμωδίες.
Το 1949 ξεκίνησε περιοδείες στο εξωτερικό, στην Αίγυπτο, Κύπρο, Κωνσταντινούπολη, τις οποίες και επανέλαβε το 1951 και το 1961. Την περίοδο 1968-1971 έκανε επίσης πολλές περιοδείες σε πόλεις της Ελλάδας. Ο Αλέκος Λειβαδίτης υπήρξε και σκηνοθέτης της ταινίας Εκατό χιλιάδες λίρες (1948). Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του ΣΕΗ. Είχε τιμηθεί από τον βασιλέα Γεώργιο Β’ με μετάλλια Αλβανικού Πολέμου, καθώς και από τον βασιλέα Παύλο για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Τιμητικές, επίσης, διακρίσεις είχε λάβει και από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Βοτανικού).
Ο ηθοποιός απεβίωσε τα ξημερώματα στις 23 Μαρτίου 1980, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής και κηδεύτηκε την επομένη στο Γ΄ Νεκροταφείο, παρουσία εκατοντάδων συναδέλφων και φίλων του, σύμφωνα με την εφημερίδα Ριζοσπάστης (25/3/1980, σελ. 4). Ειδικότερα, ο Λειβαδίτης έπασχε από κήλη, την οποία δεν είχε αφαιρέσει χειρουργικά και παρουσίασε επώδυνη διόγκωση. Αναγκάστηκε να διακόψει τις εμφανίσεις του στο Θέατρο Βέμπο, εξαιτίας του προβλήματος, μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική και έπειτα στον Ευαγγελισμό, σε κωματώδη κατάσταση. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα τον θάνατό του στο νοσοκομείο.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 23η Μαρτίου
