Η “Μεγάλη Απώλεια” θα είναι η απομάκρυνση
από την Πολιτική, όπως την γνωρίζαμε σαν Ευρώπη
- του Θεόδωρου Καμπέρου
Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε πραγματικά τη βαρύτητα της πρόσφατης Συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και των δύο Σκανδιναβικών χωρών στην προοπτική της ένταξής τους στο ΝΑΤΟ, πρέπει να επικεντρώσουμε στο τι ακριβώς χαρακτηρίζει τις χώρες αυτές στην πολιτική πραγματικότητα όπως την αντιλαμβανόμαστε σαν Ευρωπαίοι.
Από την μια έχουμε την Τουρκία η οποία παραμένει σταθερά σε μακροχρόνιο καθεστώς αναμονής στην ευρωπαϊκή της ένταξη, με βασικά επιχειρήματα από την Ένωση για τις επιφυλάξεις στην ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, θέματα που σχετίζονται με την λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα. Με βάση τα πορίσματα από τα διεθνή παρατηρητήρια της αποδίδουν ένα έλλειμμα στις αρχές των θεμελιωδών ελευθεριών, του κράτους δικαίου και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Περιορισμένες ανοχές σε θέματα θρησκευτικά , καθώς και στον σεβασμό και την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Περίπου 14 εκατομμύρια Κούρδων που ζουν σε συμπαγείς ομάδες διεκδικούν δικαιώματα γλώσσας και κάθε λογής έκφραση.
Επιπλέον στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν καταγγελίες για φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων, εκτεταμένη διαφθορά, που αφορά και τον στενό πυρήνα της ευρύτερης οικογένειας του Ερντογκάν και ταυτόχρονα συστηματικό περιορισμό της ελευθερίας του τύπου. Πληθώρα δημοσιογράφων παραπέμπονται σε δίκες για εκφοβισμό η και φυλακίζονται με ανυπόστατες κατηγορίες ενώ κλίνουν εφημερίδες που ασκούν κριτική στο καθεστώς.
Βασική καραμέλα προκειμένου να δικαιολογηθούν όλες αυτές οι διώξεις είναι η “ Πάταξη της Τρομοκρατίας “. Κοινώς βαπτίζουμε τρομοκράτη όποιον μας αντιπαρατίθεται, όποιον ασκεί έντονη κριτική, όποιον καταγγέλλει και διαφωνεί . Στην παραπάνω εικόνα έρχονται να προστεθούν και θέματα κοινωνικής κουλτούρας που αφορούν τα δικαιώματα ειδικών κοινωνικών ομάδων αλλά και την θέση της γυναίκας μέσα από το πρίσμα του Ισλαμικού νόμου.
Από την άλλη έχουμε τις Σκανδιναβικές χώρες. Στο μυαλό όλων μας είναι συνυφασμένες με την Σοσιαλδημοκρατία , τον λεγόμενο ”τρίτο δρόμο” την δεκαετία του 80. Είναι οι χώρες που έχουν πρωτοστατήσει στις πάσης φύσεως ελευθερίες, στις κοινωνικές παροχές , στα εργασιακά δικαιώματα, στην καθιέρωση της Δημόσιας υγείας. Στην ελευθερία της έκφρασης , στην υποστήριξη της έρευνας, της καινοτομίας ,της επιστήμης.
Υπήρξαν πάντα κοιτίδες υποστήριξης των νέων ιδεών προσφέροντας άσυλο και ένα ασφαλές περιβάλλον σε ανθρώπους πρωτοπόρους ή και πολιτικά διωκόμενους. Ας θυμηθούμε ότι και ο δικός μας μετέπειτα πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου εκεί είχε βρει καταφύγιο στα χρόνια της δικτατορίας .
Η δυναμική τους εστίαζε στο να κεφαλαιοποιούν και να αξιοποιούν προς όφελος της Ευρωπαϊκής Αντίληψης όλο αυτό τον πρωτοποριακό πολιτικό διάλογο, που αναπτύσσονταν από την συνύπαρξη ανθρώπων, με διαφορετική κουλτούρα και πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο, συνεισφέροντας καθοριστικά στην δημιουργία καινοτόμου Ευρωπαϊκού “Think Tank”.
Ακόμα και σήμερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το πολιτικό τους διακύβευμα, αυτό της Σοσιαλοδημοκρατίας, αποτελεί ένα ρεαλιστικό παράθυρο αισιοδοξίας . Μοιάζει να εμπνέει τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα σε πλήθος χωρών της Ευρώπης. Προτάσσεται σαν ένα εφικτό και εξελιγμένο πολιτικό σύστημα, κύριος αντίπαλος και τροχοπέδη του Νεοφιλελευθερισμού που έχει συμβάλει στην εκτίναξη των ανισοτήτων.
Όλα τα παραπάνω ήταν απαραίτητα για να αντιληφθούμε τι συμβολίζουν, για τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη οι χώρες που πρωτοστάτησαν σε αυτό το μπρά ντέ φέρ, ανάμεσα στην Τουρκία και την Δύση για την διεύρυνση του ΝΑΤΟ .
Και πάμε στην συμφωνία τώρα. !!!
Τα συμφωνηθέντα δεν ήταν ένα απλό “Ανατολίτικο Παζάρι” , κάποιες ανούσιες παραχωρήσεις.
Η λειτουργία , οι θεσμοί, η αξιολόγηση του τι ακριβώς ορίζεται σαν τρομοκρατία, έχει να κάνει με τον βαθύ πυρήνα της Δημοκρατικής λειτουργίας . Με το ίδιο το κύτταρο της Δημοκρατίας , όπως αυτό ορίζεται από τις αρχές , τις αξίες , την ιστορία σου, το μέλλον που θέλεις να κληροδοτήσεις στα παιδιά σου, σαν χώρα και σαν κράτος. Και αυτό το κύτταρο δεν ετεροκαθορίζεται, το σχηματοποιεί και το περιφρουρεί η δική σου κοινωνία , αυτή στην οποία και απευθύνεται και στην οποία λογοδοτεί.
Το να έρχεται μια ξένη χώρα. Η Τουρκία και μάλιστα με τα αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε και τα οποία δεν είναι εικασίες, αλλά η επίσημη Ευρωπαϊκή θέση και να σου επιβάλει να αποδεχθείς στην ουσία τις δικές της πρακτικές , αυτό δεν είναι συμβιβασμός , είναι ήττα , υποχώρηση , εξευτελισμός. Είναι πραγματική ταπείνωση του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και της Δυτικής Σκέψης.
Απλά δεν υπάρχει μέση λύση , σε τέτοια διλήμματα . Αν κάποιοι είναι τρομοκράτες και εσύ τόσο καιρό δεν τους θεωρείς τέτοιους με βάση τα στοιχεία που είχες στην διάθεση σου και τα κριτήρια που αξιολογούσες και δεν σου προσκομίζουν νέα στοιχεία, τότε η αλλαγή της θέσης σου είναι σαφέστατα μειωτική και προσβλητική για σένα . Είναι έκπτωση στις αρχές σου.
Και παραπέρα αυτή η άρση του εμπάργκο όπλων από την Σουηδία στην Τουρκία που συμφωνήθηκε τι είναι ;;;
Όταν η Σουηδία αποφάσισε την μη πώληση όπλων, σαν μέτρο ενάντια της εισβολής της Τουρκίας στην Συρία , στην οποία έχει “κατσικωθεί” και δεν υποχωρεί ούτε μέτρο , ώστε να της δώσει ένα επιχείρημα καλής πρόθεσης, πότε είχε δίκιο;;;
Τότε που εν ονόματι του διεθνούς δικαίου και του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας , μιας Χώρας, της Συρίας εν προκειμένω, αποφάσισε να μην πουλάει όπλα σε έναν εισβολέα, η τώρα που εν ονόματι της δικής της ασφάλειας, για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ , παραβαίνει στην ουσία τις αρχές της;;
Αντιλαμβάνεται πόσο ανακόλουθη είναι με την Ιστορία της !!! Πόσο πληγώνει την αξιοπρέπεια ενός πλήθους Ευρωπαίων πολιτών, που βλέπουν την ισχύ και την δύναμη να επιβάλλονται στο δίκαιο !!!!
Να υπερισχύει τελικά η Ανατολή έναντι της Δύσης.
Είναι τελικά καθησυχαστική η Πρωθυπουργός κα Αντερσεν όταν αναφέρει ότι δεν πρόκειται να εκδοθούν άτομα που δεν είναι τρομοκράτες. Νιώθει πλέον κανείς σίγουρος για το μέχρι που θα φθάσουν στο μέλλον οι απαιτήσεις του Ερντογκάν , όταν ήδη έχει επιτύχει να επιβάλει τα κριτήριά του για τον ορισμό της Τρομοκρατίας;;
Και στο τέλος , πόσο προδομένος πρέπει να νιώθει αυτός ο λαός , οι Κούρδοι , που κατά κοινή ομολογία και των Αμερικάνων ακόμα, πολέμησαν πρώτοι και σκληρά ενάντια στον ISIS για να εισπράξουν τελικά τον τίτλο του τρομοκράτη και… μερικά φάσκελα…
Απότοκο αυτής της κατάστασης, που προσωπικά την χαρακτηρίζω σαν “Μεγάλη Απώλεια” θα είναι η απομάκρυνση από την Πολιτική, όπως την γνωρίζαμε σαν Ευρώπη, στην βάση υπηρέτησης ενός κεκτημένου αρχών, αξιών, δικαίου. Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί σαν βασικοί “αφανείς ενορχηστρωτές “ επιτυγχάνουν μια μετατόπιση λογικής σε δικά τους πρότυπα . Αυτή του “μη συμμετοχικού πολίτη”.
Αφού δεν μπορούν να δοθούν πιστευτές απαντήσεις κοίταζε μόνο την πάρτη σου, μην πολυψάχνεις τι γίνεται εκεί κάτω με την εξωτερική πολιτική, είναι δουλειά άλλων, δεν σε αφορά, μην προσπαθείς να καταλάβεις, δεν χρειάζεται.
Εμείς φροντίζουμε για την ασφάλειά σου… από το Κακό
Όπως αυτό το ορίζουμε κάθε φορά…
