...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 25 Απριλίου 2025 |
Είναι η 113η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 252 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:38 – Δύση ήλιου: 20:08 – Διάρκεια ημέρας: 13 ώρες 30 λεπτά
🌘 Σελήνη 24.5 ημερών
| Χρόνια πολλά στους: Γεώργιος, Γιώργος, Γιορίκας, Γεωργία, Γιωργία,
Γωγώ, Τζωρτζίνα, Θεοχάρης, Θεοχαρούλα, Χαρούλα
| Γεγονότα
1999 – Ο βομβαρδισμός της σερβικής τηλεόρασης από το ΝΑΤΟ. Στις 2:06 τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου 1999, το κεντρικό κτίριο της σερβικής δημόσιας τηλεόρασης (RTS) στο Βελιγράδι έγινε στόχος βομβαρδισμού από αεροσκάφη του ΝΑΤΟ. Η επίθεση, στο πλαίσιο της επιχείρησης “Συμμαχική Δύναμη”, στοίχισε τη ζωή σε 16 εργαζομένους που βρίσκονταν στη νυχτερινή βάρδια – κυρίως τεχνικοί και προσωπικό υποστήριξης.
Το ΝΑΤΟ υποστήριξε πως στόχευσε την RTS ως “μηχανισμό προπαγάνδας του καθεστώτος Μιλόσεβιτς”. Ωστόσο, η ενέργεια αυτή προκάλεσε διεθνή κατακραυγή. Οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισαν τον βομβαρδισμό παράνομο και πιθανό έγκλημα πολέμου, καθώς δεν δόθηκε χρόνος για εκκένωση του κτιρίου.
Η δικαιοσύνη στη Σερβία καταλόγισε ευθύνες στον τότε διευθυντή της RTS, Ντράγκολιουμπ Μιλάνοβιτς, ο οποίος καταδικάστηκε για αμέλεια επειδή δεν μερίμνησε για την απομάκρυνση του προσωπικού, παρότι υπήρχαν προειδοποιήσεις.
Ο βομβαρδισμός της RTS παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα επεισόδια της νατοϊκής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία. Θέτει κρίσιμα ερωτήματα για τα όρια της στρατιωτικής δράσης, την προστασία των πολιτών και τον ρόλο της ενημέρωσης σε καιρό πολέμου.
Κάθε χρόνο, στις 23 Απριλίου, η μνήμη των 16 θυμάτων τιμάται, με το μισοκατεστραμμένο κτίριο της RTS να στέκει ως βουβό μνημείο μιας πληγής που παραμένει ανοιχτή.
2010 – Στις 23 Απριλίου 2010, ο τότε Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η δήλωση αυτή, σε ένα έντονα συμβολικό τόπο, σηματοδότησε την έναρξη της μνημονιακής περιόδου, που καθόρισε βαθιά την πορεία της χώρας για την επόμενη δεκαετία.
Ο Παπανδρέου περιέγραψε την ελληνική οικονομία ως ένα σκάφος σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, επισημαίνοντας πως η προσφυγή ήταν απαραίτητη για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία. Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη του πραγματικού ελλείμματος του 2009, που άγγιζε το 12,5% του ΑΕΠ, πυροδοτώντας διεθνή δυσπιστία και επιθετικές υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης.
Η ανακοίνωση από το ακριτικό νησί στόχευε να εκπέμψει μήνυμα εθνικής ενότητας και ετοιμότητας για θυσίες. Ωστόσο, η αντίδραση στο εσωτερικό της χώρας ήταν έντονη: κοινωνικές αντιδράσεις, πολιτικές ανακατατάξεις και ένα κύμα αβεβαιότητας σκίασαν την ελληνική κοινωνία.
Ακολούθησαν σκληρά μέτρα λιτότητας, όπως περικοπές μισθών και συντάξεων, αυξήσεις φόρων και ευρεία δημοσιονομική περιστολή, που βύθισαν την οικονομία σε ύφεση και γέννησαν μια νέα εποχή κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής. Η ημέρα εκείνη έμεινε στην ιστορία ως το «ξεκίνημα του ελληνικού μνημονίου»
Γεννήσεις
1916 – Γιάννης Μόραλης | Έλληνας εικαστικός, ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες ζωγράφους της λεγόμενης γενιάς του ’30, με πλήθος διακρίσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Άρτα, δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά του Κωνσταντίνου Ι. Μόραλη και της Βασιλικής, το γένος Αναστασίου Μιχάλη.
Η οικογένεια το 1922 εγκαταστάθηκε στην Πρέβεζα, όπου ο Κωνσταντίνος Μόραλης υπηρέτησε ως γυμνασιάρχης. Από το 1927 εγκαθίστανται μόνιμα στην Αθήνα, στο Παγκράτι. Την ίδια χρονιά ο νεαρός Μόραλης, που έχει πάρει την απόφαση να γίνει ζωγράφος, αρχίζει να παρακολουθεί το “κυριακάτικο μάθημα” στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί γνωρίζει τον Νίκο Νικολάου.
Το 1931 είναι η χρονιά κατά την οποία προετοιμάζεται για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην ΑΣΚΤ κοντά στο μετέπειτα γαμπρό του, ζωγράφο Γιάννη Γεωργόπουλο. Επιτυγχάνει και εγγράφεται στο προπαρασκευαστικό τμήμα με καθηγητή τον Δημήτριο Γερανιώτη. Γνωρίζεται τότε με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Χρήστο Καπράλο και ξανασυναντά τον Νικολάου. Ο Μόραλης είναι μεταξύ των σπουδαστών που ο Κωνσταντίνος Παρθένης επιλέγει για το εργαστήριό του.
Θάνατοι
1616 – Γουίλιαμ Σέξπιρ | Γνώστος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως Σαιξπήρος, Σαικσπείρος, ή Σακεσπήρος ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα και ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς παγκοσμίως.
Συχνά αποκαλείται εθνικός ποιητής της Αγγλίας και «Βάρδος του Έιβον». Τα σωζόμενα έργα του, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων συνεργασιών, αποτελούνται από περίπου 38 θεατρικά έργα, 154 σονέτα, δύο μεγάλα αφηγηματικά ποιήματα και πολλά άλλα ποιήματα. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και ερμηνεύονται περισσότερο συχνά από τα έργα οποιουδήποτε άλλου θεατρικού συγγραφέα.
Δεν έχουν σωθεί παρά λίγες καταγραφές για την ιδιωτική ζωή του Σαίξπηρ και έχουν σημειωθεί σημαντικές εικασίες για ζητήματα όπως η εξωτερική του εμφάνιση, η σεξουαλικότητά του, οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις και κατά πόσον τα έργα που του αποδίδονται είναι γραμμένα από άλλους.
Ο Σαίξπηρ έγραψε τα περισσότερα από τα γνωστά έργα του μεταξύ του 1589 και του 1613 και κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από μία βαθειά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και παραμένουν επίκαιρα. Η επίδρασή του, ειδικότερα στην αγγλική λογοτεχνία, θεωρείται τεράστια. Οι Ρομαντικοί αναγνώρισαν την ιδιοφυΐα του και οι Βικτωριανοί τον λάτρεψαν κατά τρόπο που ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω αποκάλεσε «βαρδολατρεία».
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 23η Απριλίου
