Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα μικρό κομμάτι
από τα βαρίδια που κατακλύζουν την ελληνική κοινωνία
και εμποδίζουν το μεγάλο μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης.
Τα βαρίδια αυτά είναι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και τη φύλαξη,
αριθμούν στο νοσοκομείο Αγρινίου 54 ανθρώπους
με οικογένειες πίσω τους και στην επικράτεια πάνω από 6000 εργαζόμενους.
του Στέλιου Μερμίγκη
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι προσφέρουν εδώ και 5 χρόνια ανελλιπώς όλες τις απολύτως απαραίτητες και αναγκαίες υπηρεσίες για τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας και η κυβέρνηση θέλει να τους πετάξει σαν τη τρίχα από το ζυμάρι προκειμένου να φέρει ξανά τους φίλους της εργολάβους και φυσικά τον εργασιακό μεσαίωνα στους δουλοπάροικους που θα δουλεύουν για αυτούς.
Φαίνεται ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν επηρεάζεται για τα χατίρια των εργολάβων. Αντίθετα τα αιτήματα για παράδειγμα των αγροτών ή άλλων κοινωνικών ομάδων την επηρεάζουν βαθιά. Για να γίνει κατανοητό το πως αντιλαμβάνονται το δημόσιο συμφέρον και τη χρηστή διοίκηση οι κυβερνώντες ας γίνει γνωστό ότι το οικονομικό κόστος ενός εργολάβου ξεπερνά κατά πολύ το κόστος των εργαζόμενων με τις ατομικές τους συμβάσεις.
Μόνο σ’ ένα επαρχιακό νοσοκομείο σαν αυτό του Αγρινίου η οικονομική αυτή διαφορά ξεπερνά τις 300 χιλιάδες ευρώ. Ας έρθουν λοιπόν μετά να μας μιλήσουν όλοι αυτοί οι υμνητές της ελεύθερης οικονομίας για κόστος όφελος, όλοι αυτοί που μας μετράνε με μεζούρες κάθε μέρα τις ζωές μας.
Τα ενυπόγραφα κείμενα που δημοσιεύουμε εκφράζουν τον συντάκτη τους,
χωρίς να συμπίπτουν εξ ολοκλήρου και κατ’ ανάγκη με την άποψη μας
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click στο Posted in Επωνύμως
