Έρχεται η Σφαγή των Αμνών, λίγο πριν την «σφαγή» των Ανθών
- της Ελένης Καρασαββίδου
Πάντα η Μεγάλη Εβδομάδα καταλήγει στην πλήρη ανατροπή της έννοιας της… Ό,τι κι αν πιστεύετε ή δεν πιστεύετε, θα το χετε παρατηρήσει: Μύστες και Πνευματικοί Δάσκαλοι, «Φωτισμένα» όντα, «άγιοι», Φιλόσοφοι, όπως θέλετε πέστε τους, συμβούλευαν την νηστεία, δλδ την αποχή από το κρέας, για πνευματικούς και ηθικούς λόγους ώστε να γίνεις άξιος κι άξια να ξεπεράσεις την επίπλαστη ευμάρεια, την βόλεψη που σε βάθος χρόνου ξεβολεύει. δλδ να βιώσεις την Αγάπη. Αυτό κρύβεται πίσω από την πρόταση για «νηστεία» των ημερών.
Κι όμως η Αγάπη, έθιμο κι όχι βίωμα, τελειώνει πάντα με την Σφαγή της αθωότητας, πριν ξαμοληθούμε ξανά στο καθημερινό -και μεταξύ μας – σφαγείο… Έρχεται λοιπόν η Σφαγή των Αμνών, λίγο πριν την σφαγή των Ανθών που κρατούν μια ώρα πριν μαραθούν την Πρωτομαγιά, για να δικαιολογήσει και να νομιμοποιήσει «προβολικά» έπειτα τα πάντα στο όνομά της απόλαυσης, της οικονομικής, της κοινωνικής της έμφυλης…
«Εμπνευστήκαμε τους τρόπους εκμετάλλευσης μεταξύ μας από τους τρόπους εκμετάλλευσης που είχαμε επιβάλλει στην φύση» έγραψε ο Ένγκελς… Δεν ξέρω πόσοι και πόσες έχετε επισκεφθεί «αληθινό» σφαγείο, αλλά τα μωρά αρνάκια και κατσικάκια, ρουφάνε το δάκτυλο σου, νομίζοντας πως θα θηλάσουν μέχρι την τελευταία στιγμή. Κι εδώ η βόλεψη, προορισμένη όχι να θρέψει που θα ’ταν σεβαστό μα να μην κουράσει καν τον ουρανίσκο του δυνάστη της γης, αποδεικνύεται πιο κυνική από ποτέ, όπως η Φριχτή Φράση «Γάλακτος» αποκαλύπτει.
Στον πλανήτη του Κάιν οι λίγοι απόγονοι του Άβελ προσπαθούν ν αντισταθούν γραφικοποιούμενοι.ες ως υπερβολικοί. Το μακρύ αίμα του Τυφλού Μάντη Τειρεσία που όμως «έβλεπε», που πάντα θα συμβολίζει τους τρόπους με τους οποίους το συλλογικό ασυνείδητο προσπαθεί ν αποκτήσει όραση, να βγει απ το σκοτάδι στο Φως. Κι όμως. «Είσαι ο τρόπος που τρως». Και το ίδιο είναι και οι άλλοι απέναντι σου. Τυφλοί σφαγείς σε ένα απέραντο σφαγείο. #ελληνικόσαςΠάσχα#
