Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 31ῃ Μαρτίου | 2019: Θάνατος Δημήτρη Παπαποστόλου


.

Aγρινιώτικο καλαντάρι

31 Μαρτίου

–  1931: Δεληγιάννης, Παπαπέτρος και «Λαϊκόν Σιγαρέττον»
1979: Σύσκεψη στο δημοτικό θέατρο της Πάτρας για τα Πετροχημικά
2019: Θάνατος Δημήτρη Παπαποστόλου –


31 Μαρτίου 1931

Ο υφυπουργός Οικονομικών, Βασ. Δεληγιάννης  δέχθηκε τον γερουσιαστή Αιτωλοακαρνανίας, Αναστάσιο Παπαπέτρο, σε κατ’ ιδίαν συνομιλία, στην οποία αναπτύχθηκαν τα επιχειρήματα των καπνοπαραγωγών της Αιτωλοακαρνανίας κατά την καθιέρωση του «Λαϊκού Σιγαρέττου». Ο Δεληγιάννης τον άκουσε και συναίνεσε στο γεγονός ότι με τα δεδομένα στοιχεία, τα οποία ήταν 210 δρχ φόρος και 51 δρχ για όλα τα υπόλοιπα έξοδα, καθώς και το βιομηχανικό κέρδος, είναι απολύτως αδύνατο να λειτουργήσει το ονομαζόμενο «Λαϊκόν Σιγαρέττο».

31 Μαρτίου 1979

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 31 Μαρτίου 1979, στις 10:15 το πρωί, στο δημοτικό θέατρο της Πάτρας, μεγάλη σύσκεψη ενάντια στην ίδρυση εργοστασίου πετροχημικών στο Γαλατά Μεσολογγίου. Η εκδήλωση οργανώθηκε ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας και εκπροσώπων μαζικών φορέων της πόλης σε εφαρμογή απόφασης σύσκεψης των δημάρχων Πάτρας, Αγρινίου, Μεσολογγίου, Αιτωλικού και κοινοταρχών της περιοχής, η οποία είχε πραγματοποιηθεί στον Γαλατά Μεσολογγίου στις 19 Μάρτη του 1979.

Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Η Σύσκεψη των φορέων στην Πάτρα για τα «Πετροχημικά»

31 Μαρτίου 2019

Στις 31 Μαρτίου 2019 απεβίωσε στο Χαλάνδρι της Αθήνας ο Αγρινιώτης δημιουργός (μουσικοσυνθέτης, διευθυντής ορχηστρών και χορωδιών) Δημήτρης Παπαποστόλου,  μετά από μακριά και επώδυνη ασθένεια. Ετάφη δημοσία δαπάνη με απόφαση του Δήμου Αγρινίου στις 4 Απριλίου 2019 στο Αγρίνιο, στον οικογενειακό τάφο όπου είχε ταφεί και ο πατέρας του π. Αθανάσιος  Παπαποστόλου, συνοδευόμενος από μεγάλο πλήθος Αγρινιωτών.

Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Δημήτρης Παπαποστόλου | «Αφουγκράστηκα βαθειά τους ήχους»

 

Φωτογραφία:
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν