Απίστευτα κι όμως… Βαλτινά «Πόσου κάν’ η δ’λιας;» του Λ. Τηλιγάδα Ήταν την εποχή των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων, των περίφημων ΜΟΠ. Εκείνη την εποχή οι κτηνοτρόφοι της περιοχής έπρεπε «να κάνουν τα χαρτιά τους» για να πάρουν κάποιες επιδοτήσεις, οι οποίες θα δίνονταν για να αξιοποιηθούν με καλύτερους όρους οι δυνατότητες των κτηνοτροφικών τους εκμεταλλεύσεων. Το διαδίκτυο και Πιερρακάκης δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα και η έγκριση της επιδότησης απαιτούσε πολύ «χαρτούρα» και τρέξιμο. […]
Κατηγορία: Απίστευτο κι όμως…
Αγρινιώτικο: «Πάλι “πατούρα” είσι;»
Απίστευτα κι όμως… αγρινιώτικα «Πάλι “πατούρα” είσι;» του Λ. Τηλιγάδα Ο Γάκιας δούλευε χρόνια στις αποθήκες του Παπαστράτου. Και όχι μόνο αυτός αλλά και ο πατέρας του και η μάνα του και τα αδέρφια του. Όλη η οικογένεια εργάτες στου Παπαστράτου. «Μην ακούτι, π’ λένι ότ’ σόι πάει του βασίλειου»… τον θυμούνταν κάποιοι να λέει. «Κι η εργατιά σόι πάει… Σόι καταραμένο!!! Κι γράμματα να μάθ’ς κι επιστήμουνας να […]
Αγρινιώτικο: «Ιμείς οι Αγρινιώτες»
Απίστευτα κι όμως… αγρινιώτικα «Ιμείς οι Αγρινιώτες» του Λ. Τηλιγάδα Αύγουστος μήνας, ντάλα καλοκαίρι και οι «μεσημεριστές»[1] του Αγρινίου καθισμένοι στα τραπεζάκια που είχαν απλωμένα ο Ματραλής κι ο Ράπτης κάτω από τη σκιά της πολυκατοικίας του Βαζούκη μάζευαν «ζέστα», για να έχουν καβάτζα το χειμώνα, που θα ήταν αναγκασμένοι να μαζεύουν υγρασία. Μιλάμε για πολύ «ζέστα». Όχι ζέστη. «Ζέστα», γιατί, ως γνωστόν, το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα […]
Αγρινιώτικο: «Για τα μούτρα σ’…»
Απίστευτα κι όμως… αγρινώτικα «Για τα μούτρα σ’…» του Λ. Τηλιγάδα 17 Οκτωβρίου 1981. Αγρίνιο. Περιοχή Ντούτσαγα. Η γιαγιά καθόταν στο μπαλκόνι και χάζευε τα αυτοκίνητα που περνούσαν στη Χαριλάου Τρικούπη. Κάτω από το μπαλκόνι μία ομάδα πασοκτζήδων της γειτονιάς, όρθια και στο πόδι, κουβέντιαζε για πάνω από μια ώρα τα δεδομένα, τα γκάλοπ, τις δηλώσεις και όλα αυτά με τα οποία οι άνθρωποι «ζυμώνονταν» και «ζύμωναν» τα μυαλά […]
Αγρινιώτικο: «Μη μ’ πεις!!! Μόνο μη μ’ πεις…»
Απίστευτα κι όμως… αγρινιώτικα «Μη μ’ πεις!!! Μόνο μη μ’ πεις…» του Λ. Τηλιγάδα Εκείνο τον καιρό, που το κέντρο της πόλης ήταν στο κέντρο της πόλης και η Ηλία Ηλίου ήταν η μοναδική «παραλία» που διέθετε το Αγρίνιο αφού εκεί ήταν συγκεντρωμένα τα περισσότερα ουζερί, ο Μπάμπης, γνωστός και καταξιωμένος ατακαδόρος του Αγρινίου, έχει πάει με το μηχανάκι του να πάρει τον ακόμα πιο γνωστό και καταξιωμένο Κελεμπία, από […]
Αγρινιώτικο: «Μη φλιέστε, ντιπ»
Απίστευτα κι όμως… αγρινιώτικα «Μη φλιέστε, ντιπ» του Λ. Τηλιγάδα Μία φορά κι έναν καιρό, τότε που το Αγρίνιο είχε καταφέρει μετά από πολλούς αγώνες να έχει μια οικονομική σχολή, έφταναν στην πόλη φοιτητές από κάθε νόμο της χώρας. Την εποχή εκείνη το Αγρίνιο δεν είχε πολλές δημόσιες υπεραστικές συγκοινωνίες. Είχε το ΚΤΕΛ, τα πειρατικά ταξί που έκαναν το ταξίδι Αγρίνιο – Αθήνα (αχάραγα και νύχτα) για να αποφύγουν […]
Πολιτικό: Η αριστερά και η αμοιβάδα
Απίστευτα κι όμως… αριστερά Περικλής Κοροβέσης: «Η αριστερά πολλαπλασιάζεται, όπως η αμοιβάδα» του Λ. Τηλιγάδα Ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου και για την ηλικία που το διάβασα αλλά για την ιστορία που κουβαλούσε μέσα στις σελίδες του ήταν οι Ανθρωποφύλακες, του Περικλή Κοροβέση. Αν δεν κάνω λάθος ήταν εκεί γύρω στο 1985. Δέκα χρόνια αργότερα και αφού είχα διαβάσει ένα κείμενο της Αγγελικής […]
Αγρινιώτικο: «Τι σ’ χρουστάω, πιδάκι μ’»
Απίστευτα κι όμως… αγρινιώτικα «Τι σ’ χρουστάω, πιδάκι μου» του Λ. Τηλιγάδα Όσοι δεν το έχετε ζήσει, δεν μπορείτε να το καταλάβετε! Να έχεις φτάσει 40 χρονών, να ζεις στην Αθήνα και να κατεβαίνεις στο Αγρίνιο για Σαββατοκύριακο. Να συναντάς τους φίλους σου, να πηγαίνεις τις βόλτες σου, τα νυχτοπερπατήματά σου.. κι εκεί, κατά τις 4:00 το πρωί, να γυρίζεις στο σπίτι. Στο σπίτι όμως σε περιμένει μία έκπληξη: […]