Αγρινιώτικο καλαντάρι Απριλίου
26 Απριλίου 1928
Καταστροφικός σεισμός καταστρέφει ολοσχερώς την Κόρινθο
Το Αγρίνιο συμπαραστέκεται με ένα «γενναίο» ποσό
Στις 22 Απριλίου του 1928, στις 10:15΄ το βράδυ, σημειώθηκε ένας καταστροφικός σεισμός στο βορειοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, ο οποίος κατέστρεψε ολοσχερώς την Κόρινθο και τις γύρω από αυτήν περιοχές.
Το μέγεθος του σεισμού ήταν 6,3 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ, ήταν επιφανειακός (είχε εστιακό βάθος 5 χλμ) και το επίκεντρό του υπολογίστηκε 70 χλμ δυτικά της Αθήνας, κοντά στη διώρυγα του Ισθμού και μέσα στο τρίγωνο Κόρινθος-Καλαμάκι-Λουτράκι. Έγινε αισθητός σε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο, το μεγαλύτερο μέρος της Εύβοιας και της Στερεάς Ελλάδας, τα νησιά του Σαρωνικού, τις Κυκλάδες, το Βόλο, την Πρέβεζα, ακόμα και την Κρήτη.
Η δόνηση προκάλεσε σημαντικές καταστροφές, δυσανάλογες του μεγέθους της, λόγω της κακής ποιότητας κατασκευής των κτισμάτων της Κορίνθου και των γειτονικών οικισμών. Για την ανοικοδόμηση της πόλης εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα νέοι κανονισμοί αντισεισμικής κατασκευής, η δε έκταση των ζημιών αυτού του σεισμού προκάλεσε πανελλήνια συγκίνηση και παγκόσμιο ενδιαφέρον για τους κατοίκους της Κορίνθου[1].
Διοργανώθηκε πλήθος εράνων και ανάμεσα στις πόλεις που συμπαραστάθηκαν έμπρακτα στους Κορίνθιους ήταν και το Αγρίνιο.
Τέσσερις μέρες μετα, στο Δημοτικό Συμβούλιο που συγκλήθηκε στο Δημαρχείο Αγρινίου, ο Αντρέας Παναγόπουλος, εισηγήθηκε την αποστολή 50.000 δρχ. Η απόφαση που πάρθηκε ήταν ομόφωνη και αποφασίστηκε επίσης να αποσταλεί προς τον Πρόεδρο της Κοινότητας της Κορίνθου το παρακάτω τηλεγράφημα:
«Πρόεδρον Κοινότητος Κορίνθου. Πόλις Αγρινίου μετέχουσα Πανελληνίου πένθους διά καταστροφήν ανθηροτάτης πόλεως και εκφράζει την βαθυτάτην θλίψιν και τας συμπαθείας της προς τους δοκιμασθέντας σεισμοπαθείς ων εύχεται ταχείαν αποκατάστασιν STOP Δημοτικόν Συμβούλιον συνελθόν εκτάκτως εψήφισε πίστωσιν 50 χιλιάδων δρχ stop Αναμένομεν τον επίσημον καταρτισμόν επιτροπής προς συλλογήν εράνων STOP Δήμαρχος Αγρινίου Ανδρέας Παναγόπουλος»
Τέλος ανατέθηκε στη Δημαρχιακή Επιτροπή να κανονίσει τη διάθεση του ψηφισθέντος ποσού και συντάχθηκε η απόφαση 81/26.4.1928 εκείνης της χρονιάς[2].
26 Απριλίου 1928
Αίτημα για καθιέρωση γενική αργίας την ημέρα της εορτής του Αγίου Χριστοφόρου
Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα που συζητήθηκε στο Συμβούλιο του Δήμου εκείνη την ημέρα, ήταν ο εορτασμός του Αγίου Χριστοφόρου. Όπως εξάγεται ως συμπέρασμα από την ανάγνωση του θέματος, μέχρι και εκείνη τη χρονική στιγμή η εορτή του Αγίου Χριστοφόρου δεν είχε καθιερωθεί ακόμα ως τοπική αργία.
Όπως προκύπτει από τα Πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου, η επιτροπή του ενοριακού ναού του Αγίου Χριστοφόρου έστειλε ένα έγγραφο προς το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης με το οποίο ζητούσε να καθιερωθεί γενική αργία κατά τη μέρα της εορτής του Αγίου, επειδή «η ένταση των εργασιών των γεωργών συμπίπτει με την ημέραν ταύτην του εορτάζοντος ναού την μνήμην του Αγίου, του θεωρουμένου προστάτου ταύτης»[3].
Ο Παναγόπουλος παίρνοντας το λόγο είπε, ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συμβεί, όπως εξήγησε και στον παπά του ναού Απόστολο Φαφούτη. Εκείνο που μπορεί να γίνει, του είπε, είναι να εκφραστεί μία παράκληση προς τον Εμπορικό Σύλλογο της πόλης γι’ αυτό. Το Δημοτικό Συμβούλιο δέχτηκε την πρόταση του Δημάρχου και ανέθεσε στο Δήμαρχο να μεριμνήσει γι’ αυτό.
1. Με πληροφορίες από el.wikipedia.org/ | 2. Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου 26.4.1928 σελ. 51 – 53| 3. Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου 26.4.1928 σελ. 54
Φωτογραφία ανάρτησης: Στημένες σκηνές για τους σεισμοπαθείς
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Ημερολόγιο Αγρινίου
