Aγρινιώτικο καλαντάρι
6 Ιουνίου
1947 – Ο Ναπολέων Ζέρβας στο Αγρίνιο
6 Ιουνίου 1947
Στις 8:00 το βράδυ της Παρασκευής 6 Ιουνίου 1947, έφθασε στο Αγρίνιο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης του Δημητρίου Μαξίμου[1], Ναπολέων Ζέρβας. Η άφιξή του πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη επισημότητα, καθώς έξω από την πόλη τον υποδέχθηκαν ο Δήμαρχος Αγρινίου, Σεβαστιανός Καρβούνης, το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπρόσωποι τοπικών αρχών, επαγγελματικών φορέων και πολιτευτές της περιοχής.
Αμέσως μετά την άφιξή του, ο Ναπολέων Ζέρβας κατευθύνθηκε στο Δημαρχείο, όπου είχε συνάντηση με τις τοπικές αρχές και εκπροσώπους οργανώσεων. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Εμπρός της 7ης Ιουνίου 1947, οι παριστάμενοι εξέφρασαν τη χαρά του λαού του Αγρινίου για την επίσκεψη του υπουργού, ενώ δήλωσαν την πίστη τους στη νίκη επί των ανταρτών, κάνοντας λόγο για «τη συντριβή των συμμοριτών».
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο υπουργός ενημερώθηκε για την κατάσταση της δημόσιας τάξης στην περιοχή, ενώ οι τοπικοί φορείς έθεσαν αιτήματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του, ζητώντας παρεμβάσεις για την επίλυσή τους. Αναφερόμενος στη γενικότερη κατάσταση, ο Ναπολέων Ζέρβας σημείωσε ότι η «εκκαθάριση» των ανταρτών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, γεγονός που ενδέχεται να οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Τόνισε, ωστόσο, πως η αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού να συντομεύσει την περίοδο ανωμαλίας αποτελεί σημαντικό μοχλό επιτάχυνσης των εξελίξεων.
Η επίσκεψη του υπουργού ολοκληρώθηκε με επίσημο δείπνο στο οποίο παρακάθισε, ύστερα από πρόσκληση του Δημάρχου Αγρινίου, σε ένδειξη τιμής και φιλοξενίας.
Σχόλιο: Παρά τη θέρμη της υποδοχής από τις αρχές του Αγρινίου, η επίσκεψη του Ναπολέοντα Ζέρβα δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τον αυταρχικό χαρακτήρα της περιόδου και το κατασταλτικό έργο που έφερε εις πέρας ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης. Για μεγάλο μέρος του πληθυσμού —και ιδίως για τον σοσιαλιστικό και δημοκρατικό κόσμο— το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με διώξεις, εκτοπίσεις, στρατοδικεία και τη βίαιη προσπάθεια επιβολής «τάξης» μέσω του τρόμου. Η λεγόμενη «εκκαθάριση» που επικαλέστηκε και στο Αγρίνιο, σήμαινε για χιλιάδες ανθρώπους φυλακίσεις, εξορίες και θάνατο. Η πολιτική του δεν στόχευε μόνο στους αντάρτες, αλλά και στην κοινωνική σιωπή, επιχειρώντας να φιμώσει κάθε φωνή που αμφισβητούσε την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων — ακόμη κι αν αυτή προερχόταν από το εσωτερικό του ίδιου του κράτους.
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Παραπομπές: 1.Επτακέφαλη Κυβέρνηση (Ιανουάριος 1947 – Αύγουστος 1948). Στις 27 Γενάρη 1947 παραιτήθηκε η κυβέρνηση Τσαλδάρη και ορκίστηκε κυβέρνηση, με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών κομμάτων της τότε Βουλής. Πρωθυπουργός ορκίστηκε ο τραπεζίτης Δημήτριος Μάξιμος, με αντιπροέδρους τους Κ. Τσαλδάρη και Σ. Βενιζέλο. Ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών, ο Στ. Γονατάς το Δημοσίων Εργων, ο Π. Κανελλόπουλος το Ναυτικών και ο Ν. Ζέρβας το Δημοσίας Τάξεως. Ήταν η λεγόμενη επτακέφαλη κυβέρνηση.
Πηγή: ΕΜΠΡΟΣ Φύλλο: 7/6/1947, Σελίδα: 4
Φωτογραφία: Ο Ναπολέων Ζέρβας
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
