...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 31 Μαρτίου 2025 –
Είναι η 90η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 275 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:11 – Δύση ήλιου: 19:47 – Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 36 λεπτά
🌒 Σελήνη 2.2 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Υπάτιο, Ύπατο και Υπάτη
| Γεγονότα
1821 – Ο Αθανάσιος Διάκος υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στη Λιβαδειά. Ο Αθανάσιος Διάκος και ο Βασίλης Μπούσγος έχοντας 100 συντρόφους και στρατολογόντας πολλούς άλλους από την Αράχωβα και από άλλα χωριά της επαρχίας καταλαμβάνουν νύχτα τις θέσεις του Ζαγαρά και του Προφήτη Ηλία επάνω από την πόλη της Λιβαδειάς.
Από εκεί έστειλαν και απόκλεισε τις διόδους των Τούρκων, και αφού συνεννοήθηκαν με τους προεστούς της πόλης και τους συμφιλίωσαν, μπήκαν στην πόλη με την σημαία της ελευθερίας στις 30 Μαρτίου.
Οι Τούρκοι βλέποντας την ένοπλη εισβολή των Ελλήνων κλείστηκαν στα ισχυρότερα σπίτια. Στις 31 Μαρτίου έγινε μάχη που διάρκεσε πέντε ημέρες.
Ο Ρούκης και άλλοι ανέβηκαν νύχτα στο φρούριο για να το κυριεύσουν, αποκρούστηκαν όμως από τους Τούρκους που τους αντιλήφθηκαν. Τελικά οι πολιορκημένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν από έλλειψη τροφίμων και νερού, και κατέθεσαν τα όπλα.
Ο Αθανάσιος Διάκος μάζεψε τα λάφυρα και τα παρέδωσε στους προκρίτους για να αγοράσουν τρόφιμα και πολεμοφόδια του στρατού. Ο ίδιος ξεκίνησε με 600 άνδρες προς την Βοδωνίτσα και τις Θερμοπύλες, διότι υπήρχε η φήμη ότι μαζεύονταν τα εχθρικά στρατεύματα.
1833 – Στις 31 Μαρτίου του 1833, ο Τούρκος φρούραρχος των Αθηνών Οσμάν Εφέντης παραδίδει την Ακρόπολη στον Βαυαρό ταγματάρχη Πάλιγκαν και στον υπολοχαγό Χριστόφορο Νέζερ.
Οι Οθωμανοί αποχωρούν οριστικά από την Αθήνα και οι καμπάνες των εκκλησιών αρχίζουν να ηχούν, με πρώτη εκείνη του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά στα Αναφιώτικα της Πλάκας.
Το 1832 ο Νέζερ εντάχθηκε στο βαυαρικό τάγμα «Όθων Βασιλεύς των Ελλήνων» που έφτασε στην Ελλάδα το 1833 μαζί με το νεαρό Βασιλιά. Έχοντας την εύνοια του Όθωνα ο Νέζερ έγινε γρήγορα υπολοχαγός, βοηθός του ταγματάρχη Πάλλιγκεν και σημαιοφόρος του τάγματος. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων Ιάκωβου Νερουλού ορίστηκε πρώτος χριστιανός φρούραρχος της πόλης του Κέκροπα.
Την επόμενη ημέρα το πρωί από την παράδοση της Ακρόπολης στους Βαυαρούς, ξημερώματα, ένας Χιώτης καραβοκύρης που τον έλεγαν Δημήτρη, ανέβηκε με το γιό του τον Ιερό Βράχο κρατώντας στο χέρι του ένα κοντάρι, όπου πάνω του ήταν πιασμένη μια ελληνική σημαία. Στο τέλος της διαδρομής τους, πατέρας και γιος, ζήτησαν να δουν το νέο διοικητή του κάστρου.
Όταν συνάντησαν τον Νέζερ, το Χιωτόπουλο μίλησε στα ιταλικά με το Βαυαρό και τον παρακάλεσε εκ μέρους και του πατέρα του να τους επιτρέψει να στήσουν πάνω στον Παρθενώνα την ελληνική σημαία, την οποία είχαν φέρει από το καράβι τους που ναυλοχούσε στο λιμάνι του Πειραιά. Ο Γερμανός Νέζερ όχι μόνο δεν αρνήθηκε στους δυο Έλληνες να στήσουν τη σημαία πάνω στον Ιερό Βράχο, απεναντίας διέταξε τους στρατιώτες του να παραταχθούν. Όταν ο καπετάν Δημήτρης με το παλληκάρι του στερέωναν το κοντάρι με το φλάμπουρο της Ρωμιοσύνης οι παρατεταγμένοι στρατιώτες παρουσίαζαν όπλα ζητωκραυγάζοντας.
Γεννήσεις
1740 – Πανούτσος Νοταράς Πρόσωπο καθολικής αποδοχής, ο Πανούτσος Νοταράς είχε διακριθεί για τη μεγάλη του προσφορά στα κοινά.
Γόνος μεγάλης οικογένειας με ρίζες στο Βυζάντιο, γεννήθηκε το 1740 ή το 1752 στα Τρίκαλα της Κορινθίας και έλαβε κλασική παιδεία. Πατέρας του ήταν ο Σπυρίδων Νοταράς.
Ο Νοταράς ανέπτυξε έντονη δράση για την απελευθέρωση του έθνους και την ανάπτυξη των δημοκρατικών θεσμών. Πήρε μέρος στην εξέγερση του 1770 (τα λεγόμενα «ορλωφικά»). Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του, πήρε ενεργό μέρος στην Επανάσταση του 1821. Εξελέγη πληρεξούσιος στην Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και υπηρέτησε ως μέλος της 12μελούς Επιτροπής που ψήφισε, την 1η Ιανουαρίου 1822, το πρώτο Προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος, το οποίο χαρακτηριζόταν από φιλελεύθερες ιδέες.
Αφού υπηρέτησε ως μινίστρος (υπουργός) της Οικονομίας, το 1822, μετείχε στη Β΄ Εθνοσυνέλευση του 1823. Διετέλεσε πρόεδρος της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης το 1826, ενώ υπηρέτησε ως πρόεδρος και της Εθνικής Συνέλευσης της Πρόνοιας του Ναυπλίου, το 1832, η οποία επικύρωσε την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας.
Η ανάδειξή του στην προεδρία της Εθνικής Συνέλευσης του 1843-1844 (που άρχισε στις 8 Νοεμβρίου 1843) αντανακλούσε το αυξημένο κύρος του και την ευρύτερη αποδοχή που απολάμβανε μετά από μία μακρά θητεία στα κοινά και ιδιαίτερα στις Εθνοσυνελεύσεις της Επανάστασης. Η Εθνική Συνέλευση κατάρτισε το πρώτο μετεπαναστατικό Σύνταγμα του 1844, το οποίο καθιέρωσε τη Συνταγματική μοναρχία. Στις 18 Μαρτίου 1844, αφού ολοκληρώθηκε η ψήφιση του Συντάγματος, κλήθηκε ο Όθων και ορκίσθηκε ότι θα το τηρεί. Ήταν τα πρώτα βήματα της χώρας στον κοινοβουλευτισμό και τη συνταγματική τάξη.
Στις 18 Μαρτίου 1844, ο Νοταράς τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα με τον Μεγαλόσταυρο. Ο θάνατός του διαψεύστηκε στη Βουλή αρχικά και αποδόθηκε ως απλή λιποθυμία, αλλά επιβεβαιώθηκε στη συνεδρίαση της 22ας Ιανουαρίου του 1849. Ο αιωνόβιος πολιτικός πέθανε ημέρα Τρίτη, στις 18 Ιανουαρίου 1849.
Θάνατοι
2008 – Ζιλ Ντασέν (Julius “Jules” Dassin, 18 Δεκεμβρίου 1911 – 31 Μαρτίου 2008) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος του θεάτρου και του κινηματογράφου, που έζησε για πολλά χρόνια στη Γαλλία και στην Ελλάδα, όπου και πέθανε.
Ο Ζυλ Ντασέν αρχικά παντρεύτηκε τη βιολονίστα Μπεατρίς Λόουνερ (Beatrice Launer), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: το διάσημο στη Γαλλία τραγουδιστή Τζο Ντασέν (1938 – 1980), που πέθανε από καρδιακό επεισόδιο, την ηθοποιό Ζυλί Ντασέν (Julie Dassin, 1940) και τη συνθέτρια τραγουδιών Ρίκι (Rickie, Richelle Dassin, 1944). Επίσης, γνώρισε τρία εγγόνια.
Αργότερα ερωτεύτηκε τη Μελίνα Μερκούρη, την οποία και παντρεύτηκε χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Μαζί γύρισαν τις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή», «Τοπκαπί» και «Φαίδρα». Μετά το θάνατό της, έγινε πρόεδρος του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, το οποίο ιδρύθηκε για την προώθηση της δημιουργίας του νέου μουσείου της Ακρόπολης και την προβολή του ελληνικού πολιτισμού.
Μετά το γάμο του με τη Μελίνα Μερκούρη συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα και θεωρούσε τον εαυτό του Έλληνα. Προς το τέλος της ζωής του έγινε επίτιμος Έλληνας πολίτης ως ύψιστη αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς του στην Ελλάδα. Έλεγε χαρακτηριστικά: “Ήμουν Έλληνας πριν γνωρίσω τη Μελίνα”.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 31η Μαρτίου
