.
| AΓΡΙΝΙΩΤΙΚΟ ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ |
– 1895: Βλάβη σιδηροδρομικής γραμμής
1953: Εμαχαίρωσε με αγριότητα την αμέριμνον συζυγό του –
4 Οκτωβρίου 1895
Σύμφωνα με τηλεγράφημα που έφτασε από το Αγρίνιο στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, το απόγευμα της 4ης Οκτωβρίου 1895, η σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στο Αιτωλικό και τη Σταμνά παρασύρθηκε από τη βροχή και διακόπηκε η σιδηροδρομική συγκοινωνία μεταξύ Κρυονερίου και Αγρινίου. «Η εταιρεία αμέσως απέστειλεν εργάτας, όπως διορθώσωσι την καταστραφείσαν γραμμήν προς επανάληψιν της συγκοινωνίας», καταλήγει η είδηση που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 6ηςΟκτωβρίου 1895 (σελίδα 3)
4 Οκτωβρίου 1953
«Άγρια οικογενειακή τραγωδία έλαβε χώρα» το μεσημέρι της Κυριακής στη συνοικία του Αγ. Χριστοφόρου. Την ώρα του μεσημεριανού τραπεζιού, ο μαχαιροποιός, Ηλίας Μαστρογεωργίου, ενώ έτρωγε μαζί με τη γυναίκα του και τα τρία ανήλικα παιδιά του, ξαφνικά και χωρίς να προηγηθεί φιλονικία, άρπαξε το μαχαίρι και άρχισε να κτυπά μ’ αυτό τη γυναίκα του στο στήθος της. Η γυναίκα αιμόφυρτος καλούσε σε βοήθεια και τρέχοντας βγήκε από το σπίτι, Ο δράστης την καταδίωξε και κατάφερε να την χτυπήσει άλλες δύο φορές στο κάτω μέρος της οσφυϊκής περιοχής.
«Τρέχουσα και καλούσα εις βοήθειαν η άτυχος Ειρήνη» κατόρθωσε να ξεφύγει και να μπει στο γειτονικό σπίτι του Β. Σκορδόπουλου, στο οποίο δούλευε ως υπηρέτρια και από το οποίο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγρινίου. Ο δράστης αμέσως μετά την πράξη του κλειδώθηκε στο σπίτι του και κάρφωσε με αλλεπάλληλα χτυπήματα το μαχαίρι στο στήθος, την κοιλιά και τα χέρια του. Ο Χρ. Χριστοδουλίδης, ο οποίος είδε τον δράστη έσπασε τα τζάμια ενός παραθύρου μπήκε στο σπίτι και κατόρθωσε να του πάρει το μαχαίρι την ώρα που εκείνος το βύθιζε στο λαιμό του. Ο δράστης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ αντίθετα η κατάσταση της γυναίκας του δεν ήταν σοβαρή.
Η υποδιοίκηση της χωροφυλακής Αγρινίου ξεκίνησε τις ανακρίσεις, για να διαλευκάνει το έγκλημα. (EΜΠΡΟΣ, φυλ. 6.10.1953, Σελίδα 1)
Φωτογραφία:
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν