Πλατυγιάλι: «Άνθρακες ο θησαυρός»

Πλατυγιάλι:
Άνθρακες ο θησαυρός – Τυχοδιωκτισμός,
τραπεζικά χαρτοφυλάκια και όπλα

Έρευνα – Κείμενο: Λευτέρης Τηλιγάδας

Κάπως έτσι (δείτε ΕΔΩ) οι κατασκευαστές του λιμανιού έγιναν διαχειριστές, οι οποίοι καμία διάθεση δεν είχαν να προσελκύσουν, να οργανώσουν και να αναπτύξουν κερδοφόρα επενδυτικά σχέδια στην περιοχή του λιμανιού. Το μόνο που έψαχναν ήταν να βρουν έναν, και μόνο έναν, μεγάλο επενδυτή, στον οποίο, αφού του πουλήσουν ολόκληρο το «πακέτο», να εισπράξουν την υπεραξία του έργου και να φύγουν, αδιαφορώντας για τις δεσμεύσεις τους με βάση την προγραμματική σύμβαση που είχαν υπογράψει με το ελληνικό δημόσιο.

 

Οι Άνθρακες

 

«Όποιος ψάχνει, βρίσκει», λέει ο λαός μας. Έτσι το 2007 οι κατασκευαστές και διαχειριστές του λιμανιού, προχώρησαν σε συμφωνία με την ενεργειακή εταιρία ιταλικών συμφερόντων EDISON προκειμένου η εν λόγω εταιρία να κατασκευάσει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στο Πλατυγιάλι έχοντας σαν πρώτη ύλη προς τούτο τον ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ με ετήσια παραγωγή τα 750ΜW. Το παράξενο βέβαια είναι ότι οι ιδιοκτήτες της ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ ενώ γνώριζαν ότι με βάση τον ν. 2545/97 η EDISON δεν μπορούσε νε εγκατασταθεί στο Πλατυγιάλι, ζητούσαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες με συγκεκριμένα αιτήματα την αλλαγή του.

 

Στο δρόμο για το λιμάνι.

 

Τελικά, η εν λόγω επένδυση ακυρώθηκε, αφού για άλλη μια φορά οι κάτοικοι της περιοχής και οι φορείς ολόκληρου του Νομού αντέδρασαν, όπως αντέδρασε κι όλη η Ελλάδα στο ενδεχόμενο συμμετοχής του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.

 

Astakos Terminal:
ο απεργοσπάστης του Ιουνίου

 

Το 2008, ένα χρόνο μετά, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) συνεχίζονται για τρεις ολόκληρους μήνες με κύριο αίτημα να μην αλλάξει ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του λιμανιού και η αργή εξυπηρέτηση (φόρτωση – εκφόρτωση των κοντέινερ) ανάγκασε πολλές επιχειρήσεις να στραφούν στο Πλατυγιάλι Αστακού για τις εισαγωγές ή τις εξαγωγές τους.

Η τυχοδιωκτική πολιτική της Αstakos terminal γίνεται ακόμα πιο ορατή.

Η συντάκτρια του «Βήματος» Μάχη Τράτσα αναφέρει σε άρθρο της (25.11.2008) με τίτλο, «Ο Πειραιάς “μετακόμισε” στον Αστακό»: «Η Ομοσπονδία Εκτελωνιστών Ελλάδας ζητεί να διατηρηθεί το καθεστώς στον ΟΛΠ όπως ισχύει σήμερα και σημειώνει ότι τα σοβαρά προβλήματα στο λιμάνι του Αστακού – έλλειψη κατάλληλης υποδομής και τεχνικού εξοπλισμού – δεν προσφέρουν τη δυνατότητα για σωστούς ελέγχους στα φορτία υψηλής επικινδυνότητας. Το σύστημα Risk Analysis που πρέπει να εφαρμόζεται στα τελωνεία της χώρας ώστε να μην “περνούν” παρανόμως επικίνδυνα ή ακατάλληλα προϊόντα από τις αρχές του χρόνου, σύμφωνα με τους εκτελωνιστές, δεν εκτελείται όπως θα έπρεπε στο ιδιωτικό λιμάνι της Αιτωλοακαρνανίας. Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκτελωνιστών της Ελλάδας (ΟΕΤΕ) κ. Γ. Ζωγράφος.“Ο έλεγχος δεν μπορεί να είναι εξονυχιστικός, όπως στον ΟΛΠ. Ανοίγουν τα κοντέινερ και ρίχνουν μια ματιά. Αυτό είναι όλο. Ελεγχος ουσιαστικός και σε βάθος δεν μπορεί να γίνει διότι δεν υπάρχει η τεχνική υποδομή”».

 

Η προβλήτα του Πλατυγιαλιού γεμάτη κοντέινερ

 

Και συνεχίζει «Στον Αστακό η κατάσταση είναι ασφυκτική. Το λιμάνι που λειτουργεί εκεί δεν διαθέτει εξειδικευμένο προσωπικό, με συνέπεια να καθυστερούν οι διαδικασίες εκτελωνισμού. Όπως επισημαίνει ο κ. Ζωγράφος, παλαιότερα στο ιδιωτικό λιμάνι της Αιτωλοακαρνανίας δεν εκτελωνίζονταν παρά λίγες δεκάδες εμπορεύματα τον χρόνο. Τον τελευταίο καιρό “βγαίνουν” 200-300 την ημέρα. Το λιμάνι διέθετε τέσσερις-πέντε τελωνειακούς υπαλλήλους. Το προσωπικό αυτό ενισχύθηκε με άλλους τόσους, αποσπασμένους κυρίως από τον Πειραιά. Αλλά και πάλι δεν επαρκούν. Η εταιρεία που διαχειρίζεται τον Αστακό δεν διαθέτει δυνατότητες αντίστοιχες των υποχρεώσεων που ανέλαβε ούτε τον εξοπλισμό» σημειώνει ο ίδιος. Και περιγράφει την οδύσσεια για να βρεθεί ένα φορτίο: “Τα κοντέινερ ξεφορτώνονται όπου λάχει – δεν υπάρχει γραμμογράφηση και ηλεκτρονική καταγραφή εναπόθεσης – με αποτέλεσμα όταν πρέπει να αναζητήσουμε κάποιο να απαιτείται τουλάχιστον μία ημέρα μόνο για να το εντοπίσουμε ανάμεσα σε 500-1.000 όμοια εμπορευματοκιβώτια. Αν χρειαστεί φυσικός, χημικός ή άλλος έλεγχος όταν δεν πρόκειται για κοινοτικό εμπόρευμα, απαιτούνται άλλες τρεις ημέρες”».

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το Πλατυγιάλι της Astakos Terminal, αυτή η «κότα με τα χρυσά αυγά των κατασκευαστικών», όπως το είχε αποκαλέσει κάποτε ο Δημήτρης Στρατούλης, πραγματοποιεί την πιο μεγάλη «αρπαχτή» της λειτουργίας του.

 

Πλατυγιάλι:
Το λιμάνι των Τραπεζών

 

Την ίδια χρονιά (2008) η Alpha και Πειραιώς ιδρύουν την «APE Επενδυτικής Περιουσίας AE» και αγοράζουν το 90% της Αστακός Terminal και το 50% της Άκαρπορτ από την ΑΕΓΕΚ (μητρική εταιρεία), έναντι 125 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο της διάσωσης του κατασκευαστικού ομίλου. Με τα χρήματα αυτά η ΑΕΓΕΚ (κατασκευάστρια εταιρεία του λιμανιού) αποπληρώνει ισόποσο δάνειο που είχε πάρει από τις δύο τράπεζες για την κατασκευή του.

 

Και μεταφορά όπλων
από τον Αστακό στο Ισραήλ

 

Στις 12 Ιανουαρίου της επόμενης χρονιάς (2009) η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δημοσιεύει την είδηση ότι «το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έχει προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για τη μίσθωση εμπορικών πλοίων, τα οποία θα μεταφέρουν 325 κοντέινερ από τον Αστακό στο ισραηλινό λιμάνι Ασντόντ, με δύο δρομολόγια». Σύμφωνα με την προκήρυξη πρόκειται για «επικίνδυνα υλικά», με το πρακτορείο Ρόϊτερς να επισημαίνει ότι ο όρος αναφέρεται σε «εκρηκτικές ύλες και πυροκροτητές».

Η είδηση αυτή σε συνδυασμό με μία είδηση που δημοσιεύτηκε στο τοπικό bloc astakos.wordpress.com στις 7 Ιανουαρίουότι «ένα αμερικάνικο καράβι έχει προσαράξει εδώ και μέρες στην είσοδο του Πλατυγιαλιού» κινητοποιεί την τοπική κοινωνία, η οποία διοργανώνει συγκέντρωση / διαδήλωση την  Πέμπτη 15 Ιανουαρίου στο Λιμάνι του Αστακού για να μην φορτωθούν αμερικάνικα όπλα για τους Ισραηλινούς. Στη συγκέντρωση συμμετέχουν και μέλη κινημάτων που φτάνουν στον Αστακό με λεωφορεία από την Αθήνα, την Πάτρα, τα Γιάννενα και την Θεσσαλονίκη, ενώ δυναμική συγκέντρωση πραγματοποιεί στις 18 Ιανουαρίου 2009 και η ΚΝΕ.

 

Ηλίας Γεωργαλής, εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών Ξηρομέρου

 

Το πανό της ΚΟΕ

 

Η σημαία της Παλιστίνης στην προβλήτα του Πλατυγιαλιού

 

Πηγή: Ριζοσπάστης, Τρίτη 20 Γενάρη 2009

 

Πηγή: Ριζοσπάστης, Τρίτη 20 Γενάρη 2009

 

Στις 13/1/2009, σύμφωνα με δημοσίευμα του in.gr, «μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, περιορίστηκε επί της ουσίας να πει ότι η μεταφορά πυρομαχικών από τον Αστακό στο Ισραήλ για τον ανεφοδιασμό του ισραηλινού στρατού “δεν θα γίνει”, ενώ απέφυγε να διαψεύσει την ύπαρξη του σχεδιασμού».

Στη συνέχεια το in.gr αναφέρει ότι, «οι δηλώσεις της κ. Μπακογιάννη δεν καθησύχασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, να δηλώνει πως “οι εξηγήσεις της κ. Μπακογιάννη δεν κρίνονται ικανοποιητικές”. Η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, δήλωσε ότι, “δεν δείχνουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση” που προσπαθεί να διαψεύσει, όπως είπε, αυτά που παραδέχθηκε το Αμερικανικό Ναυτικό για τη μεταφορά, ενώ ο υπεύθυνος του ΣΥΝ για την εξωτερική πολιτική, Γιάννης Μπαλάφας, τόνισε ότι, η δήλωση της κ. Μπακογιάννη “δεν μας καθησυχάζει”»

 

Φωτογραφία ανάρτησης: Με το αγροτικό του Δήμου Ξηρομέρου

AgrinioStories