Από μέρα σε μέρα το Νοσοκομείο Αγρινίου περιμένει τον καινούργιο του σερασκέρη
[Σερασκέρης: από την τουρκική λέξη serasker = τίτλος στρατιωτικού διοικητή ή αξιωματούχου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία].
- του Λευτέρη Τηλιγάδα
Τελικά μερικά γεγονότα δεν είναι καθόλου συγκυριακά, ακόμα κι όταν είναι τυχαία. Όπως γνωρίζουμε από τις αρχές του νέου έτους, ο επιστήμονας και συγγραφέας που διορίστηκε διοικητής του Νοσοκομείου Αγρινίου είναι ο Μιχάλης Σερασκέρης. Με μια ματιά και μόνο στο βιογραφικό του (δείτε ΕΔΩ) μπορούν εύκολα οι επί των προσλήψεων αρμόδιοι κρατικοί επιτελείς να αντιληφθούν, ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος και σπουδαγμένος είναι, και μορφωμένος είναι, και έμπειρος στον τομέα του είναι.
Μένει τώρα να το καταλάβουμε κι εμείς οι απλοί άνθρωποι, οι οποίοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τις παρεχόμενες υπηρεσίες του συνόλου των δομών υγείας του νομού, που θα έχουν την τύχη -ή την ατυχία, το μέλλον θα δείξει- να λειτουργήσουν κάτω από την διοικητική του «μπακέτα».
Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για τρεις λόγους:
-
- 1ον Το γραφείο του διοικητή χωροθετικά είναι στο ισόγειο. Όλο το υπόλοιπο νοσοκομείο είναι ή από πάνω του ή από κάτω του… Και όπως μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί, τα συγκεκριμένα «από πάνω» και «από κάτω», μόνο τη δυναμική των συμπληγάδων έχουν αναπτύξει σε σχέση με το εν λόγω γραφείο.
- 2ον Η χρονική περίοδος κατά την οποία ο παραπάνω αξιόλογος -βιογραφικά, τουλάχιστον- επιστήμονας έρχεται να κάτσει στην καρέκλα του είναι η περίοδος που οι συγκεκριμένες συμπληγάδες κλείνουν (αν δεν έχουν κλείσει ήδη) και συνθλίβουν ασθενείς, εργαζόμενους και συστήματα μέχρι κονιορτοποιήσεως.
- 3ον Το δικό μας βιογραφικό, οι δικές μας «σπουδές», «γνώσεις» και «εμπειρίες», δηλαδή, από τον συγκεκριμένο νοσοκομειακό οργανισμό μας οδηγούν στο να κατακλυζόμαστε από το συναίσθημα που παράγει το στερεοτυπικό ερώτημα, το οποίο διατρέχει κάθε προσπάθεια αλλαγής της χρόνιας παθογένειας των συστημάτων αυτής της χώρας και που δεν είναι άλλο από το: «Που πας ρε Καραμήτρο;»
Ας μην είμαστε όμως αφοριστικοί. Άλλωστε, ακόμα δεν τον είδαμε τον CEO, ας μην του πούμε κι «άιντε γεια». Ας γνωρίζει μόνο ότι «κρατάμε μικρό καλάθι». Ας ασχοληθεί μόνο μ’ αυτό… Κι αν αυτό γεμίσει, εδώ είμαστε να δούμε και τ’ άλλα.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν από τα βασικά:
- α) Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής (μόνο εξ όσων μπορώ να γνωρίζω από τους συλλογικούς και ατομικούς αγώνες της πλειοψηφίας τους και όχι με την αρμοδιότητα του εκπροσώπου τους, γιατί καμία τέτοια ευθύνη δεν έχω), διεκδικούν να λειτουργεί αξιόπιστα και ολοκληρωμένα ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, το οποίο δεν θα τους αναγκάζει να καταφεύγουν στην ακριβοπληρωμένη παροχή υπηρεσιών υγείας των ιδιωτών του τομέα, την ώρα μάλιστα που η συρρίκνωση της οικονομικής τους δυνατότητας είναι αποτέλεσμα των κυρίαρχων πολιτικών που εφαρμόζονται στο «πετσί» τους.
- β) Ο καινούργιος διοικητής γνωρίζει, ότι οφείλει -εκ του διορισμού του- η παραπάνω κοινωνική διεκδίκηση να είναι ο πρωταρχικός, μοναδικός και απόλυτος στόχος της διοίκησης του και αυτό να το υπηρετήσει «εν τοις πράγμασι»;
- γ) Έχει την ικανότητα να διεκδικήσει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ, από τις επιτροπές και τους υπουργούς που τον έστειλαν σε αυτές εδώ τις δυτικές εσχατιές των υγιεινομικών υπηρεσιών την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών του οργανισμού με ανθρώπους και μηχανήματα, έτσι ώστε όλα τα υγεινομικά συστήματα της περιοχής να είναι «μάχημα» και ικανά να διασφαλίσουν την επαρκή και ποιοτικά αναβαθμισμένη λειτουργικότητα τους;
Σε λίγες μέρες ή και ώρες ο κ. Σερασκέρης θα φορτώσει τις βαλίτσες του στο port baggages του αυτοκινήτου του και θα βγει στον πηγεμό για τον … Ρουπακιά, αν όμως δεν είναι σίγουρος για τα παραπάνω, τότε, ίσως να είναι καλύτερο για το ίδιο, αλλά και για όλους εμάς, να παραμείνει στην ελεύθερη αγορά όπου φαίνεται – από το βιογραφικό του – να τα πηγαίνει μια χαρά.
Ας μην ανησυχεί… Αναπληρώτρια για να υπογράφει τα χαρτιά της κυβέρνησης που της έρχονται μπροστά της, έχουμε.
Υ.Γ. Αυτά τα γράφω γιατί το FB ξέρει πολλά… για πολλούς σερασκέριδες
