Ήταν Μπράντο και τον λέγαν Μάρλον

Έμεινε στην κινηματογραφική ιστορία
ως ένας εξαιρετικός ηθοποιός,
αλλά και ένας μεγάλος γόης του Χόλυγουντ

Ήταν Μπράντο και τον έλέγαν Μάρλον

Ήταν 1 Ιουλίου του 2004, όταν έφυγε από τη ζωή
ο θρυλικός ηθοποιός Μάρλον Μπράντο

 

Επιμέλεια: Λευτέρης Τηλιγάδας

 

Περίληψη ζωής

Γεννημένος στις 3 Απριλίου 1924 στην Ομάχα της Νεπμπράσκα, τα παιδικά του χρόνια σημαδεύτηκαν από τη αδιαφορία των γονιών του λόγω του αλκοολισμού. Ο Μπράντο είχε και άλλες δύο μεγαλύτερες αδελφές. Στην αυτοβιογραφία του αργότερα περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τα όσα βίωνε ως παιδί. «Όταν πέθανε ο πατέρας μου σκέφτηκα: Θεέ μου, φέρ’ τον πίσω ζωντανό για οκτώ δευτερόλεπτα, γιατί θέλω να τού σπάσω το σαγόνι».

Από την άλλη η μητέρα του Ντόντι Πενμπέικερ, που ήταν επίσης ηθοποιός σε τοπικούς θιάσους, «μονίμως ονειροβατούσε, όταν δεν ήταν πιωμένη». Έχοντας και ο ίδιος κολλήσει το μικρόβιο της υποκριτικής, ξεκίνησε μαθήματα αρχικά με την Στέλλα Άντλερ και αργότερα στο περίφημο «Actor’s Studio» του Λι Στράσμπεργκ, με καθηγητή τον σκηνοθέτη Ηλία Καζάν.

Ανάμεσα στις σημαντικότερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε ήταν οι «Λεωφορείο ο Πόθος», «Ο Ατίθασος», «Αποκάλυψη τώρα», «Ο Νονός», «Το λιμάνι της αγωνίας», «Sayonara», «Ιούλιος Καίσαρ», «Ο χορός των καταραμένων», « Η ανταρσία του Μπάουντι» και άλλες.

 

 

Ήταν Μπράντο
και τον λέγαν Μάρλον

Μεγάλωσε σε κινηματογραφική οικογένεια
Η μητέρα του Μάρλον Μπράντο, Ντόντι, ήταν ηθοποιός και θεατρικός παραγωγός και στάθηκε βράχος στην επιθυμία του γιου της να γίνει ηθοποιός, παρά το γεγονός, ότι δεν το ενέκρινε ο πατέρας του. Η μεγαλύτερη αδελφή του, Jocelyn, ήταν η πρώτη που έβαλε στόχο την ηθοποιία και εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ και σε αρκετές επιτυχημένες ταινίες.

Ήταν επιρρεπής στους μπελάδες
Όντας ατίθασος χαρακτήρας, ο Μάρλον Μπράντο είχε αποβληθεί από το λύκειο του Ιλινόις, επειδή οδηγούσε τη μοτοσικλέτα του μέσα στους διαδρόμους του σχολείου. Στη συνέχεια, όταν πήγε σε στρατιωτική ακαδημία, κατηγορήθηκε για απείθεια και στη συνέχεια αποβλήθηκε

Κοιμόταν στους καναπέδες των φίλων του
Στα 18 του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να κυνηγήσει το όνειρό του στην υποκριτική. Πήρε μαθήματα σε όλη την πόλη και κατά τους πρώτους μήνες του στο Μανχάταν, κοιμόταν στους καναπέδες των φίλων του, συμπεριλαμβανομένου και του Roy Somlyo, ο οποίος έγινε ένας επιτυχημένος παραγωγός.

Ήταν πρωτοπόρος στον τρόπο που έπαιζε
Ο Μάρλον Μπράντο σπούδασε κάτω από τις οδηγίες της θρυλικής Στέλλα Άντλερ και του Ηλία Καζάν και ήταν ένας από τους πρώτους ηθοποιούς που εφάρμοσαν την τεχνική της «μεθόδου» τους. «Υποδυόταν χωρίς πραγματικά να χρειαστεί να διδαχθεί» είχε πει για αυτόν η πρώτη του δασκάλα.

Έπαιξε σε ταινία με τον Τσάρλι Τσάπλιν
Η ταίνια ονομαζόταν ‘A Countess from Hong Kong’ σε σκηνοθεσία του ίδιου του Τσάπλιν, ενώ πρωταγωνιστούσε και η Σοφία Λόρεν.

Δεν θυμόταν τις ατάκες του
Ο Μπράντο κατά βάση προτιμούσε να στηρίζεται σε κάρτες cue που του υπενθύμιζαν τις ατάκες στα γυρίσματα, παρά να ξεχνά τις ατάκες του. Σε αυτό υπήρχαν ενστάσεις από τα μέλη του συνεργείου, ωστόσο ο ίδιος ισχυριζόταν ότι αυτή η συνήθεια ενίσχυε την ερμηνεία του προσθέτοντας μία ρεαλιστική αίσθηση αυθορμητισμού.

Πρωταγωνίστησε στο «Λεωφορείον ο Πόθος» και στο θέατρο και στο σινεμά
Το μεγάλο «μπαμ» έκανε με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμ. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που ενσάρκωνε τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι. Το 1947 έπαιξε τον αντίστοιχο ρόλο στο θέατρο, κάτι που θεωρήθηκε μία ριψοκίνδυνη επιλογή, καθώς ήταν πολύ νέος και δεν είχε την ανάλογη εμπειρία.

 

 

Οδηγούσε τη δική του μοτοσικλέτα στον «Ατίθασο»
Στην ταινία του 1953 ο Μπράντο οδηγούσε τη δική του Triumph Thunderbird 6T. Η ταινία δεν απέσπασε τις καλύτερες κριτικές για τις σκηνές βίας, όμως μετέτρεψε τον Μπράντο σε ένα ίνδαλμα της νεολαίας.

Δεν μπορούσε να τραγουδήσει
Ο πρώτος και ο τελευταίος του ρόλος σε μιούζικαλ ήταν το 1955 στο «Μάγκες και κούκλες». Παραδέχθηκε ανοιχτά ότι έδινε μάχη για να τραγουδήσει κατά τη διάρκεια της ταινίας. Μάλιστα, χαριτολογώντας είχε πει: «Δεν θα μπορούσα να χτυπήσω νότα ούτε με ρόπαλο του μπέιζμπολ».

Έκλεψαν το Όσκαρ του
Αφού κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του στο «Λιμάνι της Αγωνίας». Χρόνια αργότερα βρέθηκε σε οίκο δημοπρασιών του Λονδίνου και επεστράφη στον ηθοποιό.

Δημιούργησε τη δική του εταιρεία παραγωγής
Μετά την επιτυχία της ταινίας του 1957 «Sayonara», η οποία δέχθηκε επικρίσεις, καθώς αναφερόταν σε μεικτό γάμο, ο Μπράντο συνεργάστηκε με την Paramount, για την παραγωγή ταινιών με θετικές κοινωνικές αξίες. Η συνεργασία αυτή έφερε την δική του εταιρεία παραγωγής που έφερε το επώνυμο της μητέρας του Pennebaker.

 

 

Ο «Βίτο Κορλεόνε» τον απογειώνει ξανά
Πριν από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον εμβληματικό «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Μπράντο είχε δέκα χρόνια να δει επιτυχία στα box office. O «Νονός» έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών και ο Μπράντο ως «Βίτο Κορλεόνε» τον ανέβασε ξανά στο θρόνο της κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Αρνήθηκε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού για τον «Νονό»
Για το ρόλο του ως «Βίτο Κορλεόνε» ο Μάρλον Μπράντο κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, αλλά το αρνήθηκε, κι έτσι έγινε ο δεύτερος ηθοποιός στην ιστορία που μποϊκόταρε την τελετή. Μάλιστα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο που το Χόλιγουντ παρουσίαζε τους ιθαγενείς, έστειλε στη θέση του την ινδιάνα ακτιβίστρια, Sacheen.

Είχε για κατοικίδιο ένα ρακούν
Όπως έχει πει ο ίδιος: “Ήθελα να αποκτήσω έναν χιμπατζή, αλλά η μητέρα μου μου έδωσε τον Ράσελ, ένα νεαρό ρακούν… Η μητέρα μου είχε απίστευτη φαντασία και καταπληκτική αίσθηση του χιούμορ. Ο Ράσελ μπορούσε να μου καταστρέψει τον ύπνο, γι’ αυτό και δεν τον άφηνα στο κρεβάτι. Συνηθίζαμε να παίζουμε κυνηγητό στο διαμέρισμα, πράγμα που λάτρευε.”

 

 

 

Μιλούσε πέντε γλώσσες
Ενώ ήταν αρκετά καλός στην εκμάθηση ξένων γλωσσών (μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά και Ιαπωνικά), σιχαινόταν να αποστηθίζει τους ρόλους του. Μάλιστα, πολλές φορές οι συμπρωταγωνιστές του κρατούσαν κάρτες με τα λόγια που έπρεπε να πει.

Αγόρασε ατόλη στην Γαλλική Πολυνησία
Στα γυρίσματα της ταινίας «Η Ανταρσία του Μπάουντι», η οποία γυρίστηκε στην Ταϊτή, ο Μπράντο λάτρεψε την κουλτούρα της χώρας και αγόρασε μία ατόλη 12 νησιών. Αργότερα προσέλαβε και έναν βραβευμένο αρχιτέκτονα, προκειμένου να χτίσει το σπίτι του εκεί, προσέχοντας πάντα να μην βλάψει το φυσικό περιβάλλον τους.

Ήταν δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Ο Μάρλον Μπράντο ήταν ένθερμος υποστηρικτής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του και ιδιαίτερα για τους ιθαγενείς Αμερικανούς. Η δράση του αυτή του χάρισε μία θέση κοντά στην εξέδρα της εμβληματικής ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, «I Have a dream»

Έπαιζε εξαιρετικά τύμπανα
Αιώνιος λάτρης της Αφρο-κουβανέζικης μουσικής, ο Μπράντο είχε εφεύρει ένα νέο τρόπο για να ακούγονται τα αγαπημένα του τύμπανα conga.

Ήταν στενός φίλος του Μάικλ Τζάκσον
Με τον βασιλιά της ποπ, ο Μάρλον Μπράντο διατηρούσε μία στενή φιλία, η οποία ενισχύθηκε λίγο πριν από το θάνατό του. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μπράντο έμενε αρκετές εβδομάδες στην Neverland. Ο γιος του Μάικο, εργαζόταν επί σειρά ετών στη φρουρά της έπαυλης του Τζάκσον, ακόμη και μετά το θάνατο του πατέρα του.

Ένας από τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του αιώνα
Το 1999 το περιοδικό TIME τον συμπεριέλαβε στους έξι ηθοποιούς που βρέθηκαν ανάμεσα στους 100 σημαντικότερους ανθρώπους του αιώνα. Επίσης, «χρίστηκε» ηθοποιός του αιώνα, έναν τίτλο που δεν έχει χάσει ακόμη και σήμερα.