Αλέιδα Γκεβάρα | Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σε αυτόν τον λήθαργο


.

Αλέιδα Γκεβάρα

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σε αυτόν τον λήθαργο»

«Αλληλεγγύη σημαίνει να μοιραστούμε αυτό που έχουμε
Όχι να μοιραστούμε αυτό που μας περισσεύει»

Η κόρη του Τσε Γκεβάρα βρέθηκε τον Δεκέμβρη του 2024 στην Αθήνα
στις εκδηλώσεις για την 55η επέτειο της δολοφονίας του Τσε Γκεβάρα,
Η Aleida Guevara-March, ήταν καλεσμένη του STUDIO art cinema
και έδωσε ιδιαίτερο τόνο με την παρουσία της σε σειρά εκδηλώσεων.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αποσπάσματα
από την απομαγνητοφωνημένη την ομιλία της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο,
όπως αυτά δημοσιεύτηκαν στο thepressproject.gr
σε επιμέλεια και παρουσίαση της Μαρίας Καλύβα
και προφορική διερμηνεία της Λουκίας Κωνσταντίνου


 

 

«Συνήθως όταν μιλάω για τον Τσε προσπαθώ να διαβάσω και να σας δώσω αυτά που έγραψε ο ίδιος, γιατί μου αρέσει να είναι πραγματικά τα δικά του λόγια αυτά που θα φτάσουν σε σας, αλλά δυστυχώς σήμερα δεν έχουμε συντροφιά μας την τεχνολογία οπότε λογικά θα συζητήσουμε λιγάκι. Πόσοι από εσάς, για παράδειγμα, γνωρίζετε πού γεννήθηκε ο Τσε; Γνωρίζετε κάποιοι από εσάς ποιο άθλημα του άρεσε να εξασκεί; Επομένως υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε εδώ.

»Πράγματι γεννήθηκε στην Αργεντινή, στην πόλη Ροσάριο, αλλά γεννήθηκε εκεί τυχαία. Διότι η γιαγιά μου ήταν μια γυναίκα, όχι από τις συνηθισμένες. Μιλάμε για το 1928, οι έγκυες γυναίκες δεν έβγαιναν από το σπίτι και πολύ λιγότερο όταν ήταν σε κοντινή ημερομηνία για να γεννήσουν.

»Οι παππούδες μου εκείνη την εποχή ζούσαν στα βόρεια της Αργεντινής, αλλά η γιαγιά μου αποφάσισε να συνοδεύσει τον παππού μου σε ένα ταξίδι με καράβι και όταν έφτασε στην πόλη Ροσάριο, άρχισαν οι πόνοι της γέννας. Εκεί είχαν έναν ξάδελφο που έμεναν στην πόλη και γι’ αυτό εμφανίζεται αυτή η διεύθυνση στο πιστοποιητικό γέννησής του. Έπρεπε να παραμείνει εκεί 45 μέρες το λιγότερο, αλλά στις 15 μέρες επέστρεψε στα βόρεια της Αργεντινής με το γιο και τον άντρα της. Δυστυχώς στον Ερνέστο παρουσιάζεται το άσθμα σχεδόν απ’ όταν γεννήθηκε. Γνωρίζετε ότι εκείνη την εποχή τα φάρμακα για τη συγκεκριμένη παθολογία ήταν πάρα πολύ λίγα, οπότε οι γονείς αρχίζουν να μετακομίζουν συχνά, ψάχνοντας ένα μέρος που το παιδί θα μπορεί να ανασαίνει καλύτερα και έτσι φτάνουν στην επαρχία της Κόρδοβα, στην πόλη Αλταγκράσια. Εκεί περνάει σχεδόν όλη την παιδική του ηλικία και μέρος της εφηβείας του, όμως ένα παιδί με αυτή την ασθένεια και για εκείνη την εποχή, δεν μπορούσε να παρακολουθεί τα μαθήματα. Οπότε αρχίζει να αναπτύσσει ο ίδιος μια δεξιότητα ανάγνωσης πολύ ανεβασμένη.

»Λέει ο παππούς μου, και το βάζω εντός εισαγωγικών γιατί γνωρίζετε όλοι ότι οι παππούδες πάντα υπερβάλλουν, ότι στα 11 του χρόνια ο πατέρας μου είχε σχεδόν διαβάσει μια βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 1.000 βιβλία. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι στα 17 του χρόνια αρχίζει να φτιάχνει ένα φιλοσοφικό λεξικό, διότι ήδη είχε διαβάσει τους μεγάλους κλασικούς της διεθνούς λογοτεχνίας. Ανάμεσα σε αυτούς πάρα πολλούς φιλόσοφους της αρχαίας Ελλάδας. Σε εκείνη την ηλικία είχε ήδη πια διαβάσει το ΚΕΦΑΛΑΙΟ του Κάρολου Μαρξ, αλλά ο ίδιος αναγνώρισε ότι δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά που θα τον συντροφεύει σε όλη τη ζωή του. Πρώτα η ειλικρίνεια και δεύτερον η επιμονή. Διότι τα τελευταία βιβλία του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ που διάβασε στην Κούβα τα έχουμε εμείς στην Κούβα και στο περιθώριο, στο πλάι του βιβλίου, έχει σημειώσεις που λέει: αυτό πώς θα μπορούσαμε να το κάνουμε στην Κούβα; Όχι μόνο λοιπόν το διάβασε, όχι μόνο κατάφερε να το καταλάβει, αλλά προσπάθησε να το φέρει και σε μια διαφορετική πραγματικότητα.

»Αυτός ο νεαρός ο οποίος μεγάλωσε στην Αργεντινή και επίσης έχει αρχίσει την ιατρική του πια καριέρα, έχει επίσης ένα περιπετειώδες πνεύμα. Φανταστείτε ότι μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδα, ξεκινάει ένα ταξίδι στο οποίο διασχίζει τις Άνδεις. Είμαι σίγουρη ότι ξέρετε κάτι από γεωγραφία, οι Άνδεις είναι τεράστια βουνά τα οποία υπάρχουν ουσιαστικά σε όλη τη Ν. Αμερική. Πρακτικά χωρίζουν την Αργεντινή από τη Χιλή και σχεδόν πάντα οι κορυφές αυτών των βουνών είναι καλυμμένες από χιόνια. Επομένως φανταστείτε δύο νέους οι οποίοι είχαν καβαλήσει μια μοτοσυκλέτα να διασχίζουν αυτά τα βουνά. Πάρα πολλές φορές από τη μια μεριά βρίσκονταν η μοτοσικλέτα και από την άλλη εκείνοι. Και όπως ήδη σας είπα σε εκείνη την ηλικία ο πατέρας μου αρχίζει να αναπτύσσει μια εξαιρετική ειλικρίνεια. Κρατάει κάποιες σημειώσεις για το ταξίδι που κάνουν στη Λ. Αμερική.

Γράφει ότι κάποια στιγμή εκείνος και ο Αλμπέρτο φτάνουν στην κατοικία ενός απογόνου Γερμανών και βεβαίως ο άνθρωπος αυτός, καθότι αλληλέγγυος, τους επιτρέπει να κοιμηθούν στο σπίτι. Όμως το βράδυ ο πατέρας μου άρχισε να υποφέρει από έναν πολύ δυνατό πόνο στην κοιλιά, αλλά δεν υπήρχε νερό στο μπάνιο και τι νομίζετε ότι  έκανε ο άνθρωπος; Άνοιξε το παράθυρο και εκεί έκανε την ανάγκη του. Όμως έχει την αδιαντροπιά να γράψει στις σημειώσεις του αυτό που έκανε. Και λέω, βεβαίως μπορεί να είναι ειλικρινής, αλλά όχι και τόσο. Επομένως επειδή δεν ήθελε να αφήσει κακή εντύπωση στον άνθρωπο που τους φιλοξενούσε, κάνει την ανάγκη του έξω από το παράθυρο, οπότε την άλλη μέρα σκύβει έξω από το παράθυρο για να δει πού άφησε αυτό το αναμνηστικό. Ήταν ακριβώς πάνω στο τραπέζι που οι Γερμανοί ξέραιναν τα σύκα. Έπρεπε να φύγει τρέχοντας από εκεί, ο Αλμπέρτο ήθελε να τον σκοτώσει τον πατέρα μου και ο πατέρας μου το διηγείται όλο αυτό ακριβώς όπως σας το διηγούμαι κι εγώ τώρα.

»Αυτό το ταξίδι στη Λ. Αμερική τον κάνει να ανακαλύψει έναν διαφορετικό κόσμο. Έρχεται από μια οικογένεια της μεσαίας τάξης, με λίγα χρήματα αλλά μεσαία τάξη. Οπότε όταν άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους αυτόχθονες, με τους αγρότες, τότε αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ο κόσμος αυτός έχει πάρα πολλές σοβαρές δυσκολίες. Όταν μπορέσετε προσπαθήστε να δείτε την ταινία ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑΣ, είναι βασισμένη σε αυτές τις σημειώσεις ταξιδιού. Φυσικά ευτυχώς δεν βγαίνουν όλα στην ταινία, αλλά πραγματικά εκφράζεται, το πώς αρχίζει να ωριμάζει αυτός ο νέος όταν έρχεται πια αντιμέτωπος με αυτή τη σκληρή πραγματικότητα. Το καλύτερο μήνυμα που μας αφήνει, είναι ότι ως νεαρός αρχίζει να ανακαλύπτει κάτι και βεβαίως δεν είναι σύμφωνος με αυτή την πραγματικότητα. Όμως μετά αφιερώνει όλη του τη ζωή για να μπορέσει να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα. Και βεβαίως εκεί υπάρχει αυτή η διαφορά μεταξύ του νεαρού Ερνέστο και άλλων παρόμοιων νεαρών στον κόσμο. Όταν είναι νέοι οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πολύ κοινωνική πίεση. Όμως όταν αρχίζουν πια να εξελίσσονται στην κοινωνία, έχουν ένα σπίτι, αρχίζουν να αποκτούν αυτοκίνητο, έχουν οικογένεια όπου πρέπει να αρχίσουν να εργάζονται. Και βεβαίως αρχίζει λίγο-λίγο να μειώνεται η επιθυμία να αλλάξεις την πραγματικότητα. Επομένως όταν μιλούσε με τους νέους στην Κούβα πάντα τους  συνιστούσε να συνεχίζουν να είναι νέοι. Να μην μετατρέπονται σε γέρους θεωρητικολόγους. Να διατηρούν την ενέργεια της νιότης τους,  να είναι δημιουργικοί πραγματικά, διότι κατά τη νεότητα οι νευρώνες είναι πάντα πιο ζωντανοί επομένως μπορούν να αναζητηθούν οι λύσεις σε παλιά προβλήματα της κοινωνίας. Αλλά για να το κάνεις αυτό χρειάζεται προετοιμασία. Πραγματικά χρειάζεται να μελετήσεις πολύ και αν είναι δυνατόν να διαβάσεις όσα περισσότερα μπορείς.

»[…] Αλληλεγγύη σημαίνει να μοιραστούμε αυτό που έχουμε. Όχι να μοιραστούμε αυτό που μας περισσεύει, είναι να μοιραστούμε αυτό που έχουμε. Γι’ αυτό και επίσης η κουβανική οικονομία βρίσκει δυσκολίες να προχωρήσει. Για παράδειγμα έχουμε μια ιατρική μπριγάδα πολύ σημαντική στο Κατάρ. Το κράτος του Κατάρ πληρώνει την Κούβα γι’ αυτή την υπηρεσία. Βεβαίως, αλλά έχουμε και μια ιατρική μπριγάδα στην Αϊτή, ποιος θα πληρώσει γι’ αυτή την μπριγάδα; Η Κούβα. Επομένως τι είναι αυτό που κάνουμε; Μέσω του οργανισμού ALBA, που είναι ο μπολαβαριανός οργανισμός για τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗ, που είναι η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα και άλλα νησιά της Καραϊβικής τα οποία επίσης παίρνουν μέρος, παλιότερα είχαμε και το Εκουαδόρ και τη Βολιβία, αυτή τη στιγμή περιμένουμε την ενσωμάτωσή τους ξανά, αυτός ο οργανισμός μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε την αλληλεγγύη για να βελτιώσουμε τη ζωή των λαών μας. Στη Βενεζουέλα για παράδειγμα έχουμε δέκα χιλιάδες γιατρούς οι οποίοι βοηθούν τη Βενεζουέλα στο ιατρικό της σύστημα. Και η Βενεζουέλα σε αντάλλαγμα μας επέτρεψε να αποκτήσουμε πετρέλαιο σε τιμές πολύ πιο προσβάσιμες και μάλιστα και με δόσεις. Επομένως εμείς λέμε ότι θα αναπτύξουμε τον επιστημονικό πόλο, οπότε θα μας βοηθήσουν οικονομικά η Βενεζουέλα η Νικαράγουα, όσοι μπορούν. Όμως εμείς μοιραζόμαστε αυτή την ανάπτυξη, τα επιτεύγματα αυτού του επιστημονικού πόλου με τις αδελφές χώρες. Και έτσι λίγο-λίγο διαχειριζόμαστε την ALBA. Προσπαθώντας να βελτιώσουμε τη ζωή των λαών μας.

Τι είναι σημαντικό ώστε ένας λαός να είναι πραγματικά ελεύθερος;
Τι; Ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός είναι το σημαντικό.

»[…] Κοιτάξτε, πρέπει να αντιδράσουμε. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σε αυτόν τον λήθαργο. Διότι ένας μεγάλος Βενεζολάνος δημοσιογράφος λέει, ότι αυτός είναι ο μοναδικός διαστημικός χώρος τον οποίο έχουμε, γι’ αυτό και πρέπει να τον προστατεύσουμε. Να λέμε όχι στον πόλεμο είναι σαν να λέμε ναι στη ζωή. Και βεβαίως χρειαζόμαστε να ζήσουμε. Τι θα συμβεί με τα τρόφιμα τα επόμενα χρόνια; Τι θα συμβεί τον επόμενο χειμώνα; Με τι θα προστατευτούμε; Με τι θα τραφείτε; Με τι θα προστατευτείτε; Πρέπει να σκεφτείτε το μέλλον.

»Όμως επίσης πρέπει να σκεφτούμε τι αφήνουμε στις νέες γενιές. Γι’ αυτό και πρέπει να εντάξουμε και τους νέους στα προοδευτικά κινήματα. Πρέπει να ακούσουμε τους νέους. Να τους έχουμε παρόντες. Όμως ταυτόχρονα πρέπει να γνωρίζουμε να τους καθοδηγούμε, για να μπορούν να πορευτούν. Πόσοι από όλους εμάς που βάφουμε πια τα άσπρα μαλλιά μας, δεν τους έχουμε ακούσει να λένε ότι αυτή η νεολαία δεν αξίζει; Πόσους έχουμε ακούσει να το λένε αυτό; Έχω ακούσει ένα σωρό κόσμο να το λέει αυτό. Το πρόβλημα όμως δεν είναι της νεολαίας, το πρόβλημα είναι δικό μας, που δεν έχουμε μάθει να καθοδηγούμε αυτήν τη νεολαία με το παράδειγμά μας.

»Και εδώ είναι που επιστρέφουμε στον Τσε Γκεβάρα. Τίποτα δεν ζήτησε να το κάνει κάποιος, που δεν ήταν ικανός πρώτα να το κάνει ο ίδιος. Και για να μορφώσεις τις νέες γενιές, χρειάζεται το παράδειγμα των άλλων γενιών. Χρειάζεται να ενωθούν δυνάμεις, απομονωμένοι δεν λύνουμε κανένα πρόβλημα. Η Κούβα αυτό δείχνει στον κόσμο, το αποδεικνύει. Είμαστε μια πολύ μικρή χώρα. Στα 90 μίλια μακριά από την πιο μεγάλη στρατιωτική και οικονομική δύναμη του κόσμου.

«Και είμαστε διατεθειμένοι και είμαστε ικανοί να πούμε ΟΧΙ στις ΗΠΑ μέχρις εσχάτων.
Δεν είμαστε καλύτεροι από κάθε άλλο λαό.
Το μοναδικό, που ναι αυτό το έχουμε, είναι η λαϊκή ενότητα.»

«Πρέπει να δουλέψουμε αυτά τα πράγματα. Πρώτα να φτάσουμε στο λαό. Ο κόσμος κουράστηκε πια να ακούει ανθρώπους να μιλούν και να μην μπορεί να δει για τι πράγμα μιλούν. Αυτή η πανδημία θα έπρεπε να μας έχει αφήσει πολύ δυνατά διδάγματα. Αυτά τα συστήματα  υγείας δεν δουλεύουν. Επομένως τι κάνουμε; Πρέπει να βρούμε λύσεις. Δεν υπάρχουν συνταγές. Ο κάθε λαός θα πρέπει να βρει τις δικές του λύσεις. Αλλά πρέπει να κινηθεί πια για να το κάνει αυτό. Από τον ουρανό δεν πέφτει τίποτα.»

«Εμείς είμαστε αυτοί που θα δημιουργήσουμε αυτό που θέλουμε για τις ζωές μας.»

«Επομένως πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι για να μπορέσουμε να βρούμε τη ενότητα με το λαό, και όταν έχουμε πια αυτή τη ενότητα, τότε έχουμε τις αναγκαίες δυνάμεις για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα.»

 

Διαβάστε περισσότερα στην πηγή ακολουθεί το link
Πηγή:thepressproject.gr
Αντλήθηκαν φωτογραφίες από τα site: tvxs.gr/ guevaristas.org/  |  popaganda.gr/

toperiodiko.gr/  |  rizospastis.gr/  |  efsyn.gr/  |  katiousa.gr/
——————————————————–