Το Αγρίνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’50

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 το Αγρίνιο
είχε 20.048 κατοίκους, 6 πλατείες και 6 ενορίες

του Νίκου Αντωνίου
Πηγή: αρχείον Αγρινίου - Τεύχος 24

Ο Δήμος Αγρινίου, αποτελούνταν από: το Αγρίνιο με 20.048 κατοίκους, τα Διαμαντέικα με 247 κατοίκους, την Καμαρούλα με 681 κατοίκους, τον Μπίτσοβο με 81 κατοίκους, το Μπούζι με 91 κατοίκους, το Πυργί με 438 κατοίκους και τον Σχίνο με 125 κατοίκους. Σύνολο: 21.706.

Είχε έξι πλατείες, (Μπέλλου, Παναγοπούλου, Χατζοπούλου, Στράτου, Καραπανέικων, και Παναγιώτου) και έξι ενορίες (Παναγίας, Αγ. Χριστοφόρου, Αγ. Τριάδας, Αγ. Γεωργίου, Αγ. Δημητρίου και Αγ. Κωνσταντίνου).

Εδώ εδρεύουν: Πρωτοδικείο, Εισαγγελία, Διοίκηση και Υποδιοίκηση Χωροφυλακής, Τμήμα Ασφαλείας, Αστυνομικός Σταθμός, Στρατιωτική Διοίκηση, Τάγμα Εθνικής Ασφαλείας, Αστυνομικό Τμήμα, Κακουργιοδικείο,  Ειρηνοδικείο, Πταισματοδικείο, Ιεροκήρυκας, Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων, Δημόσιο Ταμείο, Οικονομική Εφορία, Εφορία Καπνού, Κέντρο Κοινωνικής Προνοίας, Επανορθωτικές Φυλακές, Γεωργική Υπηρεσία, Μηχανική καλλιέργεια, Γραφεία Οικισμού, Πυροσβεστική Υπηρεσία, Μηχανικός Δημοσίων Έργων, Αγρονόμος, Επόπτης Εργασίας, Δασαρχείο, Γραφείο προστασίας καπνού, και Σχολίατρος.

Σχολεία έχει: Γυμνάσιο Αρρένων, Γυμνάσιο Θηλέων, Εμπορική Σχολή και οκτώ Δημοτικά Σχολεία με 41 Δασκάλους και 2.728 μαθητές.

Μεταξύ των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων του είναι: Το Δημοτικό Νοσοκομείο, το παράρτημα του Πατριωτικού Ιδρύματος Προστασίας του Παιδιού, το Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι», το Γηροκομείο «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», το Ορφανοτροφείο  « Ο Ιωσήφ», ο παιδικός σταθμός και η παιδόπολη του Σωτήρος. Επίσης έχει μία εβδομαδιαία εφημερίδα, τη « Νέα Εποχή» του Βλασσόπουλου, δυο Δημοσιογράφους, Θ. Λιαπίκο και Γρ. Σταυρόπουλο, τέσσερα υποκαταστήματα τραπεζών (Ελλάδος, Εμπορικής, Αγροτικής, και Εθνικής Τραπέζης Αθηνών), αυτόματα τηλέφωνα, τηλεγραφείο,ταχυδρομείο, 40 γιατρούς, 30 δικηγόρους, 5 βιβλιοπωλεία, (Τσακανίκα & Πολύζου, Οδ. Μπλίκα, Αθανασόπουλου, Αθανασίου & Μαργαρίτη, Χατζόπουλου), 2 χειμερινούς Κινηματογράφους (Τιτάνια & Παλλάς), 2 θερινούς ( Ελληνίς & Διονύσια),  παγοποιεία, 7 αλευρόμυλους, εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού  για όλο το ημερονύκτιο, 12 σιδηρουργεία, 2 ταπητουργεία, 8 βαρελοποιεία, 11 επιπλοποιεία, 200 μπακάλικα, 400 διάφορα άλλα καταστήματα, Λαϊκή Αγορά κάθε Σάββατο,  πολλούς συλλόγους (ιατρικό, δικηγορικό, διδασκαλικό, μουσικό, αναπήρων, πολυτέκνων, δύο αθλητικούς, Γεωργική Ένωση, Εμπορικό Επιμελητήριο, εργατικό κέντρο, κ.λπ.), ωραίο Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη και συμπληρωμένη Φιλαρμονική.

Η συγκοινωνία του (Αεροπορική, με Λεωφορεία, και με τραίνο Σ.Β.Δ.Ε. ) μπορεί να χαρακτηριστεί εξαιρετική.

Διαθέτει επίσης, 5 μεγάλες καπναποθήκες: α) αδελφών Παπαπέτρου, μήκους 67 μέτρων και πλάτους 37 με πέντε πατώματα, β) αδελφών Παπαστράτου, μήκους 45 μέτρων και πλάτους 39 με τέσσερα πατώματα, γ) αδελφών Παναγοπούλου, μήκους 44 μέτρων και πλάτους 22 δ) αδελφών Κόκκαλη με πέντε πατώματα και ε) των αδελφών Φαρμάκη με τέσσερα πατώματα.

Ξεχωριστό κομμάτι στο βιβλίο κατέχει η αναφορά του συγγραφέα και στον Παναιτωλικό μας, αναφέροντας ότι σε όλη την Ελλάδα, είναι γνωστή η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναιτωλικού, που την ανύψωσε στη σημερινή αίγλη το Διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο το διάσημο χειρουργό Γεώργιο Μπούκαρη και μέλη τους: Ε. Σταθόπουλο, Α. Τσιχριτζή, Σ. Μπαρλά, Ν. Μανθόπουλο, Θ. Χατζόπουλο, Π. Σταυρόπουλο, Χ. Κασσάρα και Θ. Γούναρη.

Το γήπεδο του συλλόγου, θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ελληνικής Επαρχίας. Ο Παναιτωλικός συντηρεί και τις Νυχτερινές Σχολές Αγρινίου για τα άπορα εργαζόμενα αγόρια, δίνοντάς τους τα απαραίτητα εφόδια για τη ζωή. Για αυτό δικαιολογημένη είναι η αγάπη που τρέφουν οι Αγρινιώτες για τον Παναιτωλικό.

 

Φωτογραφία: Η πλατεία Μπέλου
(νυν Δημοκρατίας) τη δεκαετία του ’50
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Μαρτυρίες