16 Μαρτίου 2024
Είναι η 76η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 290 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:33 – Δύση ήλιου: 18:33
Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 60 λεπτά
🌓 Σελήνη 6.6 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Χριστόδουλο, Ιουλιανό, Γιουλιανό, Γιολανό
Γεγονότα
1967 – Εκδίδεται η απόφαση του στρατοδικείου για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. Στις 14 Νοεμβρίου 1966, ξεκίνησε η δίκη στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, που συνεδρίαζε στο Μέγαρο του Αρσακείου, με πρόεδρο τον αρεοπαγίτη Θεόδωρο Καμπέρη, στον οποίο είχε απονεμηθεί ο βαθμός του υποστρατήγου για την περίσταση, και βασιλικό επίτροπο (εισαγγελέα) τον συνταγματάρχη Ηλία Παπαπούλο. Τους κατηγορουμένους υπερασπίστηκαν γνωστοί δικηγόροι, όπως οι Νικηφόρος Μανδηλαράς, Σταύρος Κανελλόπουλος, Νικόλαος Αλαβάνος, Αριστείδης Οικονομίδης, Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, Εμμανουήλ Στεφανάκης, Αλέξανδρος Σακελλαρόπουλος, Ευάγγελος Γιαννόπουλος, Τάλμποτ Κεφαλληνός και Ιωάννης Σεργάκης.
Η ακροαματική διαδικασία ήταν θορυβώδης κι επεισοδιακή και διάρκεσε έως τις 16 Μαρτίου 1967, οπότε εκδόθηκε η απόφαση. Οι 15 από τους κατηγορουμένους καταδικάσθηκαν σε ποινές φυλάκισης από 2 χρόνια έως ποινές κάθειρξης 18 ετών, ενώ 13 αθωώθηκαν, χωρίς να αποδειχθεί ανάμιξη του Ανδρέα Παπανδρέου στην υπόθεση.
Σε 18 χρόνια κάθειρξη και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων καταδικάστηκαν ο συνταγματάρχης Αλέξανδρος Παπατέρπος, ο αντισυνταγματάρχης Αριστείδης Δαμβουνέλης, οι λοχαγοί Αριστόδημος Μπουλούκος, Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος και Θεοφάνης Τόμπρας. Σε κάθειρξη 13 χρόνων και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων οι λοχαγοί Δημήτριο Παπαγιαννόπουλος και Ιωάννης Πανούτσος, σε κάθειρξη 8 ετών και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Παραλίκας και οι λοχαγοί Α. Βλάχος και Κ. Κεπενός. Τέλος, πέντε ακόμη κατηγορούμενοι καταδικάσθηκαν σε ποινές φυλάκισης.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 25 Φεβρουαρίου 1967, εισαγγελέας και ανακριτής (Σωκράτης Σωκρατείδης), που ερευνούσαν το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ, ζήτησαν από τη Βουλή την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Ανδρέα Παπανδρέου και του Παύλου Βαρδινογιάννη, με την κατηγορία της συμμετοχής σε συνωμοσία προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης προδοσίας.
Η αυλαία της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ έπεσε 23 Δεκεμβρίου 1967, με την παροχή αμνηστίας από τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, δέκα μέρες μετά το αποτυχόν κίνημα του βασιλιά Κωνσταντίνου.
1971 – Οι Σάιμον και Γκαρφάνκελ κερδίζουν δύο βραβεία Γκράμι, για το άλμπουμ «Bridge Over Troubled Water» και το ομώνυμο τραγούδι. Το ” Bridge over Troubled Water ” είναι ένα τραγούδι του αμερικανικού φολκ ντουέτου Simon & Garfunkel , που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1970 ως το δεύτερο σινγκλ από το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους, Bridge over Troubled Water (1970). Η σύνθεση έγινε από τον Paul Simon και την παραγωγή των Simon & Garfunkel και Roy Halee . Το “Bridge over Troubled Water” περιλαμβάνει βασικά φωνητικά από τον Art Garfunkel και μια συνοδεία πιάνου επηρεασμένη από γκόσπελ μουσική , με παραγωγή σε στυλ ” Wall of Sound “. Η ενορχήστρωση, που παρέχεται από τους Wrecking Crew , ηχογραφήθηκε στην Καλιφόρνια, ενώ τα φωνητικά των Simon και Garfunkel ηχογραφήθηκαν στη Νέα Υόρκη. Ο Simon ένιωσε ότι ο Garfunkel έπρεπε να τραγουδήσει σόλο, μια πρόσκληση που ο Garfunkel αρχικά αρνήθηκε. Ο μουσικός του Session, Larry Knechtel , παίζει πιάνο, με τον Joe Osbornπαίζοντας μπάσο κιθάρα και ο Χαλ Μπλέιν στα ντραμς.
Το τραγούδι κέρδισε πέντε βραβεία στα 13α ετήσια βραβεία Grammy το 1971, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Grammy για τον δίσκο της χρονιάς και του τραγουδιού της χρονιάς . Είναι το πιο επιτυχημένο σινγκλ των Simon & Garfunkel και συχνά θεωρείται το χαρακτηριστικό τραγούδι τους . βρέθηκε στην κορυφή του αμερικανικού τσαρτ Billboard Hot 100 για έξι εβδομάδες και έφτασε επίσης στο νούμερο ένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Γαλλία και τη Νέα Ζηλανδία. Έφτασε στην πρώτη πεντάδα σε άλλες οκτώ χώρες, πουλώντας τελικά πάνω από έξι εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Έγινε ένα από τα τραγούδια με τις περισσότερες ερμηνείες του 20ου αιώνα, διασκευασμένο από περισσότερους από 50 καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Elvis Presley , Aretha Franklin και Johnny Cash .. Κατατάσσεται στην 66η θέση στα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών του Rolling Stone .
1978 – Η ιταλική τρομοκρατική οργάνωση «Ερυθρές Ταξιαρχίες» ανακοινώνει την απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Άλντο Μόρο και απειλεί ότι θα τον εκτελέσει, αν δεν αποφυλακιστούν όσα μέλη της οργάνωσης έχουν συλληφθεί. Η απαγωγή του Άλντο Μόρο (ιταλικά: Rapimento di Aldo Moro) και η μετέπειτα δολοφονία του, που αναφέρεται επίσης στην Ιταλία ως Υπόθεση Μόρο (Ιταλ.: Caso Moro), ήταν από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην πολιτική ιστορία της Ιταλίας.
Το πρωί της 16ης Μαρτίου 1978, την ημέρα κατά την οποία το νέο υπουργικό συμβούλιο με επικεφαλής τον Τζούλιο Αντρεότι υποτίθεται ότι υπέβαλε πρόταση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο ιταλικό κοινοβούλιο, το αυτοκίνητο του Άλντο Μόρο, πρώην πρωθυπουργού και τότε προέδρου των Χριστιανοδημοκρατών (Ιταλ.: Democrazia Cristiana, ή DC), δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα τρομοκρατών των Ερυθρών Ταξιαρχιών στη Via Fani στη Ρώμη. Οι ένοπλοι πυροβολώντας με αυτόματα όπλα, σκότωσαν τους σωματοφύλακες του Μόρο (δύο Καραμπινιέρους στο αυτοκίνητο του Μόρο και τρεις αστυνομικούς που ακολουθούσαν σε άλλο αυτοκίνητο) και τον απήγαγαν.
Στις 9 Μαΐου 1978 η σωρός του Μόρο βρέθηκε στο πορτμπαγκάζ ενός Renault 4 στη Via Caetani μετά από 54 ημέρες φυλάκισης, κατά τις οποίες ο Μόρο υποβλήθηκε σε πολιτική δίκη από το λεγόμενο «λαϊκό δικαστήριο» που είχε συσταθεί από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και οι οποίες είχαν ζητήσει από την ιταλική κυβέρνηση να γίνει ανταλλαγή αιχμαλώτων. Παρά την κοινή ερμηνεία, η τοποθεσία του αυτοκινήτου στη Via Caetani δεν ήταν στα μισά του δρόμου, αλλά ήταν πολύ κοντά και στις δύο, τις τοποθεσίες των εθνικών γραφείων των Χριστιανοδημοκρατών και του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στη Ρώμη.
Γεννήσεις
1941 – Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, με σημαντικό έργο κυρίως την δεκαετία του 70.
Γεννήθηκε στην Πάρμα της τότε φασιστικής Ιταλίας στις 16 Μαρτίου 1941. Ο πατέρας του ήταν ο ποιητής Τζοζέπε Μπερτολούτσι. Η μητέρα του γεννήθηκε στην Αυστραλία, από Ιταλό πατέρα και Ιρλανδέζα μητέρα. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Νινέτα (Τζιοβανάρντι), δασκάλας, και του Ατίλιο Μπερτολούτσι, ο οποίος ήταν ποιητής, φημισμένος ιστορικός τέχνης, ανθρωπολόγος και κριτικός θεάτρου.
Μεγαλωμένος σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, ο Μπερτολούτσι ξεκίνησε να γράφει σε ηλικία 15 ετών και σύντομα έλαβε αρκετά λογοτεχνικά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Premio Viareggio για το πρώτο του βιβλίο. Η δουλειά του πατέρα του βοήθησε στην καριέρα του: ο γηραιότερος Μπερτολούτσι είχε βοηθήσει τον Ιταλό σκηνοθέτη Πιερ Πάολο Παζολίνι να κυκλοφορήσει το πρώτο του μυθιστόρημα και ο Παζολίνι ανταπέδωσε προσλαμβάνοντας τον Μπερνάντο Μπερτολούτσι ως βοηθό σκηνοθέτη στην Ρώμη για την ταινία Accattone (1961). Στη συνέχεια σκηνοθέτησε και ο ίδιος, δίνοντας κάποια αριστουργήματα, όπως το πολυδιάστατο Κομφορμίστας και το αμφιλεγόμενο Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι.
Ο επίσης σπουδαίος σκηνοθέτης Ζαν-Λυκ Γκοντάρ τον κατηγόρησε ότι παραδόθηκε στη Χολυγουντιανή βιομηχανία και έχασε εντελώς το προσωπικό και ιδιαίτερο σκηνοθετικό στυλ του, το οποίο είχε στο παρελθόν.
Ο Μπερτολούτσι υπήρξε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο εντάχθηκε και στο Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ο Μπερτολούτσι είχε έναν αδερφό, τον θεατρικό σκηνοθέτη και σεναριογράφο Τζουζέπε Μπερτολούτσι (27 Φεβρουαρίου 1947 – 16 Ιουνίου 2012). Ξάδερφός του ήταν ο κινηματογραφικός παραγωγός Τζιοβάνι Μπερτολούτσι (24 Ιουνίου 1940 – 17 Φεβρουαρίου 2005), με τον οποίο συνεργάστηκε σε αρκετές ταινίες.
1959 – Γενς Στόλτενμπεργκ, (Jens Stoltenberg, γεν. 16 Μαρτίου 1959) είναι Νορβηγός πολιτικός που υπηρετεί ως 13ος Γενικός Γραμματέας του N.A.T.O. από το 2014. Μέλος του Εργατικού Κόμματος, ήταν Πρωθυπουργός της Νορβηγίας από το 2000 ως το 2001 και από το 2005 ως το 2013.
Το 2011, ο Stoltenberg έλαβε το Βραβείο Παγκόσμιας Αλλαγής του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών, για την εξαιρετική του προσπάθεια για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και για την εισαγωγή νέων ιδεών στα παγκόσμια προβλήματα.
Η θητεία του Γενς Στόλτενμπεργκ ως γενικού γραμματέα του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) επεκτάθηκε για άλλα δύο χρόνια. Ο Στόλτενμπεργκ κατέχει τη θέση αυτή τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει οριστεί να ηγηθεί του ΝΑΤΟ μέχρι το 2022.
Είναι οικονομολόγος. Εκλέγεται Βουλευτής από το 1993. Υπήρξε αναπληρωτής Υπουργός (statssekretær) στο Τμήμα Περιβάλλοντος από το 1990 ως το 1991, Υπουργός Βιομηχανίας την περίοδο από το 1993 ως το 1996 και Υπουργός Οικονομίας από το 1996 ως το 1997. Είναι νυμφευμένος με την Διπλωμάτη Ινγκριντ Σούλερουντ και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Έχουν δύο παιδιά.
Θάνατοι
1881 – Μόδεστος Μουσόργκσκι (ρωσικά: Модест Петрович Му́соргский, η ακριβής προφορά σύμφωνα με το ΔΦΑ είναι [mɐˈdʲest ˈmusərkskʲɪj], Κάρεβο, 21 Μαρτίου 1839 – Αγία Πετρούπολη, 28 Μαρτίου 1881) ήταν Ρώσος συνθέτης, μέλος της περίφημης Ομάδας των Πέντε. Υπήρξε ένας από τους καινοτόμους της εθνικής μουσικής της Ρωσίας κατά τη Ρομαντική περίοδο, για την οποία αγωνίστηκε σκληρά, αψηφώντας -αρκετές φορές με εμφατικό τρόπο- τους καθιερωμένους κομφορμισμούς της εποχής του, σχετικά με την έντεχνη Δυτική μουσική.
Τα -σχετικά λιγοστά- έργα του είναι εμπνευσμένα από την ιστορία και τις παραδόσεις της πατρίδας του, γεμάτα δύναμη, εσωτερική νοσταλγία και τρυφερότητα και, αντικατοπτρίζουν την «ψυχή» του μέσου Ρώσου της εποχής. Τα γνωστότερα έργα του είναι η όπερα Μπορίς Γκοντουνόφ, το έργο για πιάνο Εικόνες από μια Έκθεση και το αριστουργηματικό συμφωνικό ποίημα Νύχτα Στο Φαλακρό Βουνό.
Για πολλά χρόνια, τα έργα του Μουσόργκσκι ήσαν γνωστά από τις μεταγραφές τους από άλλους συνθέτες. Σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια να αποδοθεί ο χαρακτήρας τους μέσα από τις πρώτες, «απείραχτες» παρτιτούρες, στην αυθεντική τους μορφή.
1979 – Ζαν Μονέ, (Jean Omer Marie Gabriel Monnet, 9 Νοεμβρίου 1888 – 16 Μαρτίου 1979) ήταν Γάλλος οικονομολόγος και διπλωμάτης. Θεωρείται ως ο αρχιτέκτονας της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ο πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως ο πρώτος προεδρεύων σε ευρωπαϊκό εκτελεστικό οργανισμό, την Ανώτατη Αρχή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα(D/R). Δεν εκλέχθηκε ποτέ σε δημόσιο αξίωμα, ωστόσο είχε κεντρικό ρόλο στο παρασκήνιο συναλλασσόμενος με τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τις ΗΠΑ όντας πολύ καλά διασυνδεδεμένος.Ο Μονέ γεννήθηκε στην γαλλική πόλη του Κονιάκ(D/R), όπου και η οικογένεια του ασχολούνταν με το εμπόριο κονιάκ. Στην ηλικία των 16 ετών, αποχώρησε από τις εξετάσεις που έδινε για εισαγωγή στο πανεπιστήμιο κατά τη διάρκεια της εξέτασης, και ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου και έζησε αρκετά χρόνια στο Λονδίνο με ένα συνεργάτη του πατέρα του. Κατόπιν ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση και ταξίδεψε ευρέως, στην Σκανδιναβία, Ρωσία, Αίγυπτο, Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Χρονολόγιο
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Χρονολόγιο
